Sodeju, wat was afgelopen week intens. Het is nu zondagmiddag en ik ben werkelijk niks meer waard. We hadden een heftige deadlineweek, waardoor ik veel extra heb gewerkt. Bovendien moest ik donderdag en vrijdag weer naar het ziekenhuis en daar zag ik als een berg tegenop. Maar het was ook Anouk-week; ze stond maar liefst drie keer in ZiggoDome en uiteraard was ik er alle drie de keren bij. Het was allemaal veel te veel, zo bij elkaar, maar de avonden Anouk sleepten me er doorheen. En sloopten me ook, haha.
Kijk mee.
Maandag
Goedemorgen, de week is weer begonnen!
Ik ben op kantoor.
’s Middags ga ik met dit leuke kind naar kickboksen.
Na het eten even sporten. Raymonds moeder is vrijdag weer naar huis vertrokken en is dus bijna drie weken bij ons geweest. Het was echt heel gezellig en ze kon ook bij de jongens blijven als ik even weg moest. Dat gaat weer even wennen worden, haha.
Dinsdag
Het is de dinsdag in deadlineweek en dat betekent dat ik een dagje werk bij de vormgever in Alphen.
Ik moet nog wat dingen schrijven en voer ondertussen de correcties uit. En hierbij een glimp van de cover met het verhaal van mijn hand. Echt onwijs trots op deze editie.
Woensdag
Woensdag breng ik de jongens weer naar school. Ze blijven in hun korte broeken/voetbalpakken fase.
Ik werk vandaag extra, dus rij naar kantoor.
Interview!
Mijn collega belt dat we buiten de deur lunchen. Oké dan, lekker! Daarna nog even terug naar kantoor om te werken en om 15.00 uur hou ik het voor gezien.
’s Avonds is het eindelijk zover en gaan we naar het ZiggoDome voor Anouk!
Het begint pas om 21.00 uur, maar de deuren gaan om 18.30 uur open. Ondanks de vaste zitplekken hou ik het niet meer en wil ik naar binnen, haha. Die arme man van mij. Hij heeft al wat te verduren gehad. Maar hij doet het wel en blijft gewoon lief naast me zitten, lol.
Daar is ze!
Dit eerste concert is met het Metropole Orkest en ik vind het fenomenaal. Het is echt prachtig, ingetogen, intens, mooi, gezellig, knus (ondanks 17.000 man). Ik denk dat dit een van de mooiste dingen is die ik van Anouk heb gezien. Ben er nog steeds een beetje ondersteboven van. En Raymond zei toen hij naar buiten kwam: ‘ik denk niet dat ik iets beters van Anouk heb gezien dan dit’. Na al die jaren heeft hij er inmiddels wel verstand van, haha.
Donderdag
‘Fris en fruitig’ weer op het schoolplein.
Ik begin de dag in het ziekenhuis.
Daarna rij ik door naar kantoor.
Lekker basic vandaag. Ik werk weer tot 15.00 uur.
’s Avonds ga ik even sporten.
Languit voor Gooische Moeders.
Vrijdag
Vrijdag begin ik de dag om 07.45 uur al in het ziekenhuis voor mijn volgende injectie.
Ik moet twee uur wachten ter controle en na een uur op de afdeling mag ik een rondje wandelen. Ik ga koffie halen en bloggen.
Ik wil mijn zinnen verzetten, want die prikken laten me echt mentaal klote voelen. Vind het heel zwaar. Ik app mijn collega dat ik eraan kom voor de afleiding. Ik weet niet wat het is, maar op kantoor is het fijn en kan ik iets nuttigs doen in plaats van mezelf gek maken. We gaan ook nog eens naar de drukker vanmiddag, dus extra fijn om nog even van betekenis te zijn.
Het had zo moeten zijn, want iemand trakteert. Anders was ik toch maar mooi dit taartje misgelopen.
Van zwemles…
Naar voetbaltraining.
’s Avonds ga ik weer naar ZiggoDome, dit keer met mijn ouders. Mijn moeder gaat vaker mee als ze een concert geeft; mijn vader voor het laatst in 2008. Zo bijzonder!
Het concert vandaag is lekker knallend met haar eigen band. Ook weer zooooo goed en tof en mooi en genieten en en en.
Heerlijke avond zo.
Zaterdag
Lang leve voetballende kinderen want zaterdag om 09.00 uur zitten we weer in de auto voor een voetbaltoernooi.
Het kind is dolgelukkig en daar gaat het om.
Ik val echt bijna in slaap, dus ga met Raymond een rondje dorp doen. Hij maakt weer eens een ouderwetse outfitfoto. Ik ben verliefd op deze outfit en draag het nu weer. Morgen weer, denk ik.
Samen even koffie/thee drinken en een taartje eten. Normaal heb ik geen enkele moeite met deze ‘monchou uit een glaasje’, maar sinds ik die prikken krijg heb ik onwijs veel problemen met eten. De arts kent de bijwerking niet en denkt dat het een mentaal iets is omdat ik me gewoon klote voel. Ik ben ook al drie kilo afgevallen in zeer korte tijd. Ze houden me in de gaten, maar ik zal zelf die knop moeten omzetten of eens met iemand moeten gaan praten. Geen idee nog. Maar ook na twee happen van deze draag ik hem over aan Raymond.
’s Avonds ga ik met Nicole op pad! We gaan naar Anouk en eten daarvoor sushi. Ik heb bij haar ook aangegeven dat ik moeite heb met eten, maar gelukkig is het a la carte en doen we het rustig aan. De tempura roll ging er gelukkig wel in.
Heel erg moe, maar dit is mijn ‘ik mag weer naar Anouk’-face.
Zo gezellig weer! Bij festivals sta ik vooraan; in Ziggodome kies ik vaak voor een zitplek om zo het hele podium te kunnen bewonderen.
Daar is ze weer!
Oh, het zit erop! Drie avonden ultiem genieten. Het was zo, zo, zo bijzonder.
Zondag
Het idee was goed; de uitvoering belabberd. Sporten na zo’n heftige week ging me niet helemaal lekker af, haha.
Boodschappen doen.
’s Middags heeft een klant van ons een open dag van zijn retreat/mind emptiness center. Dit is de omgeving. Ik besluit even langs te gaan. En stiekem was het best wel even fijn zo in de natuur, ook al was ik een wandelende zombie. Vanavond maar heel vroeg naar bed.
Tot volgende week! X
