5 x Nieuwe fase met Skyler

Toen Skyler baby was schreef ik, net als bij Maddox nu, iedere maand over hoe hij het deed. Ritmes, slapen, eten, alles kwam ter sprake. Momenteel is Skyler 4 jaar en bijna 5 maanden en valt er weinig te vertellen. Hij zit op de basisschool, doet het goed, slaapt lekker klokje rond en ontwikkelt zich prima. De basisschooltijd is weer een heel nieuwe fase en veel dingen zijn een stuk persoonlijker dan tijdens de babyperiode, waarin veel kinderen toch wel dezelfde soort ontwikkelingen doormaken. Maar zo nu en dan vind ik het leuk om het over Skyler te hebben en bepaalde dingen te delen. Jullie zijn altijd zo lief en betrokken! Vandaag wil ik jullie gewoon eens leuke dingen vertellen over mijn grote man. Want jeetje, wat wordt ‘ie groot!

Grote broer

Tijdens de zwangerschap keek hij al enorm uit naar zijn broertje en sinds Maddox geboren is, is hij absoluut onmisbaar geworden voor Skyler. De rol van grote broer is hem op zijn lijf geschreven en overal waar het maar kan, vertelt hij over ‘zijn nieuwe beroep’. ‘Ja, maar ik ben wel grote broer!’ en ‘Ik ben even geen Skyler maar grote broer!’ Ik vind het heerlijk om te zien. Skyler hecht veel waarde aan zijn eigen ruimte en spulletjes en trekt zich soms een beetje terug. Hij kan ook best boos op Maddox worden als hij weer eens iets probeert af te pakken. Maar over het algemeen is Skyler dol op Maddox. Hij helpt hem en vindt het fantastisch dat hij steeds iets groter wordt. Met staan en lopen staat hij vooraan te juichen en hij biedt hem maar graag de helpende hand.

Ze spelen samen, Skyler klimt regelmatig bij Maddox in het ledikant als hij ziet dat zijn broertje wakker is en wil regelmatig even knuffelen of een kus geven. Helemaal als we Maddox samen ophalen van het kinderdagverblijf is het eerste wat Skyler zegt: ‘Mama, ik wil Maddox een knuffel en een kusje geven.’ Zo aandoenlijk. Ik geniet daar als moeder echt onwijs van en hoop dat ze samen opgroeien met het idee dat ze beste vrienden zijn en nog veel aan elkaar gaan hebben. Ik had me in ieder geval geen mooiere band tussen die twee kunnen wensen.

Playdates

Skylers wereld wordt steeds iets groter sinds hij op school gestart is. Hij heeft vriendjes en hij krijgt steeds meer interesse in afspreken en samen spelen. Sinds kort is hij dikke maatjes met ons buurjongetje, dat een half jaar jonger is. Het is ook wel heel makkelijk zo, om de deur naast ons naar binnen te gaan. Het duurde even voordat hij daar durfde te spelen zonder mij, maar nu is het hek van de dam en wordt er iedere week wel een aantal keer samen gespeeld. Ook de playdates met vrienden van school zijn gestart. Skyler was nog iets terughoudend maar deze week vond de eerste afspraak plaats. Búiten de deur bij iemand anders verderop. Vond ik zo knap van hem!

Ik vind dit zelf nog best een ding. Niet alleen omdat ik zie dat Skyler echt groot wordt en dat zijn wereld groter is dan alleen thuis, maar ook omdat ik zelf moet wennen aan de kids over de vloer als ze bij ons spelen. Ik ben daar best gevoelig voor, voor de drukte en de troep, haha. Een kwestie van loslaten dus, letterlijk en figuurlijk. Zorgen dat ik niks meer hoef te doen qua werk en voor de rest gewoon genieten van het plezier dat Skyler heeft. Komt wel goed, ik heb gewoon even tijd nodig. Het hoort er allemaal bij maar net als voor Skyler, is het voor mij ook een heel nieuwe wereld en een nieuwe fase.

Zelf naar beneden

Skyler slaapt klokje rond. Dat betekent dat als hij rond 19:00 uur naar bed gaat, dat hij rond 07:00 uur wakker is. Ook in het weekend. Terwijl hij normaal naast mijn bed stond te roepen ‘Mama, ben je al wakker?’ ‘Ja, nu wel’, gaat hij nu zelf naar beneden. De eerste keer dachten we echt ‘waar is Skyler?!, maar momenteel zijn we er helemaal aan gewend en vind ik het eigenlijk wel lekker. Ik merk dat hij dat ook heerlijk vindt. Hij pakt de iPad en een kleedje en gaat op de bank rustig een filmpje kijken. Hij kan nog geen eten en drinken pakken, maar anders had ‘ie dat ook zelf gedaan, haha. Meestal hoor ik hem wel naar beneden gaan maar vorige keer wilde ik Skyler wakker maken, trok ik het dekbed weg en was hij dus al sneaky naar beneden gegaan. Dat is dus ook steeds vaker om 06:30 uur, ofzo. Nou ja, als hij dan uitgeslapen is en zachtjes doet, vind ik het geen probleem. Kleine jongetjes worden groot. En snel zelfstandig!

Logopedie voor de K en G

Skyler heeft hele verhalen, praat voluit tegen iedereen en kan zijn enthousiasme soms niet bedwingen. Maar hoe goed ik hem ook zelf gewoon versta; anderen hebben daar iets meer moeite mee. Van de K maakt Skyler een T (koe wordt toe) en de G wordt een S (geit wordt seit). We wisten dat er logopedie aan zat te komen en nadat we alle welbekende fases als grote broer, zindelijkheid, school en speen konden afstrepen, werd het tijd om alles te finetunen bij de logopedist. Via school kregen we een consult en met haar advies hebben we een logopedist in de buurt gezocht. De wachttijden in Aalsmeer zijn vier a vijf maanden maar in Amstelveen, waar wij om de hoek wonen en wat misschien nog dichterbij is dan het centrum van Aalsmeer, konden we vrij snel terecht. We kozen voor de optie ‘onder schooltijd’ omdat we dan eerder terecht konden én omdat ik het ook iets vind wat best onder schooltijd mag. Het is immers leren voor iets en het kost onwijs veel energie voor zo’n kleintje. Vrije tijd moet ook een beetje vrije tijd blijven. Binnen twee weken had ik al een berichtje terug dat er plek was en we zijn nu 5 keer geweest. Het is meestal om 13:00 uur en dus zit hij om 13:40 uur weer in de klas en mist hij nog geen half uur. Prima! Een consult duurt 25 minuutjes en Skyler gaat als een malle vooruit. Zo zit de G-klank er goed in en is het nu een kwestie van toepassen en constant verbeteren. De G in het midden (wagen) en aan het eind (zaag) gaan goed. Als ik hem verbeter zegt ‘ie het goed na en het gebeurt de afgelopen week al meer dan eens dat ‘ie het zelf in één keer goed doet. Zo snel! De G aan het beginnen is nog wel een struikelblok maar hé, we zijn pas net bezig. De K komt dan na de G en daar zijn we heel rustig mee gestart. We gaan om de week omdat dat het enige plekje voor dit moment was maar meer is voor nu ook niet nodig. Wat gaat ‘ie goed!

Meer durven

Skyler is precies zoals ik. Hij is graag alleen, is wat terughoudend en moet erg wennen aan nieuwe situaties. Op school is hij ook niet iemand die graag het gesprek begint. In de kring zal hij niet snel zijn vinger opsteken en tijdens zijn verjaardag wilde hij echt niet op de stoel staan. Helemaal niet erg! Ik heb ook tijdens het ouderavondgesprek aangegeven dat Skyler gewoon tijd nodig heeft en alles op zijn eigen tempo wil ontdekken. Dat is natuurlijk prima. Maar er zijn wat veranderingen gaande! Zo doet hij steeds vaker mee in de kring, heeft hij vaker iets te vertellen, wordt hij steeds meer zichzelf en laatst ging hij zelfs in de kring op de stoel staan omdat hij de kanjer was. Ik ben echt heel erg trots op hem en vind het fijn dat hij zich genoeg op zijn gemak voelt in de klas bij de leerkracht en leerlingen om zich zo te uiten. Ik weet als geen ander dat dat best moeilijk is! Zoals ik al zei: geef hem lekker de tijd om zichzelf te zijn en hij kruipt vanzelf uit zijn schulp. Mijn grote man!