Mijn inspiratie om te bloggen is momenteel ver te zoeken. Voor mijn werk schrijf ik al zo veel, dat ik thuis echt niet altijd zin heb op mijn laptop open te klappen. Toen ik laatst door mijn blog aan het scrollen was, bedacht ik me dat het 20 jaar geleden is dat ik mijn eerste website de lucht in gooide en begon met artikelen delen. Toentertijd was het nog veelal artikelen uit de Cosmopolitan overschrijven en een beetje veranderen, maar het was wel de start van iets heel erg groots en moois.
20 jaar
Ik word in maart 37 jaar en ik begon op mijn zeventiende met het delen van verhalen. Inmiddels zijn we 20 jaar verder en blog ik dus langer wel dan niet in dit leven. Ik kan me ook geen leven meer voorstellen waarin ik niet deel. Alles om me heen bekijk ik in blogs, of het nu persoonlijke verhalen zijn of tijdens een rondje door het winkelcentrum. Ik sta op met mijn blog en ga ermee naar bed. Een dag niet geschreven is een dag niet geleefd. Als er even niets online staat word ik onrustig en als ik op vakantie ben, beginnen mijn handen na een paar dagen te jeuken. Ik denk in blogs en heb in mijn hoofd het artikel geschreven voordat ik thuis ben. Dat is soms heel vermoeiend, om constant die druk te voelen om te posten. Om de hele tijd aan te staan omdat inspiratie overal te vinden is. Het is een grote extra bal die ik omhoog wil houden en die ik niet van plan ben om te laten vallen.
Van .tk naar Styleguide en uiteindelijk Mommyhood
Het begon allemaal met een .tk website. Shop-a-ho-lic.tk werd Style-guide.nl en uiteindelijk Styleguide.nl. In 2012 waren de hoogtijdagen van het bloggen en omdat ik al even meedraaide, plukte ik daar de vruchten af. Ik heb jarenlang fulltime geblogd en schreef uiteindelijk drie blogs per dag. Tijdens de zwangerschap van Skyler kwam daar Mommytobe.nl bij, met als doel om deze weer te stoppen na de zwangerschap. Jullie beslisten anders. Het werd een groot succes en tijdens de zwangerschap van Maddox maakte ik de keuze om volledig met Mommytobe.nl verder te gaan en Styleguide te laten voor wat het was. Uiteindelijk omgedoopt tot Mommyhood. En nu zijn we hier. Twintig jaar verder.
Balans
De blogwereld is niet meer zo spannend. Het is veelal Tiktok en Instagram, terwijl ik juist hou van schrijven. Ik bezoek geen presentaties en evenementen meer, ik reageer amper op persberichten en ga niet meer in op uitnodigingen. Het enige dat ik nu nog doe is schrijven over onderwerpen die ik zelf heel erg leuk vind. Ik vind het fijn om mijn leven met jullie te delen en een tijdlang mijn struggles en ervaringen van het moederschap online te zetten. Dat laatste ben ik steeds meer gaan minderen, simpelweg omdat de kinderen ouder worden. Ze willen niet meer zo vaak op de foto, de verhalen worden te persoonlijk om te delen en ik vind het soms nog wat lastig om die balans te vinden. Dan kies ik er liever voor om het maar helemaal niet te doen.
Eigen plan
Maar ondanks dat de hoogtijdagen voorbij zijn, ik nergens mijn gezicht laat zien en lekker mijn eigen plan heb getrokken, ben ik na twintig jaar nog steeds actief in de blogwereld. Er gaat geen maandag voorbij zonder fotodagboek en gedurende de week verschijnen er blogs van mijn hand. Soms een lijstje, een collectie, iets anders leuks wat ik wil delen. En soms een opdracht hier en daar, waar ik mijn inkomsten een beetje mee kan aanvullen.
Niets liever
Bloggen hoort bij mij. Het hoort in mijn leven en ik kan me niet voorstellen dat dat weg zou vallen. Ik zou ook oprecht niet weten hoe dat zou moeten, niet schrijven op een blog. Vanaf mijn zeventiende ben ik vrijwel alles al aan het delen en ik wil niets liever dan dat blijven doen. Het heeft voor ontzettend mooie dingen gezorgd in mijn leven, van lieve vrienden tot kansen op de arbeidsmarkt. Ook wel voor veel onzekerheid en nare dingen, waar ik tot de dag van vandaag nog last van heb. Dat mag ook gerust gezegd worden. Maar stoppen? Ho maar.
Het hoeft allemaal niet meer zo groots met meerdere blogs per dag, grote marketingcampagnes en het aflopen van events om maar gezien te worden. Zolang dit mijn plekje blijft, heb ik niks te klagen.
