Waarom we voor een Protestants-christelijke school hebben gekozen

Steeds als ik laat vallen dat Skyler op een Protestants-christelijke school zit krijg ik de vraag waarom we hiervoor hebben gekozen. We zijn zelf niet gelovig en aangezien er ook een openbare school in de buurt zit, zou dat een logischere keuze zijn geweest. Hoe gaan we om met het gelovige aspect? Merken we verschillen met zijn gelovige vrienden en lopen we tegen bepaalde zaken aan? Ik ben er nooit echt dieper op in gegaan en wil er vandaag iets meer over vertellen.

Op loopafstand

Toen het tijd was om Skyler in te schrijven voor de basisschool hebben we ons een beetje georiënteerd op scholen hier in de buurt. Er zitten hier een hoop basisscholen in de omgeving, maar wat ik zelf erg prettig vind is dat het op loopstand zou zijn. Ik vind het fijn om ’s ochtends niet per sé de auto te hoeven pakken, dat er nog even een wandeling voorafgaand aan een schooldag plaatsvindt, dat er na school nog even gelopen kan worden en dat hij later zelf naar school kan zonder gigantische afstanden af te hoeven leggen. Nu wonen we in een wijk met drie basisscholen op loopafstand, dus dat aspect zou geen probleem zijn.

Het gevoel

Allereerst nam ik contact op met de openbare school omdat dat voor ons de meest logische keuze zou worden. Ik heb wat mailtjes verstuurd en telefoontjes gepleegd, maar kreeg geen gehoor. Er is -tot op de dag van vandaag- gewoon niet gereageerd en de telefoon is tot drie keer toe niet opgenomen. Ik heb ook wat in onze buurt rond gevraagd aan mensen met basisschoolkinderen en hoorde al dat de openbare school behoorlijk onpersoonlijk was. Je bent slechts een nummertje en omdat zowel Raymond als ik goede ervaringen hebben met een heel kleine en persoonlijke basisschool, vonden we dit toch niet zo heel erg prettig. De volgende school waar we contact mee zochten was de Protestants-christelijke school. Ik heb zelf Montessori-onderwijs gevolgd (heel goede herinneringen aan maar niet hier in de buurt te vinden) en Raymond heeft heel goede herinneringen aan zijn Protestants-christelijke school. We wilden dit dus zeker een kans geven, ondanks dat we zelf niet gelovig zijn. Het telefoontje was direct heel prettig, de mails werden ontzettend snel beantwoord en toen we eenmaal de rondleiding hadden, voelden we ons erg welkom. Er werd genoeg tijd genomen, niets was teveel en het gevoel was direct goed.

Kleinschalig

Voor ons zijn er een paar redenen waarom we voor de christelijke school hebben gekozen. Ten eerste is de school zo klein, dat er van iedere groep slechts één klas is. Je hebt twee kleuterklassen met groep 1 en 2 gemixt en daarna gaan ze verder met een groep 3, groep 4, etc. De kans is dus heel groot dat er in de kleuterklas al een mooie basis wordt gelegd voor een vriendschap die in groep 7 en 8 nog voortduurt. Doordat het zo kleinschalig is, kennen ze eigenlijk ieder kind. De directrice staat zelf ’s ochtends voor de deur om te openen, kent veel kinderen bij naam en ook de andere leerkrachten weten hoe mijn kind heet. Het zijn iedere ochtend dezelfde gezichten en dat vind ik een heel prettig idee.

Kanjertraining

Daarnaast bieden ze op deze school de Kanjertraining, iets waar ik groot voorstander van ben. Er wordt erg op toe gezien dat er rust en vrede heerst in de groep, dat pesten wordt tegengegaan en dat er iedere week een bepaald thema centraal staat die de kinderen meer empathie bijbrengen. Ik heb er hier meer over geschreven, mocht je dat interessant vinden. Dan is er nog reden nummer drie: ik vind het eigenlijk wel mooi dat hij iets van een geloof meekrijgt. We zijn dan zelf niet gelovig; een beetje kennis en inleving bij de medemens vind ik een mooi iets. Tegelijkertijd vind ik dat nu ook soms best moeilijk. Als Skyler opeens roept ‘Maar God is toch de baas?’ Of ‘Is Jezus in de buurt?’ Dat zijn wel dingen waar ik even geen antwoord op heb, haha. We zullen hem over een tijdje proberen uit te leggen hoe wij hier in staan en dat er op school kinderen zijn die het anders voelen. Voor nu laten we het antwoord altijd een beetje in het midden en vooralsnog komen we daar prima mee weg.

Verdeling tussen gelovig en niet-gelovig

Ik vroeg laatst op school hoeveel kinderen er in Skylers klas gelovig zijn en geloof dat het toen op ruim 1/3 lag. Dat betekent dus ook dat bijna 2/3 hetzelfde erin staat als wij. Ik merk echt geen verschil tussen Skyler en zijn klasgenoten en dat het tussen hem en vriendjes staat. Skyler speelt met zowel gelovige als niet-gelovige kinderen en we hebben, op de zondag die belangrijk voor de kerk is na, echt geen verschillen ervaren. Dat hoeft ook eigenlijk helemaal niet zo te zijn. Ook als Skyler uiteindelijk alleen maar christelijke vrienden krijgt, zou ik daar geen enkel probleem mee hebben. Juist omdat de verdeling op school heel erg goed is, is er ruimte voor alles en iedereen en heersen er geen scheve verhoudingen. Ik vind het onwijs leuk hoe Kerst wordt gevierd, hoe belangrijk Pasen voor ze is en hoeveel Skyler hiervan meekrijgt. Op dit moment is Raymond met Skyler in de kerk voor een Kerstviering. Ze hebben een super gezellig Kerstlied geoefend en Skyler heeft hem net met zijn groep voorgedragen. Ja, daarin wordt geroepen dat Christus is geboren en regelmatig zingt hij een lied over Jezus die in zijn hart voorleeft en dat het zijn beste vriend is. Maar ik hou me altijd voor: slechter wordt hij hier absoluut niet van, alleen maar rijker. Wat ik mooi vind, is dat de hele school aanwezig is. Ieder kind uit iedere groep. Zegt wel iets over de saamhorigheid die er heerst.

Ruimte

Voornamelijk het kleinschalige en de kanjertraining heeft ons over de streep getrokken. Als het een openbare of bijvoorbeeld katholieke school was geweest, was daar de keuze naar uit gegaan. Het is dus niet het gelovige aspect waar we voor zijn gevallen, maar die we er nu extra bij krijgen. Toen uiteindelijk bleek dat de school iets meer gelovige elementen doorvoert dan we verwacht hadden moest ik even slikken en heb ik wel heel even mijn twijfels gehad. Zo vind ik het niet nodig dat mijn kind bidt voor het eten, simpelweg omdat we dat zelf ook niet doen en het geloof niet uitdragen. Maar aan de andere kant: er is ruimte om dit ook niet te hoeven doen. De kinderen die het wel willen krijgen de kans en de andere kinderen wachten netjes tot dit gedaan is. En nu in de kerstmaand is het extra gezellig en leeft het meer dan ik zelf ooit heb meegekregen. Het ene jaar, zoals nu, zijn ze met zijn allen in de kerk. Het andere jaar vieren ze Kerst met een diner in de klas. Voor ons ook een heel fijne balans, alhoewel ik er totaal geen problemen mee zou hebben gehad als ze ieder jaar in de kerk hadden gestaan. Al met al zijn we heel erg blij met onze keuze, zit Skyler onwijs op zijn plek, voelt de school heel erg vertrouwd en veilig en denk ik zomaar dat Skyler een fantastische tijd gaat hebben. Hij loopt iedere ochtend blij de school binnen en ik haal hem tevreden weer op. Het afgelopen jaar is hij zo enorm gegroeid en heeft hij alle ruimte gekregen om zich te ontwikkelen. Ik kan geen betere plek voor hem wensen dan waar hij nu zit. Dat gelovige aspect nemen we er graag bij!