Twee jaar geleden besloot ik mijn baan op te zeggen en in het diepe te springen. Ik koos voor mezelf en wilde fulltime aan mijn blog Styleguide gaan werken. Gelukkig pakte deze beslissing goed uit. Mijn bezoekers zijn verdubbeld en de site gaat alsmaar beter en beter. De vrijheid van een zelfstandige vind ik heerlijk. Alhoewel het gevaar op de loer ligt dat ik teveel aan het werk ben en ook ‘s avonds vaak nog ‘eventjes’ achter de laptop kruip om alles te checken en toch nog even dat artikeltje te schrijven, vind ik het ontzettend fijn om mijn eigen tijd in te delen. Afspraken overdag? Dan werken we ‘s avonds gewoon wat langer door. Zin om met vriendinnen af te spreken? Ach, een dagje vrij kan geen kwaad. In het weekend werken? Doen we even. Omdat ik van mijn hobby mijn baan heb kunnen maken voelt het absoluut niet als werken. Ik ben iedere dag met mijn blog bezig en heb er nog steeds evenveel plezier in als toen het mijn hobby was. Wat zeg ik? Het is nog stééds mijn hobby. Het enige verschil is dat ik er nu fulltime mee bezig ben en ervoor betaalt krijg.
Toen ik zwanger werd prees ik mezelf dan ook heel gelukkig met mijn zelfstandigheid. Ik ben dan niet ziek geweest; mijn energielevel was soms wel ontzettend gedaald. Maar dat maakt als eigen baas niet zoveel uit. Ik kan werken wanneer ik wil, dus ik kan ook best eens een uurtje vrij nemen als ik dat zelf wil. De inspiratie is soms op maar heel af en toe heb ik ook inspiratie voor tien. En dan werk ik ook gerust door tot zo’n 23:00 uur. De eigen tijd indelen is heerlijk en zo is het ook prima te combineren met mijn zwangerschap. Deze combinatie beviel me zelfs zo goed, dat ik er nog een site bij begon; Mommy To Be, de blog die jullie nu fanatiek bezoeken. Ik leg voor mezelf de lat hoog en wilde ook dit tot een groot succes brengen. En dat is gelukt! De bezoekersaantallen stijgen iedere maand tot ongekende hoogte en het mediabureau van Styleguide is ook geïnteresseerd in een samenwerking met Mommy To Be. Wat een eer! Het is hard werken, maar dan heb je ook wat. Omdat ik een blog niet wil laten verslonzen probeer ik vrijwel iedere dag iets te plaatsen. of het nu een persoonlijk stuk is, een nieuwe collectie of een artikel van Evi. Iedere dag wil ik dat jullie iets te lezen hebben.
‘Maar hoe ga je dat dan eind november doen? Als je hoogzwanger bent of net een bevalling achter de rug hebt?’
En toen werd het stil. Want ja, hoe ga ik dat eigenlijk doen? Heb ik daar een antwoord op? Heel eerlijk: nee. Ik had het er afgelopen week over met een vriendin, toen ik hem toch wel even begon te knijpen. ‘Ja, maar hoe ga ik dat eigenlijk doen? De bezoekers hebben een punt. Dat kan helemaal niet. Hoe moet ik dit combineren? Bij een baas heb je gewoon verlof. Ik niet!’ Gelukkig weet deze vriendin me altijd tot bedaren te brengen. ‘Waar maak je je druk om? Je bent zo flexibel als wat. Je hebt het voordeel dat je overal kunt werken. Zelfs in bed! En het is je eigen bedrijf. Dan doe je lekker even een dagje niks als je daar geen behoefte aan hebt.’ She has a point.
Omdat ik voor mezelf de lat zo ontzettend hoog heb gelegd en ik iedere dag op Styleguide twee of drie artikelen wil hebben en op Mommy To Be minstens één, raakte ik een beetje in paniek. Want ja, hoe goed de bevalling ook zal verlopen; vier artikelen schrijven op een dag zal even niet meer lukken. Misschien loop ik twee dagen na de geboorte weer huppelend in de rondte, zoals dat ook bij mijn schoonmoeder het geval was als ik haar verhalen mag geloven. Maar het tegenovergestelde kan ook gebeuren: ik kan wekenlang aan bed gekluisterd zijn omdat de kleine man niet helemaal vlekkeloos ter wereld is gekomen. Dat is het probleem: je weet het niet. Ik ben geen helderziende en ik kan niet vooruit kijken. Hetzelfde met de bevallingsdatum. Ik ben dan wel uitgerekend op 30 november; misschien besluit Puck wel half november te komen. Of half december. Bovendien is daar nog het moederschap. Het is niet alleen de bevalling; ik heb er daarna nog een taak bij. Een kind opvoeden.
De eerste week heb ik kraamhulp, thank God. Zij zal veel uit handen kunnen nemen en me kunnen ondersteunen waar nodig. Daarna heb ik mijn hele lieve vriend, die zijn vakantiedagen heeft opgespaard om de kraamhulp te kunnen opvolgen. Hij neemt direct vrij zodra zij weg is, zodat ik er niet direct overdag alleen voor kom te staan. We gaan het samen doen de eerste weken en dat is toch wel een heel fijn idee. Maar dat gaat dus over het moederen. Het werken moet ik zelf doen en gaat dus tussendoor gebeuren. Mijn vriendin had gelijk: ik ben flexibel en kan overal bloggen. In bed, op de bank, overal. Mijn aantal artikelen gaan naar beneden; sowieso. Het doel is om één artikeltje op Styleguide te hebben per dag en op Mommy To Be misschien vier in de week. Heb ik zin en/of tijd in meer, dan zal dat uiteraard komen. Heb ik zin in minder? Nou en! Dan doen we lekker minder. Via Instagram, Twitter en Facebook zullen jullie, mijn bezoekers op Styleguide en alle andere mensen die me volgen, op de hoogte zijn van de geboorte. Iedereen weet dat ik eind november ben uitgerekend en iedereen zal dan ook snappen -althans, daar ga ik vanuit- dat de bevalling is begonnen of net achter de rug is als er even niks online te zien is. Ik ben heel persoonlijk op mijn blog, werk met veel passie aan mijn beide kindjes en ga er dan ook 100% vanuit dat er begrip is voor de situatie. En ben ik weer een beetje bijgekomen, dan gaan we langzaamaan weer aan de slag. Met dus wat minder artikelen, maar wel met nog steeds evenveel plezier en inspiratie. Als dat niet tegelijk met de placenta verdwenen is.
Vooruit werken is een optie maar ja, wanneer begin je daarmee? Want wanneer begint de bevalling? Geen idee dus. Gastbloggers zijn een optie. Absoluut. Maar mensen komen toch voor mijn verhalen (arrogant, maar waar). Ik heb op Styleguide Iris die mij ondersteunt met beautyartikelen en op Mommy To Be Evi die me continu leuke artikeltjes toestuurt. Zij zullen veelvuldig voorbij komen, maar daar houdt het voor mij dan ook wel mee op. Ik wil lezeressen niet afpoeieren met onbekenden die even hun verhaal doen (op de persoonlijke zwangerschapsverhalen hier na dan). Een standpunt waar ik bij blijf, zelfs rondom de geboorte. Presentaties doen we gewoon even lekker niet en ook outfitfoto’s zullen rond die tijd niet voorbij gaan komen. Tenzij jullie zitten te wachten op pyjama’s en huiskloffies. In het ergste geval komt er niks online. En wat gebeurt er dan eigenlijk? Dan heeft het UWV mijn butt gecovered. Want gelukkig wonen we in Nederland en heb je, zelfs als zelfstandige, recht op een mooie zwangerschapsuitkering. Tien weken lang. Dus bezoekers of niet; het geld komt evengoed wel binnen, om het daarna regelrecht weer aan Pampers te doneren.
Dus ja. Hoe ga ik dat doen? Geen flauw idee. De tijd zal het leren. Maak ik me druk? Misschien een klein beetje omdat ik zo’n gigantische perfectionist ben. Is er reden tot paniek? Absoluut niet. Voor nu leef ik toe naar de geboorte van mijn kindje en werk ik rustig door tot het einde van de zwangerschap. Of in ieder geval: tot wanneer mijn lichaam dat toelaat. Wat daarna gebeurt wijst zich vanzelf. Wel artikelen? Leuk. Geen artikelen? Sorry, but no sorry. Iedereen heeft zwangerschapsverlof dus ik ook. Een paar dagen zonder artikelen overleven jullie best. Ik kom vanzelf weer boven water en de sites dus ook. Er wordt een baby geboren en dat is op dat moment toch écht even het belangrijkste wat er op deze aardbodem voor mij gebeurt!
You go girl! X
Goed uitgelegd Shirley, ik denk dat jouw bezoekers je wel een heleboel gunnen, dus dit gaat ook helemaal goed komen! 🙂
ik heb me dit ook afgevraagd. heel eerlijk gezegd dacht ik: waarom ga je in godsnaam juist nog een blog beginnen als er bijna een kind op de wereld komt (al snap ik wel dat je over alles wat je meemaakte je ei kwijt wilde)? dat dat tijdens je zwangerschap nog lukt snap ik wel, maar juist als je een kind hebt gaat er ook heel veel aandacht naar hem (in jouw geval). gelukkig denk je er goed over na en heb je veel mensen die je zowel mentaal als praktisch ondersteunen 🙂
Auteur
Ik hou gewoon heel erg van schrijven en delen en kon me niet voorstellen dat ik niks over de zwangerschap zou schrijven, haha. Na de bevalling zal de baby uiteraard veel aandacht krijgen, maar net als iedere werkende moeder moet ik daar op een gegeven moment een goede balans in zien te vinden. Dat ik thuis werk betekent natuurlijk niet dat ik de hele dag met de baby op schoot zit. Oké, misschien de eerste periode wel. Haha 😉
Klopt, de eerste weken zijn misschien hectisch maar daarna vind je je draai. Ik ben ook eigen baas en als de baby slaapt ga ik aan het werk. En als de laatste nachtvoedingen weg zijn en de baby slaapt ’s nachts door kun je ook ’s avonds nog wat doen. Gaat helemaal goed komen 🙂
Het komt allemaal wel goed! Ik heb liever dat alles goed met jou gaat dan dat ik per se drie artikels op styleguide wil zien! En ik denk dat iedereen er wel begrip voor heeft.
Mooi beschreven shirley en eigenlijk heb ik het idee dat je wel goed voor ogen hebt hoe je het wilt gaan doen, en dat er voldoende flexibiliteit is voor de onvoorziene omstandigheden 🙂 ik blijf toch wel je trouwe fan en als begin november in mijn kraambed lig, neem ok ook genoegen met wat minder blogjes op je sites! Hihi 🙂
Ik volg styleguide al heel erg lang en vind het fantastisch dat je tegenwoordig zoveel artikelen per dag plaatst en dan óók nog op mommytobe! Regelmatig moet ik bijlezen omdat ik het niet eens bij kan houden 😉 Maar het leukste aan styleguide (en tegenwoordig mommytobe) is dat jij het heel dicht bij jezelf houdt: het is persoonlijk. En juist daarom moet je doen waar jij je goed bij voelt en wat haalbaar is. Is dat 1 artikel per dag? Nou prima! Ik lees het graag. En is dat even niets? Ook goed, dan lees ik het eerst volgende artikel wel weer. Geniet van de komende periode en doe wat mogelijk is, maar het hoeft even niet perfect. En als mede perfectionist weet ik hoe moeilijk dat is om los te laten, maar voor nu heb je nog mooiere dingen om je mee bezig te houden dan je websites, dus geniet vooral, de rest komt wel! 🙂
Mooi geschreven! Goed dat je voor je gezin kiest, ik gun het je van harte! 🙂 Geniet ervan!
Helemaal waar! Lekker genieten! Hoe leuk ik het ook vind om je verhalen te lezen hoor, heb er totale begrip voor en ik weet zeker ik niet alleen. Heb dan niet zo een succesvolle blog als die van jou maar ook dan doe ik het rustig aan. Lekker genieten van het moederschap 🙂
Je hebt helemaal gelijk! Na de geboorte is je kindje toch echt het belangrijkste, en zal altijd op nummer een komen. Ik gok dat iedereen dat wel kan begrijpen! Heel veel succes nog de komende weken!
Zo waar! Ik hoop dat je lekker rustig aan gaat doen en met volle teugen van je kindje kunt gaan genieten!
Het loopt zoals het loopt en ik vertrouw er op dat jij wel weet waar de prioriteit moet liggen op de juiste momenten. 😉
Het is zoals het is, moet je maar denken. En ik vind dat jij nog een flink doel voor ogen hebt als je dagelijks op Styleguide en 4x per week op Mommytobe blogposts wil posten! Petje af hoor!
Oeh ik ga je blogs dan missen hoor! Maar groot gelijk, lekker rustig aan.
Dat heb je mooi geschreven. Je bezoekers zullen heus wel begrip hebben voor de situatie!
Ik ben het helemaal eens met Cornelia. En beter twee toffe, originele artikelen per week dan vijf copy/paste brouwsels per dag 🙂
Juist je persoonlijkheid en enthousiasme onderscheiden je! Krijg af en toe bijna zin om ook weer zwanger te worden.. (Tis dat ik al drie dochters heb haha…)
En nog belangrijker: Liever dat jou zoontje gezond en zonder stress ter wereld komt dan dat wij ten koste van alles op de hoogte worden gehouden van de laatste modetrends 😉
Blijft belachelijk trouwens dat jou vriend gewoon vakantiedagen moet opnemen, hij is toch ook net vader geworden? Mijn oom en tante wonen in Noorwegen en mijn oom kreeg netjes vaderschapsverlof!!
Auteur
Hier krijg je maar twee dagen; de dag van de bevalling en de dag daarna. Maar we hebben daar rekening mee gehouden zodat we lekker met zijn tweetjes de kraamperiode in kunnen 🙂
Ach in plaats van outfitfoto’s van jou, heb je genoeg kleding voor Puck om zijn outfits dag voor dag vast te leggen. En anders weer eens een outfit van Mika, of je vriend voor een keertje ipv jezelf op de foto?
En het komt wel goed 🙂 Denk dat iedereen er wel begrip voor heeft dat je als zwangere/ net bevallene wat minder tijd en energie hebt dan eerst..
Dit vind ik een goeie! Baby outfit of The day!!
Je hebt helemaal gelijk! Wij wachten gewoon rustig tot er weer iets online komt.
Lastig meid! Kan me voorstellen dat je je er zorgen om maakt maar waarschijnlijk loopt het allemaal wel los. Mensen snappen heus wel dat je tijdens je kraamweken niet fanatiek kunt bloggen. Rustig blijven ademhalen en afwachten hoe jij je bevalling doorstaat. Bedenk ook dat de meeste baby’s in het begin echt nog heel veel slapen. Toen ik eenmaal weer een beetje op de been was, droeg ik mijn zoontje veel in een draagdoek en had ik best veel tijd om andere dingen te doen. Misschien dat dat een optie is?
Goed stuk, helemaal terecht natuurlijk. Je doet zoals jij het wilt en kunt, daar ben je zelfstandig ondernemer voor. En natuurlijk hebben wij ALLE begrip! Jouw prioriteit is een gezond kindje op de wereld zetten en wennen aan je nieuwe leven, da’s al een hele klus op zich!
Jouw reactie is helemaal begrijpelijk. Het komt wel goed met de sites. Je fans zullen er alleen maar begrip voor hebben, denk ik :). Denk even lekker aan jezelf en geniet van de tijd die komen gaat :).
Begrijpelijk, dit was ook mijn idee van wat je plannen zouden kunnen zijn. Je kunt niet tijdens het puffen of geven van borstvoeding door artikelen tikken. Lukt het om artikelen te schrijven, mooi. Lukt het niet, jammer dan, volgende keer beter
Helemaal terecht! je werkt al met zoveel passie aan je sites maar je kindje komt op numero 1! iets wat iedereen moet waarderen 🙂
En wat ga je doen als de kleine ouder wordt? (ik ben niet nieuwsgierig hoor) In het begin zal hij nog veel slaper maar later wordt hij toch actiever en zal hij meer aandacht opeisen, tot op het punt dat je zelf niets meer verzet krijgt (ik spreek uit ervaring) Ga je hem op een gegeven moment naar de opvang doen of ga je hem thuis houden tot hij naar school gaat?
Auteur
Daar zal nog een blogje over komen als we weten wat we gaan doen 🙂
Lieverd,
Al plaats je tijdens je kraamperiode even helemaal geen artikelen, ik blijf je toch wel volgen hoor! We zullen er allemaal begrip voor hebben!
Doe gewoon waar jij je goed bij voelt, en waar jij op dat moment zin in hebt.
Voel je vooral niet verplicht meis!
XX
Het is goed dat je je voor hebt genomen het rustiger aan te doen als je kindje er eenmaal is, want ik heb zelf gemerkt: de eerste weken, en dan echt niet de eerste 3 ofzo, zijn enorm hectisch. Je moet een nieuw ritme vinden, wennen aan dat nieuwe mensje in huis en zelf heb je (ik tenminste wel) nog behoorlijk last van je hormonen. Fysiek was het bij mij na 1,5 week weer helemaal in orde, maar mentaal vond ik de eerste 6 weken erg zwaar. Dit had niemand mij verteld, ik schrok er dan ook van. Zo leuk vond ik het allemaal niet eigenlijk…Maar gelukkig werd dat na die periode steeds beter en nu, bijna 16 weken later, geniet ik volop. Dus ik wil maar zeggen: geef jezelf de tijd en rust en weet dat het ook kan tegenvallen, maar dat dat echt voorbij gaat. Zoals alles met kinderen: het is een faaaaase 🙂