‘Borstvoeding? Ja, natuurlijk!’ Het is een slogan die ik gisteren in de wachtkamer bij de huisarts tegenkwam. De folder was afkomstig van de verloskundigenpraktijk die een deur verder gevestigd is en de tekst bleef de hele dag een beetje hangen bij me. Nu heb ik de desbetreffende folder niet in gekeken om het verder te lezen, maar het gaf me uiteindelijk wel stof tot nadenken. Of in ieder geval stof voor dit blogje. Ik krijg de laatste tijd vaak de vraag of ik weer borstvoeding wil geven bij ons tweede kindje. Niet alleen van lezers, maar ook van mijn verloskundige die me naar huis stuurde met een boekje over dit onderwerp. Zal ik het maar gewoon gelijk zeggen: ik weet het oprecht niet. Ik weet niet of ik borstvoeding wil geven bij baby nummer twee. Ik geloof dat ik voor nu op ‘nee’ eindig en daar voel ik me heel prettig en vooral rustig bij.
Rooskleurige verhalen
Bij Skyler was ik heel stellig: ja, ik wil borstvoeding proberen. Vooral omdat ik zelf met eczeem kamp en kindjes met borstvoeding dan een betere start schijnen te hebben met de antistoffen die ik hem mee kon geven. Ook leek het me iets heel moois, dat borstvoeden. Ik hoorde de meest rooskleurige verhalen en na een bijeenkomst te hebben bijgewoond en daar nog eens stellig te hebben gehoord dat borstvoeding gewoon hét beste is voor je kindje, was er voor mijn geen twijfel over mogelijk. Skyler kreeg borstvoeding, punt. Dat het uiteindelijk zo’n ellendige struggle was, dáár bereidde niemand me op voor.
Skyler was net een paar minuten oud en hij werd aan mijn borst gelegd. Hij deed er voor de rest niks mee, maar dat is niet zo gek voor een pasgeboren baby. Omdat Skyler de dag en nacht in de couveuse lag omdat hij een maand te vroeg ter wereld kwam, werd hij gevoed met flesjes melk. Ik lag uiteindelijk op een kamer uit te rusten en kreeg direct een vreselijk groot kolfapparaat naast mijn bed gereden met de boodschap dat ik maar vast moest beginnen met kolven. Uiteindelijk deed ik dat, met nul resultaat. Terwijl de vrouw tegenover me een hele jaloersmakende voorraad aan het kolven was en de koelkast niet groot genoeg was, was er bij mij geen één druppel melk te vinden.
Helse nacht
Toen Skyler en ik de volgende dag al genoeg aangesterkt waren en naar huis mochten, huurden we direct het kolfapparaat mee. Hebben we die maar vast in huis! De eerste kraamverzorgende voor het opstarten gaf me wat instructies, vertelde me dat ik Skyler moest gaan aanleggen en daarnaast flink moest blijven kolven. De eerste nacht was al direct een verschrikking; we zijn twee uur bezig geweest met de nachtvoeding omdat ik maar bleef proberen om Skyler te laten aanhappen, en Raymond uiteindelijk een flesje melk moest gaan klaarmaken. De rest van de week is dat niet veel anders geweest, trouwens. De volgende dag kwam mijn officiële kraamverzorgende; Cerise. Met haar praatte ik over de borstvoeding en dat ik het graag een kans wilde geven. Ze vertelde me hierbij te helpen.
‘Wil je het echt zelf?’
De hele week ben ik druk in de weer geweest met het borstvoeden en kolven. Ik kolfde overdag en in de nacht, iedere drie uur, met amper melk tot resultaat. Daarnaast werd Skyler continu aangelegd. Ik was de hele dag alleen maar bezig met voeden en melk en na een week proberen hadden we alleen maar een schreeuwend kind vanwege de stress van het aanleggen, was mijn productie niet verder gestegen dan 20ml waardoor ik Skyler na een week niet meer dan een half flesje per dag kon bieden en lagen mijn tepels volledig open van het eczeem. Het eczeem is voor mij prima te handelen maar als je open wonden hebt, kun je begrijpen dat dat niet heel erg aanlokkelijk is voor een kindje om aan te happen. Skyler wilde er niks van weten en heeft in een week tijd één keer een minuut aangehapt, ik verafschuwde het kolven en begon steeds meer een afkeer te krijgen tegen het borstvoeden. Tot Cerise me opeens een vraag stelde: ‘wil je echt zelf borstvoeden of is het meer vanwege de maatschappij? Ik wil je met alle liefde helpen, maar het kost jullie nu zóveel…’ Op dat moment brak ik en had ik er genoeg van. Nee, ik wilde helemaal niet verder. Nee, ik wilde niet kolven en nee, ik wilde geen huilende gestreste baby. Ik had alleen maar dat perfecte plaatje in mijn hoofd en hoorde allemaal stemmen in mijn hoofd die me vertelden dat ik moest doorzetten want ‘Dat is immers het beste voor je kind en jij wil toch het beste voor je kind?!’ Ik wilde gewoon een fles pakken en mijn kind voeden. Genieten van de eerste periode zonder al die stress, zonder al die open eczeem, zonder dat stomme, verschrikkelijke gekolf. Nadat het kolfapparaat weer teruggebracht was, Skyler goed groeide op de babyvoeding uit de winkel en ik zelf weer een beetje aan het herstellen was, viel er een last van mijn schouders.
Nee, ik heb er niet alles aan gedaan
Heb ik er echt alles uitgehaald wat erin zat? Nee hoor, zeker niet. We hadden een lactatiedeskundige kunnen laten komen, ik had nóg meer kunnen kolven, ik had kunnen doorzetten en niet hoeven stoppen na ruim een week. Ik had kunnen doorbijten en Cerise kunnen vragen om me meer te begeleiden in dit proces. Maar ik deed het allemaal niet omdat ik het niet wilde. Omdat het mij en mijn baby teveel kostte op dat moment. En ik sta, tot de dag van vandaag, voor de volle 100% achter mijn keuze. En nu ben ik zwanger van baby twee en wordt me weer dezelfde vraag gesteld als tijdens de zwangerschap van Skyler: ben je van plan om borstvoeding te geven? Ik heb daar voor nu nog niet 100% antwoord op en ik merk dat er vooral heel veel protest uit mezelf is.
Keihard werken
Natuurlijk ben ik me bewust van het feit dat borstvoeding een fantastische start voor je kindje kan zijn. Maar ik heb ook de andere kant ervaren, van een randprematuur baby die maar niet wilde aanhappen, van een moeder die volledig in de stress zat, van productieproblemen en een stressvolle situatie voor een pasgeboren baby, tepels waar het vocht van het open eczeem uit kwam lopen tot bloedens aan toe. Allemaal dingen die je niet verteld worden tijdens de bijeenkomsten, die niet worden vermeld op folders. ‘Borstvoeding? Ja, natuurlijk!’ Echter voelde het voor mij alles behalve natuurlijk en waren de eerste dagen een hel. Ik ben blij dat ik uiteindelijk de handdoek in de ring heb gegooid en voor onze eigen rust heb gekozen in plaats van voor het plaatje dat iedereen graag wil zien. Voor nu zegt mijn gevoel dan in eerste instantie ook keihard ‘nee!’ als ik nadenk over borstvoeden en baby twee. Bij de herinneringen gaan mijn haren al overeind staan en voel ik mezelf met de minuut meer gestrest worden. Ik heb nog een paar weken de tijd om erover na te denken en heb mijn onzekerheden ook al gedeeld met de verloskundige. Daar kreeg ik echter ook direct het ‘maar het kan ook anders!’, ‘Het kan dit keer wel lukken!’, ‘Het is echt het beste voor je kind’ en het welbekende boekje in mijn handen gedrukt. Het wordt allemaal zo rooskleurig gebracht –en ik vind het erg mooi om te zien dat er ook héél wat succesverhalen zijn- en ik ben van mening dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend en ‘natuurlijk’ is. Laten we dat dan ook zeker niet vergeten te noemen tijdens al die voorlichtingsgesprekken. Het is gewoon kei- en keihard werken. En ik weet niet of ik nu weer al die pijn en stress wil ervaren. Misschien dat ik dit keer dus ‘nee’ zeg en kies voor de rustige start voor ons allemaal. Met fles en kunstvoeding. Vraag het me over een week of 20 nog eens, als ik met een pasgeboren baby op schoot zit!
Heel herkenbaar. Ik ben bij de 2evwel gestart, maar met in mijn achterhoofd dat als t niet lukt we niet weer de poppenkast gaan doen zoals bij de eerste. Dus dat deden we niet. Geen kolfapparaat, enkel met mn eigen hand wat kolven. En na 1.5 dag was t genoeg. Ze wilde niet en ik ook niet. Dus kreeg ze flesvoeding. Dat ging een stuk beter, we mochten waar slapen van haar. De beste keus die we konden maken.
Wat fijn dat je dit beschrijft. Ik moet zelf de keuze ook gaan maken en neig naar een ‘nee’. Toevallig zei mn moeder het deze week ook nog ‘dat lijkt me niets voor jou’. Ga me er verder in verdiepen.
Ik zou hetzelfde hebben als jij! Hier niet zoveel ellende als jij gehad maar ik vond het niet echt prettig, semi-reflux-baby helpt dan ook niet. Doen waar jij gelukkig van wordt. Happy mama happy baby! En sterkte met alle comments alvast 😉 xx
Ja wat een moeilijke beslissing zal dit voor je zijn, heeft de verloskundige ook ervaringen met eczeem en borstvoeding? Wellicht zijn er dingen die je kunnen helpen? Ik probeer nu bij nummer twee dezelfde gedachte te hebben als bij nummer een; geen planning. Geen geboorteplan (een bevalling kun je toch niet plannen) en dus ook borstvoeding; ja, maar gaat het niet dan gaat het niet. Hoe meer rust hoe beter me dit lijkt voor iedereen. Succes met je keuze en misschien moet je dus maar geen keuze maken, en uiteindelijk de keus voor je laten maken op het moment dat het moment daar is.
Het is ook zó lastig. Het word je altijd gevraagd. Zoveel meningen. Bij Alicia stopte ik na 1,5 dag al door vermoeidheid en onzekerheid. Bij Chloë ging het echt geweldig. Nul pijn, nul moeite van beide kanten. Maar na 12 dagen stopte ik op aanraden van m’n omgeving. Ik was kapot. Chloë kwam élke 1,5 uur. Ook ’s nachts. Het stoppen gaf wel rust, maar later kwam de spijt. Nog steeds vind ik het lastig om andere vrouwen te zien voeden. Waarom ben ik niet doorgegaan? Waarom heb ik geen lactatiekundige laten komen? Maar dat is achteraf.. ik was toen echt kapot. En het was toen de beste beslissing.
Wij hebben dit opgelost door mijn man s’nachts enkele voedingen te laten overnemen. En door haar langer te laten voeden. Mijn dochter viel telkens aan de borst in slaap na 5 minuten (ook nog toen ze al 4 weken oud was) dus we hielden haar langer wakker (kietelen onder kinnetje, oortje bewegen etc.) zodat ze wat langer at en wat voller was. Dat hielp al een stuk. En s’nachts voedde mijn man haar met mijn gekolfde melk en ik nam iedere avond/nacht van 10-3 een slaapbreak, waarin ik oordopjes in had en 5 uur lang ongestoord sliep.
Lastige keus zo… vooral als je al “beïnvloed” bent met een eerdere ervaring!
Ik kan niet de keuze voor je maken, dat moet je moederhart doen, maar ik raad je wel het boek De Melkfabriek aan, dit is een leuk boek, geschreven met humor, over borstvoeding en flesvoeding. Er word je in dit boek niets aangeprezen, er wordt niks gezegd over wat er beter of slechter is, maar gewoon met humor verteld over ervaringen en wat informatieve stukjes. Gewoon een leuk boek, wat je misschien kan helpen met de keuze maken!!
Ik heb nu trouwens met baby 2 wederom gekozen voor borstvoeding, wat bij de 1e super goed ging, en nu gelukkig ook weer.
Ik heb wel altijd gezegd, ik wil kunnen genieten van mijn kraamweek en de tijd die daarna komt, dus er hoeft maar iets kleins niet goed te gaan, dan stop ik er gewoon mee. Ik ga me niet kapot werken, stress hebben, en hele nachten wakker liggen omdat iets niet goed gaat. Ik wil er best tijd in steken, en dingen proberen, maar op een gegeven moment is t ook gewoon klaar he.
Gisteren stond ik op het punt om te stoppen, maar er was een regeldag, en die vervloek ik echt, verschrikkelijk!!! Hopelijk vandaag een beetje rust… 🙂
Auteur
Het boek heb ik al een tijdje liggen en ga ik maar eens in beginnen 🙂
Het lijkt mij inderdaad heel lastig na je eerdere ervaring met Skyler. Ik wil het nu, bij ons eerste kindje, graag gaan proberen. Maar wel ook met jouw, en meer van dit soort ervaringen uit mijn omgeving in mijn achterhoofd.
Wat naar dat je ervaring bij skyler zo rot was. Logisch dat je er nu tegenop ziet. Mijn dochtertje was ook te vroeg geboren en kon daardoor in het begin ook niet bij mij drinken, dat ontwikkelen ze pas in de laatste weken van de zwangerschap. Misschien is het fijn om van te voren eens contact te hebben met een lactatiekundige waar je een goed gevoel bij hebt. En je vragen en twijfels te bespreken. Want na onze moeilijke start (en idd hard werken) is het daarna echt zo fijn. Succes met je keuze.
Heel goed dat je dit beschrijft! De eerste keer had ik vergelijkbare problemen (op de eczeem na) als jij en ben ik in de kraamweek gestopt met proberen. Dit keer liep het ook niet geweldig maar aanhappen gaat goed en hij drinkt, maar raakt er niet verzadigd van. Daardoor zijn we nu al 6 weken aan het bijvoeden met kunstvoeding. En dat kost tijd en energie maar voor nu voelt het oke zo, al neig ik er soms heus wel naar gewoon volledig op de fles over te stappen. Ik hoop dat jij uiteindelijk de keuze maakt die niet voor de maatschappij, maar vooral voor baby twee en jezelf de beste is.
Ik zou ook “Nee” zeggen. Heb hetzelfde mee gemaakt als jij, wel een lactatiedeskundige laten komen maar er kwam ook echt max 30cc uit na 1,5u kolven. Liever een relaxte moeder en een kindje wat wel goed drinkt dan per se borstvoeding willen geven “omdat dat het beste is”. Mijn mening is dat je niet slechter bent bij flesvoeding geven. En ons mannetje doet het keigoed op wat verkoudheid na.
Dat is heel normaal. Ik ken heel veel vrouwen die bjina niets uit het kolfapparaat krijgen, niet iedere lichaam reageert daar goed op. Het zegt overigens ook weinig over je melkproductie, en over of je baby wel genoeg melk krijgt. Vraag maar aan een lactatieconsulent.
Ik heb een baby van zes weken en ook een lastige start gehad met borstvoeding. In de kraamweek wilde ze niet aanhappen, tepelhoedje waren voor mij de uitkomst en die gebruik ik overigens nog steeds. (Misschien ook een uitkomst bij je eczeem?)
Drie weken na de bevalling belandde ik in het ziekenhuis met een ernstige nierbekkenontsteking waardoor mijn productie erg teruggelopen is, ik heb er enorm aan moeten trekken om alles weer op gang te krijgen en meerdere keren aan stoppen gedacht, maar ik ben nu toch erg blij dat ik doorgezet heb.
Ik kan me goed voorstellen dat je het nog niet weet! Ik riep ook heel stellig dat ik Selena borstvoeding wou geven en dit liep als een trein (een sneltrein) zelfs, maar mocht het moeizaam gegaan zijn dan had ik ook ervoor gekozen om haar rust te geven en mezelf en dan maar zonder borstvoeding. Kunstvoeding is toch ook niet slecht! Ik ben uiteindelijk met iets meer dan 6 maanden gestopt met borstvoeding geven. Qua productie was het nog top, maar Selena was zo snel afgeleid dat voeden buiten de deur en drama was en ook thuis liep het niet altijd van een leien dakje omdat mijn man thuis was, er twee katten rondliepen of er een geluidje van buiten kwam. Ik voelde me op een bepaald moment steeds mee gefrustreerd worden en toen ik stopte werd ik ineens weer een stuk vrolijker en voelde ik me weer meer mezelf worden!
Bij een tweede wil ik wel weer borstvoeding geven, maar ik zie wel hoe lang! Ik vind het het belangrijkste dat de baby en ik ons er prettig bij voelen en of het nou met borstvoeding is of met kunstvoeding dat maakt mij niet zoveel uit!
Het liefst was ik trouwens al met 5 maanden gestopt, maar omdat Selena een flesweigeraar was moest ik wel door borst voeden!
Je moet echt doen wat voor jou goed voelt en niet voor de omgeving, al twijfel ik er niet aan dat je een eigen keuze maakt. Ik kan je alleen mijn ervaring er over delen. Bij mijn eerste kwam de borstvoeding ook lastiger op gang, mijn zoontje is geboren met een spoedkeizersnede. En met lastiger bedoel ik wel echt lastig. Ik was zo moe, echt op en m’n zoontje viel ook nog eens te veel af. Gelukkig is dat helemaal goed gekomen. Bij m’n dochter, wel vaginaal bevallen, ging het allemaal vanzelf. Ik heb niet hoeven te kolven, niks! Ze is alleen op dag 1 wat gewicht verloren en daarna kwam ze alleen maar aan.
En voel je vooral niet schuldig als het niet lukt 🙂 Ze worden zo ook gezin groot. Mijn schoonzus mag geen BV geven wegens haar medicatie tegen epilepsie en heeft 3 slimme, mooie, gezonde dochters..
Ik heb dezelfde ervaring, al kreeg ik mijn zoontje pas vrij laat bij me omdat ik naar het ziekenhuis ging om gehecht te worden op de OK en hij met mijn man erachter aan kwam. Ik denk ook dat dat niet bevordelijk is geweest voor de borstvoeding.
Lactatiekundige…tepelhoedjes…kapotte tepels. Een hele last viel van mn schouders toen ik na een paar dagen huilend aangaf dat ik het niet meer wilde.
Maar de druk van ‘de maatschappij’ is zo groot!
Ik ben bang dat dit mijn enige kindje zal blijven, maar mocht ik nog eens bevallen dan zou ik een poging willen wagen, maar direct stoppen als het me tegen gaat staan.
Goed van je om dit ‘taboe’ bespreekbaar te maken!!
You go girl!
Ik heb flesvoeding gegeven. Mijn zoontje pakte niet meteen mijn tepel. Toen wouden ze gaan kolven en daar zit je naar een keizersnede echt niet op te wachten. Heb toen vrij snel besloten dat ik flesvoeding wilde gaan geven. Achteraf maar goed ook want mijn zoontje had een te kort tongriempje en had sowieso niet mijn borst goed kunnen pakken. De kraamverzorgster kwam er achter toen ie de fles niet goed kon pakken en dit is toen gelukkig meteen dezelfde week nog verholpen. En het grote voordeel van flesvoeding vond ik dat je precies weet wat ze binnen krijgen en hij is nu net een jaar en is nog nooit ziek geweest. Alleen een paar keer flink verkouden, verders nooit koorts of de griep gehad.
Laat ik beginnen met dat iedereen voor zichzelf moet weten wel of geen borstvoeding te geven en dat er geen goed of fout is. Maar wat mij betreft is “nee” ook gewoon een optie waarover niet gediscussieerd hoeft te worden (bovendien: jullie kindje en jouw lichaam!). Ik heb bij onze dochter destijds gewoon “nee” gezegd (zonder het te proberen!) en dat werd door iedereen in mijn omgeving geaccepteerd. Vrienden, familie, maar ook de verloskundige, kraamverzorgster etc. Ik gaf bij iedereen aan dat het voor mij geen onderwerp was om over te discussiëren en dat ik voor mezelf genoeg redenen had om het niet te willen doen. Zo wilde ik bijv. niet dat gestresste gevoel krijgen dat ik iedere zoveel uur moest gaan kolven of dat ik moest gaan voeden terwijl er ieder moment visite zou kunnen komen. Voor een ander hoeft dit geen probleem te zijn maar ik had daar dus helemaal geen zin in. Ontspannen en genieten stond voor mij voorop en borstvoeding zou daar voor mijn persoontje niet aan bijdragen. En wat heb ik genoten van de kraamperiode! Dit paste precies bij mij. Belangrijkste is dus dat je doet waarbij je je goed voelt. Voor de een is dat proberen en kijken hoe het loopt, maar voor sommigen kan het ook gewoon een “nee” zijn. Hier is nummer 2 ook onderweg en ook nu zal ik geen borstvoeding gaan geven. Maar luister naar je gevoel, dan komt het altijd goed en zal je naderhand ook geen spijt krijgen van “had ik maar…”.
Heel herkenbaar, ik heb het precies hetzelfde gedaan als jou en nooit spijt gehad dat ik het niet eens geprobeerd heb.
Dus shirley trek je niks van andere aan en volg je eigen gevoel!! Dat is het beste. Liever een rustige en vrolijke moeder dan een hele gestresste en uitgeputte moeder!
Vind het jammer dat dit onderwerp altijd een discussie veroorzaakt bij mensen. Iedereen doet op zijn eigen manier wat het beste is voor zijn/haar kindje. En de ene doet dat via borstvoeding en de andere via flesvoeding..
Hi,
Maar waarom zou je niet mogen vragen ‘waarom niet?’ zonder dat dit overkomt als ‘gediscusseer’. Borstvoeding is eenmaal het beste wat je je kindje kn aanbieden en je kind deze kans niet te geven, puur omdat het je niet uitkomt, vind ik bijna neigend naar egoisme. Ik zou juist de beeldvorming over borstvoedende moeders willen veranderen, dat borstvoeding tijdens visite of buiten heel normaal zou moeten zijn zonder dat mensen omkijken.
Auteur
Het is vooral zo dat iedere moeder het voor zichzelf moet bepalen en als nee goed voelt, wie is dan een andere moeder om daarover te oordelen en het te bestempelen als egoïsme als ze kiest om het niet te doen? Ik ben van mening dat er geen goed of fout is, als het voor de ouder in kwestie maar goed voelt. Mensen mogen best aan me vragen waarom niet en dat vertel ik ook uitgebreid in dit artikel, maar ook als iemand het alleen maar bij ‘nee’ houdt zonder verdere uitleg zou dat voor de vrager genoeg moeten zijn om deze keuze te respecteren 🙂
Helemaal mee eens. Bovendien draagt een ontspannen moeder ook bij aan het welzijn van haar kindje en haarzelf. Dus egoïstisch, nee hoor. Ik zie het als: jezelf kennen en weten wat het beste bij je gezin past. En discussies voeren over kwesties die niemand anders wat aangaat dan je gezin zelf, vind ik onnodig. Ik ga mensen ook niet bevragen waarom ze wel borstvoeding geven. Als iemand het wel doet en het lukt, dan is het mooi en fijn voor diegene. Kiest iemand er niet voor: ook prima. Dat elkaar overhalen voor het een of het ander heb ik nooit begrepen en zal ik ook niet begrijpen. Ik ben dankbaar dat ik hierin altijd stellig ben geweest en durf te zijn. Dat is niet voor iedereen even makkelijk helaas.
Hi Laila, ik ben het helemaal met je eens. De vraag: ‘waarom niet?’ lijkt vaak bijna een aanval. Ik vind het ‘bijzonder’ om te zien dat wel/geen borstvoeding tegenwoordig echt een bewuste keuze is geworden die vaak tijdens de zwangerschap al wordt gemaakt.
Eerlijk is eerlijk, de eerste dagen zijn wennen voor zowel moeder als baby, het is gewoon hard werken en het kost veel tijd. Daar moet je doorheen en ook ik heb de eerste dagen bij allebei mijn kindjes meerdere malen gedacht: “flesvoeding is ook een optie..” toch heel blij dat ik heb doorgezet want ik weet zeker dat er niets beters is voor je pasgeboren baby’tje dan die eerste, vette moedermelk. Zo heeft de natuur het niet voor niets bedacht. Daarbij, in landen waarbij flesvoeding niet voorhanden is lukt borstvoeding 99% van de gevallen wel..
Natuurlijk moet iedereen het zelf weten en ook mijn kindjes krijgen inmiddels flesvoeding, dus echt niks mis mee, maar ik denk dat het goed is om je te beseffen dat het heel normaal is dat borstvoeding soms echt wel een tijdje op gang moet komen en in het begin doorzettingsvermogen vergt. Het is niet zo dat het alle moeders die je daar niet over hoort geen pijn, stress of tijd heeft gekost.
Ik vindt het alleen ZO ontzettend jammer dat veel vrouwen in de eerste weken opgeven. Neem het maar van mij aan (na een super lastige start en spoed keizersnee): Alles wordt anders. Je ziet zo snel verbetering, en het gaat echt met de dag beter. De eerste weken zijn absoluut geen voorspelling over hoe de rest van de tijd er uit ziet als je borstvoeding geeft. Echt niet. En er zijn ook heel veel misconcepties. Over kolven, over melk productie etc. Dat is gewoon heel erg jammer, want het is niet alleen het beste qua voeding voor je baby, het is ook het beste wanneer het gaat om je baby een gevoel van veiligheid en geborgenheid geven. Wist je dat bijv. je tepels hele kleine beetjes vruchtwater uitscheiden? Dit is door moeder natuur ontwikkelt zodat je baby de geur herkent en zo de tepel vindt.
Hier ben ik het 100% mee eens! Ik ben 4 maanden geleden bevallen van mijn 2e zoon, en ook hij krijgt borstvoeding.
Kolven is inderdaad geen hobby van me, maar ik heb het ervoor over als ik hem op die manier het allerbeste (want dat is borstvoeding nou eenmaal) kan geven. Nee, kunstvoeding is geen vergif, maar het is per definitie niet het beste wat je je baby kunt geven. Ook is borstvoeding geven niet altijd even ‘handig’ i.c.m. een rondrennende peuter, maar ook daarin vind je je ritme.
Het is even wennen (misschien zelfs ‘afzien’) in het begin, omdat alle voedingen op jouw schouders terecht komen, maar nogmaals; als ik mijn baby daarmee het beste kan geven, doe ik dat met álle liefde. In die eerste periode moet je m.i. je eigen comfort even opzij kunnen zetten om alles m.b.t. voeding, ritme, etc. op de rit te krijgen. Het voelt voor mij verkeerd om zo snel het beste voor je baby opzij te schuiven voor je eigen gemak.
Ook ben ik het ermee eens dat in Westerse landen zoals Nederland vaak te snel gezegd wordt ‘het lukt niet’, ‘mijn productie is niet voldoende’, etc. Waarom hebben ze daar in niet-Westerse landen dan vrijwel geen last van?
Ik zal nooit iemand veroordelen op haar keus om flesvoeding te geven, want het is en blijft natuurlijk altijd je eigen keus, maar nu er een artikel over online staat vind ik persoonlijk dat er ook op gereageerd mag worden vanuit de ‘andere kant’, en dat er niet alleen maar bijval hoeft te zijn.
Auteur
Ik ben alleen maar blij met alle reacties! Het gaat allemaal respectvol en niemand wordt aangevallen. ‘vind ik persoonlijk dat er ook op gereageerd mag worden vanuit de ‘andere kant’, en dat er niet alleen maar bijval hoeft te zijn’ is wat mij betreft dan zeker niet van toepassing 🙂 Bedankt voor jullie positieve ervaringen, ook dat mag zeker genoemd worden en zorgt ervoor dat ik misschien tegen die tijd gewoon ga beslissen wat goed voelt in plaats van nu direct nee roepen. De reacties dat anderen zeggen dat het een eerste keer niet lukte en een tweede keer wel geven me ook mooie hoop 🙂 Ik begin niet voor niets met de titel ‘twijfels over borstvoeding’ en niet met ‘nee, geen borstvoeding voor mij’. Bovendien zeg ik aan het einde ook dat je het me na de geboorte nog eens moet vragen. Wie weet loopt het als een tiet, om in de termen te blijven 😉
Ik ben een van die mensen die je die vraag stelde, omdat ik in t begin flink heb geworsteld, maar nu 9 maanden bv geef en er zoooo gelukkig van word 🙂
Ook mij tepels lagen open, omdat het zkh en de Kraamzorg ons het aanhappen niet goed hadden geleerd, daardoor was dochter meer aan het zuigen en sabbelen en zoog ze dus letterlijk kapot. Gevolg; pijn, amper melk en gestresste mama. Dat grote kolf apparaat leverde ons 3 tot 5 ml per kolfsessie op.
Toen ben ik tepelhoedjes gaan gebruiken, een paar x LK bezocht en na vier maanden dronk ze spontaan zonder tepelhoedjes omdat ze ongeduldig was en gewoon aanhapte.
Ik begrijp je keuze om te stoppen, beter een relaxte mama met kv dan een stress mama met bv.
Ik herken dat zo goed! 9 weken geleden ben ik bevallen van een dochter en tot na de bevalling zelf heb ik getwijfeld , of ik het wel wilde en of het wat voor me was. (1e dochter niet gedaan, want had wel genoeg ‘pijn’ gehad) toch de keuze gemaakt om het te proberen , en het is goed uitgepakt want ik voed zelf nog steeds en het is vanaf het begin soepel gegaan.
Wij hadden met de kraamhulp afgesproken dat als ik na 72 uur non-stop kolven en aanleggen nog nauwelijks melk had, dat ik zou stoppen. Dus niet veel stress etc.
Ohja en het boek de melkfabriek heeft me enorm geholpen. Gelezen in mijn zwangerschap dus wist al best veel en nu tijdens het voeden zelf haal ik er ook nog tips uit.
hier ging het ook niet lekker, maar ze hebben de “eerste druppels” gehad zeg ik dan maar. en voor de een is het een eitje die borstvoeding en voor de ander een hel. je moet doen waar je je goed bij voelt en zeker niet schuldig voelen als je geen borstvoeding gaat geven!! kijk eens hoeveel kids er rond lopen die groot zijn geworden met een pak voeding 😀
er word altijd zo’n druk opgelegd vind ik, nou niet iedereen wil bv geven klaar of kan 😉
Wat fijn om dit soort blogs te lezen. Zelf ben ik 24 november weer mama geworden van een zoon en was er heilig van overtuigd om weer borstvoeding te gaan geven. Bij onze dochter destijds heb ik het ook 3 maanden gedaan, dus nu vond ik ook dat onze zoon dezelfde start mocht krijgen.
Helaas…..Wat een struggle…..ik was om het 1.5 uur aan het voeden. Onze “kleine” man is met een gewicht van 8 pond schoon aan de haak geboren en kreeg niet voldoende binnen door mijn voeding. Wij hebben wel gebeld met de lactatiekundige en haar antwoord was: volhouden en voldoende rust nemen…
Oke, ik heb haar toch ook verteld dat er een peuter van bijna 3 jaar rondloopt en dat papa helaas weer moest werken.
Dus na 3 weken “hel” (sorry dat ik het zo omschrijf) en niet hebben kunnen genieten van ons kersverse gezinsuitbreiding, overgestapt op kunstvoeding. Halleluja!!! Wat een verademing, wat een rust. Een blije baby, die goed slaapt, geen krampjes meer heeft, een trotse zus die mag helpen met het flesje geven. Zo trots dat we de knoop hebben doorgehakt.
Ik geloof echt in borstvoeding en ben blij voor de mama’s waar het wel goed gaat, maar dit keer was het niet aan ons besteed.
X
Voordat ik begon met borstvoeding had ik me niet gerealiseerd hoe hard werken het eigenlijk is. Mijn start was ook vreselijk, maar achteraf ben ik blij dat ik heb doorgezet.
Ik denk dat van tevoren contact opnemen met een lactatiekundige jou kan helpen met je besluit. Zo kreeg ik van de kraamzorg ook te horen dat ik om de 3 uur moest kolven. Echter, de lactatiekundige gaf me een ander advies voor de nacht en zei dat rust ook heel belangrijk is.
Wat je ook kan doen is alle opties open houden tot en met de geboorte. Koop een pak voeding en kijk ter plekke hoe het gaat. Lijkt het je wat, dan huur je ook een kolf maar kan je op elk moment stoppen en terugvallen op de gekochte voeding.
Dit klopt. Mijn verloskundige vertelde me dat je melkproductie niet negatief wordt beinvloed als je 1 break neemt van 5 uur. Ik nam mijn break van 22:00 – 3:00 en sliep 5 uur. Daarna gaf ik mijn dochter voeding, kolfde ik mezelf leeg en sliep ik weer 3 uur. Beviel prima haha.
Heel herkenbaar allemaal. Ik Heb bij mijn zoon geen borstvoeding gegeven en ben dit ook nu niet van plan.
Ik ga me hier over ook niet verantwoorden bijanderen. Mijn keus, voor mijn persoonlijke redenen. En mijn zoon is kerngezond en ik voel me hier voor geen slechte mama.
Ik denk dat je inderdaad alleen aan borstvoeding moet beginnen als je het zelf echt wilt. Het is inderdaad niet allemaal rozengeur en manenschijn, gelukkig voor sommige mensen wel, maar in veel gevallen niet. Ik ben er aan begonnen, na een kindje dat enorme zuigkracht had, kapotte tepels tot bloedens aan toe, twee borstonstekingen en de derde op komst heb ik de handdoek ook in de ring gegooid. Ik heb hem 4 weken volledig kunnen voeden en met 6 weken waren we volledig over op kunstvoeding. Ik heb toen gezegd, nooit weer. Maar vind het tot de dag van vandaag nog jammer dat ik hem niet zelf meer voed. Voor mij is het dus echt iets wat ik zelf graag wilde, vandaar ook het lange worstelen en niet op willen geven. Maar dat biedt dus ook zeker geen garantie! Echt doen waar jij je goed bij voelt, borstvoeding komt eigenlijk in eerste instantie alleen op de schouders van de moeder terecht! Wat ik zou doen bij een eventuele 2e, ik denk dat ik toch weer een poging waag, maar wil dan dat de lactatiedeskundige in mijn kraamweek al langs komt. Als je het mijn man vraagt, die zegt nooit en te nimmer, die vond het vreselijk om me zo te zien! Succes met je keuze! Wat je ook kiest, hij wordt er wel groot om! X
Ik ben ook na twee dagen gestopt en vond het een verademing! Mijn vriend kon de nachtvoedingen doen, zo sliepen we allebei sowieso 6 uur aan een stuk door (vanwege het wisselen). Mama relaxt, Jasmin relaxt. Helemaal prima zo :). Bij een eventueel tweede kindje ben ik ook weer #teamfles. Geen gehannes aan mijn lijf.
Pff wat een drama. Dan snap ik dat je volledig gestresst wordt van het idee. Borstvoeding moet voor jezelf ook prettig zijn lijkt mij. Dus als het voor jou als een nee voelt doe je je kindje er ook geen plezier mee. Succes met de beslissing!
Ik zou sowieso een IBCLC gecertificeerde lactatiekundige laten komen 😉 Iedereen mag zich namelijk lactatieDESkundige noemen… Ikzelf geef nu 15 maanden borstvoeding. En ja, het is af en toe zwaar. Maar aan de andere kant: het is ook zooo ontzettend makkelijk! Je moet natuurlijk gewoon doen waar jij je prettig bij voelt. Je kan het altijd proberen, want overstappen naar de fles kan sowieso!
Mijn ervaring: laat in een vroeg stadium (dag 3 ofzo) die lactatiekundige komen. Zij hebben er echt voor door geleerd en kunnen heel goed bekijken of er bijv iets mis met een te kort tongriempje, manier van aanleggen etc. En verder: niet stressen bij weinig kolven of veel gewichtsverlies de eerste week. Dat is namelijk heel normaal. Vergeet ook niet dat de maaginhoud van een pasgeboren baby echt heel klein is! (20-30 ml na 2 dagen https://www.lalecheleague.nl/borstvoeding-abc/artikel/154-groei-van-de-pasgeboren-baby). Dus als je de eerste dag 10 cc kolft: chapeau! En verder: ja, je tepels moeten eraan wennen, een dergelijke zuigkracht hebben ze waarschijnlijk nog niet ervaren ;). Maar echt tot bloedens toe kapot hoort niet, schakel dan die lactatiekundige in! En bijvoeding geven in de vorm van extra melk in een flesje is eigenlijk niet nodig. Sterker nog: daardoor raak het principe van vraag-aanbod verstoort en zorgt ervoor dat je melk trager op gang komt.
Nu even de leuke dingen 🙂 Het gevoel dat je ook na 9 mnd zwangerschap je baby *zelf* kan voeden is gewoon zo gaaf! Dat je lichaam daartoe in staat is, is gewoon cool toch? Dat handje op je borst – smelt! En na een x-aantal weken: de blik van je baby met ineens het besef dat die borst met lekkere melk bij mama hoort. En vervolgens een gelukzalige glimlach.. Dat je gewoon altijd en overal direct voeding klaar hebt. Dat je meteen antistoffen meegeeft. En dat die zich aanpassen aan de behoefte van je kind. Net als voedingsstoffen. Bij warm weer: lekker waterige melk voor de dorst. Bij verkoudheid: dikkere melk met meer vetten. De oxytocine die vrij komt als je de borst geeft. Voor mij voelt het het inderdaad het natuurlijkst om borstvoeding te geven. Ook (of misschien juist?) met de tegenslagen die erbij horen. That’s life!
Zo herkenbaar, mijn dochtertje wou ook niet aanhappen dus ik moest de hele dagen door kolven. En week lang kreeg ik maar 1 druppel melk. Na een week kwam het op gang. Maar ook niet veel. Ik moest het aanvullen met kunstvoeding en 7x per dag kolven. Na 5,5 maand was ik er echt helemaal klaar mee. Nu ik zwanger ben van de tweede wil ik het weer gaan proberen. Ik maak me wel zorgen of het dit keer wel gaat lukken. Wat ik wel weet is ik ga niet 5,5 maand lang kolven.
Bij mijn eerste was ik heel duidelijk JA tot hij door zijn prematuur zijn geen zuigreflex bleek te hebben ik voelde mij zo teleurgesteld , voelde mij schuldig naar mijn zoontje toe maar waarom???
Flesvoeding is helemaal niet slechter en qua band tussen moeder en kind zie ik ook geen verschil laat staan wat een voordeel voor de papa als die dan ook eens een flesje kon geven!
Je moet zelf doen waar je je goed bij voelt en je niet op andere gedachten laten brengen door boekjes en verhalen …
Iedereen ervaart dat anders , niet elke mama kan bv ook melkproductie hebben of genoeg melk produceren om de baby voldaan te voeden en elke baby is ook anders oja er zijn er die het weigeren !
Het is jou baby jou lichaam … niet te veel piekeren of nadenken gewoon je gevoel volgen en mss moet je nu nog niet beslissen maar pas kijken wat je doet op het moment zelf 😉
Respect voor iedereen die borstvoeding geeft, ik heb om me heen zoveel mensen zien tobben, pijn zien hebben, steeds vermoeider en gefrustreerder worden, met zichzelf in de knoei zien zitten, dat het ‘moeten borstvoeden’ de overhand kreeg en het genieten in het niets viel.
Ik zelf heb totaal niets met borstvoeding en heb bewust gekozen om kunstvoeding te geven. Mijn zoontje is bijna 3 en heeft er niets van gekregen van die ‘ongezonde’ kunstvoeding ;-).
Nu is dit natuurlijk een eindeloze ‘discussie’ met vele voor- en tegenstanders, maar tenslotte is tegenwoordig helemaal niets meer gezond.
Ik zou vooral zeggen luister naar je eigen gevoel, je ‘moet’ écht helemaal niets, als je er een goed gevoel bij hebt gewoon proberen en wil je dit keer geen stress en onrust voelen bij de borstvoeding dan zou ik zeggen, gewoon aan de Nutrilon en geniet van je twee mooie zoons strakjes en je gezin.
Heey Shirley! Ik snap je twijfels heel goed na je ervaringen met Skyler. En denk maar zo: Skyler is er ook groot mee geworden, dus zo ‘erg’ zal die flesvoeding niet zijn Nee, zonder dollen: als jij het niet wil, dan moet je het niet doen. Het is jouw lijf en jullie baby. Laat je niks aanpraten bij eventuele boze reacties, maar zover ik nu kan lezen krijg je vooral steun. Zet ‘m op!
Ik snap dat het moeilijk is om een keuze te maken. Bij mij bij de eerste ging het ook helemaal niet goed. Uiteindelijk 2 maanden volgehouden met alleen maar drama. Bij de 2e toch opnieuw een poging gedaan met de hoop dat het nu wel goed zou gaan. Maar toch ging het weer niet goed. Ik gefrustreerd, m’n kind gefrustreerd. Ik heb toen op dag 6 besloten om ermee te stoppen. Poeh wat een opluchting was dat zeg. Als ik een 3e kindje zou mogen krijgen dan zou ik meteen beginnen met de fles. Borstvoeding mag dan wel ‘beter’ zijn, maar een tevreden kindje en een mama die niet gefrustreerd is en echt kan genieten vind ik toch wel veel meer waard.
Ik zeg altijd, een blije mama is een blije baby. Doe wat voor jou werkt en goed voelt dan is het ook goed voor de baby. Die heeft er namelijk niks aan als je gestrest bent en Skyler trouwens ook niet. Bij mij liep de borstvoeding heel goed alleen aanleggen was een probleem. Met een lactatiekundige is dat toen opgelost. Toen ik met 4 maanden weer ging werken ben ik gaan afbouwen, omdat ik geen zin had in het gedoe met kolven op m’n werk. Nogmaals, doe wat voor jou goed voelt dan doe je niks verkeerd.
Lieve shirley.
Ik snap dat het een erg moeilijke keuze is.je wilt het beste voor je kind.maar het beste is ook gewoon dat mama zich goed voelt.ik heb 6 weken lang gevoed met veel pijn en ziek zijn.ik weet het bij een tweede ook niet er is me veel moois “ontnomen”.een fijne kraamtijd maar ook bv.ik beviel met 41 weken van een gezonde flinke jongen doormiddel van een sp
oedkeizersnede.ik hammerde er gelijk op.laat hem bij me ik wil bv geven.hij hapte meteen goed aan.maar het was erg druk op de afdeling(ik mocht ook al een dag later naar huis.)waardoor de verpleging weinig aandacht had voor bv.en niet oplette dat mijn zoontje een tekort tongriempje had.ik was onzeker en had meteen al veel pijn.twee dagen later ik was thuis.lag te rillen in bed.hoge koorts.kraamhulp dacht dat het kwam door de bevalling.ik had al wel een flinke kloof .maar de voeding ging goed.ik kolfde de ene borst leeg en de andere voedde ik.om de borsten een beetje tw ontlasten.tien dagen na de bevalling 41 graden koorts.volgens de dokter een borstontstekking.tongriempje was intussen gekliefd.en ik voedde alleen nog maar aan de rechter borst.links was te pijnlijk.kolfde ik leeg.abkuur gekregen maar deed niks.de pijn bleef ondraaglijk.nog een week later ik had een flinke blaar op mijn borst.en was begonnen aan de tweede ab kuur voorgeschreven door de hap.maar ik moest van hun na t weekend wel naar mijn eigen huisarts.zo gezegd zo gedaan.ik kwam daar en hij schrok.hij zegt je hebt een abces.je moet nu naar t zhuis.ik bel dat je eraan komt.ik had dus intussen ap drie weken heel hoge koorts.het deed me meer pijn dan de wond van de ks.in het ziekenhuis aangekomen ben ik met spoed geopereerd.abkuur nr drie mee.een flinke open wond.die dagelijks twee keer verschoond moest worden.ik had veel pijn.en moest om de dag naar het ziekenhuis om de wond te laten controleren.intussen bleef ik koorts houden.na twee weken.werd er weer een onsteking geconstateerd en kreeg kuur nr 4 mee.ik voedde nog steeds met rechts.links kolfde ik af en moest ik weggooien.dat was vieze melk natuurlijk.ik kolfdde veel.en mijn zoontje was tevreden.maar na 5 weken moest ik op afspraak bij de gyno voor de buikwond.en had meteen een afspraak bij de chirurg van mijn borst.ik had nog steeds koorts.de wond was al mooi dicht.hij stak er een spuit in want ik had nog steeds veel pijn.en het was nog steeds niet goed.hij verlichtte het door met de spuit er rommel uit te halen.ik moest twee dagen later terugkomen voor controle.ik ging er naartoe.helemaal alleen.want mocht weer autorijden.en wilde even alleen dat ritje maken.en toen mocht ik niet meer gaan.ik moest weer geopereerd worden.er zat dus weer een abces.lag ik daar net bevallen.ik was op helemaal gebroken.mijn baby bij oma.die nu gekolfde flesjes moest.want mama was er niet.gelukkig pakte hij de fles aan.lactatie kundige kwam op bezoek na mijn operatie en de adviseerde me;gelijk stoppen.niet meer afbouwen.je bent op.ik mocht naar huis.een flinke drain in mijn borst en een weer een grote wond.er was ditmaal 150 cc aan doodweefsel weggehaald.op dat moment weet je niet wat dat inhoud.hoe geneest dit.want ik kreeg meteen een correctie aangeboden.gelukkig niet nodig.mijn borst is mooi geheeld.op een litteken na.ik moest nog twee weken lang om de dag langs in het zhuis voor de wond.en elke dag twee keer spoelen.ben gestopt en zoontje kreeg flesvoeding.ik voeldde me schuldig.en heb er lang moeite mee gehad.als mensen me nu dus vragen.ga je bv geven.ik weet het niet.ik moet er goed over praten met vk en lk tegen die tijd.
Mijn zoon is nu een kerel van 2 jaar en groeide prima op melk uit de winkel.in mijn geval weet ik niet wat slechter was.bv met antibiotica of kv.ik denk dat ik het antwoord wel weet.
Advies volg je hart en eigen gevoel.laat je niet gek maken door wat de maatschappij vind of denkt
Liefs
Ik begrijp je heel goed. Ik ben ook gestopt met borstvoeding vanwege de stress die het me opleverde in een sowieso al pittige kraamweek. Ook geen seconde spijt van gehad. Nu komt er waarschij lijk geen tweede, maar als dat wel zo zou zijn, zou ik mezelf de hele ellende besparen, ook al zijn er zoveel mooie succesverhalen. Het past gewoon niet bij me.
Wat jammer dat er zoveel negatieve ervaringen zijn! Ik gooi er een positieve tegenaan en zou zeggen dat je het vooral nog een keer moet proberen. Melk uit de fles is goed, maar moedermelk is gewoon net wat beter (de antistoffen die erin zitten, de inhoud is aangepast naar de behoefte (waterig bij warm weer; of juist meer voedingsstoffen). Als je het een kans wil geven, zorg dat je jezelf heel goed informeert over wat te doen als het niet meteen goed gaat (kolven idd, maar ook vingervoeden en niet de fles).
Mijn ervaringen zijn in ieder geval dat ik de borst erg makkelijk vond. Altijd en overal vers van de pers verkrijgbaar, niet in het holst van de nacht flesjes maken, maar borst erin en daarna weer in het wiegje leggen. Sommige mensen vinden het sneu voor de vader, maar mijn ervaring is dat er meer dan genoeg te doen is dan alleen te voeden 😛 (verschonen, badderen, knuffelen, enz.) Mijn zoon krijgt nu nog ’s ochtends en ’s avonds een slokje voor de gezelligheid. Nu hij wat ouder is (1 jaar, 9 maanden) geeft hij een kusje wanneer hij klaar is. Lief! Heel lang heb ik het heel praktisch gevonden dat, als het slapen niet lukte, met een slokje borst het wel ging. De eerste weken is het hard werken, vooral bij een eerste kind, omdat alles nog nieuw is. Maar daarna pluk je er de vruchten van!
Een positief verhaal dus, maar het ging hier gewoon hardstikke goed en vrij voorspoedig (maar meeen, dat kolven op mijn werk, daar was ik op een gegeven moment goed klaar mee. Ben ermee gestopt toen zoon 1 werd. Verder nooit een kloof of borstontsteking of wat dan ook gehad) . Het is een geweldig gevoel dat een heel groot deel van mijn zoon helemaal door mij gebouwd is (zwangerschap + melk) en het is een heerlijk knuffelmomentje!
Ik zou zeggen, geef het een kans, maar het moet wel leuk blijven natuurlijk.
Laat je niet beïnvloeden door wat gezegd word en kies echt waar je je goed bij voelt.
Ik heb borstvoeding niet geprobeerd (oehoe egoïstisch?) i.v.m. medicijngebruik waar ik graag van af wilde. Maar ook zonder had ik het waarschijnlijk niet geprobeerd, het leek me niks. Dus meteen bij eerste gesprek met verpleegkundige gezegd dat alle bortvoedingsfolders in haar laatje mochten blijven.
Ondanks een spoedkeizersnede en wat extra dagen ziekenhuis heb ik samen met mijn dochtertje een heerlijke kraamtijd gehad en dit kwam ook door de flesvoeding. Altijd genoeg melk, sneller een fijn ritme voor iedereen, geen stress en vooral een hele blije baby. Ik zou het zo weer doen zonder discussie.
Ik kan die slechte start ook. Mijn baby Wilde Niet aanhappen en dus Ben Ik fulltime gaan kolven. Inmiddels al meer dan een jaar. Vanwege veel allergieën in de familie wilde ik koste wat kost moedermelk geven, met veel tranen en af en toe het willen opgeven. Mijn productie was en is slecht, de eerste week leefde hij vooral op kunstvoeding omdat er amper melk kwam. Maar uiteindelijk nam de productie toe en ik ben heel blij dat ik dit heb doorgezet. M’n kind is nog nooit ziek geweest en heeft tot nu toe geen allergische reacties etc. En daar dank ik mijn melk voor:) ik zou het zeker proberen, wie weet gaat het bij deze baby wel heel goed. En anders kun je altijd stoppen als je wil.
Hey Shirley,
Ik wil je graag mijn verhaal (in het kort vertellen). Mijn dochter had ook moeite met aanleggen. Ze hapte eigenlijk helemaal niet. Een lactatieconsulent heeft ons geholpen, en ik heb haar eerst met een nippleshield gevoed. Maar zelfs met het schild was ze gestressed en huilde ze veel. Ze had het gedult niet om te watchten op de letdown. Dus met een voeddingssysteem met draadje legden we haar aan zodat ze gelijk wat melk kreeg en zelf begon te zuigen. Het waren echt vreselijke weken. Ik dacht op dat moment dat het altijd zo zou blijven, en stond op week 3 in Target bij de flesvoeding te kijken. Maar ik ben ZO blij dat ik het doorgezet. Minder dan een week later was ze van het draadje af. En nog 2 weken later ook van het schild.
En nu, 8 maanden verder is alles anders. Ik ben zo blij dat we hebben doorgezet. Mijn dochter en ik hebben een hele close band. Ik merk een groot verschil tussen de reactie van mijn dochter op mij en het jongetje waarop ik pas als ze overstuur zijn. Mijn dochter kalmeert gelijk zodra ik haar aan de borst leg. De wereld is best beangstigend op sommige momenten als je nog zo klein bent en borstvoeding gaf haar de veiligheid en geborgenheid waar ze behoefte aan had op sommige momenten.
Anyway, je kent alle argumenten al wel over dat borstvoeding beter voor je kindje is. Maar ik kan daar aan toevoegen dat het echt een HEEL groot verschil maakt qua band. Ik zou zeggen: Probeer het. Huur gelijk een lactatieconsulent in, die op dag 1 langs komt. Oh, en dat je bijna geen melk had zou ook kunnen komen omdat het gestressed was met de baby en omdat hij niet goed aanhapte en je borsten daardoor niet zo gestimuleerd werden om melk aan te maken. Borstvoeding is op aanvraag, en wordt ook op aanvraag aangemaakt. En er zijn heel veel vrouwen die niet goed reageren op het kolf apparaat. Als ik jou was, dan was ik ook flink gaan smeren met borst/tepel cremes, vanaf een week of 38.
Het is uiteindelijk jou keuze, maar ik hoop je het nog een keer probeert. Met gelijk goede support van een lactatie consulent, zodat de frustratie niet meer gebeurt.
Ik ben blij dat we in een tijd leven waar er goede alternatieven zijn voor borstvoeding.
Ik heb mn best gedaan, maar het is niet gelukt. Ik was onzeker, onervaren, moe, gestresst en heb minder melkklierweefsel dan de gemiddelde vrouw. Ik heb me er zeker schuldig over gevoeld, alsof ik had gefaald, maar het is niet het einde van de wereld gelukkig.
De tweede keer wil ik het weer proberen, ik heb nu immers een beetje ervaring, maar mocht ik het tegen die tijd toch niet zien zitten dan gaan we gewoon weer aan de flesvoeding 🙂
Zo herkenbaar, dezelfde soort ervaring bij mijn dochter gehad en ik weet ook nog echt niet hoe ik het ga doen als er een eventuele volgende komt.. het belangrijkste is denk ik dat je je er goed bij voelt en er volledig achter staat, ik twijfel nu nog erg.. hoop dat jij er inmiddels uit bent! Prachtige foto’s trouwens! Ik kwam via via hier terecht!