‘Mama, kunnen we weer naar Turkije?’

In mei vorig jaar gingen we op vakantie naar Turkije. Voor Maddox was het de eerste keer dat we gingen vliegen. Opa en oma gingen ook mee of anders gezegd: wij besloten met opa en oma mee te gaan. Zij gaan ieder jaar naar hetzelfde hotel en wij hadden ook wel zin in een relaxte vakantie die alleen maar in het teken stond van zon, zwemmen, eten, slapen en niks doen. Omdat we zelf ook al vaker in dat hotel in Turgutreis waren geweest wisten we; ‘dit gaan we doen!’ We boekten voor twee weken een mooie familiekamer met groot balkon, een appartement naast die van mijn ouders en vertrokken voor twee weken richting Turkije. Visum voor Turkije aanvragen, koffers pakken en gáán.

Het heeft enorm veel indruk gemaakt op Skyler. Iedere week komt deze vakantie nog ter sprake en daardoor lijkt het wel een herinnering voor het leven. Ik zeg weleens dat kinderen eigenlijk niet zoveel nodig hebben en snel tevreden zijn. Dat is echt waar. Voor hem hoeven we niet naar Bali te vliegen; geef hem zon, water en lieve mensen om hem heen en hij is helemaal content. Regelmatig vraagt hij wanneer we weer naar Turkije gaan, bij veel vliegtuigen vraagt hij of deze naar Turkije gaat en soms komt hij naar me toe om het volgende in mijn oor te fluisteren: ‘ik vond Turkije zo leuk, zullen we snel weer gaan?’

Dat de vakantie zo’n succes was, lag aan een paar dingen. Ten eerste hadden we geweldig weer. Het was warm, maar nog wel prima te doen. We hadden een zwembad, het strand ernaast, een all inclusieve buffet waar Skylers los ging op de verse vis iedere dag, opa en oma waren mee, de vriendelijkheid van de mensen in het hotel en in de stad, de jetski op met opa, de ijsjes die iedere dag gegeten mochten worden, het ‘logeren’ bij opa en oma. Skyler was helemaal in zijn element en ik vind het dan ook best bijzonder dat zo’n vakantie zo goed blijft hangen.

Het was voor ons allemaal een heel fijne vakantie. Een zonder plannen, wat op dat moment erg goed voelde. We waren allemaal relaxt, Skyler had de tijd van zijn leven, opa en oma vonden het heerlijk met de kleinkinderen erbij, Raymond en ik genoten van de qualitytime die we hierdoor konden pakken, we waren een goed team wat betreft de kinderen en Maddox’ slaapjes, Maddox deed het fantastisch en hij at zo goed, dat we hem zichtbaar zagen groeien. Een kilo in twee weken, kwam dat kleine ventje aan. Ik ook trouwens, maar dat even terzijde, haha.

Als ik het over gezinsvakanties heb waarin je echt even niks wil, raad ik eigenlijk altijd een mooi (all inclusive) hotel in Turkije aan. Je hebt negen van de tien keer heerlijk weer, we vinden het eten in de hotels prima, de stadjes eromheen zijn gezellig, het is allemaal kindvriendelijk en wij komen er iedere keer tot rust. Vorig jaar was de laatste keer dat we buiten de schoolvakanties om konden gaan. Dat scheelt echt aanzienlijk in de kosten. Nu zijn we dus verplicht om in een vakantieperiode te gaan en dat is echt een stuk prijziger. Beetje jammer!

Ik wilde gewoon nog eens terugblikken op deze vakantie met de foto’s die ik heb gemaakt. Mag ik alsjeblieft weer terug naar dit moment?

Wij verbleven in het hotel Armonia Holiday Village Bodrum. Het ligt echter nog een flink stuk van Bodrum af. Met een busje ben je wel binnen 10 minuten in het centrum van Turgutreis. Lopend is helaas te ver. Dat vond ik dan ook het enige nadeel. Voor de rest vermaken mijn ouders zich al jaren hier en zijn we zelf dus ook al drie keer teruggekeerd. Een keer met mijn ouders voordat de kinderen er waren, een keer als Skylers eerste vliegvakantie toen hij zeven maanden was en dus nu, met zijn allen bij elkaar. Ik sluit niet uit dat we nog eens gaan.

De visum kosten zijn 24,95 per persoon en je kunt deze gemakkelijk van tevoren aanvragen. Scheelt je een hoop gehannes zo op het vliegveld. Je wilt natuurlijk zo snel mogelijk naar je bestemming, helemaal als je er een ritje met de kinderen op hebt zitten.