Het moment dat Skyler voor het eerst naar school mocht herinner ik me nog goed. Hij had er veel zin in, maar vond het ook onwijs spannend. Niet zo gek, natuurlijk. Gelukkig werkt zijn basisschool met tien wenmomenten en dus kreeg Skyler de tijd om alle momenten van de week te ontdekken. Een keer op woensdagochtend, een keer op dondermiddag, etc. Na deze tien keer ging hij volledig naar de basisschool en was het meest spannende er wel af. Wel bleef hij enorm terughoudend en ik herkende mezelf in zijn houding. Hij durfde niks te vertellen in de kring, ging absoluut niet op de stoel staan om zijn verjaardag te vieren en wilde direct naar huis toen ‘ie uit school kwam.
Van teruggetrokken naar goed gebekt
Dit veranderde toen hij naar logopedie ging en zijn spraak beter ontwikkelde, maar ook toen we simpelweg een paar maanden verder waren. Skyler voelde zich steeds meer op zijn gemak bij de juffen, vond de kinderen in zijn klas steeds leuker en interessanter en toen hij naar groep 2 ging, was Skyler een ander kind. Je kon aan alles merken dat hij op zijn plek zat. In groep 2 ontwikkelde zich dat nog meer en daar is eigenlijk wel de basis gelegd voor de Skyler die hij nu is. Sociaal, goed gebekt, een paar goede vrienden, op zijn plek in de groep, nog steeds een klein beetje terughoudend omdat in de belangstelling staan nu eenmaal niet ons ding is, nog graag op zichzelf maar ook interesse om er zo nu en dan op uit te gaan en af te spreken. Aan het eind van groep 2 kregen we de vraag of we Skyler extra wilde laten kleuteren of dat hij over mocht gaan naar groep 3. Zowel de juffen als wij als ouders hadden de keuze wel gemaakt: hij is kleuter-af en is klaar voor de volgende stap. Groep 3 it is.
Flink tempo in groep
We hadden geen betere keuze kunnen maken. Skyler vond groep 3 onwijs interessant en pikte alles snel op. Zowel het schrijven als het lezen en rekenen had ‘ie snel onder de knie en het is bizar in wat voor tempo dat er in groep 3 doorheen geduwd wordt. Af en toe vond ik wel dat het een tandje minder mocht en dat ze wel heel veel snel moesten weten, maar aan de andere kant pakten alle kinderen het goed op en was dit tempo gewoon prima. Ik denk dat het voor mij als ouder wat snel ging: de transformatie in de kleuterklas is bizar, maar als je kind eenmaal in groep 3 zit gaat het echt rap. Het karakter van je kind komt nog meer op de voorgrond en ze beginnen nog meer een eigen leven te krijgen die losstaat van de jouwe.
De jongste in groep 4
Deze week is Skyler gestart in groep 4. Ondanks dat hij de jongste is, kwam hij in groep 3 prima mee en zaten we goed met ons gevoel. Skyler leert vrij snel en makkelijk, mits hij zijn aandacht erbij houdt. Dat dromerige heeft ‘ie ook absoluut niet van een vreemd, haha. Groep 4 bevindt zich boven in het gebouw en de afspraak is om je kind beneden uit te zwaaien zodat hij of zij zelf naar boven kan lopen. Weer een nieuwe stap, want bij groep 3 mochten we -natuurlijk voor Corona- gewoon mee naar de gang om even te helpen met de spullen uit zijn tas, dingen ophangen, etc. Nu wordt er afscheid genomen voor de trap en loopt Skyler dus zelf omhoog. Toen ik hem gisteren kwam ophalen en hem de trap af zag lopen, moest ik wel even slikken. Hij hoort nu bij de grotere en jeetje, wat is hij toch groot geworden. Hij vertelde trots dat hij de hoofdletter A heeft geleerd en dat zegt mij dat ze weer direct vol aan de bak gaan. Gelukkig vindt hij het heel leuk en doet het hem goed dat hij weer naar school mag. Ik wil alleen niet weten hoe groot hij volgend jaar juli van die trap af komt gelopen, als ik het tempo van de vorige jaren mag geloven…
Kleine kinderen worden groot. Groep 4 it is!
