Elke fase heeft iets leuks en bestaat uit eerste keren. Zo moet Skyler vanaf volgend jaar twee dagen in de week op de fiets naar school omdat ze dan ergens anders in een sporthal gaan gymmen. Nu wonen wij op zo’n 500 meter van school en gaan we altijd lopen. Het is eigenlijk voor ons niet nodig om elke ochtend de fiets uit de schuur te pakken omdat we er lopend slechts 7 minuten over doen. Maar het fietsen wordt voor Skyler dus iets nieuws en dus zijn we de afgelopen weken veel met hem aan het oefenen. Hij kan prima fietsen maar omdat we dat niet zo veel deden -zeg maar gerust nooit- was het wel van belang dat hij iets zekerder werd.
Een rondje door de wijk fietsen
Inmiddels is dat helemaal onder de knie, stapt hij zelfverzekerd de fiets op en is hij al regelmatig zelf naar school gefietst. Ze hebben ook al geoefend met naar de sporthal fietsen, dus aankomend jaar komt dat helemaal goed. Hij is zo gewend, dat fietsen opeens zijn nieuwe hobby is. Als hij op de fiets naar school is geweest, wil hij daarna met klasgenoten naar huis fietsen en ’s avonds vraagt hij vaak aan Raymond of hij zin heeft om samen een blokje om te gaan. Het lijkt wel zijn nieuwe ding om een beetje te ontprikkelen want binnen no time heeft hij verhalen over school en dingen die hem bezighouden. Maar ik hoor na school ook opeens: ‘mam, ik ga even met hem mee, een rondje fietsen door de wijk en chillen.’ Laatst waren we klaar met eten en sprong hij weer op de fiets: ‘ik ga een rondje door de wijk fietsen, kom zo weer terug!’ Dat ‘zo’ werd anderhalf uur later en hij vertelde over wie hij allemaal tegenkwam, met wie hij had gekletst en dat hij ook wat momenten in zijn eentje ‘gechild’ had. Het loslaten is opeens echt begonnen.
Alleen naar het buitenbad
Toen hij om 19.30 uur terug was en al anderhalf uur op de fiets zat, had ik geen idee waar hij was. ‘Moeten we hem niet gaan zoeken?’, vroeg ik Raymond. Maar vlak na deze gedachte stond hij voor de deur, zette de fiets in de schuur en vertelde hij over wie hij allemaal tegenkwam. Hij vertelde zelfs over kinderen die hij tegenkwam, die onderweg waren naar het buitenbad hier uit de buurt. Ik moet er niet aan denken, dat hij daar met vrienden naartoe gaat. Ik vind dat alleen fietsen al een ding, haha.
Tracken
We hebben een gps-horloge, maar op een of andere manier loopt dat tegoed steeds leeg als we hem niet gebruiken. Ik wil hem ook niet de hele tijd controleren. Maar ik vind het een fijn idee als ik weet waar ‘ie uithangt, dat ik hem kan bereiken en hij mij/ons. Misschien moeten we toch maar een oude telefoon gereed maken voor hem, inclusief prepaid kaartje voor als er iets is. Kan ik gelijk ‘track my iPhone’ aanzetten, haha.
Loslaten
Ik weet nu wat ze bedoelen met je kind los moeten laten. Skyler is opeens enorm groot en hij gaat naar groep 6. Met de fiets naar school is nog niks. Een rondje door de wijk fietsen doen zoveel kinderen. Op de camping ben ik hem soms ook uren kwijt. Ik moet er alleen nog echt even aan wennen dat ik niet altijd weet waar ‘ie is en dat ik dat idee los moet laten, dat niet gelijk alle kinderen in het water zijn gevallen of met iemand mee zijn gegaan. Lastig, wel. Waar is die kleine jongen gebleven?
