Het is vrijdagmiddag, 17:00 uur en op mijn to do-lijst staat dat ik drie artikelen had moeten schrijven. Eentje voor zaterdag, één voor zondag en vast iets voor volgende week. Feit is dat de teller op 0 staat en dat dit mijn eerste zinnen zijn voor vandaag. Niet omdat ik veel anders te doen had maar omdat mijn inspiratie even helemaal weg is.
Vanmorgen was ik met Maddox bij de huisarts waar ik ondertussen bijna een rittenkaart voor kan aanschaffen. Wie weet kun je nog sparen voor gratis medicijnen? Even zonder dollen, Maddox heeft alweer een week antibiotica en kampt nog steeds met een oorontsteking. Of moet ik zeggen alweer, aangezien het de afgelopen drie maanden continu raak is. De doosjes zetpillen zijn niet aan te slepen, Maddox ademt bijna zoutoplossing en de drie doorslaapnachten van drie weken geleden zijn ook verleden tijd. We mogen blij zijn als we de vier uur halen ’s nachts.
Ik dacht, als ik nu even niks weet te schrijven geef ik jullie maar gewoon een update over hoe het hier in huis gaat. Dan weten jullie ervan, ook als ik soms even een dagje verstek laat gaan. Of als ik chagrijnig of moe overkom of als je voornamelijk mijn kids online ziet in plaats van foto’s van mij. Of helemaal even niks op Instagram.
De laatste weken ben ik veel in het ziekenhuis te vinden of bij de huisarts en dat is niet voor de lol. Ik heb gelukkig een heel leuke, charmante en meedenkende huisarts maar ik zie die man natuurlijk liever niet dan wel. In ieder geval niet in zijn functie, haha. *knipoog* Maddox heeft, na een week medicatie, toch nog steeds een oorontsteking en ik moet het deze week zien te redden met een verhoogde dosis paracetamol en neusspray. Hopelijk doet het deze week genoeg. Vrijdag bel ik weer met de huisarts en misschien dat we dan –net als toentertijd met Skyler- een doorverwijzing krijgen naar de kno-arts om te bespreken hoe nu verder. Nogmaals een ritje naar het ziekenhuis, dus. Voor de rest lopen we al maanden -zoals jullie inmiddels weten- in en uit bij de kinderarts vanwege gezondheidsissues en zijn we voor het eerst bij een diëtist geweest, waar we de komende tijd ook veel mee te maken zullen krijgen. Het is dus heel onrustig allemaal hier in huis en ik kan wel zeggen dat ik er flink klaar mee ben. Maar ja, wat kunnen we eraan doen? In ieder geval niet meer dan dat we nu doen. En ik kan deze update geven, om mezelf in ieder geval een beetje in te dekken voor als ik, net als nu, even geen inspiratie heb of afwezig ben.
Over mijn gezondheid kunnen we namelijk kort zijn; dat laat ook wat te wensen over. Sinds de longontsteking in augustus is mijn astma helemaal ontregeld en ben ik vaker wel dan niet benauwd. Dit kost ook onwijs veel energie. Omdat de longtesten bij de huisarts en de medicatie die daar op volgden niet genoeg zijn werk hebben gedaan ben ik doorgestuurd naar de longarts waar ik volgende week een afspraak heb. En dacht je dat dat genoeg was? Tel er een overbelaste hand bij op die enorm zeer doet en blauw is, eczeem dat helemaal open ligt en de boodschap van de dokter dat ik nog steeds oververmoeid ben. Waarschijnlijk heb ik daarom ook al maanden vage gezondheidsklachten en krijgt mijn lichaam het niet zelf onder controle. Er is simpelweg geen energie voor. Je zult begrijpen dat ik heel erg snak naar ietsje meer rust in de tent. Iets meer gezonde dagen, iets meer goede nachten en iets minder huisarts en ziekenhuis. Ik zou er een moord voor doen. Snappen jullie direct waar de heimwee naar de kraamweek grotendeels door komt. Ik moet soms de boel iets meer de boel laten, ik hoef niet altijd maar online te zijn, er gaat niemand dood van een artikel minder en het is niet zo erg om hulp te vragen. Ik vind het alleen een beetje moeilijk om dingen los te laten en wil alles zo graag zelf -en blijven- doen. Ik wil het zo graag allemaal.
Sorry guys, ik kan er momenteel geen vrolijk verhaal van maken. Het is een zooitje hier thuis. Ik ga van huisarts naar ziekenhuis voor zowel Maddox als voor mezelf, ik slaap weinig en probeer ondertussen de leuke moeder uit te hangen en zo min mogelijk te laten merken. Skyler is er immers ook nog. Ik ben alleen zo chagrijnig en moe van alles, dat ik overal een beetje moeite mee heb. En dus ook met het schrijven van artikelen. Ik doe er lacherig over en probeer absoluut mijn pessimisme opzij te zetten en positief te blijven maar soms, zoals vandaag, lukt dat niet. Tot zover dus deze mega stomme update. Op naar betere tijden, alsjeblieft…!
Oh wat ontzettend balen zeg. Het houdt gewoon niet op. Hier twee mannetjes van dezelfde leeftijd die de complete kerstvakantie ziek zijn geweest. Hoesten hoesten hoesten. Dagen van koorts. Slechte nachten. Maar ik ben zelf nog op de been dus dan kan je nog ergens de energie opbrengen om vol te houden. Als je zelf er doorheen zit en niet fit ben dan weet je niet waar je de kracht vandaan moet halen. In het AD stond toevallig een artikel van een vrouw die je helpt als je er zelf doorheen zit. Zij doet de nachten voor je bijv. Hoe heerlijk zou dat zijn!
Één dikke plus voor je; ik zie soms je foto’s op instagram maar heb het zelf niet dus kan daar niet reageren. Maar je filmpje over de robotzuiger vond ik zo leuk! Ik krijg gelijk de neiging om hem te kopen. En je hebt een hele andere stem als dat ik blijkbaar bij je gedacht had. Positief hoor.
Nou, ga op zoek naar je energieleverancier vandaag (koffie buiten de deur, uurtje ongestoord lezen, bijv) en ik hoop voor een klein lichtpuntje voor je vandaag.
Auteur
Wat lief zeg, dankjewel!
Ik reageer eigenlijk nooit, maar wil je graag een hart onder de riem steken! Een grote digitale knuffel voor jou!
Hoop dat er snel betere tijden aanbreken voor jullie! Onderschat niet hoe sterk je bent, je doet het toch maar allemaal! En als dit met een beetje hulp vanuit je omgeving is dan is dit ook helemaal oke, gun jezelf dat 🙂
Xxx
Wat ontzettend balen zeg dat jullie zo aan het kwakkelen zijn! Ik denk dat iedereen het wel kan begrijpen dat je minder online bent. Twee kinderen, het huishouden en al deze issues erbij is niet niks. Neem lekker de tijd, zorg goed voor jezelf en hopelijk keert de rust snel terug. En ik weet zeker dat je lezers en volgers gewoon op je wachten!
Sterkte! Wij wachten gewoon wat langer op nieuwe artikelen. No problem!
En ter info. Hier hadden we ook een oorontsteking die na 3 weken antibiotica niet over ging. De kno arts keek ernaar en bleek het een oogbacterie in het oor te zijn. Andere medicatie en binnen 2 dagen een ander kind. Hopelijk komt er voor maddox snel verbetering en volgt jouw gezondheid snel.
Beterschap en wij zien je hier wel weer verschijnen.
Geen sorry, denk dat iedereen het goed begrijpt! Ik hoop dat er snel betere tijden komen voor jullie.
Hoi Shirley, wat ontzettend naar allemaal. Heb je al laten testen of Maddox wellicht allergisch is voor dieren? Ik ben in mijn eerste jaar heel veel ziek geweest en toen bleek ik allergisch voor de vogel die mijn ouders hadden. Hoop voor jullie natuurlijk dat hij niet allergisch is voor Muis, en je zal vast heel veel adviezen etc krijgen.. maar wilde het je toch even laten weten. Sterkte voor jullie! Hoop dat jullie snel betere tijden hebben!
Auteur
We hebben laatst bloed laten prikken en toen is er op veel allergieën getest, waaronder dieren inderdaad. Was allemaal prima 🙂
Is het een idee om een gastblogger in te schakelen zodat jij even iets meer rust krijgt? Anders blijf je hier nog zo lang mee sukkelen en wordt oververmoeid zelfs overspannen.
Sterkte!
Pittig zeg! Veel sterkte!
He lieverd, wat klote dit. Het van je afschrijven heeft hopelijk wat geholpen en ding tegelijk is ook oké, er is maar 1 Shirley en daar moet goed voor gezorgd worden 😉
Sterkte en een dikke knuffel! X
Sterkte! En anders maar even geen blogjes hoor :). Het lijkt mij dat alle mamalezers dat wel snappen en anders hebben ze pech!
Heel veel sterkte! Denk voor aan jezelf en aan je prachtige mannetjes het moet snel voorjaar worden en dat de zon lekker gaat schijnen
Hè wat vervelend dat het allemaal nog niet verbeterd is. Leg jezelf geen extra druk op.. ik denk dat iedereen er begrip voor heeft als er eens een dag niets online komt. Heel veel beterschap gewenst!
Wat zwaar zeg.. Ik volg je al vanaf het prille begin en zie dat het zwaar is. Nu kan ik vanaf een afstand er makkelijk mee bemoeien, maar voor mijn gevoel doe je veel alleen. Misschien is het niet zo, maar kan je niet wat meer hulp krijgen zodat je echt kan bijtanken? Dat je een paar nachten achter elkaar kan slapen of overdag echt je handen vrij hebben. Als je een echte burn out hebt ben je nog verder van huis.
Dus niet om als anoniempje nare dingen te zeggen, maar het lijkt soms of je veel alleen doet/moet doen. Sorry als het vervelend over komt ❤
Auteur
Mijn vriend werkt natuurlijk overdag gewoon en ik doe inderdaad veel alleen. Als hij ‘s avonds thuis is neemt hij veel uit handen. En mijn moeder is er iedere vrijdag, dat scheelt ook. Het (niet) slapen wordt daar niet mee opgelost maar het scheelt wel veel 🙂 Echt overdag slapen lukt me gewoon niet, heb ik al vaker geprobeerd maar daar vind ik de rust (nog) niet voor. Wie weer komt dat snel. Eigenwijs he 😉
Hoop dat je een goede balans kan vinden. Wat wel een lichtpuntje is, ze worden ouder en gaan uiteindelijk slapen (Ben ook team no sleep btw), net als bij Skyler. En ook dat ziek zijn wordt beter. Alleen heb je aan deze woorden nu geen zak, haha, want je hebt het allemaal nu nodig 😉
Wat een zware tijden zijn dit. Ik zou het zo graag even van je over willen nemen. Een weekje in jouw schoenen staan en jou op vakantie sturen en laten bijkomen! Ik hoop zo dat de rust snel terugkeert. Wat een doorzetter ben jij!
Jeetje wat naar! Voor jou en Maddox 🙁
Heel veel sterkte! Hopelijk komen er betere tijden aan!
Bah, wat balen!
Daar doe je dan ook gewoon even helemaal niks aan en dat je dan wat minder schrijft of foto’s post, dat is dan toch gewoon niet anders.. Iemand met een reguliere baan zou waarschijnlijk ziek thuis zitten en dus helemaal niks doen! Leg voor jezelf de lat niet te hoog! Beterschap, hopelijk komen de betere tijden snel. De griep epidemie helpt natuurlijk ook niet mee..
pff mop toch 🙁 gewoon weg een klote situatie dus zowel voor mijn kleine vriend als moeders. hoop dat het dit jaar een andere wending krijgt met minder zieke kindjes en longen meis dikke knuffel van ons xx
Wat onzettend rot voor je! Herkenbaar dat als je tot op het bot moe bent je er niets bij kan hebben (er je bordje ligt aardig vol). Voel je niet bezwaard dat de blogs minder frequent komen of een andere toon hebben dan je zou willen. Je prioriteiten liggen nu ergens anders en dat de rest komt daarna wel weer. Loslaten al die gedachten dat je van alles moet, alleen de dingen doen die echt noodzakelijk zijn, dat is voor nu echt genoeg!
Hoi Shirley,
Ik reageer eigenlijk nooit, maar nu wil ik je graag veel sterkte wensen!
Zelf heb ik een dochtertje, die een maand jonger is dan Maddox. Zij heeft toevallig ook behoorlijk last van eczeem en is ook lid van teamnosleep. Dat vind ik met 1 kind, die verder niet eens vaak ziek is, soms al best zwaar. Respect voor jou dus!! Ik hoop dat het snel wat beter gaat!
Bah, jullie krijgen het wel voor de kiezen de laatste tijd. Zieke kids als je zelf ook niet fit bent: het is echt ongelofelijk zwaar, ik weet er helaas alles van..Is het een idee om een lekker weekendje weg voor jezelf te boeken? Ergens in een wellness oord, waar je lekker in de watten gelegd wordt en je een nachtje lekker kunt slapen? Hoeft niet eens heel duur te zijn. Misschien iets om naar uit te kijken? Ik probeer dat binnenkort ook eens te gaan doen, ik merk dat ik echt heel veel behoefte heb om even echt alleen-tijd te hebben.
Sterkte!
Dikke knuffel! Ik blijf mijn bewondering voor je kracht uitspreken. Want je bent sterk. Durf je omgeving om hulp te vragen. Je hoeft dit niet alleen te doen.
Soms is het gewoonweg K*T, alles stapelt zich en je weet het even niet. Ik wens dat je snel iets meer lucht (figuurlijk als letterlijk), neem je tijd en rust. laat de boel de boel. We zien je wel weer wanneer je er aan toe bent en we zullen er zijn.
Moeder zijn is een demanding job dus je kan op begrip rekenenen.
Liefs,
vervelend voor jullie. sterkte. Op een gegeven moment wordt het beter.
Hi Shirley, ik heb hetzelfde probleem wat betreft het eczeem bij mijn dochter. Echt een verschrikking is het. Ik ben ook gestopt met ziekenhuisbezoekjes want het enige dat zij doen is switchen van hormoonzalf of zeggen dat ik vaker moet smeren.
Wij zijn nu sinds een maandje over naar bijna geen vlees meer eten (vooral geen salami’s etc) in combinatie met een product dat meer voeding uit zaden geeft en zowaar merk ik verschil bij haar. Haar huid is rustiger. Ik hoop dat dit doorzet! Misschien heb jij hier wat aan. Succes in elk geval. Liefs Leonie
Hoi Shirley, ik reageer eigenlijk nooit op blogs (van geen enkele site), maar ik kon het nu niet laten. Bij mij heeft niet goed herstellen van een longontsteking mij uiteindelijk een jaar gezondheids problemen opgeleverd. Ook eigenwijs en niet kunnen loslaten… Ik lees graag je blog, fijne persoonlijke herkenbare verhalen, maar als je een tijdje stopt (en dus niet minderen maar gewoon echt even niets en de rust om te herstellen) draait de wereld gewoon door. Het is ‘maar een blog’ uiteindelijk en het is niet ‘maar je gezondheid ‘. En je lezers blijven echt wel!
Neem aub gewoon even een aantal dagen vrij!!! Je hebt het nodig en verdiend het. Ook al zal je daarna niet ineens beter zijn, het is wel even fijn om niets aan je hoofd te hebben.
Wij, je trouwe volgers, hebben liever dat je gezond en gelukkig bent met een artikeltje minder dan overwerkt, ziek en elke dag een artikel.
Zet jezelf op nummer 1! Heel veel sterkte gewenst in deze vermoeiende periode. Mijn moeder zegt altijd; ook dit zal voorbij gaan 😉