Ik kan onwijs veel voordelen noemen aan niet-zwanger zijn. Ik vind het dan ook heel fijn om gewoon weer een niet-zwangere Kelly te zijn. Normale kleding dragen bijvoorbeeld, goed slapen in de nacht en een normale hoeveelheid plas-sessies op een dag. Geen buik die in de weg zit wanneer je je in bed wilt omdraaien. Geen kortademigheid of brandend maagzuur. Geen bandenpijn, geen harde buiken, geen baby in de buik om mee rekening te houden. Je bent gewoon jezelf in plaats van die ene zwangere. Het mooiste aan niet meer zwanger zijn, is dat ik nu moeder geworden ben. Iets wat ik nooit had willen missen.
Toch mis ik heel veel dingen wel van het zwanger zijn. Mijn zwangerschap vloog letterlijk vliegensvlug voorbij. Van positieve zwangerschapstest tot een stralend meisje in mijn armen in 30 weken, dat is 7 maanden tijd. De zwangerschap was niet makkelijk door allerlei complicaties maar wel genoot ik er echt van. Het voelde geweldig om zo’n klein wondertje in je lichaam te laten groeien.
Mijn buik was pas echt een duidelijke zwangerschapsbuik toen ik 24 weken zwanger was. Daarvoor zag ik er gewoon een beetje mollig uit, vond ik. Van 24 weken tot 34 weken liep ik dus zo trots als een pauw met mijn buik te paraderen. De aanspraak van mensen is geweldig, mensen wijzen gelijk naar je buik en praten met je mee over zwangerschapsverhalen en kinderen alsof ze je al jaren kennen.
Al was mijn zwangerschap pas laat zichtbaar voor de buitenwereld; vanaf dat iedereen het mocht weten voelde ik me al heel trots en zwanger. Lekker over mijn buik aaien en mijn buik zowat de hele dag vasthouden. Vriendlief die verliefd over mijn buik aaide, er tegen praatte en de buik kuste. Dan nog de privileges van mensen die opstaan voor je in de bus, je op tijd op een stoel laten zitten en voorzichtig met je zijn. Allemaal voordelen van zwanger zijn waar je echt van mag genieten.
Het allermooiste aan zwanger zijn vond ik het gevoel van binnen. Het trotse gevoel van een klein mensje bij me te dragen. Een meisje dat de hele dag wel wilde laten merken dat ze bij me was. Wakker worden met gerommel in mijn buik, de schopjes die je door de dag heen voelt . Als ze de hik had was dit van buitenaf voelbaar. Het spannende gevoel van onwetendheid en fantaseren hoe ze eruit zou gaan zien. Het gevoel van niet alleen zijn, maar met zijn tweetjes in je lichaam. Een onderonsje met je eigen kindje wanneer ze begint te schoppen in het openbaar. Het trotse gevoel dat de onzekerheid even wegduwt.
Ja, ik mis dat soms wel, dat zwanger zijn. Hoe geweldig het ook is om nu moeder te mogen zijn van mijn meisje. Ik hoop het gevoel van zwanger zijn nog wel een keer mee te mogen maken en ik zou dit gevoel iedereen gunnen! Lieve zwangere dames die meelezen, lekker genieten van de privileges!
Aan de moeders : Wat mis jij soms aan het zwanger zijn? Hoe heb jij je zwangerschap ervaren? Wat waren de voordelen en nadelen aan zwanger zijn? Klets erover mee in de comments van dit artikel.
Liefs Kelly
Meer van mij lezen? Bekijk mijn mama lifestyle blog op http://www.kellycaresse.nl
Aah, het lijkt me zo mooi om zwanger te zijn! En dan vooral als je je baby voelt…
Het vliegt ook voorbij hè zo’n zwangerschap. Het kan best een dubbel gevoel zijn voor een moeder. Ik was heel blij toen ik eindelijk mijn platte buik terug had. Nu ik 17 weken zwanger ben en de baby regelmatig voel bewegen, ben ik wel trots om zwangerschap te zijn. Laat dat buikje maar komen ^_^ . Ben benieuwd wanneer jullie voor een tweede gaan.
Auteur
Tijdens de zwangerschap, en dan vooral de laatste weken, begon ik het wel zat te worden. Het maagzuur, de onrustige en vreselijke nachten, het vele plassen, de vermoeidheid, kleding wat niet meer paste… Maar als ik er nu op terugkijk vond ik het eigenlijk wel heel mooi om een kindje te dragen en hem continu te voelen. Ik mis nu stiekem mijn buik ook wel. Daarom geef ik ook altijd mee aan zwangeren om er echt van te genieten omdat het, vooral achteraf, een hele mooie ervaring is 🙂
De schopjes, absoluut! Het samenzijn, iedereen die naar je kijkt. Eigenlijk alles. Zwanger zijn is echt een hobby van me riep ik steeds! Echt waar, ik ben er dol op! Zelfs op die buik in de weg en amper kunnen scheren enzo 🙂 Oh, alleen het vocht dat mijn handen aan het tintelen maakte (auuwwww!) mis ik niet.
Ik mis het buikaaien, en het trots zijn op mijn buik. Inderdaad, heerlijk toen het een écht duidelijke zwangerbuik was. Trots als een pauw 🙂
Het lijkt me heel bijzonder om mee te maken en hoop dat ik ook ooit die kans zal krijgen!
Na mijn laatste zwangerschap vond ik zwanger zijn niet meer zo geweldig. Maar de bewegingen in mijn buik, de reactie van de kleine als je je hand op je buik legt, daar genoot ik volop van.
Ik mis dat gevoel van s’ avonds op de bank lekker 2 handen op mijn buik, ongeneerd over die bolle toeter aaien. Nu terugkijkende heb ik te weinig genoten van het zwanger zijn. Als het ons gegeven is om nog een keer zwanger te mogen zijn wil ik er echt veel meer van genieten (en die babykamer vééél eerder af hebben ipv een week voor de bevalling nog aan het schilderen zijn).
Ik mis het zwanger zijn echt totaal niet! Haha, ik vond het niet leuk. Dikker worden, maagzuur, zere rug, pijnlijke banden..
En 9 maanden, pff veel te lang! Nu ben ik een maand eerder bevallen, dus het waren er uiteindelijk “maar” 8.
Het enige leuke vond ik de echo’s, dat was wel echt speciaal!
Die privileges heb ik niet echt gehad hoor haha!
Ik moet eerlijk zijn dat ik nu t echt niet mis het zwanger zijn maar is ook nog vers!
Ik mis vooral het s’avonds op de bank of in bed liggen en de kleine te voelen schoppen en bewegen. Zo bijzonder!
Ik mis er eigenlijk niets aan, ik werd er maar vervelend van dat ik niet meer alleen in mijn lijf zat. En privileges heb ik niet echt gehad, ik vond dat mensen eigenlijk helemaal niet vriendelijker waren als ze mijn buik zagen. Nee, voor mij hoeft het niet meer, haha.