Ondanks dat we een heerlijke babytijd hebben gehad met Maddox waar ik nog steeds met veel plezier aan terugdenk, waren er ook na een paar weken al flinke zorgen. De zorgen zijn tot de dag van vandaag aanwezig. Hij functioneert goed en qua groei volgt hij mooi zijn eigen lijn. Dat is het belangrijkst. Hij is de eerste jaren echt flink te licht geweest maar we hebben gelukkig allemaal medische zaken kunnen uitsluiten. Doordat ‘ie zo actief is en steeds ziek was, bouwde hij geen reserves op en kwam hij lang niet boven de 10 kilo uit. Gelukkig is dat redelijk verleden tijd en blijft hij zijn curve volgen. Een pak van mijn hart, kan ik je vertellen. Maar op het gebied van zijn gezondheid zijn er altijd dingen om rekening mee te houden. Hij is echt ‘mijn zorgenkindje’ en ondanks dat ik weet dat er mensen zijn met véél meer zorgen omtrent hun kind, vind ik bepaalde dingen toch een beetje spannend met Maddox. Dit zijn de dingen waar we nu nog altijd goed op letten.
Eczeem
Maddox kampt met eczeem. Toen hij drie maanden oud was begon het en inmiddels hoort het bij hem. Toen we laatst in het ziekenhuis waren, vond de kinderarts die toen dienst had dat Maddox flink wat plekken had. Toen onze eigen kinderarts kwam kijken, vond ze juist dat hij er voor zijn doen prima uitzag. Dat zegt wel een beetje iets over de staat van zijn huid. Ja, voor zijn doen gaat het goed. Maar voor buitenstaanders zal het toch nog best heftig zijn. Zo heeft hij veel littekens op zijn rug van het krabben en heeft hij altijd plekken op zijn voeten. Gelukkig heb ik het redelijk onder controle, maar we moeten altijd opletten welke producten we gebruiken. De dingen die ik voor mezelf gebruik, helpen bij hem weer niet. Ik zoek sowieso altijd naar de meest neutrale verzorgingsproducten zonder gekke toevoegingen, zoals merken als La Roche-Posay. Dat doet het bij hem echt prima, zowel qua doucheproducten als qua zonnebrandcrème. Voor Ibiza koop ik zeker weer een nieuwe tube. Voor de rest blijft het altijd opletten want een reactie zit in een klein hoekje. Hij wordt er ook vaak wakker van, dan zien we hem weer hysterisch krabben in bed en komt hij hier zelf moeilijk uit. Dan moeten we hem echt goed wakker maken en even afleiden, om de jeuk te vergeten. Maar ik weet als geen ander hoe moeilijk het is, als je zoveel jeuk hebt. Dat zit hem nu wel echt weer even in de weg, nu het weer zo aan het veranderen is.
Allergie voor ei
Zijn melkallergie gaat heel erg goed. Producten met de toevoeging van (koe)melk kan hij prima verdragen. Hij drinkt nog steeds geen pure koemelk en eet ook geen dingen als yoghurt. Hier pakken we altijd de soja-variant van. Just in case. Wat betreft ei: dat blijft uit den boze. Van puur ei krijgt hij direct een heel heftige reactie, waardoor zijn gezicht gaat opzwellen en hij heel ziek wordt. Soms komt het er ook op een andere manier uit, door vrij snel te gaan overgeven. We proberen wel producten met een (kleine) toevoeging van ei. Dit gaat goed, zoals bijvoorbeeld een koekje. Maar zelfgebakken dingen met ei gaan echt nog niet goed. Dit vermijden we dus zoveel mogelijk en dit is dan ook wat we aangeven op school, bij vriendjes en als we ergens anders eten dan thuis.
Astma
Als ik iets moet noemen, kan ik wel zeggen dat astma bij Maddox het ‘grootste’ probleem is. Eczeem hebben we redelijk onder controle en ei kun je natuurlijk prima vermijden, maar zijn astma-aanvallen zijn wel een punt van aandacht. Een verkoudheid leidt al gauw tot flinke benauwdheid en na twee opnames ben ik hier altijd onwijs voorzichtig in. Zijn puffers liggen binnen handbereik en ik heb een kort lijntje met de kinderarts, voor als ik wil overleggen of als hij toch even langs moet komen. De eerste opname was heel heftig omdat ik niet wist wat we konden verwachten; de tweede opname vond ik vooral heel verdrietig, omdat ik toen wist: dit gaat ieder jaar gebeuren en we moeten extra waakzaam blijven.
Het belemmert hem niet
Hij heeft de pech met dit hele pakket. Gelukkig heeft hij er zelf weinig last van en belemmert het hem niet. Hij rent er niet minder om, haha. Hij functioneert en groeit goed, dat is het belangrijkste. Maar ik zou graag alles van hem over willen nemen om hem helemaal zorgeloos te laten opgroeien. Gelukkig weet hij niet beter. Al van kleins af aan helpt hij met insmeren, zijn puffers horen bij ons ochtend- en avondritueel en hij roept overal zelf al dat hij geen ei mag. Laten we hopen dat hij steeds minder last krijgt van al deze zaken. En anders redden we het ook wel. We zijn een goed team! Maar een zorgenkindje zal hij voor mij altijd blijven…
