(~215 B)




Leuke en minder leuke dingen aan het moederschap

Leuke en minder leuke dingen aan het moederschap

Op Facebook kreeg ik de vraag of ik vijf dingen wilde opnoemen die ik leuk vind aan het moederschap, maar ook vijf zaken wilde opnoemen die ik iets minder goed kan waarderen. Omdat ik dat een te lang stuk vond voor de Q&A, wilde ik het graag in een apart artikel behandelen. Vandaag dus!

Het moederschap bestaat voor mij absoluut uit ups en downs en terwijl ik heel erg geniet van de prachtige en gezellige momenten, kan ik Skyler ook wel achter het behang plakken als ik met mijn handen in het haar zit. Uitdaging, noem ik het altijd maar. Maar wat vind ik nu niet leuk aan het moederschap en wat juist wel?

Vijf dingen die ik niet zo leuk vind aan het moederschap:

– Alles duurt godganse lang met een kind. Denk je dat je klaar bent om naar buiten te gaan, heeft je kind weer gescheten, wil het eten, drinken, een auto mee, vergeet hij of zij weer iets, moet het weer andere schoenen aan of kom je zelf tot de conclusie dat je niet alles in je tas hebt zitten. Kwam ik eerst nog altijd op tijd en zelfs te vroeg; mag ik nu blij zijn als ik precies op de afgesproken tijd aan kom zetten.

– Je huis is gewoon altijd een troep, zelfs als je het net hebt opgeruimd. Zit je met je goede gedrag alle speelgoed te sorteren, kun je vijf minuten later weer beginnen. Heb je net de glazen tafel afgenomen met een doek, zie je er binnen no time weer vingers op. Om nog maar te zwijgen over gelapte ramen, een schone vloer en kussentjes op de juiste plek. Shit everywhere!

– ’s Ochtends rustig wakker worden? Vergeet het maar. Je kind wil een cracker met pindakaas en zodra dat gesmeerd is, wil ‘ie chocopasta en ben je de moeder from hell. Je yoghurt moet je delen omdat dat alleen interessant is als mama het eet, nog even op je telefoon kijken als je in bed ligt wordt direct afgestraft door een kind dat bovenop je springt en even bij je vriend kruipen zit er al helemaal niet meer in omdat er een peuter om mama roept die a la minute uit bed wil. En waag het niet om je kind twee minuten te laten wachten!

– Oh, wat hou ik toch van alleen zijn. Maar is je partner een avondje niet thuis en denk je eindelijk je serie te kunnen kijken of je boek uit te lezen; besluit je koter het op een blèren te zetten en weigert hij iedere vorm van slapen voor de rest van de avond! Zeg maar dag tegen je me-time. En even iets voor jezelf doen tijdens het middagdutje van je kind? Zonder plannen slaapt je kind een paar minuten en kun je binnen een kwartier je boek weer opbergen. Maar als je weg moet vanwege iets belangrijks, besluit het opeens een middagslaapje van drie uur te maken. Like what the ***?

– Als ik één ding moet opnoemen waar ik het meest naar verlang, zijn het die heerlijke, lange, fijne nachten die je had toen er nog geen kinderen in het spel waren. Van die nachten dat je om 22:00 uur je bed in stapt en er vervolgens om 10:00 uur weer uit gaat. Doorgeslapen, zonder naar het toilet te hoeven, zonder een peuter dat schreeuwt omdat ‘ie de speen kwijt is, zonder een kind dat niet kan slapen, zonder een baby die tussen jullie in wil, zonder tenen in je neus omdat jullie spruit bij jullie in bed ligt, zonder kopstoten en blauwe plekken. Gewoon. Het. Hele. Bed. Voor. Jou. Alleen. Of vooruit, je partner mag ook een stukje matras. En dat je ook daadwerkelijk slaapt. Slaapt! Wat was dat ook alweer?

DSC_0413

Vijf dingen die ik fantastisch vind aan het moederschap:

– De fase dat je kind gaat praten en opeens alles na gaat zeggen is the bomb. Wat heb ik genoten van het moment dat Skyler vol trots de koffer duwde op Schiphol en er van overtuigd was dat ‘ie een ‘tossie’ in zijn handen had. Dat moment dat Skyler naar rook wijst en heel hard ‘joot’ roept. Het moment dat Skyler uit school komt en hele verhalen heeft of dat momentje afgelopen week dat Skyler opeens weer over de Efteling begon en me vertelde over de draak met ‘joot’ uit de neus. De fantasie is fantastisch en dat Skyler de oren van mijn hoofd af praat is geniaal.

– Eropuit trekken is het aller- allerleukste. Skyler zien genieten in een attractie, bij de geiten, in de speeltuin, samen op de schommel, genieten van het buiten- en samenzijn. De glinstering in zijn ogen vind ik fantastisch. Om hem zo blij te zien is het mooiste dat er is. Ik ben heel benieuwd naar ons volgende uitje donderdag: we gaan naar de bioscoop met zijn tweetjes. Dat kan óf helemaal geweldig zijn dat ik volgende week weer wil, óf een ‘eens maar nooit weer’-momentje worden waar ik een gehele blogpost aan kan wijden.

– Zo heb je een dikke buik waar een baby in groeit en zo heb je een peuter aan de hand waarmee je een rondje gaat lopen. Puur natuurlijk en homemade! Ik blijf het fascinerend vinden hoe een gezellig nachtje kan uitmonden tot zoiets hysterisch.

– Je mag dan een helse nacht achter de rug hebben, vannacht tegen je vriend hebben geroepen waar jullie in godsnaam aan zijn begonnen en je verheugen op dat weekend dat je kind naar opa en oma gaat; je kindje lachend en vrolijk uit bed halen met een verliefde blik is onbetaalbaar. Daar kun je toch niet boos op blijven? Je reageert je maar af op wat anders en moet maar zo denken: als ze 16 zijn, zijn ze niet meer uit bed te rammen. Ik verheug me nu al op die ene ochtend dat ik om 06:00 uur met pannen en potten naast Skylers bed sta als hij net een avondje is uitgeweest. Payback time!

– Het idee dat ik een onvoorwaardelijke liefde voel, dat ik het belangrijkste ben voor ons kind en dat ‘ie me blindelings vertrouwd. Dat je de zorg hebt over zo’n wezen en hem of haar kunt sturen in het leven. Iedere ontwikkeling van kleins af aan maak je mee en dat is zo bizar. Je hebt het helemaal zelf gemaakt en it’s all yours. Dat is te gek!

Schermafbeelding 2016-04-12 om 22.01.40

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

11 Reacties

  1. 13 april 2016 / 07:57

    Ik vind die leren-pratenfase ook fantastisch. Het is inderdaad zoveel papegaaien, hilarisch. Er zijn ook zeker wel mindere momenten in het moederschap, vooral de onzekerheid vind ik soms moeilijk, ik ben best een onzekere moeder en daarmee zit ik mezelf en James soms in de weg. Die onzekerheid kan echt over alles gaan, van ziektes, tot keuzes die ik voor hem maak, tot het feit dat we nog in een huis wonen zonder echte tuin waar hij kan ravotten en dat ik me daar schuldig over voel, het feit dat ik thuis werk en hem niet altijd de volle aandacht kan geven en ga zo maar even door. Maar goed, voor mijn gevoel hoort dat ook wel een beetje bij het moederschap ofzo, zolang onzeketheid maar niet de overhand krijgt. Zo, heel verhaal maar ik vind je artikel in ieder geval leuk!

    • Shirley
      Auteur
      13 april 2016 / 08:17

      Ik moet eerlijk zeggen dat ik die onzekerheid goed los heb weten te laten. Natuurlijk blijft het altijd wel een dingetje en wil je dat jouw kind niks tekort komt. Maar ik ben er heilig van overtuigd dat iedere moeder haar stinkende best doet, of dat nu soms met iets minder aandacht is of omdat jullie geen tuin hebben 😉 Als je naar een gelukkig kind kijkt, weet je dat alles voldoende is!

  2. 13 april 2016 / 07:59

    Ja, ja, ja, ja! Zo herkenbaar. Vooral die van die slaapjes. En van dat direct iets moeten als je wakker wordt. En van die slaap. En van de liefde. Kan ook niet wachten op de momenten die je beschrijft over leren praten en samen dingen doen. Moederschap is een rollercoaster.

  3. 13 april 2016 / 08:15

    Ahhhhh dat slapen gaan we het na vannacht niet eens over hebben haha! Dat leren praten is suuuuuperleuk! Totdat ze ineens de oren van je hoofd kletsen met minder leuke dingen.. Oeps!

  4. 13 april 2016 / 09:19

    Haha geweldig beschreven! Eigenlijk ben ik best trots op ons als ouders want in 99% van de gevallen blijven we rustig en we behandelen onze zoon niet als een baby (hij is 2 van eind maart) zoals je eerder ook al in een blog schreef.

    Rest is heel herkenbaar. Onze zoon is echt een grappig manneke waar we vaak om moeten lachen. Hij zit nu ook in dezelfe fase met praten en uitproberen. Komt hij van de oppas terug en zijn vriendin emma is er ook geweest heeft hij het alleen nog over Emma. Nu al! 😀

    Wat ik eigenlijk het minst leuk vind zijn de zorgen. Ik ben al een type die zich snel zorgen maakt en onze zoon heeft sinds kort epilepsie. Medicatie onderzoeken en wat betekend dat voor de toekomst? Je wilt je kind het beste geven maar sommige dingen heb je niet in de hand en kun je alleen het beste van maken. Denk als ik kijk naar mijn ouders dat die zorgen ook nooit meer overgaan. Het is gewoon je kostbaarste bezit.

  5. Noek
    13 april 2016 / 09:28

    Whahaha die eerste 2 zinnen waar je mee begint! Ik denk vaak dat m’n zus en ik de enigen zijn die het ook zo ervaren! Wordt niet vaak gezegd he, meestal is alles geweldig en gaat alles vanzelf. Pffff…
    Heerlijk, jouw eerlijkheid!

  6. 13 april 2016 / 09:30

    Zo’n mooi artikel dit. Maakt mij weer ’n tikkie ongeduldiger! Ben zo benieuwd naar hoe ik het moederschap zal ervaren; kan niet wachten tot ons ventje er is.

  7. 13 april 2016 / 09:58

    Wat leuk om te lezen. Ik ben zwanger van ons eerste kindje en ik kan niet wachten om het moederschap te gaan ontdekken…:)

  8. mariska
    13 april 2016 / 11:46

    Jep… Die nachten mis ik ook! Afgelopen weken weer drama: Eerst 6 mnd sprong, toen zomertijd, nu eerste tandje doorgekomen (en 2e komt eraan!)… En dat ik me af en toe best zorgen maak (ontwikkelt hij zich goed? Dit is toch een beetje rood/geïrriteerd…toch naar de dokter of nog even afwachten?..)
    Maar die lach als je m uit bed haalt of het schaterlachen bij de kieteldood…..smelt!

  9. 13 april 2016 / 13:21

    Wat leuk geschreven. Die niet leuke dingen, dat schrijf je zo ontzettend leuk! Geweldig! De praatfase lijkt me ontzettend mooi om mee te maken. Dit vind ik bij mij oppaskinderen ook zo leuk om mee te maken. Kom ik zal je voorlezen… NEE ik kan zellluuff lezen!

  10. Trang
    14 april 2016 / 09:56

    Hihi, zo heerlijk weer geschreven. En inderdaad waar zijn die dagen gebleven dat je uren in je bed kon blijven stinken! Onze oudste is bijna 4, en echt het is nu zo leuk om zo’n groot klein mannetje bij je te hebben, waarmee je echte gesprekken kan voeren die zegt dat hij met mama wil trouwen. Maar soms heeeel soms verlang ik naar een dagje helemaal niks of doen waar jij zin in hebt

Secured By miniOrange