Dubbele luiers #9: Newbee

Ik moet mezelf soms echt even knijpen. Nee, het is geen film of serie op Netflix. Het is echt waar. Het is mijn leven. Het voelt toch nog een beetje onwerkelijk. Ik ben moeder en verwacht nog een kindje over zo’n 5 maanden. Holy moly. Ik word vaak aangesproken als tienermoeder. Niet altijd fijn maar het betekent wel dat ik er nog jong uitzie. Overal iets positiefs uithalen, toch? Wat mij opvalt is dat er een soort stempel op moeders wordt gedrukt. Tienermoeder, jonge moeder, oude moeder… Waarom? Ik ben niet zo van de hokjes. In sommige mensen hun ogen ben ik blijkbaar oud. Is 27 oud? Ik ben van mening, je bent ongeacht je leeftijd moeder. Mijn oma was een jaar of 14 toen zij in verwachting was van haar eerste kindje. Vroeger was dat blijkbaar heel normaal.

Vorige week heb ik al herkenbare zwangerschapskwaaltjes beschreven. Iets dat ik totaal ben vergeten is vergeetachtigheid. Hoe toepasselijk. Ik heb dit totaal niet gemist. Het brengt me terug naar alles opschrijven. Niet alleen in mijn papieren agenda, maar ook digitaal. Daarnaast denk ik dat ik een groot bord nodig heb voor aan de muur, als extra geheugensteuntje. Had ik er eindelijk weer een beetje vat op, glipt er weer van alles uit mijn geheugen. Weet je hoe ik er achter ben gekomen? Ik nam de telefoon aan op het werk en bij het doorschakelen was ik gewoon de naam vergeten. Of dat ik dit berichtje nog af moest maken zodat ik wel een beetje op tijd het artikel naar Shirley kon mailen. Wel zo fijn voor haar.

In een van de eerste dubbele luiers serie heb ik mijn onzekerheid gedeeld wat betreft mijn werk. Dit is allemaal achter de rug. Poeh! Wat een opluchting. Mijn nieuwe contract is rond en ik heb eindelijk ook kunnen vertellen dat er een baby in the making is. Ik was er heel erg nerveus over en heb echt wel even gedacht dat het misschien einde werk zou kunnen betekenen, maar de reacties waren verbaasd en positief. Super leuk en natuurlijk heel erg fijn! Ik ben wel blij dat ik heb kunnen lezen in het vorige artikel bij de reacties dat er meer moeders zijn die hun onzekerheden kenbaar maken. Zeg nou eerlijk, iedereen heeft het weleens toch? Soms zoek ik herkenning, bevestiging of wil ik gewoon even mijn gal spuwen. Zo ben ik altijd blij met positieve, leuke reacties. Geeft toch weer een heerlijke boost.

Met de feestdagen in zicht ben ik al rond aan het kijken naar een outfit. Mijn buik groeit enorm en mijn garderobe wordt beduidend minder. En om nou in een joggingoutfit de Kerstdagen door te brengen is niet bepaald charmant. Ondanks dat dit mijn tweede zwangerschap is ben ik een newbee op het gebied van zwangerschapskleding. Bij mijn vorige zwangerschap had ik een bescheiden buik die vrij hoog was, waardoor ik nog veel kleding van mijzelf aankon. Nu is dit echt anders, dat is wel te zien op de foto. Nu ben ik heel lastig met kleding en vooral positiemode want het is het dan toch net niet of de prijs waar ik best van schrik. Je draagt het maar voor een bepaalde periode, wil er niet al te veel aan kwijt zijn maar er wel leuk uitzien. Al die wensen zorgen ervoor dat ik nog steeds niet heb kunnen slagen, dus shoptips zijn van harte welkom.

Over Kerst gesproken, ik wil zo graag al mijn kerstboom opzetten en lekker het huis gezellig versieren. Maar eerst nog even geduld; eerst het huis klaarmaken voor Elvy’s eerste verjaardag en daarna gaan we over naar de kerst. We zijn nog steeds bezig met de voorbereidingen. Blijkbaar zijn ballonnen schaars en de feestwinkel in de stad heeft niet veel en kan niets bestellen. Heb hem geërgerd gevraagd waarom hij nog open is. Zal dit ook een kwaaltje zijn, kort lontje misschien?

Tijdens mijn tweede zwangerschap…

…puilt mijn navel al een beetje uit.
…heb ik alle afspraken bij de verloskundige al ingepland tot eind april.
…heb ik cravings naar fastfood.

Tot volgende week! xoxo Whit