(~215 B)




What to expect when you’re expecting #8

What to expect when you’re expecting #8

Na een rondje Googlen kwam ik erachter dat er bij ons in de buurt een heel goed echocentrum zat, waar de geslachtsbepaling vanaf 14 weken al mogelijk is. Drs. Papa onderzoekt daar op een hele rustige manier het kindje en ziet meestal binnen een paar seconden of er een jongen of meisje in je buik groeit. Ik las positieve ervaringen van bekende Nederlanders en zag zelfs reacties van mensen die speciaal uit het buitenland kwamen voor een afspraak met hem. Dat beloofde veel goeds!

Net na de nekplooimeting maakte ik dan ook een afspraak. Gelukkig kon het nog even tussendoor, met precies 15 weken zwangerschap. Afgelopen dinsdag was het dan eindelijk zo ver. Ik had slecht geslapen en was ‘s morgens voor de afspraak aan het stuiteren door het huis. Ik kon geen hap door mijn keel krijgen. Nog heel even en dan zouden we het weten: een jongen of een meisje. Voetballen of ballet. Roze of blauw. Spijkerbroeken of jurkjes. Nou ja, lekker cliché, maar ik wilde gewoon weten in welke hoek van de babyafdeling ik kon gaan shoppen.

Mijn ouders hadden tijd om mee te gaan, dus die stonden ook te springen om de eerste beelden van hun kleinkind te bekijken. Terwijl Drs. Papa wat gel op mijn buik smeerde, vroeg hij of we een voorgevoel hadden. Dat hadden we: wij dachten aan een meisje. Helemaal omdat bijna iedereen in onze omgeving dat ook dacht. Terwijl hij aan het zoeken was naar een goed beeld van het kindje, riep mijn vader: “Hee, ik zie het al! Een jongen!” Daarop legde Drs. Papa zijn apparaat even stil. “Meent u dat nou? Kunt u dat nu al zien?” Mijn vader bleek gelijk te hebben, want in die enkele seconde bleek het geslacht van onze zoon al duidelijk in beeld te zijn. Tussen zijn beentjes was namelijk, en daar kon niemand omheen, een piemeltje te zien.

Jeetje, een jongen. Dat had ik echt niet verwacht. Toch vond ik het meteen geweldig leuk. Wat was het bijzonder om het geslacht nu eindelijk te weten! En het bleef fantastisch om te zien hoe ons kleine ventje vrolijk in zijn vruchtwater aan het zwemmen was. “Wat een druk mannetje”, zei Drs. Papa, terwijl hij verder zijn best deed om zo ongeveer ieder orgaan van onze kleine man te onderzoeken. Het was heel bijzonder om in te zoomen op zijn hartje, om te horen dat hij 10 vingers en 10 tenen heeft, om te weten dat zijn rug mooi gesloten is, om te horen dat hij geen hazenlip heeft, dat zijn niertjes goed werken en dat hij qua groei precies volgens de richtlijn gaat. En alles was natuurlijk extra leuk, omdat we gewoon ‘hij’ en ‘zijn’ konden en kunnen zeggen.

Ik had altijd gedacht dat mijn eerste kind een meisje zou worden, omdat ik dat zelf ben. Tijdens de eerste weken dacht ik ook nog dat we een meisje zouden krijgen. Dat gevoel werd alleen maar versterkt door alle speculaties van de mensen om ons heen. Toch vind ik het een geweldig idee dat ik straks mama word van een jongetje. Zo een klein, vrolijk kereltje om mee te knuffelen en te stoeien. Ik heb er ontzettend veel zin in!

De geslachtsbepaling was ook superleuk om te doen. Ik snap dat mensen het bijzonder vinden om net na de bevalling te horen: “gefeliciteerd, u heeft een zoon/dochter!”, maar dat moment hebben wij nu iets vervroegd. Datzelfde verrassingsmoment met diezelfde felicitatie kregen wij dus al met 15 weken zwangerschap. Ik kan niet uitleggen hoe bijzonder dat was en hoe leuk het is om nu al te weten wat we krijgen. Ik had het absoluut niet willen missen en zou het bij een eventuele tweede zwangerschap zo weer doen.

Nu we dan eindelijk het geslacht van onze Mini weten, kan ik helemaal losgaan op de babykleertjes. Dat heb ik de dag na de echo dan ook lekker gedaan! Het was heerlijk om gericht tussen de rekken met jongenskleding te kunnen snuffelen en me te bedenken dat we dat bij onze kleine man aan zouden mogen doen in september. Ook ben ik me al gek aan het zoeken naar mooie jongensnamen en zit ik uren op Pinterest leuke ideeën voor een jongens-babykamer op te doen. Ik vermaak me wel, samen met dat kleine kereltje in mijn buik. Tot volgende week!

Meer lezen van mij? Check mijn persoonlijke blog, Bettyblogt.nl.

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

15 Reacties

  1. 27 maart 2014 / 08:04

    Dat heb je weer heel mooi geschreven Betty! Ik wilde toen ook bij 16 weken direct zo’n geslachtsbepalende echo laten maken zo nieuwsgierig was ik hihi. Wat super leuk dat jullie een zoontje krijgen, dat hoop ik ooit ook te krijgen nu ik al een dochter heb 🙂

  2. 27 maart 2014 / 08:40

    Hahaha wat een leuk stukje joh! Je vader die het gelijk ziet, een vroege echo om het geslacht te weten en dan ook nog eens een jongetje 😀 Gefeliciteerd! Spannend hè. Wij wachten tot de 20 weken echo. Al ben ik zelf reuze nieuwsgierig wat we krijgen. Mijn voorgevoel zegt een jongen..

  3. 27 maart 2014 / 08:44

    Gefeliciteerd! Het is geweldig om een zoontje te hebben, weet ik uit ervaring inmiddels. Ik was ook wel even onder de indruk van die piemel op de echo. Ik had geen voorgevoel maar omdat ik een vrouw ben, was een meisje voor mijn gevoel logischer ofzo. Maar echt, jongetjes zijn zo leuk!

  4. 27 maart 2014 / 10:03

    Leuk geschreven, en wat leuk een jongen! Hier ook een jongens mama, en het is super leuk! haha (meisjes vast ook hoor!)

  5. Monique
    27 maart 2014 / 10:21

    Wat leuk!
    Wij hebben vorige week met 17w gehoord dat we een jongen kregen!!
    Meteen lekker gaan shoppen erna!!
    Hoe bijzonder is het!! Nu namen….meisjesnamen wisten we zat…maar jongensnamen??
    Ben benieuwd naar leuke shopverhalen en ideeën!!
    Geniet van de blauwe wolk en het boefje in je buik!

  6. 27 maart 2014 / 10:31

    Yaaay ik wist het al, super leuk een jongetje. Ik was ook heel nieuwsgierig en ging met 16 weken ook kijken wat het zou worden, ik was er heilig van overtuigd dat het een meisje werd. Helaas konden ze het niet zien, ik dacht nog dat ze een jongetje altijd wel snel zouden herkennen en dat het vast een meisje zou zijn. Met 20 weken kreeg ik dan het verlossende antwoord, een jongetje. Ik was overdonderd en vond het super leuk! Nu lijkt het me leuk dat als ik weer zwanger zou mogen worden ik een meisje zou krijgen, maar 2 jongetjes is ook wel heel leuk! Liefs

  7. 27 maart 2014 / 10:35

    Ik kan ook niet wachten tot ik de geslachten van mijn kindjes weet! Ik krijg er twee dus er zijn nogal wat mogelijkheden. Mijn voorgevoel zegt jongen meisje, maar ik ben nu ook 14 weken, dus blijf braaf nog wachten (zelfbescherming ook voor het shoppen haha)

  8. 27 maart 2014 / 11:25

    Ik had het al gelezen op je eigen blog maar toch nog even een keertje hier reageren haha. Ik vind het superleuk! Lijkt me zo heerlijk om op internet rond te kunnen struinen naar ideetjes voor de babykamer, kleertjes te kopen enzo. Geniet ervan!

  9. 27 maart 2014 / 12:35

    It’s a boy! Gefeliciteerd! Ik heb gewacht tot de 20 weken echi. Precies met 20 weken hadden we die. Pinterest is handig en leuk voor inspiratie! Have fun!

  10. 27 maart 2014 / 14:25

    Jongetjes zijn leuk! En vinden hun mama altijd mooi, daarom alleen al zou ik hem niet willen inruilen 🙂

  11. Stien
    27 maart 2014 / 18:51

    Wauw! Wat geweldig!! Laat die roze (euh…blauwe!!) wolk nu maar komen! 🙂

  12. 27 maart 2014 / 23:37

    Een jongetje, gefeliciteerd!!! Wij dachten een jongetje en ze bleek een meisje, best even wennen. 1 minuut ofzo, toen was het direct superleuk en nu zou ik bij een 2e liever weer een meisje willen dan een jongen denk ik. Het is anders weer zo wennen 😉

  13. Nichelle
    28 maart 2014 / 01:09

    Heel leuk geschreven! Ik ben destijds ook bij dr. Papa geweest en wij hadden precies het tegenovergestelde. Ik was er van overtuigd dat ik een jongetje zou krijgen maar we hebben een meisje gekregen!

    Geniet van het mooie lieve mannetje in je buik!

Secured By miniOrange