Op Instagram vroeg iemand me laatst iets over vriendschappen: ‘ik zie dat je nieuwe vrienden hebt gemaakt de laatste tijd, maar hoe doe je dat precies?’ En toen dacht ik: daar wil ik iets over schrijven. Een paar jaar geleden schreef ik een stuk over vrienden maken op latere leeftijd en daar wil ik graag mijn persoonlijke verhaal aan toevoegen. Want als je ouder wordt, is het allemaal een stuk lastiger om nieuwe contacten aan te gaan. Als je introvert bent zoals ik, kan dat nog een stukje moeilijker zijn. Ik ga je vertellen over hoe mijn vriendenkring is ontstaan de laatste jaren.
Online contacten
Toen ik mijn blog schreef over de periode op de middelbare school vertelde ik dat ik geen contacten meer heb uit die periode. Zo is dat bij mij nu eenmaal gelopen. Maar op school maak je vaak wel makkelijker vrienden dan als je iets ouder bent. Bij mij is het antwoord geweest: online. Al op de middelbare school was ik actief op fora en daar heb ik mooie vriendschappen gesloten. Zo ken ik Debbie via het Ellegirl forum en is dat contact altijd heel fijn geweest. Ik beschouw haar echt als een van mijn beste vriendinnen en dat allemaal door een keer te meeten. Zo is dat ook gelopen met Jessica, bijvoorbeeld. We kenden elkaar online, kwamen elkaar eens tegen bij een evenement voor onze blogs en we hadden het gelijk gezellig samen. Jessica en ik gaan way back, maar houden altijd leuk contact. Het grappige is dat we allebei zo introvert zijn als de pest en dat we elkaar misschien eens per jaar of eens per twee jaar zien, lol. Maar we spreken elkaar zeker wekelijks en dat is prima. Zo is onze vriendschap nu eenmaal. Als ik haar nu zou bellen (doen we niet, maar toch), staat ze voor de deur.
Buren
Nicole was mijn buurvrouw in Osdorp! We woonden in een appartementencomplex en deelden de galerij met elkaar. We hebben kinderen in dezelfde levensfase en toen we allebei gingen verhuizen, wilden we graag contact blijven houden. We lopen de deur niet bij elkaar plat, maar spreken wel vrij regelmatig af. De jongens spelen heerlijk met elkaar en het is altijd gezellig. De laatste tijd proberen Nicole en ik ook samen af te spreken, zonder alle mannen. Zo waren we laatst naar een festival waar Anouk en Snelle kwamen optreden. Na de vakantie gaan we met zijn vieren, zonder de kinderen, naar festival Zand. Normaliter spreken we met kinderen af, dus je zult begrijpen dat dit even andere koek is. Wat een rust zonder vijf jongens, haha! We kennen elkaar dus al zo’n 10 jaar en het is altijd onwijs gezellig. Weer een andere band dan die ik heb met anderen, maar het is me even waardevol.
‘Zullen we eens koffie drinken?’
Ik heb online een leven opgebouwd. Dat klinkt gek, maar dankzij het bloggen en Instagram heb ik een paar heel mooie contacten. Toen ik in Aalsmeer kwam wonen en ik regelmatig een DM kreeg van Anke met de opmerking ‘hé, daar kom ik net vandaan! Zullen we eens koffie doen?’ ging ik na een tijdje in op die uitnodiging. Ik ben niet zo’n afspreker, maar ik wilde het eens een kans geven. Het was gezellig, maar ik hield het nog een beetje op afstand. Tot we nog eens koffie gingen drinken en ik haar meevroeg naar een concert van Anouk. Binnen no time waren we vriendinnen. Het is in korte tijd heel close geworden, mede omdat we dicht bij elkaar wonen en kinderen in dezelfde leeftijd hebben. Ook de mannen kunnen het goed met elkaar vinden. Dus: stuur eens iemand online een bericht waar je een connectie mee voelt of die je al regelmatig spreekt!
Schoolplein
Inmiddels beschouw ik Stonne ook als een vriendin. Dat heeft wat jaren geduurd, haha. Onze zoons zaten bij elkaar in de kleuterklas en zitten inmiddels in groep 5 (aankomend jaar in groep 6!) samen. Toen ik haar voor het eerst zag, droeg ze onwijs toffe schoenen en daar gaf ik een compliment over. Maar verder dan een praatje op het schoolplein of complimenten over elkaars outfit kwamen we nog niet echt. Het afgelopen jaar is dat enorm gegroeid. Ik hoorde dat ze ziek was en stuurde haar een bericht. Daarna startten onze jongste kinderen bij elkaar in de klas en omdat ze het allebei wat lastig vonden, hadden ze veel steun aan elkaar. Zo hebben wij ook steeds meer contact gekregen. Eerst op het schoolplein, toen wat meer appen, af en toe wandelen en koffiedrinken samen en kinderen die playdates hadden. We vangen elkaars kinderen op, lopen regelmatig een rondje ’s ochtends en inmiddels schrijft ze voor Mommyhood. We zien elkaar dagelijks op het schoolplein dus we komen ook niet echt van elkaar af, haha. Gelukkig klikt het. Dus: op het schoolplein staat misschien ook wel een potentiele vriendin! Complimentjes doen het altijd goed dus begin daar eens mee, als je iemand ziet die er leuk uitziet. Misschien kunnen jullie kinderen het goed met elkaar vinden of misschien zie je wel vaak een moeder door de wijk hetzelfde rondje wandelen en kun je eens aanhaken.
Vakantie
De vraag over nieuwe vrienden maken ging over Bibi en Lotte, de familie Telleman op Instagram. Dat is leuk gelopen. Zij stonden tegelijk met Anke op Bakkum en raakten aan de praat over hun vakantie. Zij vertelden dat ze naar Ibiza gingen en naar welk hotel. Anke vertelde ze dat wij ook gingen en app’te mij het verhaal. Op Schiphol stuurde ik een berichtje via Instagram naar Bibi en Lotte of alles gelukt was met de drukte en dat ik hallo zou zeggen op Ibiza. Zo gezegd, zo gedaan. ’s Avonds zaten we bij de kidsclub en stonden onze kinderen samen met elkaar te dansen. Iedere avond was het: eten, dansen, spelen in de speeltuin en slapen. Zij volgden dit ritueel met hun kinderen en dus werd het contact steeds iets beter. Er was een klik, we waren lekker aan het ouwehoeren iedere avond en zo heb je dus na een week nieuwe vrienden. Wij zijn helemaal niet van de vakantiecontacten, maar dit heeft zo moeten zijn. De connectie hier? Onze kinderen! Ze wilden veel met elkaar spelen en zelfs een keer samen eten. En hun zoontje nodigde ons uit voor zijn derde verjaardag. Ze vierden dat op Bakkum en daar kwamen we heel graag naartoe. De rest is geschiedenis. Bibi en ik spreken elkaar regelmatig over werk, ik heb al een leuke klus via haar gekregen, ze zijn ons komen opzoeken op de camping in Brabant en ik ben naar het strand geweest met Lotte en de kinderen. Van de zomer staan we allebei op Bakkum, dus ik weet nu al dat dat heel gezellig wordt. Ze hebben zelfs gevraagd of ik meega in de herfstvakantie naar Spanje, haha. Raymond heeft helaas geen vakantiedagen meer en ik weet niet of ik het aandurf met twee kinderen. Maar het zegt wel iets over onze vriendschap. Ontzettend leuk! Lekker laagdrempelig contact leggen en zo mooie, nieuwe connecties opdoen.
Mensen komen en gaan
Ik ben echt niet goed in vriendschappen, maar het is allemaal mooi gelopen op deze manier. Gewoon begonnen met hoi, een compliment of een berichtje! Probeer het eens.
Helaas heeft het echt niet altijd goed uitgepakt en ben ik soms een ramp in contact houden, hints begrijpen en verwachtingen. Hierdoor ben ik wat mooie contacten kwijtgeraakt of heb ik fijne contacten gedag moeten zeggen. Ook door verhuizingen kan het zijn dat contacten verwateren. Mika spreek ik bijvoorbeeld af en toe nog, maar dat is niet meer zo close als jaren geleden. Onze levens zijn heel erg verschillend. Als we elkaar zien of spreken is het altijd goed, maar ik kan soms wel de tijd missen van toen ik nog in Amsterdam woon. Hetzelfde geldt voor mijn contact met een andere vriendin. Als ik haar app is ze er altijd en we spreken elkaar soms nog, maar we hadden andere verwachtingen van elkaar. Ik vind het nog steeds vervelend hoe dat is gelopen. We zeggen af en toe nog dat we koffie moeten drinken samen om te kijken of de connectie er nog is, maar de laatste keer dat we dat hebben geroepen is ook alweer een half jaar geleden.
Het leven zit vol veranderingen
Ook heel close contacten gingen de afgelopen weken wat moeizaam, simpelweg omdat ik er even geen ruimte voor had in mijn hoofd en agenda. Er is zoveel gaande in mijn leven qua werkveranderingen, dat mijn hoofd de drukte af en toe niet aankan en ik me dan terugtrek. Dat is moeilijk, als mensen dan andere verwachtingen van je hebben. Maar zo is het leven. Vol met veranderingen, en dan kunnen mensen wel of niet meebewegen. Dan beslis je zelf wat je wel en niet wil. Mensen komen en gaan. Ik kon daar nooit vrede in vinden toen ik jonger was, maar ik heb in het volwassen leven met kinderen gemerkt dat het gewoon zo werkt. Zo zit ik ook een beetje in elkaar. Ik ben een gevoelsmens en als ik het niet voel, dan kan het zomaar in een keer stoppen. Of als ik het heel erg voel, dan beschouw ik je binnen een week als goede vriendin.
Het is fijn dat het leven mogelijkheden biedt om nieuwe contacten aan te gaan. Er wonen ontzettend veel nieuwe, voor jou onbekende mensen in je buurt. Wie weet wat voor moois er op je pad komt! Of het nu voor een jaar is of voor de rest van je leven. Begin met ‘hoi!’ en zie waar het schip strandt.
