De laatste keer dat ik een ‘over vijf jaar…’ schreef, is inmiddels bijna vijf jaar geleden. In dat stuk schreef ik over het feit dat ik fulltime blogger was, maar over vijf jaar weer in loondienst werkte. Inmiddels is dat dus uitgekomen en ben ik precies waar ik wil zijn. Ik voel me op mijn plek en had het niet anders willen hebben. Maar toen ik laatst nadacht over deze vraag, hoe en waar ik mezelf zie over vijf jaar, heb ik voor het eerst in mijn leven eigenlijk geen idee.
Werken
Over vijf jaar is Skyler bijna 15 en Maddox 11. Skyler zal dan op de middelbare school zitten en Madddox in groep 8. Er is dan ruimte ontstaan voor mij om meer te werken. Als het aan mij ligt, zoals het nu voelt, werk ik nog wel waar ik nu werk. Als dat niet het geval is, hoop ik ergens te zijn waar ik evengoed veel mag schrijven. Echt fulltime aan de bak hoeft voor mij nog niet maar de dagen dat ik nu moet haasten om naar school te gaan, zou ik dan wel volledig kunnen werken. Drie of vier dagen zou ik heerlijk vinden. Ik hoop ook dat ik dan een leuke creatieve hobby heb, zodat ik niet alleen maar aan het werk ben en ook iets anders om handen heb. Een hele dag voor mezelf en mijn ding. Uiteraard ben ik over vijf jaar ook (bijna) vijf jaar getrouwd, haha.
Vrijheid
Voor de rest heb ik geen flauw idee. Toen ik voor een dagboekverhaal moest nadenken over mijn leven over 10 jaar, noemde ik ook de vrijheid om met Raymond wat vaker weg te gaan. Over vijf jaar vind ik de jongens nog niet zelfstandig genoeg om er wat vaker tussenuit te piepen voor een weekendje weg. Een paar jaar geleden stond een boek schrijven op mijn lijstje en ook dat heb ik af kunnen vinken. We hebben een fijn huis dus echt verhuizen staat ook niet op ons lijstje. Tenzij we een grote prijs winnen en ergens vrijstaand in Aalsmeer kunnen wonen. Op meer werken en tijd voor een hobby na dus, ben ik helemaal blanco.
Bouwen
De afgelopen jaren stonden in het teken van bouwen. Fulltime aan mijn blog werken, schrijfuren maken, veel lijntjes uitgooien en zorgen voor een stabiele basis voor de jongens. Nu dit allemaal loopt, is alles in rustiger vaarwater beland. Ik werk lekker, de jongens zitten op hun plek, tussen Raymond en mij gaat het goed en alles loopt wel op rolletjes. Misschien blijft het zo de komende jaren. Zijn de jaren van het bouwen voorbij en is het nu tijd om rustig aan voort te kabbelen. Hier en daar iets creatiefs proberen en voor de rest gewoon zijn.
Vooruitzicht
Toch ga ik ook wel lekker op iets in het vooruitzicht. Net even een stapje extra zetten om ergens te komen. Ik heb alleen nog geen idee wat dat gaat zijn. En dat is voor nu ook wel even goed. Om geen idee te hebben. We gaan zien waar ons dat naartoe brengt.
