Skyler was drie jaar toen hij door ging slapen. Hij ging over naar een peuterbed en dat bleek voor hem een goede zet. Maar terwijl hij goed doorsliep en de nachten rustig doorkwam, waren de avonden dramatisch. Jarenlang heeft Skyler last gehad van nachtangsten en vrijwel iedere avond zaten we naast zijn bed. Hysterische buien, geen contact kunnen krijgen. Hij wist het zelf de volgende dag niet meer maar wij hebben wel eens wanhopig naar elkaar gekeken. ‘Wat moeten we hier nu mee?’ Van frustratie zijn we tientallen keren boos geworden, terwijl dat natuurlijk niet nodig was en hij er niets aan kon doen. Maar ja, wanhoop doet rare dingen met een mens. Gelukkig heeft Skyler er nu geen last meer van. Hij komt iedere avond wat lastig in slaap (het is net zo’n denker als zijn moeder) maar als hij eenmaal slaapt, dan horen we hem de hele nacht niet meer.
Onrustige kinderen
Toen ik zwanger was van onze tweede zoon riep ik al snel: ‘ik hoop dat hij goed gaat slapen maar het zal vast niet zo dramatisch zijn als de eerste keer.’ Nou, daar zijn we van teruggekomen. Het bleek namelijk nog veel erger te kunnen. Maar terwijl er bij Skyler niet echt een oorzaak te vinden was voor die eerste drie jaar, konden we het bij Maddox nog enigszins verklaren. Hij was heel onrustig en had veel last van jeuk. Ik kan uit ervaring vertellen dat je dan ook gewoon niet zo lekker slaapt. De overgang naar een peuterbed maakte voor hem niets uit en iedere nacht stonden we naast zijn bed óf kroop hij er bij ons in. Inmiddels is hij vier en eindelijk kan ik zeggen dat hij negen van de tien keer in zijn eigen bed doorslaapt. Hij gaat rond 19.00 uur naar bed en wordt dan vaak ook weer rond 07.00 uur wakker. Er zijn wel eens nachten dat hij rond 05.00 uur naar ons toe sluipt en tussen ons in kruipt voor de laatste uren. Daar nemen we inmiddels genoegen mee.
De slaap niet kunnen vatten
Over het algemeen kunnen we dus zeggen dat we na zeven jaar slapeloze nachten doorslapen. Of anders gezegd: de kinderen slapen door. Raymond slaapt ook door. Maar ik? Ik kan vaak de slaap niet vatten. Ik ben zo gewend aan de onderbrekingen, dat ik het moeilijk vind om door te slapen. En als ik dan ’s nachts toch wakker word gemaakt omdat Maddox bijvoorbeeld een natte broek heeft, een slokje water wil of jeuk heeft, kan ik daarna gerust drie uur wakker liggen. Het is niet niks om zo lang niet goed te slapen en het heeft echt tijd nodig. Er wordt me vaak gevraagd hoe ik dat gedaan heb de afgelopen jaren, hoe ik zo’n lange tijd slapeloze nachten heb overleefd. Maar je hebt nu eenmaal geen keuze. Je moet. De volgende ochtend gaat de wekker, staan er twee kinderen die verzorgd moeten worden en is er werk aan de winkel. Wel probeer ik na een dramatische nacht iets liever voor mezelf te zijn. Ik haal een koffie buiten de deur, hou mijn to do-lijst iets korter, zorg dat ik een minder zware training doe als ik naar de sportschool ga of begin de dag even met een wandeling. Gelukkig ben ik in de positie om dat te kunnen doen. Maar dat neemt niet weg dat ik moe ben. Ik voel me regelmatig uitgeblust, roep heel vaak dat ik moe ben, vind het lastig om dat van me af te zetten, zeg vaker nee omdat ik het even niet zie zitten en jullie zullen ook regelmatig gelezen hebben dat ik er niet lekker in zit. Onderschat slapeloze nachten niet. Het is echt een aanslag op body en mind en ik denk dat je nooit kunt begrijpen waar een ouder doorheen gaat, als je zelf altijd goede nachten maakt. Er is weinig begrip voor, vind ik. Gelukkig heb ik geen baas die aan me loopt te trekken, ik zou echt niet weten hoe ik dat de afgelopen jaren had moeten doen.
Rustige stem en muziek
Wat me regelmatig helpt, is de app Meditation Moments. Ik ben absoluut niet van het mediteren en vind het moeilijk om me eraan over te geven maar als ik ’s nachts wakker lig en niet meer kan slapen, doe ik vaak mijn oortjes even in. Ik zet dan een geleide meditatie aan en probeer mezelf te focussen op zijn stem en de rustige geluiden. Ik zorg vaak voor een lange meditatie, van minimaal een half uur. Ik ben zelf niet echt aan het mediteren, maar ik merk dat ik rustig word van de combinatie van de stem en de muziek. Ik word dan ook regelmatig wakker met de oortjes nog in mijn oren en ik kan dan zeggen dat ik door de app in slaap ben gevallen. Het is eigenlijk stom dat ik dat niet gelijk erbij pak zodra ik wakker word en niet kan slapen. Vaak wacht ik een uur en dat gaat echt ten koste van mijn nachtrust. Ik moet mezelf er echt aan blijven herinneren dat dit me helpt en dat ik het gewoon gelijk op moet zetten.
Gedesoriënteerd
Er zijn nachten waarin ik maar een keer wakker word en dan word ik echt gedesoriënteerd wakker van de wekker. Het voelt gek om door te slapen en ik moet daar ’s ochtends van bijkomen. Nachten waarin ik drie of vier keer wakker word zijn voor mij meer de standaard. En als ik pech heb, heb ik een nacht waarin ik zo van 2 tot 5 wakker kan liggen. Dat is niet prettig en dat gaat absoluut ten koste van mijn functioneren. Maar ik denk dat het een kwestie van tijd is. Zodra mijn lichaam doorheeft dat ik niet meer wakker hoef te worden voor de kinderen en echt mijn rust mag gaan pakken, denk ik dat ik uiteindelijk zelf ook weer goed ga slapen. Tot die tijd hopen we er iedere avond het beste van. We gaan in ieder geval na jaren de goede kant op!
