Een jaar mijn herinneringenboek

Als je mij een beetje kent, weet je dat er overal in huis notitieboeken liggen. Ik blijf maar mooie exemplaren kopen en ook al doe ik er vaak niet eens iets mee; het is al een feestje om ze te zien liggen. Een jaar geleden bestelde ik een Nuuna notitieboek met strepen en die mócht gewoon niet onaangeraakt in de kast blijven liggen. Ik besloot er een herinneringenboek van te maken en ging van start met de eerste dagen. Foto’s printen, verhaaltje erbij, stickers plakken. Eigenlijk had ik verwacht dat ik dit niet zo lang zou volhouden omdat het al gauw als een verplichting voelt en ik er niet ontzettend veel tijd aan wilde spenderen. Maar we zijn inmiddels een jaar verder en het is toch al een prachtig boek geworden. Hierbij een vervolg op mijn eerste artikel!

Het fijne van dit herinneringenboek is dat het behoorlijk laagdrempelig is. Ik print de foto’s uit met mijn Sprocket en die komen er gelijk als sticker uit. Omdat ik alleen over de meest bijzondere dingen schrijf, is dat zeker niet dagelijks. In het begin wilde ik veel dingen erin verwerken maar ik merkte dat ik er dan veel tijd aan kwijt was. Inmiddels ben ik iets kieskeuriger geworden en ben ik selectief in de dingen die ik verwerk in dit boek. Dit notitieboek ligt altijd bij de computer en als ik even geen inspiratie heb voor mijn werk of een avond iets anders wil dan een serie kijken, lezen of scrollen op mijn telefoon, ga ik zitten en verwerk ik wat dagen. Ik heb het even twee maanden niet aangeraakt maar na een zondagmiddag bijwerken was dat ook weer recht getrokken. Juist omdat het zo laagdrempelig is en omdat ik alleen de meest bijzondere momenten hierin vastleg. Niet meer het zoveelste rondje bos of weer die playdate, maar echt de dingen als een weekend weg, een superleuke dag met zijn vieren, een bijzonder etentje of een stranddag die ons is bijgebleven.

Ik krijg veel vragen over mijn Sprocket. Dit is een mobiele fotoprinter die op Bluetooth werkt. Ik heb een app op mijn telefoon staan en via de app stuur ik foto’s naar de printer. Deze print ze dan uit op stickerpapier. De kwaliteit is oké, zeker voor dit herinneringenboek volstaat het prima. Wil je echt hoogwaardige foto’s, dan raad ik de Sprocket niet aan en kun je beter je foto’s laten ontwikkelen bij bijvoorbeeld de Hema. Het notitieboek is van Nuuna en deze is echt fantastisch. Het papier is goed dik en het design vind ik heel tof zo met de strepen. Ik ben inmiddels op bladzijde 70 (de pagina’s zijn genummerd) en het boek loopt tot 256. Ik kan dus wel even vooruit, alhoewel hij dan wel heel erg dik wordt als ik hem volledig vol maak. Voor nu zit er in ieder geval een jaar in verwerkt dus er kunnen nog wel wat jaartjes bij.

Het boek maak ik echt voor mezelf. Er staan momenten met de kinderen in, maar ook vakanties en dates met bijvoorbeeld Mika, Debbie en Anke. Qua teksten schrijf ik gewoon wat er gedaan of gebeurd is die dag, maar ik wil ook nog wel eens dingen schrijven waar ik dankbaar voor ben. Soms weet ik niks te schrijven, dan gebruik ik iets meer foto’s. Schrijven doe ik met een Micron pn-pen en de stickers komen van Me & My Big Ideas. Voor de rest is het een kwestie van dus foto’s plakken, de datum erboven schrijven, opleuken met stickers en schrijven maar. Niet moeilijk; wel heel leuk. En het is me toch wel heel erg dierbaar geworden zo met al die fantastische momenten erin verwerkt!

Op naar jaar 2!