Zo, al een aantal weken is er veel gaande in mijn leven. Of nou ja, eigenlijk alleen op werkgebied maar dat was even genoeg. De tegenslag bij mijn vorige opdrachtgever heeft me een hoop kopzorgen (en geld) gekost, maar na de zomervakantie vond ik het genoeg geweest. Tijd voor positieve vibes! Ik stortte me volledig op Mommyhood én zette een hoop lijntjes uit voor nieuw werk. Want mijn werkzaamheden afgelopen weken smaakten naar meer. Ik wilde niet meer alleen bloggen, maar ook voor anderen aan de slag. En als dat niet bij de een kan, dan maar voor de ander.
Een goede tweede
Vlak na onze vakantie had ik mijn eerste sollicitatiegesprek, in Utrecht voor een baan als redacteur/social media bij een trouwblog. Zo op papier leek het een baan die voor mij was weggelegd en zo voelde dat tijdens het gesprek ook. Ik voelde een klik, moest ter plaatse een blog schrijven en ik kon het helemaal regelen thuis omdat ik maar één dag op kantoor hoefde te zijn onder schooltijd. Met een zeer goed gevoel liep ik naar buiten, maar na een week werd ik gebeld dat ik helaas ‘een goede tweede’ was geworden. Hier baalde ik enorm van. Ik was echt teleurgesteld, maar het heeft me wel weer iets geleerd: hoe leuk ik online marketing ook vind, ik word toch echt het meest gelukkig van schrijven. Social media erbij doen vind ik heel leuk, maar ik ben geen type om hele marketingplannen uit te schrijven. Dat is een mooie les geweest, aangezien ik me daarvoor veelal focuste op marketingklussen.
Een droombaan als online redacteur
Niet veel later zag ik een waanzinnige functie bij Kek Mama voorbijkomen, als online redacteur. Dit was me op het lijf geschreven. Eén probleem: het was voor 32 uur en ik moest aanwezig zijn op het kantoor in Utrecht. Toch moest ik dit van mezelf proberen, want ik voelde aan alles dat dit mijn droombaan was. Dit bleek ook tijdens het gesprek. Ik paste perfect bij de vacature, had een leuke klik met de organisatie en eenmaal weer in de auto was ik razend enthousiast. Toen ik thuis was, heb ik gelijk diverse BSO’s gebeld in de omgeving. Ik moest en zou alles proberen om deze functie te kunnen invullen. Het zou gaan om twee dagen op kantoor en twee dagen thuis. Helaas kreeg ik het niet rond. Ik heb voor Maddox BSO gevonden waar hij kan starten volgende week voor een dag in de week, maar voor Skyler hebben ze geen plek. Nu kan ik in de schoolweken wel regelen dat Skyler voor een a twee uur alleen naar huis kan maar in de schoolvakanties, tijdens studiedagen en al die vrije dagen van de jongens kon ik dit gewoon niet rondbreien op de dagen dat ik daar verwacht werd.
Freelancen voor Kek Mama
De hoofdredacteur belde me een week later nog voor een korte evaluatie en toen hebben we het over deze situatie gehad. We waren allebei van mening dat het gesprek goed was en dat ik echt op mijn plek zou zitten binnen de organisatie. Maar 32 uur werken inclusief de reistijd en dan ook nog eens geen opvang hebben voor de jongens en elke vakantie dus niet aanwezig kunnen zijn, was geen optie. Met heel veel pijn in mijn hart hebben we gezamenlijk besloten dat het niet voor mij was weggelegd. Ik kon wel huilen. Ik perste er nog wel uit: ‘mocht je ooit nog eens een freelancer nodig hebben, dan mag je me altijd bellen!’
En dat deed ze. Twee weken later ging de telefoon. Ze vroeg of ik nog openstond voor een freelance klus en of ik de komende vijf weken wilde schrijven voor de website. Maar natuurlijk! Inmiddels ben ik twee weken bezig en ik vind het fantastisch. Het is tijdelijk, maar het is fijn om die connectie te hebben. Als ze vaker iemand nodig hebben, weten ze me te vinden. Ik weet hoe alles werkt, ze zien wat ik kan en het is een prachtige toevoeging aan mijn portfolio. Ik word er blij van! Er zijn al een paar artikelen online gekomen:
Kindermodellenbureau
Ondertussen ben ik ook de afgelopen weken aan het werk geweest voor een kindermodellenbureau. Op Instagram kwam ik een oproep tegen van een modellenbureau dat iemand zocht om haar te ondersteunen. Maatupdates doorvoeren, helpen met de nieuwe website en uiteindelijk ook de social media beheren en haar helpen met opdrachten. Na een telefoongesprek ontdekten we dat we allebei in Aalsmeer woonden. Hoe toevallig?! Ik ging langs en heb gezegd dat ik haar zeker wil helpen. Maar ik ben ook eerlijk geweest: ik heb sollicitaties lopen en ik ben wel op zoek naar een vastere baan. Dit was helemaal oké. Elk uurtje hulp was mooi meegenomen. Deze week werk ik nog twee dagen voor haar en daarna sluit ik dat voor nu af. Misschien ga ik haar later nog een beetje helpen als ik merk dat ik nog wat ruimte heb, maar dat zal dan ergens een verloren uurtje zijn.
Ik heb een baan!
Het freelancen voor Kek Mama is leuk, maar wel tijdelijk. En dus heb ik de knoop doorgehakt. Afgelopen maandag heb ik mijn handtekening gezet bij iets wat al een paar weken loopt. Ik heb een paar gesprekken achter de rug en terwijl ik na het eerste gesprek zeker wist dat dit hem ging worden, dacht ik na het tweede gesprek dat het van de baan was. Ook hier ging het namelijk om een functie waarbij ik op kantoor aanwezig moest zijn. En we kennen inmiddels het verhaal van de BSO. Maar een voordeel: het zit hier tien minuten verderop. Dit gaf zeker kansen. Maar ja, hoe gaan we dat dan doen tijdens schoolvakanties? Maar het feit dat ik getekend heb, betekent ook dat we eruit zijn gekomen. Wat ik dan ga doen?
Redacteur bij AmstelveenZ
Ik word redacteur bij het regionale blad AmstelveenZ! Geheel uit mijn comfortzone ga ik deze uitdaging aan. Het is een magazine dat draait om het lokale nieuws uit de omgeving Amstelveen, Aalsmeer, Ouderkerk, Uithoorn en een stukje Amsterdam. Ik ga reportages schrijven, interviewen, in gesprek met de bewoners, achtergrondverhalen schrijven en het nieuws bijhouden voor het online platform. Veel meer een journalistieke functie dan dat ik de afgelopen jaren heb gedaan. Ik vind het spannend, maar tegelijkertijd een onwijs leuke uitdaging.
Bloggen is zo verweven in mijn leven dat ik dat doe zonder erbij na te denken. De artikelen die ik schrijf voor Kek Mama zijn uitdagend, maar voor mij nog wel redelijk vertrouwd qua onderwerpen. Bij AmstelveenZ word ik echt uit mijn veilige haven getrokken. Ik ga eerlijk met je zijn: ik vind het doodeng en de afgelopen weken heb ik onwijs veel getwijfeld. Kan ik dit wel? Maar zoals mijn kinderen op school zeggen: van proberen kun je leren. Ook mijn omgeving laat me weten dat dit echt mijn plek gaat zijn en dat het helemaal goed komt. En daar hou ik me aan vast. Ik weet dat ik kan schrijven en diep van binnen weet ik heus wel dat dit gaat lukken, maar onzekerheid is my middle name. Toch voel ik aan alles dat ik dit moet gaan proberen. Dat dit voor nu mijn leerzame plek gaat worden om me verder te kunnen ontwikkelen.
Wat ik ook tof vind, is dat het een enorm klein team is met twee anderen. Voor de rest ga ik samenwerken met freelancers, fotografen, mag ik meedoen met de eindredactie, meedenken over de vormgeving en maken we echt dat magazine van A tot Z samen. Een blad dat verspreid wordt in de regio en bij maar liefst 60.000 adressen op de deurmat gaat vallen. Spannend! Maandag ga ik beginnen en ik ga aan de slag op maandag, dinsdag en donderdag. Die drie dagen ben ik ook echt daar op kantoor. Of buiten om verhalen te maken.
Hoe regel ik dat thuis?
Waarom dit uiteindelijk wel lukte en de andere baan niet? AmstelveenZ vond dat ik bij hen op mijn plek zou zitten en heeft onwijs goed meegedacht over een constructie om dit te laten slagen. Dit heeft me ook absoluut over de streep getrokken. Dat ze me zo graag willen hebben en zoveel vertrouwen in me hebben, deed me heel erg goed. Ik heb namelijk mijn handtekening gezet onder een flex contract. Pure, pure luxe. Laat me je dat vertellen.
In schoolweken ga ik werken op maandag, dinsdag en donderdag. Op maandag en donderdag werk ik onder schooltijd, zodat ik om 15.00 uur gewoon de jongens kan halen en ’s middags met hen thuis ben en/of naar hun sporten kan rijden. Superfijn. Op dinsdag werk ik een volledige dag. Maddox gaat dan naar de BSO en Skyler gaat alleen naar huis. Hij is vaker één a twee uurtjes alleen en is heel rustig en zelfstandig. In een goed gesprek met hem vertelde hij dat hij dit helemaal prima vindt. Hij wordt hier zelfs blijer van dan wel naar de BSO. En het idee dat zowel Raymond als ik tien minuten verderop zitten voelt goed.
Dan de luxe: tijdens schoolvakanties ben ik vrij. Ja, je leest het goed. Zodra de jongens vrij zijn werk ik niet. Ik krijg dan natuurlijk ook niet betaald, maar daar heb ik alle vrede mee. Dit geeft mij de ruimte om te kiezen voor mijn eigen ontwikkeling en carrière, maar er ook te zijn voor de jongens. Ik hoef niet te kiezen en heb alles geregeld. Het voelt als de luxe van freelancer zijn, maar toch geeft het me ook de vastigheid en het ritme van een baan in loondienst. We hebben hier thuis veel weken over gesproken, omdat Raymond natuurlijk ook zijn verantwoordelijkheden heeft. Maar ook hij heeft serieuze stappen gezet binnen het bedrijf waar hij werkt. Stappen die ervoor zorgen dat hij geen dag vrij zou kunnen pakken voor de jongens. Hij kan de jongens soms op dinsdag naar school brengen zodat ik wat eerder kan beginnen en uiteindelijk iets eerder thuis kan zijn om Skyler te vergezellen. Waarschijnlijk gaan we daar uiteindelijk vast naartoe, dat ik op dinsdag eerder ga starten. Maar dat moet allemaal vorm gaan krijgen als alles gaat lopen. En dat is maandag al!
Mijn freelance opdrachten
De komende twee weken wordt het even aanpoten, omdat ik op woensdag en vrijdag ook nog wat uren draai voor Kek Mama. Met veel liefde en plezier. Ik heb dit aangepakt, omdat ik stappen wilde maken. Deze kans kon ik niet laten schieten. Mijn werk voor het kindermodellenbureau stopt deze week en is dus precies afgerond zodra ik bij AmstelveenZ start.
Dan heb ik nog mijn werk voor My Lovely Notebook en de verloskundigenpraktijk. Deze opdrachten blijf ik doen, puur omdat ik het onwijs leuk vind. Dit voelt voor mij meer als hobby, dan als werk. Ik heb afgelopen weekend nog heerlijk twee uur social posts ingepland omdat ik daar zin in had. Bij AmstelveenZ ga ik 20 uur per week werken en de freelance opdrachten kosten me vier uur per week. Dat vind ik dus zeker de moeite waard om te blijven doen. In ieder geval om het te proberen. De praktijk moet uitwijzen of dit blijft lukken. Maar ik denk het eigenlijk wel, omdat ik het zelf wil op deze manier voor de afwisseling.
Heel wat plannen
Zoals je merkt zijn er heel veel stappen gemaakt de afgelopen weken. Ik ben ontzettend druk bezig geweest met alles rond krijgen, gesprekken voeren, Mommyhood laten doorlopen, opdrachten aanpakken om de duizenden euro’s schade van Briljant Baby weg te werken (ik heb gewoon BTW betaald over de niet betaalde facturen en het duurt lang voordat ik dat terug krijg) en om mezelf op de rit te houden. Vooral dat laatste was een uitdaging, haha. Ik wilde ook echt pas dingen delen als ik officieel alles op papier had.
Ik ga je later delen hoe mijn weekplanning er de komende tijd uit komt te zien. Dat is een heel gepuzzel geweest, maar het is gelukt. Een weekplanning met werk voor Amstelveenz, mijn freelance klussen, studie (dat loopt ook nog), me-time, tijd voor en met de jongens, de sportclubjes, etc. Kek Mama neem ik daar dan even niet in mee, aangezien dat nog maar twee weken is. Tenzij ze bellen voor meer, maar dat zien we dan wel weer.
Nou, dat was hem! Thanks voor alle betrokkenheid de laatste weken en de lieve gesprekken en peptalks via mijn DM op Instagram als ik weer eens een inzinking had. I got this! Een nieuwe tijd breekt aan. En ik ben er klaar voor! Denk ik…
Ps: ik ga niet stoppen met Mommyhood. Don’t worry 😉
