Tijdens mijn zwangerschap bezochten we verschillende babyzaken voor de kinderkamer. Uiteindelijk slaagden we voor een mooi kamertje, met commode, kledingkast en ledikant. We kozen voor een iets groter ledikant omdat we dat niet alleen fijn, maar ook handig vonden. Achteraf is dit een onwijs goede keuze geweest. De eerste twee jaar en een paar maanden sliep Skyler namelijk zo slecht, dat we het niet in ons hoofd haalden om een peuterbed aan te schaffen.
Momenteel kunnen we zeggen dat het goed gaat met slapen. Nog steeds heeft Skyler veel moeite met in slaap komen en daardoor kiezen wij er voor om hem in ons bed voor te lezen en daarna te laten slapen. Dit is eigenlijk altijd zo geweest. Maar terwijl hij tijdens de babyfase tussen ons in bleef liggen en we ons daar regelmatig in de dreumes- en peuterfase ook schuldig aan maakten omdat we simpelweg goed wilden slapen, wordt Skyler nu netjes over getild naar zijn eigen kamer. Waar het grote ledikant nog steeds staat. Nu Skyler bijna drie wordt en het slapen relatief goed onder controle is, durven we het aan: het peuterbed komt eraan.
Ja, dit is -volgens mij- hartstikke laat. Ik hoor om me heen over kindjes die rond 1.5 jaar of 2 jaar wel overgaan van ledikant naar (peuter)bed. Hier was het gewoon niet aan de orde. We waren ’s nachts uren met hem in de weer, hij belandde negen van de tien keer bij ons en als hij wél in zijn eigen bedje lag, wilden wij maar al te graag genieten van de nachtrust en niet te maken krijgen met een ukkie dat gemakkelijk uit zijn bed kan komen en binnen vijf minuten weer naast ons bed stond. En in weken dat Skyler wel heel goed sliep, durfden we niks te veranderen omdat we bang waren dat we weer van voor af aan moesten beginnen.
Zodra Skyler in slaap is gevallen bij ons tillen we hem over naar zijn eigen kamer. Hier blijft hij in zijn ledikant tot de volgende ochtend. Oké, ik moet er ’s nachts nog gemiddeld twee keer uit omdat Skyler toch wel erg graag bij papa en mama ligt, maar we geven daar niet aan toe. Vaak komt hij bij ons liggen als het licht wordt, en tukt hij nog even verder tussen ons in. Dat vind ik prima. Ik kan niet wachten tot het winter is en het niet meer om 05:30 uur licht wordt buiten. Wat zal het voor Skyler lang duren… Haha. Oh, gemeen. Maar we hebben dus de regel dat hij bij ons mag liggen zodra het licht wordt. En dat werkt uitstekend. Op een enkele keer na, dat hij rond 03:00 uur gaat vragen; ‘mama, licht buiten?’
Het slapen is dus relatief goed onder controle. De nachten verlopen goed, de hysterische huilbuien zijn voorbij en Skyler slaapt in zijn eigen kamer. Halleluja! Alleen de avonden zijn dus een dingetje. Naast het feit dat hij bij ons in slaap valt, gaat hij ook nog eens hartstikke laat naar bed. Dit hopen we steeds meer iets te vervroegen. Vooral als hij ’s middags heeft geslapen, wat voornamelijk op het kinderdagverblijf gebeurt, krijg ik hem niet eerder in slaap dan 22:00 uur. Op dagen dat hij niet heeft geslapen is dat rond 20:30 uur. Daar kan dus zeker iets verbeterd worden. Maar stap voor stap. De nachten zijn onder controle en nu gaan we steeds iets eerder met Skyler naar boven om hem naar bed te brengen.
Na onze vakantie komt het peuterbed en dat vind ik toch wel weer heel erg spannend. Zal het weer zo gaan rommelen ’s nachts? Gaat hij er nu zelf uitkomen? Uit zijn ledikant klimt hij niet maar hij wil wel heel graag vaak naar papa en mama toe… Hij is ook zo onrustig ’s nachts, dat ik niet wil dat hij continu uit bed rolt. Allemaal dingen waar ik nu best wel een beetje tegenop zie. Maar het zorgt hopelijk ook voor nieuwe dingen; voorlezen kan nu bij zijn eigen bed, waardoor hij al gelijk in zijn eigen kamer ligt en hij ook kan wennen aan het zelf in slaap vallen. Bovendien wordt het nu steeds iets eerder donker, is het in zijn eigen kamer ook veel donkerder dan bij ons en zal dat ook bijdragen aan de eerdere bedtijden.
Ben ik klaar voor deze nieuwe fase? Ik vind het heel spannend en zie onwijs op tegen het gevecht dat we misschien weer moeten voeren. Maar misschien is er helemaal niks aan de hand en vindt Skyler het nieuwe bed fantastisch. We’ll see…
Wat fijn dat het slapen goed gaat. Persoonlijk vind ik het niet laat om over te gaan hoor. Wij hopen Nola ook zo lang mogelijk in haar ledikant te houden. Ik duim voor jullie dat de overgang soepel gaat.
Echt… Ik herken jouw verhaal van het slapen helemaal!!! Elias wil nooit in zijn bed in slaap vallen, dus doen wij het ook op deze manier! Ik vind het geruststellend dat wij niet de enige zijn met dit probleem. Want de commentaren van andere mensen die je daar soms op krijgt… 🙁
Auteur
Ja, ene oor in en andere uit! Gewoon doen wat voor jullie goed voelt. Toen wij het allemaal los lieten ging het slapen beter en zijn we langzaamaan naar een goed slaappatroon gegaan. Alles in jullie eigen tempo 🙂
Echt… Ik herken jouw verhaal van het slapen helemaal!!! Elias wil nooit in zijn bed in slaap vallen, dus doen wij het ook op deze manier! Ik vind het geruststellend dat wij niet de enige zijn met dit probleem. Want de commentaren van andere mensen die je daar soms op krijgt… 🙁
1,5 en in een peuterbed? Nee toch!? Ik denk dat dat uitzonderingen zijn. Spannend hoor! Ik wil meneer hier ook zo lang mogelijk in ledikant hebben, zo lang dit goed gaat en nog past ga ik niet rommelen hahaha. Succes en ben benieuwd naar jullie ervaringen straks!
Spannend! Olivia ging na een wk drama en steeds uit bed lopen spontaan doorslapen in haar grote bed. toen was ze 20 maanden ofzo. Ik duim voor jullie!
Spannend! Weer een nieuwe fase.. Hier slaapt m’n dochter die in december 2 wordt sinds deze week in een peuterbed. Het ledikantje van Petit Amelie. Gewoon een groter ledikant waarvan tzt de zijkanten eraf kunnen. Voor nu ligt ze nu prima in d’r ledikant (die andere van 120×60 had ook nog prima geweest, maar die hebben we doorgeschoven naar de baby. Net zoals Betty dat heeft gedaan). We wonen in een nieuw huis en hadden overal rolgordijnen laten plaatsen, maar omdat ze wel érg vroeg wakker werd hebben we nu ook verduisterende gordijnen besteld..
Tip voor uit bed rollen: wij hadden altijd het ledikantmatrasje onder het bed liggen. Avonds trok ik het onder het bed vandaan zodat, als hij uit bed zou rollen, een zachte landing had. En ochtends schoof ik het weer onder het bed. Het is 1 keer gebeurd en verder wennend ze vrij snel aan dat ze er niet uit rollen 🙂
Succes!
Hier ook nog een kind dat prima in zijn ledikant slaapt (2jr). We laten het, denk ik, ook nog wel even zo. Ik snap heel goed dat jullie lang hebben gewacht met het veranderen van situaties wat te maken had met Skyler en slapen. Succes na de vakantie en wie weet gaat het onwijs goed.
Wij zijn vorige week overgegaan naar het peuterbed en hij wordt in november 3 jaar. Ik vond het ook heel spannend, maar het gaat best goed. Natuurlijk komt hij uit bed en dan leg ik hem terug en ook is hij uit bed gevallen.
Veel succes en ik ben benieuwd wat voor bed jullie hebben gekocht.
Ik hoop voor je dat het goed gaat!
Misschien een idee om hem nu al voor te bereiden op een groot bed? Maak het iets stoers. ‘Grote jongens bed’ ofzo. Als je hem nu misschien mondeling langzaam voorbereidt en hij ziet het bed straks staan, is het iets heel cool. Laat hem ook ‘helpen’ in elkaar zetten zodat het echt iets van hem wordt en niet iets vreemds. Of laat hem een nieuw dekbed uitzoeken zodat het echt leuk is om erin te slapen. Misschien doen jullie dat al hoor, maar dit bedacht ik me tijdens het lezen van het artikel haha. Dat het iets van ‘hem’ wordt en niet vreemd is. Succes!!
Auteur
Hij heeft inderdaad al een Jokie en Jet dekbedovertrek uitgezocht in de Efteling en we hebben een dekbed en kussen voor hem gekocht toen hij mee was. Tijdens de vakantie in Italië hebben we ook een bedhekje én campingbed, dus misschien wil hij dan al in een groot bed met bedhekje. We gaan het zien!
Een opgerolde handdoek/deken onder het matras, zodat het matras aan de mogelijke ‘uitrol-kant’ wat hoger is, helpt bij mijn nichtje heel goed! Tegen een bergje op rollen gaat natuurlijk lastiger 🙂 Hoop dat de overgang soepeltjes verloopt!
Wat spannend, ik hoop dat het slapen goed blijft gaan. Het helpt dat je al wat spulletjes hebt gekocht voor het bed met hem denk ik. 🙂
Hier precies hetzelfde slaap ritme. Kan niet wachten tot de wintertijd in gaat.
Bij de action kun je zo’n lang stuk schuim kopen voor in het zwembad. Als je die onder zijn hoeslaken stopt kan hij er ook moeilijker uit rollen.
Wij gaan morgen een peuterbed voor Aiden kopen, ook vrij laat, maar ook wij hadden/hebben natuurlijk slaap gedoe met hem. Ben benieuwd wat ie er van vindt 🙂
Fijn dat het slapen ’s avonds verbetert is. Dit is ook weer een spannende nieuwe stap. Toevallig willen wij aankomende week ook de overstap maken naar een peuterbed met onze dochter. Ik vind het zelf ook behoorlijk spannend en ben heel benieuwd hoe het zal gaan!
Ons zoontje heeft nooit willen slapen in zijn eigen bedje, met als gevolg dat wij elke nacht met zen drieën sliepen. Zijn middagdutjes deed hij alleen in ons bed en is er nooit uitgerold. Nu hij 2jaar is hebben we hem mijn oud 2 persoonsbed gegeven ( 140 cm) en hij slaapt eindelijk door na 2 jaar en in zijn eigen bedje! Dit was/is voor ons de beste uitkomst!
Bij ons ging het verbazingwekkend heel goed! Wij kozen ervoor om meteen voor een eenpersoonsbed te gaan… Hij vond het geweldig.
Alle lof voor hoe jullie het aanpakken, ik ben geen pedagoog, maar je wilt niet liever de rust voor je kind en voor jezelf. Neefje van vriendlief slaapt ook nog steeds het liefst bij zijn mama, die zijn nu begonnen met een beloningskaart met stickers. Aangezien hij naar groep 2 gaat, mag hij nu een keer leren om de hele nacht in zijn eigen bed te blijven.
Misschien is zo’n beloningskaart nog wat voor Skyler?
Wij hebben het peuterbed overgeslagen en direct een normaal éénpersoonsbed genomen. Ik geloof dat ons kereltje een jaar of drie was toen hij is overgeschakeld, vooral omdat hij uit zijn ledikant probeerde te klauteren en ik had geen zin in valpartijen. We hebben er wel een bedhekje bij gekocht, want het is een redelijk hoog bed en we hebben een ontzettend onrustige slaper: rolt echt alle kanten uit ’s nachts. Eén kant staat tegen de muur, en de andere met het hekje vanaf het hoofdeinde (waardoor hij aan het voeteneind een “uitgang” heeft om in en uit bed te stappen.
Eerste week was erg moeilijk, kwam er constant uit. De afspraak is een tijdje geweest: je gaat slapen wanneer je wil, maar je blijft op je kamer. Na een week had hij het zo wel, en nu blijft hij er meestal netjes in, op af en toe een minder goeie periode na. Hij houdt ook echt van zijn grote bed en het feit dat er een knus hoekje in gemaakt kan worden…
hier slaapt mijn kleine meid sinds enkele weken ook in een peuterbed! Ik had echt schrik, maar ze doet het super goed!
Ik vind dat je het erg goed oppakt allemaal. 😉 Niet alle kinderen slapen zo gemakkelijk.
Veel succes met het peuterbed!