Ons logopedie-traject

Op mijn berichtje over de logopedie van Skyler kreeg ik veel vragen. Welke letters moeizaam gingen, hoe we het aangepakt hadden, wat voor opdrachten er precies gedaan moesten worden en of we er thuis mee bezig zijn geweest. Vandaag wil ik er iets meer over vertellen maar onthoud wel: iedere situatie is anders. Ieder kindje is anders, ieder probleem is anders en iedere werkwijze is anders. Vertellen over onze ervaring kan natuurlijk wel.

De koe en de geit

Skyler kon de letters G en K niet zeggen. De G werd een S en de K werd een T. We hadden het altijd over ‘de geit en de koe’. Want een geit werd een seit en een koe werd een toe. Voor de rest slist ‘ie een beetje en is Skyler heel hees. Zijn stem valt zelfs weg als hij schreeuwt of een bijvoorbeeld een driftbui heeft. De volgende dag is zijn stem mega schor en moeten we hem vaak zeggen rustig te praten, omdat hij enorm forceert. Voor het slissen en de heesheid gingen we nu nog niet. Volgens de logopedist is dat voor latere zorg, bijvoorbeeld als Skyler zeven is. Dan kunnen we echt efficient aan de slag om het slissen misschien te verhelpen en eventueel de heesheid aan te pakken. Ik vind zijn heesheid heel schattig maar het is natuurlijk niet oké dat Skylers stem behoorlijk slecht wordt als er even geschreeuwd wordt. Dit kan wijzen op het verkeerd gebruiken van de stem en daar zijn goede oefeningen voor, maar daar moeten ze iets ouder voor zijn om zich daar bewust van te worden. Anyway: dit traject gingen we in voor de G en K. Want ik verstond hem dan wel goed; vreemde mensen en bijvoorbeeld de juffen hadden er meer moeite mee.

Logopedie-consult op school

De juf adviseerde ons met het tien minuten-gesprek om een consult met een logopedist aan te vragen. Ze vertelde me dat zij een afspraak kan maken, dat er dan een logopedist op school komt, een advies uitschrijft en dat ik dan zelf een logopediepraktijk in de buurt kon zoeken om me in te schrijven en met de ‘problemen’ aan de slag te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. De logopedist kwam op school, Skyler praatte voluit, we kregen uiteindelijk een advies en een klein rapport en vervolgens moest ik de huisarts bellen voor een doorverwijzing. Ik belde uiteindelijk een logopedistpraktijk in Amstelveen en schreef ons in voor ‘onder schooltijd’. Niet alleen zijn de wachttijden dan veel korter, ook vind ik het gewoon prima om hem hiervoor van school te halen en dit niet na schooltijd nog te hoeven doen. Het is immers ook een soort leren en na schooltijd is het tijd voor leuke dingen.

Meneertje achter

Na twee weken werd ik al gebeld dat er plek was en dat we met Skyler om de week op donderdag om 13:00 uur terecht konden. Een perfecte tijd, want zo valt het nog een beetje in de middagpauze en zou hij maar een half uurtje van school missen. Na logopedie kon hij namelijk gewoon weer terug naar school voor nog bijna twee uur. De eerste afspraak was direct al erg leuk; er was een enorm goede klik met de gezellige logopediste en ook Skyler voelde zich direct op zijn gemak. Fijn, want dat is voor mijn gevoel al het halve werk. De logopediste wist Skyler binnen no time voor haar te winnen door lekker enthousiast te zijn, hem te laten helpen met printen en af te sluiten met spelletjes. Of bijvoorbeeld door samen te puzzelen. Skyler kon de puzzelstukjes dan ‘bemachtigen’ door steeds een woordje te zeggen. Echt een heel fijne aanpak.

De G en de K zijn beide klanken achterin de keel, die Skyler voorin de mond uitsprak. De G en de K zijn de énige klanken achterin de keel en dus wisten we precies waar het probleem zat. We gingen aan de slag met ‘meneertje voor’ en ‘meneertje achter’. Meneertje voor was de S, meneertje achter was de G, de letter waar we als eerste mee aan de slag gingen.

Zo snel onder de knie

We merkten al gauw dat het er bij Skyler wel in zat, maar dat het een kwestie van blijven oefenen zou zijn. Regelmatig liepen we naar school en riep ik ineens ‘meneertje voor!’ Direct werd daar vijf keer de S ten gehore gebracht. Als ik dan ‘meneertje achter’ riep, kwam daar vijf keer G. We kregen vaak woordjes mee naar huis die Skyler dan niet alleen bij de praktijk ging oefenen, maar die we ook thuis veel deden samen. Ik verbeterde hem in het begin nog niet, maar zei het op de juiste manier na. Na een paar weken, toen we merkten dat ‘ie hem echt wel kon zeggen, begon ik ook met verbeteren. Na vijf lessen had Skyler hem al zo goed onder de knie, dat hij zichzelf verbeterde en we die letter af konden strepen. In the pocket! In het begin vond hij de G aan het begin van een woord nog erg lastig, maar merkten we dat de G aan het eind of in het midden van een woord wel heel erg goed ging. Dit hebben we alleen maar toegejuicht zonder hem continu te corrigeren op die beginletter.

De K werd een makkie

Toen de G eenmaal goed ging begonnen we met de K, maar verbazingwekkend ging die eigenlijk na twee lessen al méga goed. Omdat het ook een klank achterin de keel was en Skyler al wist hoe hij die zelf kon ‘vinden en voelen’, merkten we al gauw dat die K absoluut geen probleem ging worden. We hadden een trucje dat als het niet lukte, dat Skyler dan met zijn vinger onder zijn kin moest ‘drukken’. Zo voelde hij precies waar de klank vandaan moest komen en dat heeft hem absoluut geholpen.

Op een gegeven moment ging het zo snel, dat we amper nog aan het oefenen en verbeteren waren, en Skyler zichzelf wist te corrigeren. In een tijdsbestek van nog geen twee weken, leek het wel alsof Skyler dat laatje in zijn hoofd wist open te schuiven en alle informatie erin propten, om het vervolgens weer hard dicht te doen. De G en K gingen helemaal vanzelf. We kwamen binnen bij de logopedist, ze hoorde Skyler praten en zei al gauw: ‘Nou Skyler, ik denk dat we kunnen afronden.’ En dat binnen acht ‘lessen’! Vol trots riep Skyler ‘Ik kan de geit en de koe! Ik hoef niet meer naar logopedie!’

Thuis oefenen

Behalve om de week naar logopedie hebben we zelf de opdrachten thuis uitgevoerd. Niet heel fanatiek, maar op een speelse manier. Als we bijvoorbeeld naar school liepen, als we een boekje lazen of gewoon eens uit het niets. We hebben de mazzel dat Skyler dit project heel erg snel zelf oppakte en dat er vrij weinig voor nodig was om dit te leren. Bovendien koos ik er ook toch wel vaak voor om hem na logopedie lekker thuis te laten en bijvoorbeeld samen een ijsje te gaan eten. Even ontspannen want hoe je het ook wendt of keert; het is toch leren en ik vind het best een opgave voor zo’n kleintje om na een ochtend school ook nog een half uur naar logopedie te gaan en te moeten leren en focussen op iets wat eigenlijk best moeilijk is. Als je daarna ook nog eens twee uur naar school moet, kan dat vermoeiend zijn. Zo maakte we er toch nog een klein feestje van. Het kan immers nog nu hij vier jaar is en we kozen voor het traject onder schooltijd. Erg blij dat we die keuze hebben gemaakt.

Diploma

Na de vakantie is het tijd voor het afsluitende consult. We gaan zijn logopedie-diploma ophalen en dan is het tijd om afscheid te nemen van de geweldige logopedist. Ik weet zeker dat ook dát heeft meegeholpen. Ze deed het op een speelse manier en we zorgden dat er absoluut geen druk was. Toen de logopediste me vertelde dat dit best een traject van 6 tot 8 maanden zou worden moest ik best even slikken maar ach, het zij zo. Het had gekund dat Skyler er veel moeite mee zou hebben. Maar niets bleek minder waar. Binnen drie maanden hebben we project logopedie voor nu afgesloten. De G en K zitten er goed in en de woorden gaan nu helemaal automatisch goed zonder er nog bij na te denken. En dat slissen en de heesheid? Ach, dat zien we over drie jaar wel weer. Ik heb er alle vertrouwen in dat dat ook weer helemaal goed komt. Gaan we wel weer naar dezelfde praktijk, uiteraard!