In februari schreef ik een artikel vol met goede voornemens die betrekking hadden op baby nummer twee. Maar zoals met alles het geval is: je kunt heel wat voornemens hebben, de situatie moet uitwijzen of het allemaal wel haalbaar is. Maddox is alweer ruim zes maanden bij ons en ik bedacht me opeens dat ik dit lijstje tijdens de zwangerschap had geschreven. Tijd om een blik te werpen om te kijken of ik me houd aan de voornemens of dat er ergens toch wat anders is gelopen dan zoals ik me had voorgenomen.
1. Slapen in de eigen kamer
Dat slapen blijft me al heel wat jaren achtervolgen, hè? Ik nam mezelf voor dat ons tweede kindje niet in de kinderwagen zou slapen overdag thuis maar in zijn eigen bed. Onderweg zou het een ander verhaal zijn maar overdag wilde ik een veilige plek bieden waar hij volledig tot rust zou gaan komen. Dit is absoluut gelukt. De eerste paar weekjes sliep Maddox nog beneden in de Sleepyhead maar niet veel later bracht ik hem voor alle slaapjes naar zijn eigen kamer. Dit is ook veel rustiger voor hem als Skyler beneden aan het spelen is. Ik ben blij dat ik dit direct zo heb gedaan want zijn bedje is voor hem een veilige plek en hij kan momenteel aardig goed zelf in slaap vallen. Wát een winst, ten opzichte van toentertijd met Skyler.
Ik vertel in het artikel ook dat ik nog twijfelde over een wiegje, maar dat is er uiteindelijk wel gekomen. Maddox heeft een tijdje tussen ons in geslapen in zijn babynestje, maar daarna gingen we een stapje verder door hem lekker in de wieg naast me te laten slapen. Ook hier dus weer; mission accomplished. We hebben ook andere tijden bedtijden dan toen met Skyler en Maddox slaapt niet meer bij me op de bank. Bedtijd is hup, naar boven.
Het enige waar ik me nu nog ‘schuldig’ aan maak, is dat Maddox ’s nachts nog wel tussen ons in beland. Overdag, ’s avonds én het eerste deel van de nacht ligt hij netjes in zijn kamer in de ledikant maar midden in de nacht heb ik gewoon vrij weinig puf voor alle ‘regeltjes’ en voornemens. Dan neem ik hem mee naar onze kamer en slaapt ‘ie bij ons verder. Voor nu voelt dat allemaal prima en ik vind het ’s nachts allemaal wel best, haha.
2. Zelf hapjes maken
Check, check, check! Ik schreef er al eerder een artikel over maar ik haal onwijs veel voldoening en plezier uit het maken van babyhapjes. Maddox krijgt momenteel zowel zijn groente als fruit helemaal vers. Fruit maak ik op de dag zelf klaar; groente maak ik vaak voor drie dagen tegelijk. Ik heb het een tijdje 50/50 gedaan door ook potjes te geven maar omdat Maddox vrij heftig reageert op bepaald voedsel en krampen krijgt, geef ik nu alles vers. Alleen als we bijvoorbeeld onderweg zijn en ik heb niks mee, dan haal ik een potje. Maar van de week in de Efteling had ik gewoon een banaan en een bakje mee. Prakken en happen! Grappig hoe ik daarin zo omgeslagen ben ten opzichte van toentertijd met Skyler.
3. Ietsje eerder naar de crèche
Skyler ging met tien maanden naar het kinderdagverblijf en eigenlijk wilde ik dat bij baby twee iets eerder geregeld hebben. Om die eenkenningsfase een beetje voor te zijn, maar ook omdat ik de eerste keer al merkte dat ik daar zo’n behoefte aan had. En inderdaad, dit moment kwam nu ook weer om de hoek kijken. Na een paar maandjes babyknuffelen vind ik het ook wel weer tijd voor mijn eigen ruimte. Maddox is deze week gestart en dat is dus, met zijn 6.5 maand, beduidend eerder dan 10 maanden zoals met Skyler het geval was. Ook hier weer: check!
4. Minder volgens het boekje & go with the flow
Heel eerlijk: ik smul van alle opvoedingsboeken die te koop zijn en ik lees ze dan ook nog steeds. Maar er is nu een groot verschil ten opzichte van de eerste keer; ik laat me er niet meer door beïnvloeden en dat voelt toch wel heel erg fijn. Ik ben meer zeker over mijn zaak, weet wat ik moet doen, volg goed mijn eigen gevoel en maak me een stuk minder druk. Nu is Maddox wel een beetje een zorgenkindje met zijn kwaaltjes maar het is prettig dat dit nu de tweede keer het geval is en niet de eerste keer. Ik voel me minder uit het veld geslagen en ben een stuk meer relaxed en nuchter. Toch wel erg prettig in bepaalde situaties.
Nou, ik doe het wel goed met alle voornemens zo te zien! Al doende leert men, zeggen ze weleens, en dat is bij mij absoluut het geval. Met slapen weet ik nu meer wat te doen, hapjes maken is een stuk makkelijker dan ik dacht, de crèche is geregeld en voelt héél erg fijn en ik ben zelf gewoon een stukje rustiger. Ondanks dat we nu weer met de slapeloze nachten kampen en ik het soms nog steeds erg lastig vind met continu een baby om me heen waarvan ik niet weet wat ‘ie wil of wat er aan de hand is, verloopt het over het algemeen allemaal wel op rolletjes. Die wallen nemen we maar even voor lief. Dat komt vanzelf wel weer goed, daar gaan we gewoon vanuit!
blijf het zeggen..je moet doen waar je je als ouder goed bij voelt!! en de een doet het zo en ander weer compleet anders. je bent met een tweede ook relaxter idd, je weet toch wel een beetje hoe dingen moeten nu en je voelt zelf wel aan of iets goed is of niet
Plannen zijn er juist voor om te wijzigen toch, helemaal in het moederschap ;-). Wat leuk om zo terug te blikken, dat ga ik ook eens doen! Wij hadden een soort schema tijdens mijn zwangerschap gemaakt wie wat zou doen. hahahaha. hilarisch want daar is echt niks van terecht gekomen (lees: op zondag uitslapen, om de week stofzuigen, strijken etc.)