(~215 B)




Soms vind ik mezelf niet geschikt als moeder

Soms vind ik mezelf niet geschikt als moeder

Deze week is de laatste week van de zomervakantie. Na zes weken vrij gaat Skyler maandag weer naar school om te starten in groep 3. Maddox is alweer begonnen op de crèche, vlak nadat we terug kwamen van onze vakantie. Op maandag en dinsdag, en een extra dagje deze week om een vakantiedag in te halen. Nu ik zo terugdenk aan deze weken vrij heb ik gemengde gevoelens. Natuurlijk vond ik het fijn om geen wekker te hebben, om niet te leven volgens de klok en om samen leuke dingen te doen met de jongens. Natuurlijk heb ik genoten van de mooie momenten tijdens de vakanties en vind ik de uitjes die we gemaakt hebben een fijne herinnering. Maar hoe ik het ook probeer om te denken; ik vond het ook enorm heftig. Vóóral heel heftig, denk ik. En juist door deze gedachten vind ik mezelf soms zo’n stomme, chagrijnige, totaal niet geschikte moeder.

Leeftijden

De leeftijden 2.5 en bijna 6, twee jongens die elkaar, en mij, flink aan het testen zijn. Twee jongens die niet zonder elkaar kunnen, maar in de vakantie toch ook niet helemaal met. Een moeder die al een beetje (boel) overprikkeld aan de vakantie begon omdat het druk is in haar hoofd. Die opeens 24/7 zowel haar vriend als de kinderen om zich heen heeft. De jongens gingen later naar bed, vooral Maddox sliep nóg slechter, een andere omgeving en tijdens de momenten thuis veel hetzelfde willen qua speelgoed, op elkaars lip zitten, elkaar letterlijk de hersenen inslaan en vervolgens weer lief samen zitten spelen waardoor de emoties van mij van links naar rechts vliegen in twee seconden. Ik heb vaak van een afstandje zitten kijken naar de chaos en gedacht: wat moet ik hier mee? Ben ik eigenlijk wel geschikt als moeder? Soms weet ik op dat moment het antwoord op die vraag echt niet, ook al weet ik diep van binnen heus wel dat het allemaal meevalt.

Overprikkeld

Ik ben geen moeder die haar kinderen iedere dag om haar heen wil en kan hebben. Ik zou het willen, maar uiteindelijk snak ik naar een beetje ademruimte voor mezelf en vlieg ik bijna tegen de muren op omdat ik geen geluid meer kan verdragen. ‘Mama!’ voor de honderdste keer, ‘Hij sloeg me eerst!’ om vervolgens politieagent te moeten spelen of ‘Ik verveel me’, terwijl je helemaal leip wordt van al het speelgoed om je heen. Tijdens, en vooral voor de zwangerschappen, zag ik mezelf als hele coole mom, die alles onder controle had, die de hele dag fijn met haar kinderen in de weer was en die allerlei leuke dingen bedacht om te gaan doen. De praktijk wees anders uit. Dankzij het moederschap heb ik mezelf beter leren kennen en karaktereigenschappen waar ik me nog niet helemaal bewust van was, zijn op de voorgrond komen te staan. Hoezo 24/7 met de kinderen willen zijn terwijl ik altijd wel graag alleen ben? Hoezo lekker met de kinderen op pad terwijl ik al overprikkeld thuis kom na een rondje stad? Hoezo fijn de hele dag knippen, kleuren en plakken terwijl ik op de Pabo al wist dat ik daar niet voor in de wieg gelegd ben? Ik heb mijn ideale plaatje moeten bijstellen en dat vind ik soms best lastig.

Slechte moeder

Soms vind ik mezelf maar een slechte moeder. Dat ik na een heel slechte nacht niets anders kan dan chagrijnig aan de dag beginnen terwijl ik weet dat ik daar helemaal niets mee opschiet. Als ik naar de kinderen roep dat ze rustig moeten doen, terwijl ze niets anders doen dan spelen. Dat ik na een ochtend thuis zo gek wordt van de drukte om me heen, dat ik naar het bos vlucht omdat ik het op een andere manier even niet weet. Als ik roep ‘volgende keer ga je naar de vakantie-bso’ terwijl ik weet dat hij zo ontzettend graag thuis is. Als ik weer eens loop te schreeuwen als een viswijf omdat het op een normale toon niet meer lukt om tot ze door te dringen. Als ik roep dat ik zo ontzettend blij ben dat de scholen weer beginnen, terwijl de vakanties juist momenten zijn om het gezellig met elkaar te hebben. Als ik tijdens vakanties naar het buitenland roep dat ik zo ontzettend graag naar huis wil, terwijl de kinderen ook gewoon even moeten wennen. Als ik roep dat ik misschien maar geen kinderen had moeten krijgen, omdat ik mezelf daar niet geschikt voor vind.

Lastig

Ik vind het lastig om moeder te zijn, juist omdat het zo ontzettend energie vraagt. Maar ik weet ook: dat hoeft helemaal niet. Door alleen maar zelf rustiger te zijn, rustiger te reageren, beter te handelen of gewoon eens heel af en toe die moeder tevoorschijn te toveren die ik hoopte te zijn, kan ik fijne momenten creëren die overheersen. Echter weet ik ook dat ik daar rust en ruimte voor nodig heb. Ik weet dat we voor de vakantie heerlijke weken hadden, omdat we allemaal ons eigen ding hadden. Er was school, er was werk, er was tijd 1-op-1 en het was rustiger qua slapen.

We zitten in een lastige fase en dankzij veel lieve berichten van jullie weet ik dat we niet de enigen zijn. Ik weet dat vrijwel iedereen wel eens zo’n vakantie heeft, waarbij het allemaal niet zo goed liep zoals je gehoopt had. Leeftijden die even heel erg botsen met elkaar, leeftijden die onwijs veel energie vragen en leeftijden waarbij niet alleen ons, maar ook hun leven een beetje overhoop gegooid wordt. Want ja, 2.5 zijn is ook gewoon een beetje moeilijk. Zo groot maar tegelijkertijd nog zo klein. Grenzen opzoeken, alles uitproberen, het leven ontdekken met vallen en opstaan. Hetzelfde geldt voor een zesjarige want natuurlijk is het moeilijk om na weken fulltime school opeens thuis te zijn met je moeder om je heen. Dat je heel erg moe bent van school en gewoon rustig wil spelen zonder dat je broertje ook mee wil doen. Dat er na de vakantie van je verwacht wordt dat je geen kleuter meer bent, maar opeens moet leren lezen en schrijven. Dat je hoofd daar nu al veel mee bezig is en dat het daarom nooit stil staat. En ook ik als moeder vind het even een lastige fase. Het slapen gaat nog niet van harte, mijn werk is te leuk waardoor ik dat moeilijk kan laten liggen als de kinderen vrij zijn, ik moet nog flink veel aan mijn studie doen waar ik ’s avonds geen energie voor en waardoor dat dus ook overdag moet. Ik wil me niet teveel met hen bemoeien maar tegelijkertijd moet ik grenzen stellen en alles bewaken. Ik wil zo graag dat ze het leuk hebben met elkaar en elkaars vrienden zijn maar het zijn en blijven jongens en broertjes, daar hoort een beetje gestoei en geruzie ook bij.

We zijn er aan toe

Ik vind het maar lastig dat ouderschap. Ik dacht dat ik een geboren moeder zou zijn maar helemaal niets is minder waar. Het gaat me niet geheel makkelijk af en het gaat zeker niet vanzelf. Soms vind ik mezelf helemaal niet geschikt als moeder en je mag gerust weten dat ik het daar best moeilijk mee heb. Die gedachte vind ik vreselijk, als ik naar die prachtige jongens van ons kijk. Maar gelukkig zijn daar altijd weer mooie momenten die me opladen, een goede nacht waardoor ik ’s ochtends alles weer positief bekijk, een moment voor mezelf waardoor ik ontzettend blij thuis kom en de jongens heb gemist of het moment dat de zomervakantie is afgelopen en de wekkers weer gaan. Dat we weer even terug naar het normale leven gaan, waarin de balans grotendeels in orde was en ik weer de leuke, iets minder overprikkelde moeder kan zijn. We zijn er allemaal wel aan toe.

Jaloers

Heel jaloers ben ik soms op moeders waarbij het vanzelf lijkt te gaan. Die genieten van vakanties, waarbij maar weinig strijd lijkt te zijn en die, ondanks dat ze de vakantie misschien moeilijk vinden of die net als ik een tikkeltje onrustig zijn, toch de rust weten te bewaren in huis. Ik kan wel zeggen dat mij dat niet gelukt is deze vakantie en dat vind ik heel erg jammer. Het wilde niet helemaal lukken. Het ene moment voelt dat onwijs als falen maar als ik dan ’s avonds terugkijk op de dag, ontdek ik toch wel dat ik mijn best heb gedaan en dat het simpelweg onze dag niet was. Mijn eigen onrust, de onrust van de kinderen. Het botste, omdat we het allemaal even niet meer wisten en allemaal aan het zoeken waren. Dat heb ik niet helemaal in goede banen weten te leiden en dat is jammer, maar niet iets om mezelf direct als slechte moeder te bestempelen. Ook al voelt dat vaak van wel.

Rollercoaster

Ik vind het een rollercoaster. Terwijl ik mezelf het ene moment totaal ongeschikt vind als moeder als ik van een afstand naar twee ruziemakende kinderen sta te kijken en geheel overprikkeld niet meer weet wat te doen, maar een andere keer -helemaal als ik even uit het moment ben- kan ik dat iets beter relativeren. Dan haal ik mijn schouders op, trakteer ik de jongens op een ijsje, gooi ik een muntje in zo’n auto bij de supermarkt en bekijk ik van een afstand twee jongens die helemaal in een deuk liggen vanwege een grapje. Door alleen maar even weg te gaan uit de negatieve omgeving, de negatieve dingen te negeren en iets leuks te gaan doen. Volgens mij doe ik het zo gek nog niet, ook al twijfel ik daar soms enorm aan. Het blijft iedere keer weer zoeken, bijschaven, ontdekken en aftasten. En zo bekijken we het iedere dag weer opnieuw en doen we iedere keer weer ons best om wél die geschikte moeder te kunnen zijn. Want in mijn hart weet ik: ik had dit alles voor geen goud willen missen.

Delen:

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

25 Reacties

  1. Eva
    20 augustus 2019 / 06:43

    Je bent een topmoeder en een geweldige blogger!

  2. 20 augustus 2019 / 08:28

    Mooi! En herkenbaar ook. Zo vaak als ze ’s avonds in bed ligt een zeurderig gevoel van spijt dat ik niet geduldiger was, aandachtiger, gezelliger. Ik weet echter vrij zeker dat jij het hartstikke goed doet, juist omdat het niet vanzelf gaat: des te knapper elke dag! Dat jullie maar snel weer een fijn ritme mogen vinden. x

  3. 20 augustus 2019 / 09:21

    Het enige wat ik denk is: wees niet zo hard voor jezelf. Probeer te accepteren dat je een moeder bent die wat introverter is en daardoor misschien meer oplaadmomenten nodig heeft dan een andere moeder. Maar als ik je Instagram-feed bekijk, zie ik dat je een heleboel leuke dingen met je jongens onderneemt. Misschien meer dan goed voor jóu is. We hebben allemaal een ideaalplaatje in ons hoofd, maar die is lang niet altijd realistisch. Ga op zoek naar wat voor jóu haalbaar is. En als dat twee dagen id week vakantieopvang is…? Prima toch! Doen! Zorg dat je zelf aan je rust toe komt, dan ben je vrolijker en dus ook een leukere moeder. En als je een keertje uit je slof schiet… tja dat doen we allemaal wel eens toch? Niet zo streng zijn voor jezelf. Je bent ook maar een mens en de jongens mogen best zien dat mens-zijn soms ook betekent dat je niet lekker in je vel zit. Hoort erbij 🙂

    • Valérie
      21 augustus 2019 / 12:51

      Dit!
      Niet te streng zijn voor jezelf!
      Ik ken eigenlijk veel meer moeders die blij zijn als de vakantie over is, die echt me-time nodig hebben, het heerlijk vinden om te werken etc dan dat ‘perfecte plaatje’.

  4. Gaby
    20 augustus 2019 / 09:26

    Je klinkt als en echte mama die twijfelt of ze goed doet maar als ik de foto’s van de jongens zie ik blije koppies zit wel goed met je boy,s

  5. 20 augustus 2019 / 09:51

    nou zou je even uit je droom wereld halen maar dit heeft elke vrouw hoor shir en wie zegt dat het niet zo is liegt dat ze barst hahah. laten we even eerlijk zijn….het gezeik en gezeur af en toe man man ik heb vaak gedacht van waar ben ik aan begonnnen hahah. wij moeders zijn gewoon gewend aan ritme en rust en dalijk als alles weer op school zit denk je he he ik kan adem halen 😉

  6. 20 augustus 2019 / 11:28

    Ik had dit geschreven kunnen (willen ;)) hebben. Letter voor letter herkenbaar met een 2,5 en 4-jarige. En bovendien heb ik een diploma van opvoeder, dat maakt het allemaal nog extra als “falen” aanvoelen op zo’n momenten. Maar hey, we doen allemaal ons best en dat is wat telt!

  7. Henriet
    20 augustus 2019 / 11:36

    O wat hou ik van je open en eerlijkheid.
    Ik kan me helemaal in je verhaal vinden.
    Volgens mij ben je een fantastische moeder.
    En het helpt mij om te beseffen dat ik niet de enige ben.

  8. Monique
    20 augustus 2019 / 12:59

    Daarom lees ik al jaren jouw blogs, wauw wat mooi omschreven! En wat zijn we streng voor onszelf… Maar denk wel dat het belangrijk is om na te denken over wat je als introvert nodig hebt om te overleven. Want straks steven je wel af op een soort burn out. Zorg voor een paar momenten voor jezelf en bso 1x per week of 2x is juist fantastisch voor kids. Jij laadt op en skyler ook.

  9. Shirley
    20 augustus 2019 / 13:04

    Zwaar onder de indruk van dit artikel en de kwetsbaarheid die je toont. Ik herken veel van hoe jij je voelt. Mijn zoontje zit in de dreumesfase en ontzettend aan het uitproberen, vooral bij mij. Soms vind ik dat heel moeilijk. Ik zei gister nog tegen mijn man ‘ik vind moeder zijn heel pittig’. En daar voel ik me dan weer schuldig om. Alsof ik niet denkbaar genoeg ben.
    Vaak mis ik tijd en ruimte voor mezelf. Zondag was ik op een festival en daar genoot ik zo intens van dat ik dacht ‘ik mis mijn oude leven’. Vervolgens voelde ik me daar ook weer schuldig om…

    Ik hou mezelf maar voor: ik doe mijn best en dat is goed genoeg (al lukt me dat niet altijd).

  10. Tessa
    20 augustus 2019 / 13:08

    Ik kan wel janken, zo herkenbaar dit! Je bent dus echt niet de enige en je bent 100% wél een geschikte moeder! En al die andere moeders die het zo makkelijk af lijkt te gaan hebben ook echt wel hun problemen en onzekerheden heb ik inmiddels ontdekt. Alleen niet iedereen is daar zo open over als jij. Zou een hoop schelen als we dat allemaal wel waren!

  11. Inge
    20 augustus 2019 / 13:12

    Heel herkenbaar! En ook ik denk dat je het heel goed doet. Perfectionisme is soms een grote vijand.
    Wat ik wel mis in je verhaal is de rol van je man. Ik vind het vaak overkomen alsof je overal alleen voor staat, zeker ook in de gebroken nachten en bij het ondernemen van leuke dingen. Misschien niet terecht, maar wel een vraag die bij mij steeds vaker bovenkomt.

    • Shirley
      Auteur
      20 augustus 2019 / 13:30

      Nee hoor, die is gewoon aanwezig. Hij ervaart het alleen anders/makkelijker. Hij is overdag doordeweeks op zijn werk en tijdens de vakanties vindt hij het dus juist leuk om met de kinderen bezig te zijn. Ik ben doordeweeks gewoon thuis overdag en de zorg komt dus veelal op mijn schouders terecht omdat ik van 08.00 uur tot 19.00 uur alleen ben met de kids. De uitjes doordeweeks doe ik dan ook; hij is alleen in de gelegenheid om in de weekenden mee te gaan en dus tijdens vakantie (maar dan zijn we negen van de tien keer ook echt op vakantie naar het buitenland of in Nederland ergens). Vind een vakantie zelf dus ook best lastig, terwijl dat voor hem natuurlijk extra momenten samen zijn. Hij vindt het dan best lastig als ik zo moe ben of tegen hem of de kinderen uitval. Of dat ik juist alleen wil zijn terwijl hij het dan heel erg fijn vindt om dingen samen te ondernemen. Hij is niet zoals ik en ervaart alles dus ook anders. Ik hou hem alleen buiten dit soort artikelen omdat ik schrijf vanuit míjn beleving. Dit geldt namelijk absoluut niet voor hem.

  12. Andrea
    20 augustus 2019 / 20:20

    Herkenbaar. Maar bij mij en mijn hele drukke 3 jongens (0, 3 en 4jr) gelukkig niet zo vaak dit soort gevoelens meer. Is niet altijd zo leuk om te horen, maar een lastige sfeer in huis komt bijna altijd door de ouder. Was echt een inzicht voor mij, dat het een wisselwerking is waar jij de oorzaak van bent. En dus ook kunt verbeteren. Vraag mij of introversie er wat mee te maken heeft. Ben zelf knetter extravert en herken alles. Het kost gewoon veel energie om voor kinderen te zorgen. Je kunt zelf niet opladen. Zeker als ze irritant zijn. Maar, een stout kind is vaak eigenlijk enorm op zoek naar aandacht, bevestiging en liefde… maar dat geef je dan blijkbaar niet op de manier waarop hij het voelt. En dan gaan ze vervelend doen.

    Tenminste – dat merk ik zelf. Als ik niet goed geslapen heb of om andere reden niet goed in mijn energie zit, ga ik de hele dag zeuren op mijn kinderen.

    Maar na dit onderstaande artikel en het boek ‘Siblings without Rivalry’ gelezen te hebben, is er zoveel verbeterd. Artikel: https://www.google.nl/amp/s/www.psychologytoday.com/intl/blog/peaceful-parents-happy-kids/201605/how-handle-your-anger-your-child%

    Hopelijk heb je er wat aan!

    • Shirley
      Auteur
      20 augustus 2019 / 20:38

      Oh, ik weet wel zeker dat dit een oorzaak is hoor, dat benoem ik ook in het artikel. Als ik als moeder relaxt ben, is het sowieso gezelliger. Maar in de praktijk is dat lastig, en dan ben ik nog niet zo ver als dat jij bent 🙂 Als we uit de vakanties zijn, heb ik de balans in orde. In zo’n lange zomervakantie vind ik het allemaal maar lastig nog.

      • Andrea
        20 augustus 2019 / 22:11

        Ja is ook zo. Iedereen vind die routine fijner, ik en mijn man ook. En de kinderen helemaal. En heb dus ook zin in volgende week als de school van de oudste weer start. Volgens mij staan de meeste ouders te juichen. Er zijn niet voor niets zoveel memes over ouders en hun blijdschap als de kinderen back to school gaan.

        Probeer vooral niet te denken dat je geen goede moeder bent. Of dat de kinderen tekort komen. Iedereen schreeuwt tegen de kinderen. En iedereen vindt ouderschap het meest vermoeiendst en uitdagendst van alles. Maar je geeft liefde, ze hebben 2 ouders die bij elkaar zijn, een fijn huis, speelgoed, eten en geld voor vakanties en uitjes. Die kinderen groeien zo heus goed op! Niet om je gevoel te bagataliseren, maar meer vanuit om te denken.

        • Andrea
          20 augustus 2019 / 22:15

          Oh en ken je dat 20/20/60 principe? Herkent bijna iedereen haha:

          20% van de tijd ga je kapot bij het ouderschap en denk je dat je zo slecht bent dat je je kinderen als ze volwassen zijn diep beschadigd zijn door jou.

          20% van de tijd voel je je een absolute opvoed guru. Gaat alles soepel af en denk jij: wauw, ik nail het ouderschap! Wie wil er tips?

          60% van de tijd gaat t gewoon zozo. Gewoon prima. Ups en downs maar overall ben je tevreden.

          Ik vind dit zelf zo kloppend – zo is het echt bij ons qua gevoel.

          Als de school start, zit jij weer in de 20% guru of 60% tevreden modus!

          • Shirley
            Auteur
            20 augustus 2019 / 22:25

            Dankjewel! X

  13. Joyce
    20 augustus 2019 / 20:30

    The same over here!
    Ik denk dat iedere moeder dit wel eens heeft, moeders zijn ook mensen.
    We doen ons best en we houden van ze, meer kunnen we niet doen.
    Opvoeden is niet makkelijk, maar die kleine momentjes dat het wel goed gaat dan geniet ik dubbelop!

    Keep your head up!

  14. Jaya
    21 augustus 2019 / 08:21

    Moederschap is ontzettend mooi, maar soms ook ontzettend moeilijk. Sociaal media geeft vaak een verkeerd beeld dat sommige moeders het perfect doen, want je ziet een filmpje foto en dat is het en meer niet. Het is zo mooi dat je ons kan inspireren en vertellen dat moederschap mooi is maar soms ook moeilijk. Ik zit met een peuter die de hele tijd alleen maar bij mama wil zijn en vaak tegen papa nee zegt. Dat is soms moeilijk voor een papa, maar dat zijn fases die erbij horen.

  15. Nicky
    21 augustus 2019 / 11:32

    Bedankt dat jij altijd zo heerlijk open en eerlijk bent!
    Top artikel dit en vooral heel herkenbaar.

  16. Ellen
    21 augustus 2019 / 20:17

    ❤ gewoon even een hartje, omdat ik het zo herken, maar je ook een hart onder de riem wil steken.

  17. Bianca
    21 augustus 2019 / 21:49

    Woowwwww dit!! Precies! Halleluja! Bedankt! ❤️

  18. Marian
    22 augustus 2020 / 21:51

    De vakantie, zoals je het omschrijft…heel herkenbaar. Zit er momenteel midden in!
    Voel me zo slecht, en dan denk ik, waarom ben en doe ik zo? Welke invloed heeft het op mijn meiden? En toen las ik dit…ergens blij dat ik herkenning zie, ik ben niet de enige, ik ben dus niet raar, vreemd, gek!
    Maar hoe los ik dit op? Rustig worden, in je lijf en hoofd…
    Dat is makkelijkere gezegd dan gedaan

  19. Janneke
    2 augustus 2022 / 20:39

    Oh wat herkenbaar. Ik voel dit op dit moment helemaal hetzelfde! Het geeft een steuntje om dit te lezen. Bedankt!

Secured By miniOrange