Deze tag kwam ik een paar keer tegen op verschillende blogs en vandaag is het mijn beurt om antwoord te geven op de vragen. Hij is officieel afkomstig van Simone. Ik vind het namelijk altijd leuk om even terug te blikken. Er zijn een hoop dingen gebeurd tussen mijn 22e en 32e en het is interessant om te zien hoe mijn leven veranderd is. Kijk maar mee.
Tien jaar geleden was mijn leeftijd…
22! Ik had bijna mijn diploma voor de opleiding Media, Informatie en Communicatie op zak, maar moest nog één herkansing na de zomervakantie doen. Erg balen dat ik dat vak net niet had gehaald en dat ik daardoor een half jaar moest wachten tot de herkansing én het in ontvangst nemen van mijn diploma, maar het was niet anders.
Tien jaar geleden was ik verliefd op…
Raymond! We kregen op 1 mei 2003 een relatie en dat betekent dat we nu al ruim 16 jaar samen zijn. Tien jaar geleden waren we aan ons zevende jaar samen begonnen en ook wij kregen te maken met de zogenoemde seven years-itch. We hadden net ons huis gekocht in Amsterdam Osdorp toen de twijfels bij Raymond toesloegen en we uiteindelijk even uit elkaar zijn gegaan. Een niet zo leuke tijd waarin ik weer bij mijn ouders ging wonen en het echt allemaal even zoeken was. Drie maanden later kwamen we bij elkaar en sindsdien gaat het heel erg goed. Ik denk er nog weleens aan terug, aan hoe ik toentertijd signalen heb kunnen missen, hoe we het toen gedaan hebben, hoe ik het allemaal beleefd heb en dat het uiteindelijk allemaal weer op zijn pootjes terecht is gekomen. Het had zo moeten zijn, alhoewel dat op dat moment moeilijk in te zien is. Hij is mijn eerste liefde en natuurlijk de vader van Skyler en Maddox. Mooi om te zien welke weg we afgelegd hebben.
Tien jaar geleden woonde ik nog…
bij Raymond, samen in Amsterdam. We waren al een tijd samen en ik ben vrij snel bij hem ingetrokken vanwege de studie. Aan het eind van het jaar woonde ik dus weer thuis bij mijn ouders in Hoorn voor een paar maanden.
Tien jaar geleden droeg ik het liefst…
Volgens mij droeg ik toen voornamelijk jurken met gympen, en wijdvallende kleding. Ik was behoorlijk zwaar geworden en kon het qua kleding allemaal niet meer vinden. Ik ben nooit echt heel fashionable geweest en in deze tijd was het helemaal vreselijk. Toch heb ik voor mijn gevoel wel altijd mijn best gedaan. 2009 is ook het jaar dat ik Weight Watchers binnenstapte en dat ik uiteindelijk, na veel jaar, ontzettend veel ben afgevallen. Daardoor ging er ook een heel nieuwe wereld voor me open qua kleding.
Tien jaar geleden ging ik dagelijks…
Naar school! Ik zat in het laatste jaar van het MIC en vond het onwijs leuk. Na de Pabo was het een verfrissing om daadwerkelijk wat nieuws te leren en ik voelde me direct heel erg op mijn plek. Bovendien was ik al bezig met mijn blog Styleguide en schreef ik daar dagelijks artikelen voor. Ik combineerde het allemaal prima en daarnaast werkte ik nog in de supermarkt. Wel een stuk minder dan eerst, aangezien ik in dit jaar behoorlijk kampte met een hernia waardoor ik maar moeilijk (lang) kon staan of in dezelfde houding kon zitten. Ik had net mijn overplaatsing gehad van Hoorn naar Amsterdam maar vanwege deze ziektemelding is uiteindelijk mijn vernieuwde contract niet verlengd omdat ik dus thuis kwam te zitten vanwege mijn rug. In deze tijd, net voor het afstuderen en de herkansing, was ik ook al druk aan het solliciteren naar een ‘grote mensen baan’.
Tien jaar geleden sliep ik s’ochtends tot…
Doordeweeks rond 7 uur, ofzo? Ik weet mijn rooster niet meer helemaal maar ik kan altijd wel goed opstaan en herinner me wel dat ik rond dezelfde tijd als Raymond op was. Op zaterdag stond ik ook altijd om 7 uur op de werkvloer.
Tien jaar geleden had ik nooit gedacht dat ik nu…
Van mijn blogs kan leven. Het was toen een grote hobby maar zeker niet meer dan dat. Dat ik nu zoveel bezoekers heb dat ik kan rondkomen van de inkomsten vind ik heel erg fijn en mooi. Dat ik zoiets zelf heb opgericht. Dat ik na mijn studie iets ging doen met schrijven zat wel in mijn hoofd, maar dat het voor mezelf zou zijn had ik nooit voor mogelijk gehouden. Bovendien vind ik het heel leuk dat ik nog steeds met Raymond samen ben, dat we een gezin hebben en in een prachtig huis wonen. Nooit gedacht, wel heel erg gehoopt. Helemaal na dat jaar.
Tien jaar geleden luisterde ik het liefst naar…
Anouk! Ik ben al heel lang fan en tien jaar geleden luisterde ik al heel erg veel naar deze zangeres. Inmiddels al bijna 20 jaar fan en ik ga sinds 2006 naar haar optredens.
Tien jaar geleden was ik de hele dag druk met…
Studeren en bloggen. Dat was eigenlijk het enige waar ik me voornamelijk mee bezig hield. Stampen voor de herkansing! Ook was ik dus al een beetje aan het rondkijken naar banen voor na mijn herkansing.
Tien jaar geleden droomde ik over…
Een mooie baan bij een tijdschrift, trouwen, een gezinnetje, Anouk ontmoeten (gebeurde dat jaar ook), de vrijheid van een papiertje op zak. Het is ietsje anders gelopen met mijn werk, maar voor de rest zijn veel dromen verwezenlijkt. Ik ben gelukkig met Raymond, ben moeder, heb mijn diploma op zak, kan gaan en staan waar ik wil, heb een verlovingsring aan mijn hand… Ja, ik heb niks te klagen. Het trouwen komt vast ook snel, haha. Ooit.
Tien jaar geleden wilde ik…
Eigenlijk niet zo heel veel… Ik wilde mijn diploma op zak hebben, samen blijven (en na dat jaar weer samen komen) met Raymond en fijn mijn ding blijven doen. Ik heb overal veel plezier in gehad. Ik hoopte ook nog een hele mooie baan te scoren ergens en wilde toen al graag een kindje. Achteraf gezien ben ik blij dat dat nog jaren heeft geduurd.
Tien jaar geleden dacht ik dat ik over tien jaar…
Afgestudeerd zou zijn, een baan bij een tijdschrift zou hebben, getrouwd zou zijn, twee kindjes op de bank zou hebben zitten. 32 klinkt op 18-jarige leeftijd enorm oud. Dan moet je eigenlijk wel je leven op de rit hebben, dacht ik altijd. Momenteel voel ik me eigenlijk nog helemaal niet ruim 30, maar ik heb absoluut niets te klagen. Het leven loopt zoals het moet lopen en ik ben blij met hoe het er nu allemaal uit ziet. Als ik hier op 18-jarige leeftijd voor had moeten tekenen, had ik dat zonder enige twijfel gedaan. En dat vind ik heel mooi! Natuurlijk lijkt het gras altijd wel ergens anders groener, maar ik denk dat we het goed voor elkaar hebben zo. Niks te klagen; altijd wel wat te wensen.
Ziet jouw leven er nu anders uit dan dat je je 10 jaar geleden had voorgesteld?
ik ken jou al 10 jaar en weet nog dingen die je hierboven beschrijft 😀 zo leuk shir 😀
en uh ja ik had mijn leventje inderdaad wel even wat anders voorsgesteld ja 😉
Tien jaar terug begon ik aan mijn studie op de pabo. Was ik single. Was ik een beetje depressief of kreeg ik de eerste burn-out klachten omdat het allemaal niet zo wilde lukken en ik de pabo uiteindelijk ook vaarwel zei waarna ik alsnog aan een studie communicatie begon.
Ik las heel veel en schreef verhalen en wilde daar ook iets mee doen. Nog niet gelukt helaas. Ik schrijf wel content voor bedrijven, maar nog niet voor mezelf.
Ik hoopte dat ik snel iemand tegen zou komen om een volwassen leven mee te starten. Dat gebeurde 2 jaar laten ook en nu zijn we al 8 jaar samen incl. 7 years itch, dus die hebben we alvast gehad. Ik had wel verwacht dat ik nu al 1 kindje zou hebben, maar het duurt nog even en dat is ook oke. Ik heb mijn rust nog even nodig om uit de burn-out te komen.
We hebben het goed nu en ik weet dat er nog mooie momenten op ons en mij staan te wachten.
10 jaar geleden hadden we net de sleutel gekregen van ons nieuwbouwhuis en waren we daar druk aan t klussen. Nu 10 jaar later is t huis verkocht en zijn we alweer anderhalf jaar aan t verbouwen in ons volgende (oude) huis.
Buiten n andere baan is er verder niet veel veranderd. Ik wist toen niet goed wat ik qua werk wilde en nu nog/weer niet.
10 jaar geleden werkte ik nog nu ben ik thuis met paniek aanvallen ga zeer weinig weg maar ooit ga ik weer op pad hoop ik zonder angst en al ben ik op leeftijd wil toch nog genieten
10 jaar geleden was ik 21 jaar, 3 jaar verkering en kwamen er plannen om samen te wonen. Ik werkte al in de zorg. Een onzeker meisje. 10 jaar later wonen we buitenaf met onze 2 kleine jongens van 2 en 0. Ben ik zelf zekerder geworden in wat ik wel en niet wil en heb ik meer schijt aan wat anderen denken. Mede doordat mijn vader ongeneeslijk ziek werd 3 jaar geleden en we hem moesten loslaten. Zo pijnlijk maar ook zoveel geleerd hierdoor. Wie ik ben, en wat belangrijk is in het leven. Enorm blij met mijn 3 jongens en de fijne mensen om me heen