Skyler en Maddox zijn in veel opzichten verschillend van elkaar. Ze slapen even slecht, maar in andere dingen zijn ze weer tegenpolen. Laten we het eens over eten hebben. Skyler at goed tot hij twee jaar werd en daarna is het bergafwaarts gegaan. Hij lustte opeens niks meer, weigerde iedere vorm van groenten, aan tafel werd alles een strijd en tot op de dag van vandaag heeft hij moeite met het avondeten. Ik nam me dan al tijdens de zwangerschap van Maddox voor dat ik het anders zou aanpakken met de tweede. Met de slaapproblematiek merkten we niks qua andere aanpak, maar in het eetpatroon zie ik absoluut andere dingen ontstaan.
Bij Skyler draaiden we eigenlijk altijd een potje open; bij Maddox kookte ik altijd vers. Bij Skyler was er weinig variatie; bij Maddox moesten we meer experimenteren vanwege de koemelkallergie. Skyler zat op een kinderdagverblijf waar kinderen gewoon brood en fruit aten; bij Maddox eten ze tussen de middag warm en zijn er verschillende eetmomenten met biologische en gezonde voeding. Skyler lust weinig; Maddox lust heel erg veel. Zet een bord met rijst, groenten en vlees voor hun neus en terwijl Skyler voornamelijk het vlees eet, kiest Maddox vooral voor de groenten. Skyler wil tussen de middag het liefst een koekje als tussendoortje; Maddox maak je heel erg blij met een bakje snoeptomaten. Kwestie van smaak, maar ook zeker een kwestie van variatie, de input van het kinderdagverblijf en misschien wel van het meer alles zelf maken. Ik weet het niet precies, maar ik word er wel blij van dat we met Maddox een andere route zijn in gegaan. Inmiddels gaat het met Skyler steeds een stukje beter. We voerden de tien happen al in en inmiddels is het nog steeds geen grote en makkelijke eter, maar zeurt hij niet meer omdat er paprika, sperziebonen of broccoli in het menu verwerkt zit. Maddox eet dus vrijwel alles tenzij hij gewoon écht geen honger heeft (hij is absoluut geen grote eter en teert prima op kleine bordjes), niet zo in zijn hum is (dat resulteert al gauw in slecht eetgedrag) of als hij denkt ‘Hé, Skyler doet zo moeilijk! Laat ik dat ook eens gaan doen!’ En met dat laatste zijn we natuurlijk minder blij en daar steken we dan ook al gauw een stokje voor. Ik wil namelijk niet dat Skylers slechte eetgedrag van invloed is op die van Maddox.
Maddox is echt een gezelligheidsdier. Hij eet echt het beste als we met zijn allen aan tafel zitten, op vrijdag met opa en oma erbij is ‘ie helemaal in zijn element en als ik ’s avonds zeg dat we gaan eten en hij krijgt bijvoorbeeld een boterham, wordt ‘ie boos. Hij wil zijn warme prak! Hij kijkt graag mee op het aanrecht, wil altijd zien wat er in de pan zit en glundert als we er ook nog een liedje bij zingen als we eenmaal gaan eten. Wat bij Maddox ook altijd enorm goed helpt, is een leuk bord met leuk bestek. Ik hoef je dan ook niet te vertellen dat onze nieuwe eetset, die ik kreeg van Constructive Eating, enorm in de smaak is gevallen. Want Maddox en voertuigen is een schot in de roos. Skyler trapt hier absoluut niet meer in, maar voor Maddox is dit absoluut een feestje.
Het merk Constructive Eating staat voor veel etensplezier. Het bestek is zo vormgegeven dat het naast bestek ook letterlijk leuk speelgoed is. Je zou je af kunnen vragen of het bestek is waarmee je kunt spelen of speelgoed waarmee je kunt eten. Dit speelse bestek (plus bord en placemat) zorgt ervoor dat je kind zelf gemotiveerd is om z’n gezonde maaltijd op te eten. Het is dus handig voor de ouder en leuk voor het kind. Het is van hoge kwaliteit en vaat- en magnetronbestendig. Nu kun je je afvragen of spelen onder het eten verstandig is, maar ik ben absoluut voorstander van het kind zelf laten eten en ontdekken. Dat resulteert regelmatig in een oranje gezicht vanwege de macaroni, in appelmoes in het haar en behoorlijk veel eten op de grond. Maar ook in een leeg bord en een peuter die het enorm naar zijn zin heeft gehad. Op sommige momenten zetten wij ook gewoon lekker de televisie aan, helemaal op dagen dat het wat moeizamer verloopt allemaal. Met deze afleiding gaan er veel meer happen naar binnen. Iedereen moet zo zijn of haar eigen manieren ontwikkelen en ervoor zorgen dat eten sowieso een feestje wordt. Daar schreef ik laatst ook al een stuk over. Dit bestek maakt het eten in ieder geval een stuk leuker. En Maddox vindt het sowieso leuk speelgoed want hij loopt al op straat met zijn lepel en het moest al eens mee naar bed, haha.
Ik vind het fijn dat Maddox zo lekker eet en we doen er dan ook alles aan om dat zo te houden. Door vooral niet te pushen en het wel heel leuk en gezellig te houden. Het blijft leuk om de verschillen tussen de kinderen te zien en ik hoop dat Skyler op deze goede weg verder gaat en over niet al te lange tijd ook enorm kan genieten van het avondeten. Hij eet het negen van de tien keer wel, maar vaak gaat het niet van harte. En dat vind ik vervelend voor onszelf, maar ook zeker voor hem. Voor nu hebben we maar vaak broccoli en sperziebonen op het menu. Dat vindt hij nu wel lekker, ook al was dat een half jaar geleden ondenkbaar. We komen er wel. Maddox is in ieder geval content met zijn eetset. Jammer dat een bijna 6-jarige daar niet meer in trapt…
Het bestek, bord en placemat van Constructive Eating zijn verkrijgbaar bij Happy Family Products vanaf 11 november 2019.
oh kind naar mijn hart 😀 lekker eten en lekker gezellig aan tafel zitten 😀
Wat een leuk eetsetje is dit dat is pas echt met plezier eten!
Moet direct denken aan diegene die zo bezig zijn “een hapje voor mama , daar komt de auto …” dit hoeft niet meer mensen ! 😀