Zwanger! #14

Bij mijn eerste zwangerschap begon ik met weekverslagen schrijven toen ik 15 weken zwanger was. Op dat moment was ik namelijk pas net begonnen met Mommyhood. Extra leuk dus dat jullie nu al sinds de elfde week alles kunnen meebeleven en ook héél erg fijn dat ik deze artikelen weer als aandenken heb na de bevalling. Want ik heb dan wel in een vorig artikel over een eventuele tweede zwangerschap geschreven dat ik beter een zwangerschapsboek wil gaan bijhouden; tot op heden heb ik er nog niet eens eentje aangeschaft. Ik beschouw Mommyhood dan ook gewoon als zwangerschapsdagboek. Iets wat ik wél heel trouw iedere week weet ‘in te vullen’ en waar ik dan ook met liefde mee bezig ben. Ik heb het allereerste weekartikel er even bij gepakt om te kijken of er enige overeenkomsten zijn met de zwangerschap van nu. Ik ben momenteel 14 weken zwanger en loop dus een week achter op het weekverhaal van toen. Toch leuk om eens te kijken!

Geslachtsbepaling
Tijdens mijn vorige zwangerschap hadden we een geslachtsbepalende echo bij 15 weken. Dat zou dus betekenen dat we volgende week weten wat ons tweede kindje gaat worden. Echter heb ik de verloskundige nog niet gehoord en zou ze me bellen voor een afspraak. Hoogstwaarschijnlijk vindt deze plaats rond week 16, omdat we tijdens de vorige echo’s al merkten dat het beter te zien is allemaal als het net even een weekje ouder is. Oh, zo spannend! Misschien bel ik toch deze week zelf nog even om een afspraak in te plannen. In ieder geval zullen we binnen nu en zo’n twee weken horen of we nog een zoontje, of dit keer een dochter in onze armen mogen sluiten in april. Het maakt het allemaal toch wat echter na dat moment.

Shoppen
Winkelen hadden Raymond en ik rond week 14 allang gedaan. We hadden al wat pakjes, rompers en sokjes aangeschaft. Heel leuke dingetjes, maar wel allemaal ontzettend neutraal. Ik merk dat ik nu wil wachten tot na de geslachtsbepaling, zodat we iets gerichter aankopen kunnen gaan doen. Niet meer klakkeloos veel witte pakjes kopen, maar iets beter nadenken en duidelijker voor ogen hebben welke kant we precies op willen qua stijl. Dat merk ik sowieso nu heel erg qua kinderkleding; bestelde ik eerst iedere week alle nieuwe items die op dat moment bij Zara binnen waren, nu koop ik gewoon af en toe iets als ik het echt heel erg leuk vind. Ik ben een stuk kritischer geworden. Met de baby zal het ook wel zo zijn. Maar zodra ik weet wat het gaat worden mag ik los. En dat ga ik ook zeker doen. Haha. Ik wil dan sowieso een paar heel leuke pakjes in maat 50 en 56 gaan halen.

Geitenkaas
Wie mij al sinds het begin volgt kan zich herinneren dat ik me ziek at aan geitenkaas tijdens de zwangerschap van Skyler. Ik moest geitenkaas, iedere dag, overal op. Helemaal in combinatie met verse jus d’orange was het de hemel. Ernaast dan, niet erop. Momenteel heb ik nog niet echt last van heel gekke cravings. Oké, ik zweer bij de roomyoghurt met perzik van Almhoff en eet dat dan ook vrij regelmatig (als in: bijna iedere dag), maar voor de rest zijn er nog geen gekke dingen gespot. Als ik ’s avonds echt niet wil of kan eten, kies ik vaak voor tomatensoep en dat heb ik de afgelopen weken dan ook in liters naar binnen gewerkt. Om vervolgens met maagzuur in bed te liggen en daar weer misselijk van te worden. Net als met de roomyoghurt. Heel slim, Shir. Maar of ik dan van een echte craving spreek? Nee, nog niet echt aan de orde.

Misselijkheid
De eerste zwangerschap verliep heel voorspoedig en ik kan me dan ook niet echt herinneren dat ik misselijk ben geweest. Maar toen ik het weekverslag van week 15 terug las, las ik wel dat ik die week vaak misselijk wakker werd met een weeïg gevoel. Hé, dat kon ik me even niet meer herinneren. De misselijkheid is nu bij zwangerschap twee nog steeds aanwezig, eigenlijk al sinds het moment van de zwangerschapstest. Ik ben continu aan het kokhalzen, nog steeds aan het zoeken qua eetpatroon en heb me weleens beter gevoeld. Hopelijk zakt dat heel snel en kom ik net zo makkelijk door deze zwangerschap heen als met Skyler. Tot nu toe valt het me allemaal een tikkeltje tegen.

Heftige dromen
Eén heftige droom in de afgelopen weken die me is bij gebleven; ik zat met Daryl uit The Walking Dead op de motor terwijl we werden achtervolgd door zombies (?) en ja, we hadden een relatie. HAHA. Och, wat een fantasie. Nu maar hopen dat hij niet degene is die niet meer te zien is in seizoen 7. Ik zou mijn schatje gaan missen…

Vermoeidheid, concentratieproblemen en vervlogen inspiratie
Laat ik voorop stellen dat ik, net als bij de vorige zwangerschap, inderdaad wel wat last heb van de vermoeidheid en concentratieproblemen. Maar áls ik eenmaal in de flow kom, ga ik als een speer en loop ik over van inspiratie. Wel alleen voor Mommyhood, trouwens. Styleguide is één en al drama. Wat dat betreft zit ik wel meer in de babybubbel dan ik dacht. Er is ook gewoon zoveel te vertellen over deze periode, over zowel de zwangerschap, Skyler en alles wat er weer bij komt kijken. Voor Styleguide weet ik het allemaal even niet en dat vind ik voor nu wel goed. Ik geef er gewoon aan toe en heb de druk van de ketel gehaald. Het zorgt in ieder geval voor bijna (nu al!) 10.000 unieke bezoekers meer (!) op Mommyhood dan afgelopen maand. Hoera voor dat!

Kraamhulp
Ja hoor, net als tijdens de vorige zwangerschap is ook nu de kraamzorg weer geregeld. Oké, zo goed als. Ik moet het nog even doorgeven bij mijn verzekeringsmaatschappij, maar de Kraamvogel én mijn vorige kraamverzorgende is op de hoogte. Remember dat geweldige mens dat we bij Skyler hadden? 99% kans dat we haar weer mogen ontvangen bij baby nummer twee. Ze mag slechts één voorkeursgezin per jaar opgeven, had nog niemand genoemd voor 2017, wilde dolgraag bij ons en wij willen haar ook weer héél, héél, héél graag. Ik sprak haar aan op facebook; ‘Kraam je ook bij mensen in Aalsmeer?’ En kreeg direct terug: ‘Ja hoor, wanneer word ik bij je verwacht?’ Kijk, daar hou ik van. Ik kan nú al niet wachten op de gezelligheid.

Groeiende buik
Haha. Haha. HAHA. Och, wat was ik trots op dat kleine bumpje uit het verslag van week 15. Maar heel eerlijk? Waar is die buik dan?! Momenteel groei ik als KOOL. Echt, het is niet normaal hoe huge ik al aan het worden ben met 14 weken. Nee, het zijn er echt geen twee! Nee, ik duw mijn buik niet naar voren en nee, ik verstop niks onder mijn shirt. Ik ben iets zwaarder dan tijdens de zwangerschap met Skyler en dat zal zeker meespelen, maar ook schijnt het dus met een tweede in het begin (lees: in het begin) harder te gaan. Ik hoop dan ook maar dat de groei een beetje gaat stagneren. Of dat ik weer beval met 36 weken. Want met 40 weken wil ik deze toeter niet zien, ben ik bang… Gelukkig staat de weegschaal nog steeds in de min. Op -1.7 kilo deze week. Dat dan weer wel. Voor nu dus nog niks aan het handje en helemaal niks te klagen!

Tot volgende week!