Moederdag

Al sinds het moment dat ik me kan herinneren doen we aan Moederdag. Op jonge leeftijd knutselde ik iets leuks op school en later ging ik met mijn broertje de stad in om een cadeautje voor onze moeder uit te zoeken. Ik weet niet beter of het hoort erbij. Sommigen vinden het misschien commercieel of niet nodig; wij waren ons altijd wel bewust van deze dag voor onze moeder en slaan het dan ook nooit over. Veel specialer dan een cadeautje werd het trouwens niet. We maakten ooit een ontbijt op bed voor mams met een beker melk (lust ze helemaal niet) en twee broodjes hagelslag (ze at nooit ’s ochtends). Er zat zoveel liefde in dat ze dankbaar was, maar het werd uit ons zicht opgegeten door papa. Daarna bedankte ze vriendelijk en had ze genoeg aan een kop koffie. Voordat ik zelf moeder was, zag ik deze dag als iets dat er gewoon bij hoorde. Het stond in de agenda, we maakten iets op school of kochten een cadeau, gaven haar dat en that’s it. Ik ben deze dag pas meer gaan waarderen toen ik op eigen benen stond, in Amsterdam woonde en me vaak besefte hoe goed ik het heb gehad. En de waardering werd alleen maar groter toen ik zelf moeder werd. Want het is een fijne gedachte dat je ieder jaar even in het zonnetje wordt gezet door je kind(eren). Echter mag de melk voor mij ook wel achterwege blijven.

Skylers cadeautje ligt al een week te pronken in de kast en Skyler staat te popelen om het te geven. Wat ‘ie heeft gemaakt en waarom, dat weet hij allang niet meer. Het gaat hem om het samen openscheuren, het ‘wow’ roepen en vervolgens weer verder gaan met de dag. Want ja, Moederdag is gewoon maar een zondag voor zo’n kleintje, net als dat het een normale zondag met een extraatje voor mij was vroeger. Maar voor mij voelt het nu toch wel speciaal. Natuurlijk wordt het altijd gewaardeerd wat je doet en weet je dat je kinderen van je houden. Maar om er echt even bij stil te staan vind ik iets moois. Dat de nadruk deze dag op alle moeders ligt en dat je even in het zonnetje gezet wordt. Daar hoeven echt geen dure cadeaus aan te pas te komen zoals sieraden, tassen of Chanel parfum (mag natuurlijk wel…), maar een tekening, een doosje chocola, kus en knuffel en wat lieve woorden vind ik al heerlijk. Het gaat immers om het idee, dat je kind(eren) én partner er even bij stil staan dat je moeder bent en die extra waardering ontzettend fijn vind. Het idee dat Skyler ook iets moois geknutseld heeft is natuurlijk helemaal fantastisch.

Een wishlist of cadeau-ideeën voor Moederdag maak ik niet en ik zal geen wishlist doorgeven aan een kind. Want weet je? Dat ze eraan denken is al heel mooi. Dat ze er bij stil staan dat het Moederdag is en dat dat iets speciaals vraagt. Een tekening, knutselwerkje of zoals Wendy van Dijk zo mooi vertelde: een zelfgemaakt gedichtje op de zondagochtend met een fijn ontbijtje. Het ultieme geluksmoment, om even met je gezin samen te zijn, te genieten en aandacht voor elkaar te hebben. Dat lijkt me iets heel moois in deze drukke, hectische wereld waarin het toch allemaal maar vanzelfsprekend is. Het ís vanzelfsprekend dat je als moeder zijnde voor je kroost zorgt en met liefde alles doet. Maar af en toe die waardering is leuk, fijn en een mooi moment om bij stil te staan.

Fijne Moederdag!