Zo, ik zit eventjes. De weken voor de zomervakantie zijn ineens weer zo druk. Na Corona is het leven weer echt van start. Alle activiteiten worden weer gepland. Op school, op de voetbal, een balletshow, met onze vrienden en familie en dan nog op ons werk. Ik vind het heerlijk maar ik moet er gewoon weer echt aan wennen. Ook omdat alles zo tegelijk komt. De zomervakantie komt eraan en daarvoor wil iedereen nog alles afronden of organiseren.
Ik probeer in mijn agenda rekening te houden met mijn rustmomenten die ik echt nog wel nodig heb tussendoor. Nu het zo goed met me gaat, zowel mentaal als fysiek, ben ik ook bang voor een terugval. Dat de vermoeidheid ineens weer toeslaat en ik niks meer kan.
Het is steeds balanceren tussen activiteiten en rustmomenten. Ondertussen doe ik best veel op een dag en gaat dat eigenlijk goed. Maar waar ik voorheen dus doordenderde, ben ik nu voorzichtig en luister ik echt naar de tekenen van vermoeidheid. Bij mij begint dat met slechter in slaap kunnen vallen. Als ik dat merk, dan zorg ik dat mijn agenda niet te vol gepland staat. Dan maar iets minder afspraken. Mijn eigen gezondheid gaat voor.
Ik ben daar veel eenduidiger in geworden. Voorheen wilde ik ook gewoon zoveel doen en meedoen. Niks missen en altijd maar op standje ‘gaan’. Nu is dat niet meer zo en nu ik er aan gewend ben geraakt, bevalt het me ook goed. Sterker nog: ik kan dus ook niet anders dan echt luisteren en voelen naar wat ik aankan. Liever twee dingen met aandacht en goed, dan van alles en nog wat bij elkaar.
Afgelopen week was bijvoorbeeld echt een drukke week voor me. Ik neem je even mee.
-
- Zaterdag voetbaltoernooi en in de middag even gezellig met vriendin Mirte op het terras.
- Zondag wat huishouden en Olivier zijn partijtje. Gelukkig gingen we jumpen en hadden we het feestje niet thuis. Dit was heel fijn. Geen rotzooi thuis en voor ons als ouders heel relaxed vol te houden).
- Maandag werken en sport, in de avond schoolvoetbaltoernooi.
- Dinsdag werken, even bijkomen en Olivier had zijn spreekbeurt in de klas (waar wij de nodige voorbereidingen voor hebben getroffen)
- Woensdag vakantiespullen inslaan en naar ballet en voetbal.
- Donderdag had Olivier een photoshoot voor Vingino.
Vandaag plan ik dan niks. Genoeg in huis te doen. En op vrijdagavond traint Olivier nog bij een andere voetbalschool.
Ik vind het pittig. En ook zo leuk. En die combinatie is soms zo lastig. Ook ben ik weer zo dankbaar en geniet ik zo van elke dag. Mijn bedrijf ben ik aan het opbouwen en ik heb een aantal leuke kennismakingsgesprekken staan. Heel benieuwd of daar iets uit gaat komen qua opdrachten.
Ik denk dat veel van ons dit wel herkennen. Werken, huishouden, kids en activiteiten. En dat het lastig is om ook nog eens wat tijd voor jezelf te plannen. Ik zei van de week tegen mijn man dat ik echt niet meer mee wil doen in die ratrace, zoals voorheen. Hij was het compleet met me eens. Omdat we er nu meer bovenop zitten en sneller elkaar confronteren dat we weer even de planning moeten doornemen, merk ik al meer rust. Ik denk ook dat het hierom draait. Steeds bij jezelf inchecken: Gaat het nog goed? Is het teveel? En wat kan ik dan later doen om mezelf meer ruimte te geven?
Op deze manier word ik niet knorrig 😉 en blijf ik in de positieve flow die ik zo fijn vind en waar ik goed op ga. Als je zorgt dat je goed in je vel zit, dan zie je alles positiever en geniet je meer. Mijn motto waar ik me graag aan vasthoud. Tot volgende keer.
Stonne Moerdijk is 39 jaar en moeder van twee kinderen. Getrouwd met Diderik en woont in Aalsmeer. Ze is ondernemer, hooggevoelig, houdt van lekker eten met gezellige mensen, is wandelgek, sport en shopt veel. Houdt van een opgeruimd huis, want ‘opgeruimd hoofd’. En ja, ze is herstellende van borstkanker en probeert er altijd het beste van te maken. Stonne schrijft iedere vrijdag voor Mommyhood.
