Precies drie jaar geleden verscheen er een blog op Mommyhood met de titel: waarom ik over vijf jaar weer in loondienst werk. Ik schreef daarin over het bloggen, over de wereld die verandert en over het feit dat ik toe was aan iets nieuws. Ik eindigde met de zin: ‘Dus over vijf jaar? Werk ik weer in loondienst. Misschien over een jaar, misschien over twee jaar al. We zien wel waar het schip strandt!’ Inmiddels zijn we drie jaar verder en kan ik wel zeggen dat er dingen zijn gebeurd waardoor ik dit standpunt iets ga nuanceren. Of anders gezegd: afgelopen jaar heeft me duidelijk laten zien dat in loondienst gaan niet de enige optie is om voor verandering te zorgen en mijn horizon te verbreden.
Iets nieuws? Heel veel!
In het artikel van drie jaar geleden schreef ik dat ik wat meer vastigheid zocht, wat meer afgebakende werkuren en meer stabiliteit in inkomsten. Ik verlangde naar iets anders. De jaren daarna, tot nu, heb ik gebruikt om daarmee aan de slag te gaan. Ik rondde mijn NIMA A studie af en begon met het schrijven aan mijn boek. Dit was uitdagend en zéker iets anders dan al het schrijven van de afgelopen jaren. Ik vond het schrijven van mijn boek een van de meest leerzame dingen uit mijn carrière. Ondertussen kwamen we in een pandemie terecht, schreef ik me nog heel impulsief in voor een aantal cursussen en is mijn cv uitgebreid met een cursus Google Analytics, SEO en SEA, e-mailmarketing en een module hbo online marketing. Qua werk bleef ik door bloggen, ben ik begonnen bij My Lovely Notebook waar ik de wekelijkse nieuwsbrief schrijf, hielp ik Heavy Dreamer een paar maanden met content en ben ik na deze zomer ook nog gestart bij Briljant Baby. Dit laatste is weliswaar tijdelijk vanwege een zwangerschapsverlof, maar ik vind het leerzaam en ontzettend leuk. O ja, en ik ben ook nog door de pitch heen voor mijn tweede boek, waar ik inmiddels mee gestart ben. Dus iets nieuws? O ja, zeker! In loondienst? Dat niet helemaal.
Sollicitaties
Ik ben zo’n anderhalf jaar geleden begonnen met solliciteren. Niet heel fanatiek, maar meer laagdrempelig. Kwam er iets voorbij wat mijn interesse had en in mijn straatje paste? Dan stuurde ik een brief. Het waren uiteenlopende functies; van fulltime op kantoor bij CompaNanny voor de online marketing tot de social kanalen beheren voor Drs. Leenarts. Van een freelance klus voor LINDA tot twee dagen werken voor Women’s Health. En dan nog eens alle sollicitaties er tussenin waarbij ik iets minder ver kwam in het sollicitatiegesprek of zelfs niet eens een mail terug ontving als reactie. Veel dingen kon ik van me afzetten, maar het is ook twee keer heel erg rauw op mijn dak gevallen. Twee keer waarbij ik al wat verder in het sollicitatieproces zat, echt veel kans maakte op de functie enin mijn hoofd al bezig was met de toekomstige baan. Ik bereidde de kinderen voor op twee dagen bso, ik had al een blog klaar over het feit dat ik ging minderen met bloggen en ik was zelfs bij een baan op het punt op mijn tweede boek on hold te zetten. De teleurstelling was immens groot, kan ik je vertellen. Maar ondanks dat ik niet zo ben van het manifesteren en het geloven in een universum, waren al deze afwijzingen wel ergens goed voor. Ik weet inmiddels veel beter wat ik wel en niet wil. Ik weet steeds beter dat ik écht wil schrijven en me minder wil bezighouden met marketingplannen en cijfers. Ik weet dat ik toch dat tweede boek wil schrijven, ook al zit ik er enorm tegenaan te hikken vanwege het onderwerp. En ik weet eigenlijk ook dat ik misschien helemaal niet op een kantoor wil werken. Misschien niet eens in loondienst wil.
Vrijheid
Hoe ik nu werk vind ik ontzettend fijn. Ik ben lekker aan het bloggen, heb af en toe een leuke opdracht, schrijf wekelijks voor My Lovely Notebook en kan last minute bijspringen als er iets extra’s nodig is. En mijn werk voor Briljant Baby vind ik tof; ik maak beelden voor social media, schrijf de teksten en zorg dat alles online door blijft draaien. Het voelt goed om op een relatief laagdrempelige manier toch veel voor een bedrijf te kunnen betekenen. Ondertussen kan ik aan mijn boek gaan werken, ’s ochtends lekker gaan sporten, de kinderen ’s middags ophalen en ja, ook een beetje lanterfanteren als ik daar zin in heb. Laten we eerlijk zijn, een koffie halen midden op de dag of even met een vriendin afspreken is goud waard. Ik werd me het laatste jaar, vooral toen ik midden in de sollicitatie voor CompaNanny zat waarbij ik vier dagen zou gaan werken op kantoor, heel erg bewust van mijn vrijheid. Opeens zag ik dat als iets heel moois, iets speciaals en iets bijzonders. Toen ik ergens anders op solliciteerde, een mail terugkreeg dat ik op gesprek kon komen maar wel hoorde dat ik vier dagen fysiek aanwezig moest zijn op kantoor van 08.00 tot 17.00 uur, kreeg ik het benauwd en wist ik: nee. En toen leek het kwartje te vallen. Vrijheid is misschien wel mijn nummer 1 kernwaarde in mijn werk.
Naar kantoor
Betekent dit dat ik nooit ergens zou willen werken als ik me op kantoor moet melden? Zeker niet. Het betekent voor mij alleen op dit moment dat ik vrijheid verkies boven een fulltime job in loondienst. En dat ik voor nu meer kijk naar freelance opdrachten die ik vanuit huis kan uitvoeren of waarbij ik misschien mijn uren kan verdelen. Een paar uur onder schooltijd ergens aanwezig zijn, bijvoorbeeld. Ik schrijf bijvoorbeeld al mijn content voor Briljant Baby vanuit huis, maar vond het superleuk om een paar weken geleden aanwezig te zijn op het kantoor in Enschede voor een meeting. Als ik bij Women’s Health aan de slag zou gaan, zou ik grotendeels vanuit huis gaan schrijven. Maar ik zou ook af en toe naar het kantoor in Amsterdam mogen om vanuit daar mijn werk te kunnen doen. Dat soort opties vind ik fantastisch.
Er zijn meer opties dan alleen in loondienst
Ik ben de laatste drie jaar niet veranderd qua standpunt dat ik iets anders wil. Ik vind het heerlijk dat ik nu mijn horizon verbreed heb en dat ik opdrachtgevers, mijn boek én cursussen aan mijn cv heb mogen toevoegen. Ik werk prima alleen, maar vind het ook tof dat ik nu met andere mensen te maken heb en bij een team hoor. Zowel met mijn boek bij de uitgeverij, als bij My Lovely Notebook en Briljant Baby. De aansturing, de feedback en de waardering doet veel met me en is heel waardevol. Het is me alleen wel duidelijk geworden dat er veel meer bestaat dan werken in loondienst. Dat vrijheid voor mij heel belangrijk is en dat ik dat eigenlijk niet wil opgeven. Mooi, hoe je dat pas weet na afwijzingen en ervaringen. Ik ben nu al benieuwd wat 2022 gaat brengen. De laatste afwijzing was heel zuur en hangt nog steeds een beetje als een donkere wolk boven me. Ik wist zeker dat ik het zou kunnen en dat ik in deze levensfase perfect bij de doelgroep paste en goede content kon schrijven. Maar alles heeft een reden. Ik ben benieuwd wat er achter de volgende deur op me ligt te wachten. In ieder geval mijn boek! Want van uitstellen is geen sprake meer en over twee weken heb ik de volgende meeting met de uitgeverij. Misschien wil het universum wel per se dat ik die ga schrijven. En daarna zien we wel weer verder! Zoals het kaartje me al vertelde dat uit mijn Inner Compass Cards deck viel toen ik de set aan het opruimen was en de doos openviel: ‘het is tijd om je visie helder te krijgen en om je verantwoordelijkheid te nemen over jezelf en je leven. Je bent als vrij en onafhankelijk wezen in staat om te bepalen waar je heen wilt. Maak contact met je innerlijke bron die je de kracht en inspiratie geeft om doelgericht te werk te gaan. Zo ben je afgestemd op het grotere geheel en zullen ideeën zich als vanzelf aandienen. Je hoeft je alleen maar open te stellen.’ Toeval? Of misschien toch niet?
