Het is volledig te begrijpen waarom de meeste vrouwen rond 34 weken zwangerschap met verlof gaan. Het wordt namelijk zwaar en dat moet deze nuchtere zwangere toch stiekem ook wel een beetje toegeven. Alhoewel er bij mij geen sprake is van verlof moet ik echt wel zorgen dat mijn agenda behoorlijk leeg blijft, wil ik het einde van de week nog een beetje levend halen. De kleine vreet mijn energie en bij iedere stap die ik zet voel ik dat het me twee keer zoveel moeite kost. Komt natuurlijk door de nachtrust die compleet verdwenen is, maar ook omdat de baby aan zijn derde groeispurt is begonnen. Onze kleine man groeit als kool en dat moest niet alleen de verloskundige toegeven; ook aan mijn buik is te zien dat ‘ie er geen doekjes om windt. Er is weer een aantal centimeter bij en ondanks dat ik behoorlijk trots ben op mijn buik en hem aan iedereen wil showen, moet ik toch ook wel bekennen dat ‘ie in de weg gaat zitten. Maar wil ik hem al missen? Nee, daar ben ik nog niet aan toe!
- Mede-zwangere Kelly sms’te me maandag; ze is bevallen! Jeetje, wat schrok ik daarvan! Ze liep slechts een weekje voor op mij en dan hou je er gewoon nog geen rekening mee. We zaten er zelfs die week daarvoor nog grapjes over te maken. Het komt wanneer het komt en deze situatie bewijst wel weer dat we geen grip hebben op de zwangerschap, hoe goed het ook gaat of ging. Voor nu ben ik zwanger voor twee, aangezien er bij Kelly abrupt een einde aan is gekomen en ze het voor haar gevoel nog niet helemaal heeft afgesloten. Ik deel daarom maar al te graag mijn ervaringen met d’r. En ondertussen zit ze me jaloers te maken met broodjes filet americain. Niet helemaal fair, hè? Gelukkig gaat alles goed met Kelly en haar prachtige dochtertje Lana. Gefeliciteerd!
- Bij mij zit de baby nog veilig binnen en ik ben niet bevallen bij Anouk. Sterker nog: ik ben niet eens bij Anouk geweest. Onze kleine man heeft haar helaas nog niet live horen zingen omdat Anouk haar optreden had afgezegd. O, wat baalde ik! Ik snap absoluut dat het van haar kant noodzakelijk was maar ik had me er zó op verheugd. Ik was even bang dat het uitgesteld werd tot volgende maand of iets dergelijks maar gelukkig valt dat mee; woensdag gaan we in de herkansing en rijden we weer naar ‘t Gelredome voor het concert. Dit keer dus een weekje langer zwanger waardoor het iets meer tricky gaat worden. Maar we gaan er vanuit dat de baby nog eventjes blijft zitten. Want hoe luchtig ik er ook over deed afgelopen week; bevallen in ‘t Gelredome is natuurlijk niet echt de ideale situatie.
- Die nachtrust is dus compleet verdwenen, zoals ik hierboven al vertelde. Ik moet er minstens drie keer per nacht uit om te plassen, kan nog moeilijk op mijn zij slapen en ook op mijn rug liggen is niet comfortabel. Draaien doet zeer, het maagzuur is killing en de ochtenden zijn, dankzij al deze slapeloze uurtjes, echt heel erg vermoeiend. Normaal sta ik tegelijk op met mijn vriend om rustig wakker te worden en zijn brood nog even te smeren alvorens ‘ie de deur uit gaat. Nu niet meer. Ik kan het niet meer opbrengen. Ik lig rond half 10 in bed en blijf ‘s ochtends minstens een uur langer liggen. En ondanks dat ik toch nog vroeg wakker ben, kan ik daar wel even van genieten. Gewoon het liggen doet me al goed. Toch zou ik een moord doen voor een nachtje doorslapen. Zal dat nog gaan gebeuren de komende weken?
- Ik heb afgelopen week het leukste wasje ever gedraaid; de babykleding! Ah, wat begint het dan te kriebelen. Ik heb zin om onze kleine man leuk aan te kleden, om met hem te knuffelen als ‘ie zijn berenpak aan heeft, om hem mooi te kleden voor een uitstapje, gewoon om lekker met hem te tutten en te hangen. Toen we alles op maat sorteerden riep mijn vriend nog wel dat we misschien wat meer dingetjes nodig hebben. Hé, was dat een startsein om weer te gaan shoppen? Wel toch? Ik gooi mijn oogkleppen weer af en ga toch nog even rondkijken voor wat leuke pakjes. Ik heb liever iets teveel dan dat ik in de kraamperiode iemand de stad in moet sturen en waar ik dan geen invloed op heb. Wie weet waar ze mee thuiskomen?! Nee, laat dat maar aan mij over.
- Op het aanschaffen van de lakentjes, dekens en het plankje na ben ik nog niks opgeschoten ten opzichte van vorige week. De vluchttas staat nog steeds niet klaar en ook de geboortekaartjes zijn nog niet uitgekozen. Help?! De kaartjes ga ik dit weekend maar even in orde maken. ‘Gewoon even’ een keuze maken en ze dan vast klaarzetten zodat ze met één druk op de knop besteld zijn. De vluchttas? Tsah, ik moet nog echt even verzinnen wat ik daar allemaal in stop. Bij H&M bestelde ik een leuk Mama-nachthemd. Hoop dat die nog voor de bevalling binnen komt en nog gaat passen ook. Anders wordt het toch écht mijn Betty Boop slaapshirt…
- ‘En, vertel ‘es; is ze echt zo chagrijnig door de hormonen?’
‘Nee hoor, ze is gewoon altijd een teringwijf.’
Thanks, schatje. Ik hou ook van jou.
- Nu de bevalling dichterbij komt lijk ik wel steeds rustiger te worden. Ik had al een beetje de instelling ‘ik zie het allemaal wel’ en daar is echt niets aan veranderd nu week 40 begint te naderen. Wat moet, dat moet. En aangezien miljoenen andere vrouwen deze klus hebben weten te klaren, ga ik er vanuit dat het mij ook wel gaat lukken. Toch schrok ik een beetje van de uitspraak van een bezoekster: hoe krijg je een meloen uit een citroen? Juist, als je zo beeldend denkt dan knijp je hem toch een beetje… Want inderdaad: hoe gaat dat?!
- Voor de rest is er eigenlijk niks veranderd. Mijn hormonen zijn een beetje van slag, ik eet me ziek aan geitenkaas, blijf rennen naar de wc voor de plasjes, vriendlief moet nog steeds even de hand aan zichzelf slaan, ik slaap niet en heb totaal geen energie meer. Bovendien jeuken mijn borsten als een malle! Maar daar tegenover staan de mooie momenten: dat mijn vriend tegen de kleine begint te praten, dat we de baby al bij naam noemen en dat het zo echt vorm gaat krijgen, dat ‘ie iedere avond een feestje heeft in mijn buik en deze alle kanten op gaat, dat iedereen om me heen lief en behulpzaam is en dat iedereen vol spanning wacht tot de kleine zich aandient. Bovendien beginnen de kriebels te komen als ik naar de babykamer loop en alles rustig in me op neem; ik ben nieuwsgierig naar Puck. En niet zo’n klein beetje ook… Nog zes weken!
Ik vind deze foto’s van je echt heel mooi! Dat jasje staat ook goed. Maareh als ik dit alles lees verander ik nou niet echt in mijn overtuiging dat ik nooit kinderen wil haha. Heb pasgeleden op sprinkleofglitter.blogspot.com en het bijbehorende youtubekanaal alles over haar zwangerschap/bevalling gelezen en dat klonk ook niet als iets waar ik naar uit kijk. Maargoed wie weet piep ik over een aantal jaar anders.
Auteur
Ik vind de groeiende buik, het trappelen van de baby en de echo’s iets heel speciaals wat iedereen naar mijn idee eens zou moeten meemaken. Maar nu de laatste weken zijn aangebroken is het inderdaad niet altijd makkelijk en begin je toch wel last te krijgen van dingen en uit te kijken naar de baby. Maar daar doen we het allemaal voor, toch? Om daarna een prachtig kindje te hebben 🙂
Ja nouja het is vooral het opvoeden van een kind waar ik me zorgen om maak, en ik vind niet dat je een kind moet ‘nemen’ (beetje raar om het zo te zeggen maar kom even niet op een betere formulering) als je niet het gevoel hebt dat je enigszins in staat bent om dat goed op te voeden. Maar aan de andere kant, mijn moeder heeft zo ook tot ongeveer haar 35ste gedacht en daarna nog mij en m’n broertje gekregen, dus zeg nooit nooit!
Auteur
Ah, zo! Ik dacht dat je bedoelde dat je je door de kwaaltjes en de zwangerschap zou tegenhouden. Dat is natuurlijk wat anders 😉
Wat een prachtige foto’s! Je straalt helemaal 😀 Ik ben zelf nooit zwanger geweest dus ik kan het me allemaal niet goed voorstellen, maar als ik dit zo lees stel ik de kinderwens toch nog maar even uit haha.
Vriendlief moet even de hand aan zichzelf slaan? What the heck.. Ik vind beide je blogs erg leuk om te lezen, maar iets meer privacy mag wel.
Auteur
Ah, kom op! Het is nu toch wel duidelijk dat ik er af en toe een beetje humor en sarcasme doorheen gooi? Vorige keer typte ik al ‘seks? Welke seks?’ en daar maak ik nu even een terugkoppeling naar. Niet alles zo serieus opvatten 🙂
Heerlijk juist die opmerking, ik moest er erg om lachen!!!
Ik vind dat juist de stukje’s leuk maken! Ik moest om dat stukje juist even hardop lachen! Ik hou wel van dat soort humor! 😀
Heeft niets met serieus opvatten te maken. Mijn inziens is er een verschil tussen ‘seks, welke seks’ en hand aan zichzelf slaan. Maar dat is mijn persoonlijke mening :). Ik volg inmiddels al jaren (je werk bij fem-netherlands, je afstuderen, heb vrijwel alles met plezier gevolgd. Echter vind ik het zeer jammer dat je mij een chagrijn noemt op twitter nav mijn berichtje. Wat ik heb geschreven was geen persoonlijke kritiek, jammer dat jij wel de neiging hebt om persoonlijk aan te vallen. Houdoe
Jemig Izzy! Jij hebt absoluut geen gevoel voor humor, ik zou moe van mezelf worden als ik zou denken zoals jij..
Izzy, ik begrijp helemaal wat je bedoelt… En er kan niks van ‘kritiek’ worden gegeven want dan is iedereen beledigd. Persoonlijk las ik ook met plezier al Shirley haar berichtjes totdat eigenlijk alles wat er qua zwangerschap werd geschreven, als negatief werd afgedaan. Heb al meerdere vrouwen hier zien zeggen “Als ik dit zo lees, dan voor mij nog even niet hoor”. Dat zegt volgens mij wel genoeg…
Auteur
Vind je serieus dat ik zo negatief ben? Want daar kan ik natuurlijk wat aan doen 🙂 het wordt nu allemaal wat zwaarder maar probeer daar toch wel redelijk nuchter over te schrijven. Als dat als negatief overkomt is dat niet helemaal de bedoeling en zal ik daar de volgende keer rekening mee houden! Dat is wat anders dan wat hierboven genoemd wordt, vind ik 🙂 Ik schrijf wat sarcastisch en dik hier en daar wat aan, maar het is zeker niet de bedoeling dat iedereen dat als negatief gaat zien… Het zeuren bewaar ik voor thuis en hier op de site wil ik het luchtig houden. Wel realistisch, maar zeker niet negatief!
Ik vind het grappig dat je zegt dat wat hierboven wordt genoemd anders is. Ik maak enkel een opmerking dat ik het niet passend vind, en lees vervolgens op Twitter dat je mij een chagrijn vindt. Zoals ik al aangaf volg ik je echt jaren. Vind het best vervelend dat wanneer er kritiek wordt geleverd je er zo mee omgaat. Dus als ik iets ongepast vind ben ik een chagrijn. Ooit aan gedacht dat er wellicht sprake is van verschille culturele achtergronden? Heel jammer dit.
Auteur
Wat ik anders vind: wat jij noemde vind ik een kwestie van humor/sarcasme en dat kan ik sommige ogen iets anders overkomen dan dat ik zou willen. Daar verschillen mensen nu eenmaal in. Als er wordt gezegd dat ik negatiever over kom, is dat iets waar ik wat aan zou kunnen doen. Ik wil de site lekker luchtig en sarcastisch met zelfspot houden, dus negativiteit weegt voor mij zwaar. Vandaar dat ik zo de vergelijking maakte. Op Twitter noemde ik ‘stelletje chagrijnen’ omdat je niet de eerste bent die mijn humor of sarcasme niet kan waarderen. Jammer, niks aan te doen. Zoals ik al zei: smaken verschillen! Maar dit is een heel persoonlijk blog, waar ik nogal openhartig op ben en alles schrijf wat er in me op komt en wat er bij een (mijn!) zwangerschap komt kijken. Soms misschien een beetje te openhartig, maar ik vind dat leuk. Ík voel me daar goed bij en daar draait Mommy To Be om. Bovendien vind ik het leuk om ook deze kanten te belichten, waar je normaal gesproken niemand over hoort. Juist omdat mensen dat privacy vinden. Maar ik kan hier voor de rest niets zinnigs over zeggen. Ik schrijf gewoon wat ik wil en wat er in me op komt en hou daarbij inderdaad niet echt rekening met andere visies. Sorry, maar daar is Mommy To Be net even te persoonlijk voor. (En nu vind ik het bij de comments wel even genoeg want dit brengt alleen maar de negativiteit naar boven. Mocht je nog iets willen toevoegen of zeggen mag je me natuurlijk altijd mailen. Dan kunnen we het daar nog eens aan elkaar uitleggen, mocht daar behoefte aan zijn. Net zoals Anna bij Instagram heeft gedaan waardoor we beiden standpunten nu begrijpen 🙂 )
haha ik vond dat juist super grappig, moest er hardop om lachen!
hahaha joh, ik vind dit soort dingen juist heeerlijk om te lezen. En ik weet dat met mij nog velen anderen het nog graag veel juicyer zouden willen lezen, maar neem ook aan dat Shirley dat liever niet doet door vrienden/familie die meelezen. Waarom denk je dat Vijftig Tinten Grijs zo enoooooorm populair was in Nederland?;)
Auteur
Niet alleen voor familie en vrienden hoor, haha. Voor jullie vind ik het ook open en eerlijk genoeg 😉
En als het je niet bevalt blokkeer je de mensen toch gewoon? En als je denkt dat ik iemand anders ben: in sommige huizen doen meerdere mensen met 1 PC!
Haha ik vond dat juist leuk om te lezen! Heerlijk nuchter!
Precies! Leuk stukje en weer lekker luchtig en met humor geschreven!
Wat gaat het nu snel Shirley! Binnen een paar weekjes ben je gewoon echt mama. Zo leuk. Geniet nog even van je rust, en de tijd met z’n tweetjes.
Nog heel even Shir! Ik ben zo benieuwd naar je mannetje! Spannend. Het was zeker even schrikken met Kel. Dus laat jouw mannetje maar even wachten hoor. hihi en ach dat je vriend het zelf even moet opknappen knap ik ook wel met zo’n buik 😉
Wat een mooie foto’s! Heel veel plezier bij Anouk alvast, hopelijk blijft de kleine inderdaad nog even zitten.
Ik vind de foto’s onderaan zo mooi! Zo lief! Geniet er nog maar even van±
Mooie foto’s!!
Misschien een tip voor je jeukende borsten, bij Etos hebben ze mama buikbalsem en daar zit een klein beetje menthol in tegen de jeuk, dat kan je ook een beetje op je borsten smeren. Tepels zou ik overslaan 😉
Ola chicka.. wat groeit je buik nu goed zeg. Ziet er toppie uit! Ik heb ook zo zin in een broodje filee american.. foei dan ! Nu beginnen de echte laatste loodjes. Ik wou tot nu toe niets horen over bevallingen enzo..maar ik moet eerlijk bekennen , nu ik over de fucking 40 weken ben het me niets meer boeid. De nieuwschierigheid naar mijn dochter wint het van de angst en pijn. Als ik al die teen moms op tv zie, weet ik zeker dat ik het ook kan. En jij vast ook ! Nou een heel goed weekend over there! Liefss xx
Week 34, nog maar ongeveer zes weken!! Ik vind het trouwens echt knap dat jij zo weinig aankomt tijdens je zwangerschap. Of klopt het dat alles pas in het laatste trimester aankomt?
Auteur
Ik ben het laatste trimester juist vrijwel niks aangekomen… ik verwacht de komende 6 weken dan ook niet al teveel kilootjes nog 😉
Toen ik je foto zag dacht ik al: dat is een flinke spurt geweest 😉 Mooie buik hoor. Het is prachtig om te zien maar ik kan me ook nog goed herinneren hoe ik me voelde, als een zeekoe zeg maar. Ach, het is allemaal voor een goed doel. (Zeg ik nu als ik erop terugkijk, op het moment zelf was ik er gruwelijk klaar mee.) Ik beviel met 37 weken dus het zou ook zomaar kunnen zijn dat je over bijvoorbeeld drie weekjes je kleine man kunt vasthouden. Probeer nog even te genieten van de laatste periode. Enne, ik mag dat sarcasme van je 😉
Haha, nou echt he – ik voelde me ook een zeekoe. Omdraaien in bed (van mijn ene zij op mijn andere zij – wat alleen lukte met een kussen er half onder en een kussen tussen mijn knieen voor de bekkenpijn) Oeff. En douchen… een dagtaak! Afrdrogen tussen mijn tenen … aan de lucht drogen werkte ook 😉 Maar idd – voor een goed doel! En Shir, het kan idd zo maar nog maar 3 weekjes duren! Lekker laten groeien nog even je kereltje en genieten jij!
Heerlijk geschreven stukje weer! Ik kan echt genieten van je weekoverzichtjes. Je schrijft zo ontzettend geestig, relativerend en down to earth. Ik kijk met je mee uit naar de geboorte van jullie Puck, hopende dat mijn eigen frummel zich niet in ieder geval niet voor 25 december (stipt 37 weken) aandient.
Ik ben zo benieuwd! Het duurt nu echt niet lang meer.. Je straalt trouwens helemaal op die foto, heel mooi!
Hahahaa! Ze is gewoon altijd een teringwijf.. hilarisch.;-)
Wat heb je een huge buik zeg,, wauw!! 🙂 Vroeger dacht ik als kind altijd dat zo’n buik zou scheuren en dan het kind eruit kwam.. 😉 Tsjaaaaaa..
Nog even Shirley, ben zoooo benieuwddd!!!