Morgen is het zover. Na maanden van plannen stap ik in het huwelijksbootje. Spannend! Ik heb er veel zin in, maar vind het ook een gek idee dat het morgen al zover is. Als klein meisje had ik altijd de droom om in een mooie prinsessenjurk naar het altaar te lopen en na morgen is die droom gewoon verwezenlijkt. Of het de prinsessenjurk gaat worden, dat zie je natuurlijk later. Ik heb al heel wat mooie dingen van mijn dromenlijstje af mogen vinken, dus ik ben een heel gelukkig mens. Toch is het organiseren van de bruiloft me niet in de koude kleren gaan zitten. Ik dacht in februari nog dat we wel in mei konden trouwen en dat ik alles wel binnen twee maanden geregeld zou hebben. What was I thinking? Gelukkig hebben we het geschoven naar september en hadden we een aantal maanden de tijd. En nog vond ik het behoorlijk stressvol. Een aantal dingen die ik heb geleerd van het organiseren van een bruiloft…
Ik ben absoluut geen organisator
Laat mij maar gewoon een beetje achter de schermen mijn ding doen. Artikelen schrijven, dat soort dingen. Ik hou niet van dingen organiseren en schiet al vrij snel in de stress als het niet gaat zoals ik in mijn hoofd heb.
Ik kan heel moeilijk schakelen bij wijzigingen
Maandenlang plannen we onze bruiloft en we hebben honderden keren gesproken over buiten trouwen. Precies nu gaat het de hele donderdag regenen, als we het weerbericht mogen geloven. Gelukkig is het mogelijk om binnen te trouwen en heeft de locatie een prachtige binnenruimte, maar het klopt niet in mijn hoofd. Ik moet schakelen en dat vind ik heel, héél moeilijk.
Je gaat sowieso over je budget heen
We hadden niet echt een budget in ons hoofd, maar gingen er vanuit dat we het heel schappelijk zouden houden. We hebben immers niet zoveel mensen op de gastenlijst en hebben niet eens een feestavond. Wauw, daar hebben we ons in vergist. Uiteindelijk geven we meer uit dan we dachten, dus ik hoop maar dat alles op rolletjes gaat verlopen. Alles wat met trouwen te maken heeft (of baby’s) is gewoon een goudmijntje.
Ik ben een echte people pleaser
Ik wil niet alleen dat de dag klopt voor ons, maar ook voor anderen. Ik maak veel keuzes met de mensen in mijn achterhoofd en ben vooral veel bezig met anderen. Ik weet dat ik dat los moet laten, maar dat vind ik heel moeilijk. Dat zit toch een beetje in het aard van het beestje. Als anderen zich fijn voelen, dan ben ik vaak ook helemaal oké.
Ook voor een kleine bruiloft moet je ontiegelijk veel regelen
Daar ben ik nu wel achter: of je nu een bruiloft organiseert voor 30 man of 300. Je hebt toch dezelfde dingen nodig. Het is alleen misschien iets goedkoper dan dat je voor 300 man alles moet betalen. Daar heb ik me wel erg op verkeken.
Ik vind dingen al snel over the top
De afgelopen maanden heb ik heel veel gegoogled. Van trouwjurk tot decoratie en van gastenboek tot bedankjes. Ik heb heel wat voorbij zien komen, maar ik vind alles over the top. We houden het dus simpel en rustig. Maar afgelopen week kreeg ik zelf daar weer mijn twijfels over. Is het allemaal niet te simpel? Wordt het niet saai? Is mijn trouwjurk niet te basic? Tijdens het googlen kwam ik er ook achter dat elke bruid deze twijfels heeft, dus daar vertrouw ik maar op. De bruiloft wordt helemaal ons en ik hoop dat onze familie en vrienden ook gaan genieten en het precies ons vinden. Toch weer die people pleaser, hè?
Het is heerlijk dat iedereen zo meeleeft en voor je bezig is
Ik krijg veel berichten van mensen om ons heen dat ze er zin in hebben. Net als wij, zijn ook zij al een tijdje bezig met onze grote dag. We hebben als thema pastel en ik ben heel benieuwd wat iedereen draagt. Ze zijn allemaal zo betrokken. Niet alleen thuis, maar ook op kantoor leven ze mee. Heel fijn en ook wel heel speciaal.
Ik ben niet zo´n voorpret-persoon
‘Geniet van de voorpret!’ Hoe vaak ik die zin al heb gehoord… Ik heb gemerkt dat ik niet zo’n voorpret-persoon ben. Ik krijg er vooral veel stress van, slaap slecht en hoop gewoon dat alles goed gaat verlopen, haha. Helpt ook niet mee dat we hectische weken op het werk hebben en dat ook nog eens Anouk drie concerten aankondigde. Er was een run op de kaarten, dus de vlekken schoten in mijn nek toen de verkoop begon. Maar mijn werk is zo goed als af, de kaarten zijn in the pocket en hopelijk kan ik vandaag de trouwbubbel inkruipen en toch even die voorpret ervaren.
Het is echt waar van die gekke dromen en grote twijfels
Van een trouwjurk die onvindbaar is tot een ‘nee’ als antwoord. Van je eigen bruiloft missen tot een dag waarop niemand komt opdagen. Het is echt waar: als bruid wordt je helemaal koekoek.
Het is zover: morgen ga ik trouwen! En vanmorgen hebben we het officiële moment al gehad, dus nee zeggen gaat niet meer. Is dat even een nachtmerrie minder vanavond.
