Afgelopen week was niet helemaal mijn week. Qua werk kon ik mijn draai niet vinden, maar ook op persoonlijk vlak zat ik mezelf in de weg. Veel moe, chagrijnig, hoofdpijn en natuurlijk stresserig vanwege het feit dat de baby ietwat te groot is voor de periode dat ik zwanger ben. Gelukkig vertrokken mijn vriend en ik donderdag naar Vaals, om heerlijk even een paar dagen in het zuiden door te brengen. Vandaag kwam ik weer thuis en ben ik toch wat meer opgeladen dan dat ik aan het begin van de week was. Nog steeds moe, maar we kunnen er weer tegenaan! Momenteel alweer 26 weken zwanger en dat betekent dat we even stil staan bij week 25. Met natuurlijk als belangrijkste punt: de suikertest.
- Maandagochtend fietste ik direct om 08:00 uur naar Atal, het centrum waar ze de suikertest zouden afnemen. Toen ik donderdag hoorde dat ik de test moest doen nam ik mezelf al voor dat ik zo snel mogelijk langs zou gaan. Omdat ik vrijdag niet kon vanwege Mom in Balance, werd dat dus maandag. Ik meldde me bij de balie en binnen no time werd ik geroepen door ‘mijn prikker’. Nuchter en wel nam ik plaats in de stoel waarna ze twee buisjes bloed afnam. Brr, wat heb ik daar toch een hekel aan. Vervolgens kreeg ik een plastic bekertje waarin een vloeibaar goedje zat. ‘Wat is het precies?’ vroeg ik de mevrouw. ‘Water met daarin opgelost negen eetlepels suiker en een scheutje citroen om het wat meer smaak te geven.’ Proost. Gadverdamme, ik heb nog nooit zo’n mierzoet, ranzig ontbijt gehad. Maar alles voor een goed doel. Het was weer tijd om plaats te nemen in de wachtkamer en hier twee uur lang -zittend- door te brengen. Ik mocht niet lopen en heb me vermaakt met boekjes en muziek. Na twee uur werd er weer bloed afgenomen en kon ik vertrekken. De uitslag zou doorgebeld worden naar mijn verloskundige en kon vijf dagen duren. Great.
- Maar gelukkig bleven de vijf dagen stressen me gespaard. De verloskundige belde me dinsdagavond, vlak na het eten. ‘Omdat ik zag dat je er echt mee in je maag zat, wilde ik je toch even bellen om je het goede nieuws te vertellen. Normaal bellen we alleen als het niet zo goed is, maar nu kon ik het niet laten. Je suikers zijn perfect, en zelfs aan de lage kant.’ Halleluja! Na een suikerdrankje mag het niet boven de 7.8 en mijn waarde lag zelfs op 5.4. Perfect, dus! Nuchter was het trouwens 4.2 en mooier kan ik het me niet wensen. De kleine man heeft dus gewoon een groeispurt; niks om me zorgen over te maken. Wat een opluchting!
- Ik was futloos en zat urenlang doelloos achter mijn laptop. De inspiratie was op, de motivatie was weg en ik was te moe om mijn ogen open te houden. Een dipje, noem ik het maar. Of zal de kleine uk zo’n gigantische groei doormaken dat ‘ie al mijn energie opslokt? Hoe dan ook; ik was toe aan rust. Ik maakte minder artikelen dan normaal en nam wat vaker mijn rustmomenten. Heerlijk met boekjes op de bank en suf voor de televisie. Vervolgens vertrokken we donderdag ook nog eens naar Vaals voor een lang weekend weg. En dat heeft me goed gedaan!
- Het weekend stond in het teken van niks doen. Genieten van de rust en het ‘niks moeten’. We verbleven bij mijn schoonouders in een huisje en hebben ons voornamelijk vermaakt met midgetgolf, spelletjes spelen en lekker eten. Bovendien kwam ik eindelijk toe aan de stapel tijdschriften die ik mee had genomen, gingen we heerlijk uit eten, bezocht ik Thermae2000 en rondde ik mijn studie Gewichtsconsulent af, wat ook alweer veel te lang was blijven liggen.
- Over Thermae2000 gesproken: heerlijk! Wat vond ik het fijn om met mijn babybump in het water te drijven. De uurtjes in de spa hebben me goed gedaan en nu weet ik helemaal zeker dat mijn abonnementje bij het zwembad er gaat komen. De maternity badpak zat trouwens ook als gegoten; ik voelde me heerlijk comfortabel en heb hele fijne uurtjes gehad.
- Van de week lagen mijn vriend en ik in bed en vonden we de baby vrij rustig. Daar moest even verandering in komen. We zochten op de iPad naar filmpjes van Woezel en Pip en bekeken een aflevering. Nou, dat hebben we geweten. De kleine begon te trappelen als een malle! Zo super schattig. De aflevering ook, trouwens. Ik kan niet wachten tot de baby geboren is en ik een excuus heb om naar dit soort tekenfilms te kijken.
- Mijn schoonouders kwamen dit weekend met de bijnaam Puck. Als we het over de baby hadden, spraken we over Puck. Vanaf nu wordt dat ons koosnaampje, tot we definitief de knoop hebben doorgehakt voor de echte naam. We weten het namelijk nog steeds niet en twijfelen enorm over zo’n vier namen. Komt wel goed! We hebben tenslotte nog een paar weekjes…
- De groeispurt part II is begonnen. Ik word rond, ronder, rondst en ben enorm trots op mijn buik. Ik ben heel benieuwd hoe groot ‘ie uiteindelijk gaat worden, maar voor nu weet ik er goed en duidelijk mee te pronken. En geef me eens ongelijk!
- Bandenpijn. Gosh, I hate it! Vooral met stukken lopen heb ik er gigantisch veel last van. Vergelijk het met steken in je zij, maar dan een stukje lager. Killing. Ook dit weekend kwam het regelmatig opspelen maar ik merk dat ik vooral moet doorlopen. Niet stoppen, want dat maakt het alleen maar erger. Dus voor nu bijt ik op mijn tanden in de hoop dat het héél snel over gaat.
- Voor de rest loopt alles op rolletjes. Puck is lekker aan het groeien en trapt er lekker op los (blaas! Plassen!), er is geen diabetes in het spel, ik voel me op de vermoeidheid na goed, zolang de Rennies naast mijn bed liggen speelt het maagzuur ook niet op en als ik af en toe mijn broodje geitenkaas krijg, blijven mijn hormonen ook nog eens in bedwang. Op naar week 27!
Heel leuk om iedere week jouw ervaringen met je zwangerschap te lezen op de blog! En nogmaals zo herkenbaar, de vermoeidheid, stress en soms gewoon niet lekker in de vel zitfen zijn hier momenteel ook wel aan de orde. Zo fijn dat je geen zwangerschapsdiabetes hebt, al had ik dat ook niet verwacht 🙂
Ik denk dat je ondertussen ‘babybump’ wel weg kan laten want dame, je hebt gewoon een buik nu! Hahah!
Ook ik ben heeeeel erg moe en energieloos, heel irritant.
Wat straal je! en wat heb je een prachtige buik!
Puck staat hier op het lijstje meisjesnamen, alleen is vriendlief het daar niet helemaal mee eens. Ach voorlopig ben ik ‘gelukkig’ nog niet zwanger.
Je ziet er fantastisch uit Shirley! Je straalt aan alle kanten! Goed dat je gewoon lekker toegeeft aan het moe zijn. Ben heel benieuwd hoe je het zwemmen zal ervaren straks. Ga je ook nog naar Mom in Balance?!
Auteur
Daar ga ik mezelf inderdaad voor opgeven 🙂 Maar dat is 1x in de week en wil daar dan ook graag 1x in de week bij gaan zwemmen!
prachtig buikje!
Hoe grappig is het dat zo’n kindje gewoon al reageert op die filmpjes vanuit je buik. Bizar toch?! Fijn dat alles goed gaat, en goed ook dat je aan jezelf denkt door goed rust te nemen. Thermae2000 is echt heerlijk, ik ben er ook eens geweest, wil snel weer!
Auteur
Heb jij even geluk… Winactie / Hint / Hou de site in de gaten. Haha 😉
Haha wat leuk, Puck als bijnaam! Altijd gek om je naam in een andere context te zien staan. Mooie buik heb je Shirley!
Ik loop precies een week achter op je qua zwangerschap. Het grappige is dat ik precies dezelfde dingen te horen krijg bij de verloskundige. O.a. dat mijn buik te groot is voor de duur van de zwangerschsp. Ik hoef nog niet direct bloed te prikken, dat gebeurd over 2 weken. Afgelopen week zijn we op vakantie geweest naar de canarische eilanden. Heel apart, vliegen met een “baby on board” 😉
Maar moet je idd gelijk geven, wat kan zwemmen heerlijk zijn! Even gewichtsloos. In tegenstelling tot jullie verwachten wij begin december een klein vrouwtje. Tevens ons 1e kindje. Ik lees met veel plezier je blogs, dus graag, ga zo door:-))
Auteur
Leuk om te horen! En gefeliciteerd 🙂 hoop dat je een fijne zwangerschap hebt!
Leuk om te lezen dat je suikers perfect zijn! Prachtige buik heb je!
wat een ontzettende opluchting dat alles wat betreft je suikers helemaal in orde zijn!
Wat een fijn nieuws dat je mini-me gewoon een groeispurt heeft gehad. Een zwangere vriendin van mij heeft haar ongeboren kind ook de bijnaam Puck gegeven. Wat gaat het snel trouwens 26 weken alweer. Je buik gaat ook goed!
Pfioew, gelukkig is het ‘maar’ een groeispurt! Ik moet zeggen dat, door het meelezen met je blogjes, ik het ook wel spannend vond en hoopte dat je een positieve uitslag zou krijgen!
Mooi dat je lekker even hebt kunnen genieten van ons mooie Zuid Limburg 🙂
Haha, grappig, ik ben ook van baby af aan Puck genoemd (als bijnaam). Nog steeds noemen mijn ouders mij eigenlijk vaker zo dan dat ze mijn echte naam gebruiken. 😉 Verder heel fijn dat je suikers zo perfect zijn! Moet een flinke opluchting zijn geweest!
Wat fijn dat het gewoon een groeispurt is en lief dat je dinsdag al gebeld werd!
Leuk, elke week die updates. We maken de zwangerschap echt ‘van dichtbij’ mee, leuk is dat. Inderdaad grappig dat de baby vanuit de buik reageert op bepaalde geluiden.
Wat misschien leuk is om te doen en over te schrijven; gipsen afdruk van je zwangere buik laten maken! Kun je ook laten beschilderen en als wandversiering ophangen. Bijzonder aandenken!!
Wat een leuk stukje om te lezen! En wat groeit ‘ie hard zeg!
Wel jammer dat ik je niet gespot heb, ik woon namelijk in de buurt van Vaals 🙂