Vanaf nu zullen de stukken van Kelly iedere zondag verschijnen!
Vorig jaar heb ik vol trots mijn hbo-bacherlor diploma sociaal pedagogische hulpverlening in handen genomen. Wat was ik trots dat ik voortaan als bachelor of social work door het leven mocht gaan. Ik ben zwanger afgestudeerd waar ik dan ook extra trots op was, want een beginnende zwangerschap kost het lichaam veel energie. De bijkomende kwaaltjes maakt dat je wat vergeetachtiger, slomer en afweziger wordt. Je hersenen beginnen je mindset al op je toekomstige nestje te richten.
Dan heb je je diploma, ben je professional op het gebied van opvoedkunde, sociologie en ook had ik de ggz-agogiek minor gedaan waardoor ik ook hier kundig in ben. En dan word je mama. Daar ga je dan, want als pro moet je het toch wel weten?
Hoe verder ik in mijn zwangerschap kwam, hoe meer kwaaltjes omtrent vergeetachtigheid, concentratieproblemen en noem het maar op erbij kwamen. Als een soort spons werd ik gestort op het te bouwen nestje.
Mijn kindje werd met 34 weken met spoed gehaald. Dan ben je ineens mama en ja, dan hoor je het allemaal te weten. Zeker met zo’n diploma op zak. Ik zeg eerlijk: in het ziekenhuis vertelde ik maar niet dat ik dit diploma had, want wat voelde ik me een newbie. Ik wist niet meer hoe ik een baby correct hoorde te verschonen, in bed hoorde te stoppen en pedagogisch kon toespreken. Het mamahart was open gegaan en mijn SPH-hersenen even dicht. Ik deed alles lekker op gevoel en liet het op me afkomen. Ik ben nu 3 maanden mama en ik doe alles zo anders dan dat ik het geleerd heb.
Ik leerde op de opleiding dat je een baby moest laten huilen om het rust en regelmaat te geven (vaste eet/slaap/speel momenten), ik leerde hoe belangrijk voedingstijden zijn en hoe verboden het is als je kindje bij je in bed zou slapen. Ik leerde dat je een kindje vooral niet teveel moest ‘verwennen’. De mama in mij ziet dat helemaal anders. Mijn moederhart laat mijn kindje niet huilen en doordat ik borstvoeding geef, krijgt ze eten zovaak en zoveel als ze wilt. Ik heb geen vaste eet/slaap/speeltijden (hoe krijg ik dit in m’n schema gepropt?) en ik kom te laat op afspraken. Mijn dochter slaapt wel eens bij mij in bed; in het begin soms hele nachten en nu soms gewoon een paar uur. Lekker kroelen noem ik dat. Een baby kun je niet teveel verwennen en mijn moederhart regelt vast wel de balans hierin. En als dat niet zo is, dan kom ik hier vanzelf achter.
De mama in mij is een andere vrouw dan die pedagogisch hulpverlener. En beiden spreken ze uit professionaliteit. Het moederhart heeft alleen de beslissende stem.
Leuk om te lezen! Een mamahart lijkt me zo iets bijzonders…
Aah heel leuk om te lezen! Lijkt me niet geheel onlogisch dat je alles van je studie eventjes kwijt bent. Haha!
Ik leerde bij mijn opleiding (hbo pedagogiek) júíst dat je een kind tot 6 maanden niet KAN verwennen. Jij niet?
Dus dat betekent dat je een kindje ook niet hoeft laten huilen, omdat het er niet verwend van raakt tot ongeveer die 6 maanden. Daarna kan het wel ‘verwend’ worden maar daarin kun je zelf afwegingen maken natuurlijk.
Als het je eigen kind is, is het allemaal heel anders. Ik heb een lerarenopleiding gedaan en heb dus ook wel de nodige colleges gehad over opvoeding en dergelijke. Maar het is zo anders als je 24/7 mama bent en gewoon moet koken en het huishouden. Toch merk ik dat ik onbewust wel dingen automatisch doe door mijn achtergrond.
Wat een mooi stuk Kelly, het lijkt me zo bijzonder om opeens dat mamagevoel te hebben.
Mooi stukje! Alles wat van “jezelf” is, doe je toch anders dan in het werkveld. Lekker je mamahartje laten spreken, dat is 100 keer meer waard dan die SPH hersenen 😉
Kelly wat een prachtig eerste stukje en wat een opsteker om te lezen dat je heerlijk je eigen gevoel volgt ook al gaat dat in tegen alles wat je geleerd hebt. Met kraamtranen in mijn ogen en een baby op schoot die alleen in mijn armen wil slapen is het zo’n geruststelling om te lezen dat je gevoel volgen het beste is. Ik zat me als nieuw bakken mama helemaal gek te maken met alle info over wat je wel en vooral niet moet doen volgens de deskundigen dat ik vanmiddag even helemaal ingestort ben. Ik voelde me hulpeloos en vervreemd van mijn eigen kind die het niet ‘volgens het boekje doet”. Mommy knows best is een kreet die hier vaak voorbij is gekomen… Hoog tijd dus om mijn gevoel te volgen. Dankjewel voor je stukje, net wat ik nodig had om me een stuk zekerder te voelen!
Helemaal gelijk!! Doe gewoon waar je je goed bij voelt!! mooie foto trouwens xx
Is logisch toch, je mama hart voelt alles beter aan.
Mooi geschreven. Als ik terug kijk op de eerste paar weken heb ik me teveel vast gehouden aan wat me verteld werd in het ziekenhuis en door het consultatiebureau. Op het moment dat we onze eigen harten zijn gaan volgen waarvan wij dachten dat beter zou zijn is er wat meer rust gekomen en ging alles stukken soepeler!
Toch gek dat je al die dingen op die manier leert terwijl het in de praktijk vaak anders gaat.
Mooi stukje. Het beste is toch altijd je moederhart. Doen waar jij je goed bij voelt. Liefs
Wat leuk geschreven!
Haha, ik ben ook SPH´er en inderdaad al die pedagogische ´trucjes´ nooit toegepast. Mommy knows best!
Uiteindelijk niet meer dan logisch denk ik… Zo ben ik budgetbeheerder, maar of ik goed met mijn geld om kan gaan? En ik ben getrouwd met een bouwvakker en denk maar niet dat mijn huis af is 🙂
Wat een mooi artikel Kelly!