Laatst werd ik gemaild door iemand met de vraag hoe het bij ons begonnen is. Hoe de beginfase vóór de zwangerschap was, zeg maar. Ze wilde zich graag voorbereiden maar wist niet zo goed hoe en waar ze moest beginnen. Weet je, dat is allemaal heel persoonlijk. Ik stelde het daarom steeds uit om dit artikel te beginnen. Maar opeens was daar de inspiratie. Want het moment vanaf de positieve test is dan wel erg spannend en leuk; de weken, maanden of jaren daarvoor zijn minstens zo belangrijk en speciaal. Daar begint het immers allemaal mee.
Voor het echie
Al sinds ik klein was riep ik dat ik jong moeder wilde worden. Toen ik een relatie kreeg met Raymond was ik daar in de eerste jaren niet zo mee bezig. Ik was immers pas 16 en het was mijn allereerste verkering. Maar na het afstuderen begon het toch wel te kriebelen. Ik was 23 en had altijd het plaatje in mijn hoofd dat ik er toen wel mee bezig zou zijn of misschien al moeder was. Dat is iets anders gelopen, zoals jullie inmiddels weten. Voor baby’s zijn vaak twee mensen nodig en Raymond zag het nog niet helemaal zitten om dit avontuur aan te gaan. Toen we vlak daarna even een relatiebreak hadden was het al helemaal niet verstandig. Eenmaal weer terug bij elkaar hadden we wel andere dingen aan ons hoofd en wilden we vooral de focus op ons tweetjes houden. Maar bij mij begon het aan alle kanten te rammelen van binnen en toen mijn broertje en schoonzusje me vertelden dat ze een kindje verwachtten was ik stikjaloers en gooide ik nogmaals het balletje op bij Raymond. Dit keer wél met succes.
Veel mensen stoppen met anticonceptie en beginnen direct voor het ‘echie’. Wij niet. Ik was al sinds mijn twaalfde aan de pil en daarom besloot ik eerst de strippen overboord te gooien en andere anticonceptie te gebruiken voordat we er echt werk van gingen maken. De pil was verleden tijd en de condooms werden gekocht. Gewoon om mijn lichaam weer even de tijd te gunnen om zichzelf te worden zonder ‘hulpmiddelen’. Al gauw bleek dat er geen problemen waren. Mijn menstruatie kwam netjes tussen de 28 en 32 dagen en ik voelde me voor de rest helemaal goed. Het ontpillen ging van een leien dakje.
Slikken die hap
In deze periode ben ik ook alvast begonnen met het slikken van foliumzuur. Foliumzuur is nodig voor de groei en goede werking van het lichaam en voor de aanmaak van witte en rode bloedcellen. Foliumzuur is ook belangrijk voor de vroege ontwikkeling van het ongeboren kind. Vrouwen die zwanger willen worden of zwanger zijn wordt aangeraden dagelijks 400 microgram foliumzuur te slikken. Zij kunnen daarmee het risico op een neurale-buisdefect (NBD) bij hun kind verkleinen (bron: Voedingscentrum). Bij de drogist vind je allerlei verschillende potjes vitamines waar dit in toegevoegd is, speciaal voor zwangeren. Ook kun je kiezen voor alleen maar foliumzuur. Ik vond het een fijn idee dat dat al in mijn dagelijkse routine zat en dat mijn lichaam genoeg binnen had gekregen voordat ik überhaupt zwanger was. Ondertussen had ik ook wat boeken aangeschaft. Gewoon om te kijken hoe alles gaat als je eenmaal zwanger bent. Puur voor mezelf, maar ik voelde me er goed bij om wat informatie te krijgen. Ik merkte dat Raymond daar ook wat houvast van kreeg en beter wist wat hem te wachten stond. Er kwam een soort rust over ons heen. Nu was het aan ons om alles aan het werk te krijgen van binnen.
En toen was het opeens Raymond die aangaf dat niet alleen de pil verleden tijd was, maar dat alle anticonceptie overboord kon. Helemaal voor het echie, dus. Ik heb dit expres aan Raymond over gelaten, maar van tevoren hadden we wel een termijn van zo’n drie a vier maanden in ons hoofd. Ik was er al langer klaar voor maar ik wilde ook echt dat Raymond zeker was van zijn zaak. Het is tenslotte niet niks. Maar ik kan je wel verklappen; als je er eenmaal veel mee bezig bent, komt die stap helemaal vanzelf. Tenzij je natuurlijk een partner hebt die helemaal niks met kinderen heeft, haha.
Enjoy the ride
De eerste keer is vreemd en stiekem een beetje spannend. Alsof je iets ondeugends aan het doen bent wat eigenlijk helemaal niet mag. Maar oh, wat is het een intieme en mooie tijd. Ik hield goed bij wanneer de vruchtbare periodes waren (heb je handige apps voor) en was iedere maand weer bloednerveus of ik ongesteld zou worden. Er zijn ook mensen die met hun benen omhoog gaan liggen, verschillende standjes proberen om het te stimuleren en naar de stand van de maan gaan kijken. Wij hebben het gewoon laten gebeuren. Het komt wanneer het komt. Uiteindelijk heeft het bij ons zes maanden geduurd. Voor mijn gevoel véél te lang, maar uiteindelijk ook gewoon heel gemiddeld. In de eerste maand zwanger worden zou natuurlijk heel fijn zijn, maar ga er vanuit dat dat niet de standaard is. Hou voor jezelf een half jaar aan, zodat je niet teleurgesteld wordt. Eind maart had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen en waren we klaar voor deze spannende en nieuwe periode. Er zat dus bijna een jaar tussen het moment van het stoppen met de pil tot aan de zwangerschap. Dat voelde goed voor ons. Ik wilde goed ontpillen, alvast foliumzuur en vitamines slikken en ook nog een beetje het plezier houden in bed, zonder het direct als een moetje te zien. En het moment dat het dan eindelijk gaat gebeuren, is erg mooi. Geniet ervan want we vergeten maar al te snel hoe de periode voor een zwangerschap was en zijn te gefocust op het ‘resultaat’. Dat is natuurlijk je uiteindelijke doel, maar de weg er naartoe is ook enorm mooi en intiem. Enjoy the ride!
Die eerste keer is inderdaad heel apart, haha. Maar dat gevoel bij een positieve test… Geweldig en super spannend tegelijk. Eerst voor de test; heb ik nou kwaaltjes? Wel/niet? Beeld ik het me in? Dan na de test was het nog even geheim. Valt het op? Zien ze het? En als het dan openbaar is, showen met die buik!
Mooi om te lezen hoe anders het bij anderen kan zijn! Wel goed om ook hieraan aandacht te geven.
Wat heb je dat mooi geschreven! Ik vind het altijd zo fijn om te lezen dat er ook gewoon veel andere moeders zijn die bewust en gepland jong een kindje wilden hebben. Ik word er namelijk altijd ontzettend raar op aangekeken!
Haha je schrijft het zo goed dat ik meteen weer de kriebels uit die tijd voel! Al heeft die tijd bij ons wel twee jaar geduurd!
Enjoy the ride. I do! 😉 De eerste keer zonder voelde ook inderdaad als iets heel stouts, alsof het verboden was zelfs. Ik ben ook even zonder anticonceptie, om te kijken hoe mijn cyclus is, ik wacht ook een beetje totdat mijn vriend een echte GO geeft. Tot die tijd doen we soms nog een beetje stout, soms veilig.
Super mooi geschreven! Bij Kyan was ik na 1 maand zwanger, maar vond het ook zo spannend, het voor het echie doen haha! Maar hier ook niet omhoog liggen enzo, lag dubbel toen ik het las. Skye kwam uit de lucht vallen, haha, dus al die dingen zijn niet nodig! Soms wel jammer dat we bij haar niet die voorpret hebben gehad, maar wie weet ooit nog eens hahaha!
RESPECT voor je openheid.
Blijf het bizar vinden wat voor soort mailtjes met vragen jij krijgt…
Vind ik toch meer vriendinnenprast, dus knap van je
X
Auteur
Het is één en al vriendinnenpraat op mijn sites. Vind ik juist leuk 😉
Leuk geschreven en interessant om te lezen hoe natuurlijk het is gegaan bij jullie. Mijn eerste was ongepland, maar ik hoop dat het bij een eventuele tweede ook ongeveer zo zal gaan zoals bij jullie. Ik zou er ook gewoon niet teveel mee bezig willen zijn als het eenmaal zover is. Want ik vind dat ‘de daad’ ook gewoon leuk moet blijven. Goed dat je er zo open over bent.
Goed geschreven en interessant om te lezen hoe dit proces bij jullie is gegaan!
Mooi en interessant om te lezen! Ik ben benieuwd hoe dit ooit bij mij zal verlopen.
Ik vind het altijd mooi om te lezen hoe mensen rustig stoppen met de pil en alles. Ik ben ongepland zwanger geraakt dus hier geen mogelijkheid tot ontpillen en die rambam. Wel meteen aan de folium zuur gegaan, heb nu een (naar schijnt) gezond kindje al 12 weken in mijn buik rond dobberen.
Leuk artikel zeg, zo open naar iedereen toe! En zeer mooi om te lezen.
Foliumzuur ben ik pas een maand of zo op voorhand beginnen nemen, was blijkbaar genoeg ;), en ontpillen, dat is blijkbaar iets wat niet bestaat 🙂 Dat doe je al in je stopweekje.
Fijn, open artikel. Ik ben benieuwd hoe het bij ons zal gaan als we eenmaal besluiten dat we graag een kindje zouden willen. Of ja, dat we er nu rijp voor zijn zeg maar 😉 Dat we het graag zouden willen, is duidelijk. Alleen wanneer, time will tell!
Zelf ben ik al van de pil overgestapt op spiraal omdat ik van de pil klachten had.
Wat leuk om door je Q&A artikel van april 2016 bij dit artikel terecht te komen! Ik vind het mooi om te lezen hoe iedereen met zijn/haar kinderwens om gaat. Bij mij rammelt alles van binnen ook al, maar helaas bij manlief nog niet. Waarom heeft hij zijn vraagtekens?? Hij vind het eng, en zeker omdat wij het ziekenhuis nodig hebben om hopelijk zwanger te mogen worden. Het is toch een stap die je zet, ik zal misschien mij anders gaan gedragen door de hormonen die ik moet slikken/spuiten (wat ik zo min mogelijk wil laten gebeuren, al heb je daar geen controle over). En dat het zomaar eens langer dan 2 jaar kan gaan duren is ook niet uitgesloten. We hebben het er best wel veel over, maar ik laat het nu aan hem. Hij moet voor mij het “startschot” (mooie woordkeuze he :P) geven en dan ga ik een afspraak maken in het ziekenhuis.
Leuk om daar weer over te denken, hier was mijn vriend degene die er al langer klaar voor was… ik vond het maar spannend, ben ik niet te jong? Hoe gaan we alles regelen? Maar er komt een moment dat je weet nu gaan we ervoor Bij nr 1 duurde het bijna een jaar met een onregelmatige cyclus en dan word je geduld wel op de proef gesteld. Nr 2 was na 2 maanden raak, ook dan sta je wel even te kijken met open mond naar de test ☺ en nu kan ik ze niet meer weg denken uit mijn leven