De helft van mijn leven in een relatie

Afgelopen weekend werd ik 32 jaar en 1 mei ben ik 16 jaar samen met Raymond. Een simpele rekensom laat me weten dat ik dus de helft van mijn leven met hem samen ben. Dat ik de helft van mijn leven in een relatie zit met dezelfde man. Tot die conclusie kwam ik opeens toen ik vrijdagavond in bed lag te bedenken hoe oud ik de volgende dag zou gaan worden. Eigenlijk best een gek geweten, maar ook eentje dat ontzettend fijn en mooi voelt.

Laatbloeier

Ik was 16 jaar toen ik Raymond leerde kennen. Mijn eerste vriendje. Ik was niet zo snel en had voor hem nog geen enkele andere jongen gehad. Geen verkering, geen verliefdheid, niet eens zoenen. Voor mij was dit niet zo gek; het was eerder mijn omgeving die dat een beetje vreemd vond. Mensen op school vooral. Ik heb me er nog nooit een seconde druk om gemaakt en voelde gewoon dat mijn tijd nog moest komen. En inderdaad; een maand na mijn 16e verjaardag zag ik Raymond voor het eerst en niet lang daarna was het aan.

Treinen naar Amsterdam

Hij woonde in Amsterdam, ik in Hoorn en ieder weekend kwam hij met de trein naar ons toe. Al vrij snel mocht hij blijven logeren, aangezien wij toen nog ieder weekend op de camping stonden. Ik werkte zaterdag en na mijn werktijd kwam hij ook aan. Hij mocht blijven eten, blijven slapen en de volgende dag ging hij weer terug. Niet lang daarna kwam daar ook de woensdag bij. Want ja, als je net samen bent wil je natuurlijk niet een week wachten tot je elkaar weer kunt zien. Hij kwam dan weer met de trein naar ons toe en ’s avonds na het eten vertrok hij weer. Niet veel later was het mijn beurt om naar Amsterdam te gaan. Ik stapte dan zaterdag na mijn werk op de trein, bleef daar slapen en zondagavond werd ik opgehaald door mijn ouders. Het was voor mij een heel nieuwe wereld en ik ben blij dat we dit toen zo met mijn ouders hebben gedaan. Al vrij snel de vrijheid om daar te mogen slapen en naar Amsterdam te vertrekken, en toch de veiligheid van mijn ouders doordat ze me heel lief kwamen halen. Ik was dan wel 16; ik was nog best jong op dit gebied. Nog nooit eerder een vriendje gehad, maar ook nog niet eerder alleen wat verder weg. Ik hield nogal van mijn oude vertrouwde omgeving.

Steeds een dagje langer

Nadat ik klaar was op school en mijn havo-diploma op zak had, ging ik studeren in Amsterdam. Ik wilde graag juf worden en volgde de Pabo aan de Hogeschool van Amsterdam. Omdat ik op maandag en dinsdag heel lange dagen had, werden de logeerpartijtjes in Amsterdam steeds langer. In plaats van zondag naar huis, ging ik nu woensdag vanuit school pas terug naar Hoorn. Ik was dan tot zaterdagavond bij mijn ouders vanwege mijn werk op vrijdagavond en zaterdag, en vertrok zaterdagavond weer richting Amsterdam om naar mijn tweede huis te gaan. De relatie ging supergoed en het samenzijn beviel ons heel erg goed. Vooruit, nog een dagje langer dan. Uiteindelijk was ik alleen nog bij mijn ouders thuis voor mijn werk in de supermarkt in Hoorn. Tijd om daar verandering in te brengen.

16 jaar verder

En zo woonde ik opeens op mijn 18e samen met mijn eerste vriendje. Ik vroeg overplaatsing aan en mocht naar dezelfde supermarkt in Amsterdam om daar mijn uren te werken. Vlak daarna kregen we een nieuw huisje in Amsterdam West en kon ons avontuur samen echt beginnen. Inmiddels zijn we dus 16 jaar verder, wonen we in ons vierde huis samen, hebben we twee kinderen, zijn we verloofd en ben ik dus de helft van mijn leven samen met een eerste vriendje dat voor anderen best laat kwam. Voor mij was het echter precies op het juiste moment.