Ruim twee jaar geleden schreef ik het artikel ‘wie is de baas?’ Zoals heel vaak is een reactie op mijn blog of Instagram de aanleiding voor een artikel en dat was ook met dit stuk het geval. Het was begin juni, hartstikke warm en absoluut tijd voor zomerkleding. Skyler droeg op dat moment een korte broek, een shirt, een spijkerjasje omdat het ’s ochtends was en-jawel- een wollen muts. Natuurlijk veel te warm maar ach, als hij er gelukkig van werd! Op het kinderdagverblijf ging de muts af, werd ‘ie opgeruimd en was er niks meer aan de hand. Op dat moment dacht ik echt ‘ik ga geen strijd voeren, I pick my battles en toedelokie’. Laat hem lekker zijn muts dragen als hij dat zo graag wil.
Onder de foto kwamen veel herkenbare reacties, maar ook iemand die me vroeg wie nu eigenlijk de baas was. Ik vond het echter geen kwestie van baas spelen of niet. Het kind wilde zijn muts op en ik had geen zin om strijd te voeren over iets wat totaal niet belangrijk was. Inmiddels zijn we wat jaartjes verder, is Skyler een stuk ouder en begint hij steeds meer zijn eigen voorkeuren te ontwikkelen. Het is nog steeds heel erg makkelijk en hij trekt nog steeds aan wat ik voor hem klaar leg, maar ik merk toch wel dat er bepaalde dingen veranderen. Zo wil Skyler het liefst iedere dag een joggingbroek aan, wil hij in het weekend minimaal één dag in pyjama blijven, is gel opeens niet meer cool, heeft hij een sterke voorkeur qua schoenen en zijn er bepaalde kledingstukken waar toch iets moeilijker over wordt gedaan. En ja, wie is er dan de baas?
Nu vind ik het verschrikkelijk om in de term ‘baas’ te spreken en die gooi ik dan ook direct overboord; ik maak me er niet zo druk om. Ik vind het juist leuk dat ze hun eigen smaak beginnen te ontwikkelen en dat ze zich op hun gemak voelen in de kleding die ze dragen. Want ja, dat heb ik zelf ook. Toch merk ik dat ik het niet nodig vind dat Skyler iedere dag in joggingpak naar school gaat. Dat voelt een beetje slonzig en onverzorgd, ofzo? Om elkaar een beetje tegemoet te komen draagt Skyler wat vaker een spijkerbroek en heb ik inmiddels wat joggingbroeken aangeschaft waar mee te leven valt. Dat wil zeggen; iets strakkere, nettere modellen die niet om zijn benen heen slobberen. Met een leuke sweater en zijn gympen ziet dat er een stuk beter uit dan een compleet joggingpak. Skyler is in ieder geval iedere ochtend ontzettend lui en wil het liefst dat ik hem aankleed. Uiteindelijk heeft hij niet eens door dat ik hem in een jeans heb gehesen.
Er is op school wel een hype met shirts met pailletten, zogenaamde ‘verandershirts’. In het begin moest ik daar niks van weten maar inmiddels heeft Skyler een paar van deze shirts in de kast liggen. Ach, het heeft niet mijn voorkeur maar de kinderen in de klas zijn er helemaal dol op. Shirts met figuren als Paw Patrol probeer ik wel een beetje te vermijden. Skyler heeft daarvan een paillettenshirt en hij heeft een sweater met Mario, maar voor de rest heb ik dat liever niet. Stom eigenlijk, dat ik het zelf zo lelijk vind dat ik het mijn kind niet wil aantrekken, haha.
Maddox had het laatst met zijn schoenen. Hij droeg al tijden zwarte Nikes maar die werden toch wat aan de krappe kant. Maar no way dat hij andere schoenen aan wilde. Ik kocht leuke laarsjes bij H&M en die staan nog steeds in de kast. Ik kocht mega toffe groene New Balance gympen en die werden ook direct van de trap af gegooid (iets met een ijzersterke eigen wil…). Uiteindelijk was het probleem heel snel opgelost; de zwarte schoenen heb ik opgeruimd zodat ‘ie ze niet meer zag. Hij pakte de groene schoenen en hoppa, probleem verdwenen. Qua kleding valt het bij Maddox nog mee (tsjah, hij moet nog twee worden), maar zodra hij een vest aan heeft trekt hij direct de rits naar beneden om hem weer uit te doen. En oma kwam laatst met een mega leuk basic colletje aan; dat werd hem absoluut niet. Hij bleef eraan trekken en zich eruit wurmen. Ik ben dan niet zo’n loedermoeder die haar kind verplicht om iets aan te trekken. Het coltruitje is opgeborgen en vesten worden even niet gedragen. Maar met de schoenen heeft mama gewonnen. Iets met een compromis sluiten.
Ik vind het heel leuk om te zien hoe de jongens hun eigen stijl ontwikkelen. Ik ben daarin wel makkelijk en laat veel toe, maar het moet wel leuk blijven. Gelukkig zijn ze allebei (nog) niet zo moeilijk en vooral Skyler interesseert het bijna niet wat hij aantrekt. Het enige is dus de joggingbroek. En ach, dan kopen we een paar leuke modelletjes om af te wisselen met de jeans. Ik verwacht met Maddox nog wel wat issues aangezien hij nu dus al behoorlijk stellig is. Heeft hij in gedachten dat hij zijn teddyjas aan wil, kom dan ook zeker niet aan met zijn zwarte exemplaar.
Heel eerlijk? Het is me de strijd niet waard. We zeggen al zo vaak nee op een dag, spelen al zo vaak de ‘baas’. Wat fijn dat ze dan eens zelf kunnen beslissen wat ze wel en niet dragen. Iets met ‘pick your battles’. En in het ergste geval draagt Skyler dus zijn joggingpak. Ach, hij is in ieder geval niet de enige in de klas.
Ik ben wel benieuwd of mensen met kinderen dit herkennen. Heeft jouw kind een eigen wil als het om kleding gaat? En is het bij ons nog makkelijk omdat ik twee jongens heb? Zijn meiden kieskeuriger? Let me know!
Ik merk toch een duidelijk verschil tussen mijn jongen en meisje. Ik begrijp sinds kort waar het woord dramaqueen vandaan komt 🙂 Een zeer eigen willetje op vlak van kledij! Ze wil eigenlijk nooit een broek aandoen, niet zo handig voor de gymles natuurlijk. Schoenen met veters zijn ook een issue. Ik word er soms wel een beetje moedeloos van.
Ik snap je helemaal hoor! Onze dochter wil binnen absoluut geen vestjes aan, want ze vindt dat dat voor buiten is haha. Ze draagt het liefst jurken en rokjes, maar we hebben afgesproken dat als het echt koud is, dat ze dan een broek aan krijgt. Vooral als ze langer gaan buitenspelen bij het kdv vind ik een maillot echt te koud!
Zeker herkenbaar met peuterzoon van 3,5. Vorig jaar nog een heel gesteggel gehad toen het te koud was geworden voor z’n geliefde crocs. Heb ze in m’n auto moeten verstoppen voor de kleine detective, haha.
En naar de speelzaal wil hij alleen maar “blauwe broeken” en truien met dieren aan.
Nichtje van bijna 3,5 is zeker meer picky qua wat ze wil dragen, vooral rokjes en jurkjes zijn daar gewild.
Houd m’n hart vast voor als ze nog ouder worden, weet nog goed hoe m’n broertje ’s ochtends een huis op stelten kon zetten voor die ene trui die hij aan moést hebben. En deden we dat zelf ook niet…? 😉
Ik heb twee jongens (7&1), de jongste komt al wel aan gewandeld met z’n schoenen als hij ze aan wil, maar daar houdt het snel op.
De oudste daarentegen… tot een jaar of 5 was er niets aan de hand, daarna werd de voorkeur steeds sterker. Heb lang z’n kleren klaargelegd, maar nu doet hij het zelf, alleen als het echt vloekt zeg ik er wat van. Ik kan niks meer voor hem meenemen uit de stad, dus het is vooral een tijdrovend klusje 😉 Er wordt ook afgestyled met petten, kettingen, armbanden en ander spul en vind het steeds leuker om hem zo bezig te zijn. Echt een eigen stijl & identiteit.
Leuk om te lezen hoe het bij een jongensmoeder gaat. Hier 2 meiden die al vanaf heel jong een hele sterke voorkeur hadden qua kleding. Ik hoef dus ook niets te kopen wat ze niet mooi vinden want dat trekken ze niet aan. Beiden willen alleen maar jurken en rokjes aan met een legging. Bij mijn oudste was het iedere ochtend een heel drama met aankleden dus bij haar leg ik nu iedere avond 4 setjes klaar waar ze uit mag kiezen en dan kiest ze wat ze de volgende ochtend aan doet. Ik stuur daar dan wel een beetje in want als ze naar de BSO gaat dan leg ik niet haar mooiste outfits klaar. Soms vind ik het wel lastig want een spijkerbroek is soms gewoon handiger met buitenspelen bijvoorbeeld. En soms vind ik gewoon iets heel leuk en dan trekken ze het niet aan. Maar aan de andere kant vind ik het ook goed dat ze hun eigen voorkeur hebben en die gewoon uitspreken.
haha leuk om te lezen en herkenbaar!! de dames waren hier 3.5 toen ze al een eigen willetje hadden met kleding. als ik iets had gekocht wat hun niet leuk vonden trokken ze het ook echt niet aan!! en alles zelf combineren maar dat is altijd wel goed gegaan en ze gingen niet als pipo de clown de deur uit in ieder geval
Mijn oudste zoontje (ruim 4,5 jaar) begint nu ook wat meer een eigen mening te krijgen qua kleding. Soms zoekt hij zelf iets uit in de winkel, en met een beetje onderhandelen is dat uiteindelijk iets waar we beiden achter staan. Ik weiger kleding te kopen die ik zelf echt oerlelijk vind, maar pyjama’s en ondergoed mogen wat mij betreft aartslelijk zijn; no problem.
Wat betreft aankleden: op de meeste dagen maakt het hem niet zo veel uit. Soms wil hij per se een bepaalde trui of broek aan. Prima wat mij betreft. Soms laat ik hem kiezen tussen bepaalde kledingstukken. Heeft hij toch het gevoel zelf invloed te hebben.
Mijn jongste zoon van 2,5 jaar heeft nu al een sterkere eigen mening dan de oudste op die leeftijd. Ben benieuwd wat te toekomst gaat brengen qua kledingkeuze, haha!
Ja, hier krijg ik met geen mogelijkheid een blouse aan bij zoontje van 3,5. Terwijl dat heel leuk staat onder z’n truien met vhals.. En verder hij momenteel een voorkeur voor alles in het blauw 🙂
Ben zeer benieuwd wat je zou kiezen als Skyler en Maddox meisjes waren. Waar zou jou voorkeur dan naar uitgaan?
Auteur
Jurkjes, gewoon jeans met leuke truitjes, van die geprinte broeken 🙂
Het maakt mij niet uit. De oudste wil het liefst altijd bloot (mag, maar niet als er andere mensen zijn). Hij houd niet van schoenen. Dus hij draagt van april tm oktober sandalen. Of regenlaarsjes. Binnen altijd blote voeten (en van april tm oktober ook vaak buiten).
Ik vraag 3x of ik hem moet helpen. Wil hij dat niet of luistert hij niet. dan moet hij het zelf weten en dan kleed hij zichzelf aan. Zolang hij iets aanheeft maakt het mij niet uit. Hij is 4 en niet van suiker. Hij weet hoe het is om het te koud te hebben. Of te warm. Dus hij snapt heel goed wat hij aan moet doen over het algemeen.
Andere dingen zijn in mijn ogen écht belangrijker 🙂
Hier twee meisjes, waarbij 1 (8) met een hele uitgesproken kledingsmaak. Een dure smaak ook… en een zusje (5) die dat af en toe wel kopieert, maar het duidelijk minder boeit. Die net zo makkelijk een jongingbroek in kniehoge laarzen propt als ik niet oplet. Ik vind haar daarin wat jongensachtig ;). Want ik geloof dat meisjes over het algemeen wel een wat kieskeuriger zijn als het om kleding gaat.
Hier 3 jongens en gelukkig kan ik tot nu toe gewoon een stelletje klaarleggen en dat trekken ze dan ook aan. De oudste van 5 wil wel het liefst net als skyler elke dag een joggingbroek aan. We hebben nu de deal dat hij op de 2 dagen dat hij gym heeft een joggingbroek aan mag en de andere 3 dagen een spijkerbroek. In het weekend is het alleen maar joggingbroeken want dan moeten 2 van de 3 naar voetbal 🙂 en idd soms gewoon lekker de hele dag in pyama als we de deur niet uit hoeven. Vinden ze heerlijk! Vooral in de winter
Nou, wij hebben 3 jongens en de oudste twee weten heel goed wat ze aanwillen en nog beter wat ze NIET aanwillen. Helaas dus vrijwel altijd een joggingbroek. Ik koop dan wel de wat nettere modellen, want ik ben er zelf niet zo van. Maar ik koop ook steeds vaak kleding met ze, omdat ik het zonde vind als het niet gedragen wordt.
Want het moet wel vet, gaat, cool en stoer zijn mama.
Op de jongste leef ik me lekker uit met MIJN smaak haha
Phoe, hier is het met jassen en schoenen soms echt een gedoe, ze pas 1,5 …. Ze heeft een groen bontjasje (heerlijk ding maar niet echt warm met die kou van laatst) en ze heeft een goede winddichte winterjas. Maar die wil ze echt niet aan. Op de dagen dat ze naar het kdv moet verstop ik haar bontjas. Op die ochtenden heb ik geen zin in strijd, al is het toch nog vaak krijsen… Qua schoenen draagt ze het liefst regenlaarzen en laat ik het daar nu ook niet altijd mee eens zijn 😉
Mijn kinderen hebben nog niet echt een mening. De ene is 13 maanden en heeft vooral een bloedhekel aan het aantrekken van een jas. De ander is 3 jaar en bij een vest moet de rits perse tot bovenaan dicht. Ik dacht slim te zijn door een open vest zonder rits of knopen te kopen maar die gaat dus direct uit. Verder boeit het hem nog niks gelukkig. Ik laat ‘m wel eens zelf z’n trui kiezen maar aangezien ik alles koop vind ik ook alles leuk haha.
Ik snap skyler wel, joggingbroeken zitten ook 100 keer lekkerder dan zo’n spijkerbroek. Als het kon zou ik nooit meer wat anders aan doen
En idd je bepaald als ouder al zoveel.. denk dat het juist ook goed is voor kinderen om keuzes te leren maken (iets met eindeloze opties en keuzestress later in het leven) en als dat begint met “wil ik een rood of blauw shirt aan” is dat een mooie oefening lijkt me
Heel herkenbaar.. Daan is net twee geworden en echt alles is ‘nee’ en ‘zelf’. Hij wil in de ochtend niet aangekleed worden en als hij zijn Nike’s aan wil krijg ik zijn Timberlands echt niet aan. Ik leg me er ook maar bij neer dat ik niet overal strijd van kan maken, dan is de dag voor beide een stuk aangenamer . En het ontdekken en ontwikkelen van de eigen wil is uiteindelijk ook alleen maar leuk en goed!
Mijn oudste dochter is bijna 4 en heeft heel duidelijk een eigen wil qua kleding. Nu al.. het liefst draagt ze iedere dag haar ‘eenhoornshirt’, ook met van die strijkpailletten. En de leukste jurkjes die ik voor haar heb gekocht, vertikt ze echt te dragen. Dat vind ik stiekem wel eens jammer. Dan probeer ik haar te overtuigen hoe leuk het staat, maar het belangrijkst vind ik toch dat zij blij is met wat ze aan heeft.
Mijn kids zijn van vergelijkbare leeftijd.
De jongste haat aankleden al vanaf het begin. Maar het maakt niet uit wat ik hem aantrek. Van sokken wordt hij blij, dat dan weer wel. Die! Die!
De oudste heeft niet echt een sterke wil maar is vrij gevoelig. Thuis trekt hij het liefst gelijk zijn kleren uit. Daarom heb ik wat mooie joggingbroeken gekocht in de hoop dat dat wat lekkerder zit dan spijkerbroeken. Maar verder geen strijd om wat ik klaarleg.
Oh zo herkenbaar, vooral die pailletten shirts.. ik vind ze verschrikkelijk maar zoonlief prachtig! Gelukkig hebben we een paar ‘leuke’ varianten met een traktor en een ander leuk symbool. En mocht die kleine man in de winkel vragen om zo’n shirt met een of ander animatiefiguur erop zeg ik dat zn maat er niet meer is .