Als ik Skyler naar school breng zie ik de lijst in de gang hangen. Het staat vol met eten die ze graag willen ontvangen voor het Kerstdiner. Ik lees dingen als mini pizza, poffertjes, worstenbroodjes, sandwiches, stokbrood, fruit en Danoontjes. Ik ben niet zo’n bakwonder, ben helemaal niet zo creatief in de keuken, ben momenteel erg moe, heb weinig tijd en zie het simpelweg niet zo zitten om bladerdeeg Kerstbomen met knakworsten te fabriceren. Het is niet verplicht en ik zie al een hoop vakjes ingevuld staan, maar ik besluit toch ook maar iets te verzorgen en schrijf Skylers naam achter de Danoontjes. Dat kan ik namelijk wel, toetjes kopen in de supermarkt. Heb ik mijn goede daad weer verricht en ben ik niet zo’n moeder die nooit wat doet op en voor school. Als ik naar huis loop en Facebook open zie ik een post voorbij komen waarop moeders reageren met hun creatie voor het Kerstontbijt- of diner op school. Ik zie ook opeens mensen die van Danoontjes de meest kunstzinnige rendieren, sneeuwpoppen en Kerstmannen maken. Oké… Ik heb me opgegeven voor Danoontjes omdat ik dat wel makkelijk en leuk genoeg vond. Is het nu serieus de bedoeling dat ik ga knutselen?!
Competitie tussen de schoolpleinmoeders
Online zie ik de meest prachtige creaties voorbij komen. Moeders sloven zich uit zodat hun kind met een schaal vol met lekkernijen die er tip top uitzien de klas in kunnen wandelen. Ik krijg het er een beetje benauwd van en voel de druk. En daar gaan we weer. Het lijkt bijna een competitie te worden tussen moeders op het schoolplein omdat ze allemaal roepen wat ze zoal gaan maken voor maar liefst 25 kinderen. En als de moeders het niet doen, dan vragen de kinderen wel aan hun ouders of ze alsjeblieft ook iets leuks kunnen verzorgen. Maar wat is er mis met ‘gewoon’ 25 Danoontjes? Wat is er mis met ‘gewoon’ 25 mini pizzaatjes uit de diepvries? Wat is er mis met een paar poffertjes op een stokje? Waarom moet een komkommer in de vorm van een Kerstboom en waarom moeten er van broodjes hele Kerstmannen gekleid worden? Ik geloof dat ik hier niet helemaal voor gemaakt ben. Natuurlijk ziet het er leuk uit op een tafel maar kom op, binnen vijf minuten ziet die tafel eruit alsof er een hongersnood aan zit te komen met 25 kleuters.
Kinderpartijtjes
Laatst was ik een hapje bij de buurvrouw eten en toen kwamen de kinderfeestjes ter sprake. Skyler had dit jaar nog geen partijtje met leeftijdsgenootjes maar er waren gewoon wat kinderen thuis spelen. Terwijl de volwassenen genoten van een hapje, een drankje en gezellig aan het kletsen waren, waren er ook een paar kinderen aanwezig waar Skyler mee kon spelen. Volgend jaar zit er hoogstwaarschijnlijk een partijtje aan te komen. Maar als ik de buurvrouw mag geloven, kom je tegenwoordig niet meer weg met een simpel ‘taartje eten en buiten spelen’ of een uitje naar de ballenbak.
In de vriezer bij McDonald
Toen ik klein was en een feestje mocht geven, nodigde ik een paar vriendinnetjes uit voor een rondleiding bij McDonald. We mochten onze eigen hamburger maken, mochten even in de koelcel kijken terwijl de deur werd dicht gedaan, we mochten in de ballenbak en konden daarna genieten van een Happy Meal. Vervolgens werd iedereen weer naar huis gebracht. Mijn broertje ging eens naar de ballenbak. Patatje, wat limonade en het feest was weer over. Mijn buurvrouw organiseert sleep-overs waarbij papa voor butler mag spelen, prinsessenfeestjes, poolparty’s in de tuin, een high tea waarbij ze kopjes knutselt en menukaarten ontwerpt en zelfs een sneeuwfeestje bij SnowWorld. Natuurlijk heb je als ouder zelf alles in de hand en kun je het zo gek maken als je zelf wilt, maar kom je tegenwoordig nog wel weg met ‘we eten een taartje thuis en spelen daarna in de tuin!’? Word je kind echt zo gek aangekeken omdat het klein gehouden is en hij niet tien kinderen kan uitnodigen?
Danoontjes op een dienblad
De competitie tussen de ouders wordt alsmaar groter en groter. Het moet allemaal meer, beter, groter en interessanter. Welke ouder kan het mooiste kunstje? Ik voel me er eigenlijk een beetje ongemakkelijk en mega onzeker onder. Het is prima dat mensen zich zo willen uitleven, dat moet iedereen voor zichzelf weten, maar laat normaal en simpel ook leuk blijven.
Ik ben afgelopen weekend met Skyler naar de supermarkt geweest, we hebben samen de Danoontjes gekocht en Skyler vond het fantastisch dat dat voor ál zijn kinderen in de klas was. Ik zet ze op een dienblad, doe er wat folie overheen en that’s it. Dat was plan A en daar zal ik bij blijven. Maar heel eerlijk? Erg prettig voel ik me er niet bij want wat hebben al die andere ouders gedaan? Hoe zagen de Danoontjes er vorig jaar uit? En dat gevoel is heel jammer want toen ik Skylers naam op de lijst zette, vond ik het een goede daad. Om 25 toetjes voor iedereen aan te schaffen. Niks geknutseld. Binnen 1 minuut is het op. Ook die Kerstboom van brood en mini pizza Kerstballen. Hopelijk ben ik niet de enige die er zo over denkt en loop ik niet als enige met simpele toetjes op een dienblad. Maar aan de andere kant: ik loop in ieder geval met íets voor iedereen, dat zorgt toch ook wel voor dat Kerstgevoel. En weet je, toetjes zijn toevallig wel het beste gedeelte van de avond. Heb ik toch nog ergens die competitie gewonnen.
Yours truly,
Te nuchtere moeder.
ik snap je punt. we laten ons soms gek maken door anderen. goed dat je dat proberrt niet tr doen.
ik vraag me we een beetje af, waar zijn de vaders in dit verhaal? Doen die nu eenmaal nog steeds veel minder als het op kinderen aankomt? of zijn die in dit opzicht niet zo competitief?
Auteur
Ja, daar heb ik geen idee van. Simpelweg omdat hier negen van de tien keer vrouwen op het schoolplein staan en de mannen die er wel staan hoor je absoluut niet over het bakken. Sterker nog, ik heb alleen de vrouwen de lijst in zien vullen. Als ik het puur op mezelf moet betrekken: Raymond zou hier overdag geen tijd voor hebben en ‘s avonds, net als mij, geen zin in hebben om het nog eens om 21:00 te fabriceren na het werk 🙂
Ik denk dat mannen in het algemeen totaal niet competitief zijn als het op kinderen aan komt. Niet op dit gebied (volgens mij zullen zij het juist simpel houden en zo een pak koeken afleveren haha), maar ook niet qua bekritiseren van andere ouders, waar vrouwen toch wel vaak een handje van hebben…
Ik denk dat je je er niet slecht over hoeft te voelen. Sommige mensen zijn dol op bakken en knutselen. Ik heb bijvoorbeeld zelf cakejes gebakken voor mijn verjaardag om op mijn werk te ‘trakteren’. Andere mensen halen gewoon een vlaai bij de HEMA, of zelfs helemaal niks. Ook helemaal prima! Dat verschil was ook opvallend toen er laatst babytjes geboren werden. Eén van mijn collega’s had super-schattige lange vingers gedoopt in muisjes gemaakt, de andere had gewoon een pak beschuitjes met daarnaast boter en een pak muisjes neergezet. Het is toch al lang leuk dat iemand iets doet?!
Naar mijn idee is het voor de kleuters op de basisschool ook allemaal niet zo belangrijk. Die hebben sowieso niet door wie wat heeft gemaakt. Ik weet wel toen ik kleuter was ik helemáál niet zat te wachten op bijzonder eten en vooral ermee bezig was dat mijn kerststukje niet zou verbranden. Oja, en dat ik chocolademelk kreeg bij mijn patat, want dat was anders dan thuis en dus raar. De hele sfeer op zo’n schooltje, met donker en kaarsjes en kerstversiering maakt al zo veel indruk op de kids, dat juist al dat ‘gekke’ eten volgens mij heel averechts kan werken.
Laat mij lekker blij zijn met mijn stokbroodje en bakje kruidenboter :’). Het gaat toch om de lol en jeetje, mijn kleuter heeft zooooveel zin in vanavond!
Ik maak een creatie van ons aandeel aan het kerstdiner. Maar niet om anderen te imponeren maar omdat wij het leuk vinden. Misschien vinden die andere ouders het ook wel heel leuk om te doen.
Auteur
Ik bedoel ook niet dat je het niet moet doen als je het niet leuk vindt. Het gaat alleen zo ver af en toe met de creaties en het opscheppen, dat het bijna niet meer oké is om met iets simpels aan te komen. Dat is meer het punt wat ik wil maken. Prima als mensen zich willen uitleven, maar laat normaal en simpel ook leuk blijven 🙂 Hetzelfde voor de kinderfeestjes die ik aankaart.
Ik denk niet dat het probleem is: groot groter grootst. Maar dat o.a. jij (en ook anderen) zich er wat van aantrekken.
Stel je houdt van koken en knutselen. Zou je dat dan niet moeten doen omdat anderen dat niet kunnen/willen?
Stel je houdt níet van koken/knutselen. Dan doe je iets simpels. Zou dat dan niet moeten omdat je iets groots moet maken?
Laten we ons er niet zo druk over maken. Iedereen zijn eigen 🙂
Auteur
Het gaat er meer om dat het ‘knutselen en bakken’ meer verantwoord is dan ‘gewoon wat kopen’. Dat als je zegt dat je ‘alleen’ Danoontjes doet, mensen gelijk komen met dingen als ‘maar als je dat en dat erbij doet ziet het er veeeeel beter uit!’ Who cares! Haha.
Ik vraag me bij deze vooral af of dit stukje niet vooral gaat over eventuele onzekerheid dan over de redenen waarom mensen er wel veel meer moeite voor doen. Dit probleem speelt volgensmij veel meer in je hoofd dan bij de anderen.
Auteur
O, dat ontken ik ook zeker niet. Benoem ik ook ergens, dat ik me daar erg onzeker door ga voelen (‘Ik krijg het er een beetje benauwd van en voel de druk’ & ‘Ik voel me er eigenlijk een beetje ongemakkelijk en mega onzeker onder’), door die druk van andere moeders. Als je iedereen om je heen hoort over speciale creaties, overal online leest over speciale dingen die je kunt maken en jij het simpel houdt door met pakken toetjes aan te komen… Ja, dan vraag ik me inderdaad wel af of ik het goed doe en komt de onzekerheid naar boven. ‘Had ik niet beter…’ Maar zoals ik dus al zeg gaat het mij er óók om dat het allemaal maar speciaal ‘moet’. Althans, die indruk wordt gewekt bij me als ik om me heen kijk en naar de andere moeders luister. Wie weet is dat bij anderen wel helemaal niet en speelt het op andere scholen niet, maar ik schrijf puur uit eigen beleving en constatering. Ik denk trouwens dat dat niet meer in mijn hoofd speelt dan bij anderen, maar dat ook zeker andere moeders met dit soort onzekerheden kampen. Ik ben vast niet de enige nuchtere, maar ook zeker onzekere nieuwe basisschoolmoeder die tegen dit soort dingen aanloopt en niet zo goed weet hoe en wat. Ook dit soort dingen wil ik dus gaan aankaarten, simpelweg omdat het momenteel in mijn leven speelt.
Weet je: volgens mij doe je het idd alleen voor de ouders. Want geven die kinderen er iets om of dat het Danoontje verpakt zit als een kerstcadeau of niet? Tuurlijk niet: het feit dat het een Danoontje is, is al een feest op zichzelf! En ik vind het heerlijk hoor, die nuchtere houding van je. Zouden meer ouders moeten hebben (ik ook hoor). En Skyler? Die is maar te trots op het feit dat hij SAMEN met mama de Danoontjes heeft gekocht. Want dat samen is veel belangrijker dan dat mama er een Pinterest Danoontje van maakt, in haar eentje..
Ik zou er voor jezelf geen punt van maken. Ik ben zo’n moeder die wel een sneeuwman maakt van een danoontje. Niet vanwege wat andere mensen ervan vinden, maar omdat ik het zelf zo leuk vinft. Mijn zoon had op zijn eerste en tweede verjaardag ook een themafeestje. Ik ga daarin lekker los, omdat ik zo mijn creativiteit een kwijt kan en weer nieuwe dingen kan proberen. Het is meer een hobby en geen concurrentiestrijd. Voor de kinderen maakt het echt niet uit!
Daar is niets mee 😉 Deze moeder knutselt graag en past dit dan ook toe aan het kerstontbijt. Vorig jaar een ‘simpel’ mini croissantje gemaakt en vonden ze erg lekker. Dit jaar sterretjes geknutseld voor op saté prikker waar (halve) rode en groene druifjes aangeregen werden met tot slot een stukje kaas. Was wel even wat werk, maar had de tijd en vond het leuk 😉 Het was ook zo op! En die toetjes toen het werd uitgedeeld.
Het is al fijn dat er ouders zijn die iets lekkers meenemen of zelf maken. Alles is nodig om tot een gezellig ontbijt/ lunch of diner te komen.
Hahaha, helemaal goed! Hier trekken we een zak poffertjes los, in de magnetron, op een schaal en klaar. Niks geen stokjes etc. Wat jij zegt, binnen 1 minuut is alles op. Het interesseert mij ook echt niet wat een ander doet of wat men er van vindt
Kan me enorm vinden in wat je zegt, ik ben ook totaal geen held wat betreft creatieve baksels. Of baksels in het algemeen haha.
Was laatst echt trots op de traktatie voor Noël zijn eerste verjaardag! Nijntje koekje ingepakt (die mag hij tenslotte zelf ook, er valt al een hoop af.. ook ivm nog jongere kindjes) met een leuk gekleurd badeendje er bovenop geplakt en een kaartje met ‘Hoera! Noël 1 jaar!’. Verder gaat mijn creativiteit helaas 😉 Terwijl ik ergens wel creativiteit in me voel maar na 30 jaar nog steeds niet weet waar het nou precies zit en hoe ik het moet uiten :’)
ik ben nog een ouderwetse moeder hahah! Ik heb al 3 jaar een kinderfeestje in huis en de kinderen vinden het geweldig! En ik ook.
Waarom denk je dat het, als iemand iets moois heeft gemaakt het persé een ‘competitie’ is zoals je schrijft? Of dat het is om andere moeders een oog uit te steken? Ik ben zo’n moeder die het onwijs leuk vind om creatief bezig te zijn zowel met traktaties maar ook met een feestje lekkere hapjes maken. Ik vind de verjaardag van mijn zoontje juist een heel fijn moment om eens wat creatiefs te maken, ik ga daar helemaal in los niet alleen qua traktatie maar ook de versiering enzo in huis maak ik allemaal zelf. Dat doe ik absoluut niet om andere moeders een oog uit te steken of op te scheppen. Het is mijn hobby om creatief bezig te zijn, ’s avonds heerlijk fröbelen, mijn ontspanning en iets waar ik mijn rust in vind en mijn hoofd kan leegmaken. Ik denk dat je niet zo’n druk op jezelf moet leggen omdat je denkt dat iets ‘moet’, je moet helemaal niets, als jij een danoontje koopt is dat prima toch? Het is al fijn dat je wat bijdraagt aan het kerstdiner van Skyler, dat zal hij erg leuk vinden. Je doet het voor je kind en die maakt het echt niet uit of je creatief bent of ‘gewoon’ wat koopt!
Auteur
Ik vind ‘om andere moeders een oog uit te steken?’ een beetje een nare comment en niet helemaal nodig. Ik zeg duidelijk dat het oké is als je je als moeder wil uitleven, maar dat het ook fijn is als simpel en makkelijk ook een beetje normaal blijft. Dat valt me namelijk op, dat dat eigenlijk niet meer zo is. Het is iets wat ik constateer. Alle blogs staan vol met creatieve uitspattingen, ik hoor allemaal dingen om me heen maar nergens staat er dat het ook oké is om met een stokbroodje met kruidenboter aan te komen. Niks om iemand een oog uit te steken, ik ben wel de laatste die dat wil met mijn blog, maar meer om een tegengeluid te geven. Hé, het is oké om niet die creatieve moeder te zijn en er geen zin in of tijd voor te hebben.
Je schrijft dat er een competitie is en dat het allemaal mooier leuker en beter moet. Dat jij ‘wint’ omdat jij de danoontjes en dus het toetje maakt.
Ik maak er altijd wel wat moois van maar geen piratenboten oid, geen tijd voor!
Jij geeft aan dat je er geen zin in hebt/ er te nuchter voor bent maar ik krijg de indruk dat jij er juist niet te nuchter voor bent maar dat het wel wat met je doet. Ik heb namelijk nog nooit een piratenbootmoeder tegen een danoontjesmoeder horen zeggen dat het niet goed genoeg is wat ze doet, wat ik hoor is dat de piratenbootmoeders het superleuk vinden om creatief bezig zijn en van de danoontjesmoeders hoor ik dat er competitiedrang is. Ik zie het probleem dus niet! Jij je danoontje, zij hun piratenboot, iedereen blij!
Ik ben geen keuken Princess. Ik HAAAAAAT knutselen en dat soort dingen. Ik heb bij ons mijn dochters naam ingevuld bij frisdranken. Weet je, mij maakt het niet uit wat andere mama’s maken. Ik ben sterker in andere dingen waar andere moeders waarschijnlijk jaloers op zijn.. mijn dochter vindt het al te gek dat ik wat mee neem en dat ik blijf om te helpen.
Laatst met het Sinterklaas feest bij familie zou iedereen wat te eten mee nemen, althans dat was de vraag. De een zorgde voor salade uit de koeling, de ander een ijstaart uit de vriezer en nog één had gewoon niks mee. Ik had me uitgesloofd met allerlei vers gemaakte hapjes, een gehaktstaaf in de vorm van een S onder andere. Ik was er heerlijk mee bezig geweest en was trots op het resultaat. Eenmaal op het feest keek ik naar wat de rest had gedaan en eerlijk is eerlijk, ik voelde wel eventjes een steek. Ik dacht: Nou, de volgende keer sloof ik me dus ook niet meer uit! Later had ik het er met m’n man over en kwamen we tot de kern. Ik sloof me uit omdat ik bakken, creaties maken leuk vind. Het is een hobby. Het gaat me er niet om wat een ander doet, het gaat erom dat ik doe waar ik goed in ben en wat ik leuk vind. En het zou mooi zijn als iedereen doet waar hij zich goed bij voelt. Als je er niet van houdt, vooral niet doen.
Bij ons morgen ook voor het eerst kerstdiner op school. Ik ben benieuwd wat er op tafel komt!
Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik er naar uit kijk om al deze dungen te gaan doen voor en met mijn dochter. Maar, niet om het groter en beter te doen. Juist omdat ik het wel heel leuk vind om een prinsessen party te organiseren. Allerlei jurkjes, cakejes versieren, maar alles wel gewoon thuis.. Wil ermee Zeggen dat het niet altijd vanuit de gedachten “groter” hoeft te zijn, maar ook vanuit pure en oprecht enthousiasme van mama (of papa). Maar ik snap je punt volkomen. Die druk zal ik ook gaan ervaren, en ik zal maar meteen eerlijk zijn, ik zal eraan toegeven.. als er hapjes verzorgd moeten worden, zal ik vooraan staan om iets te knutselen, omdat ik het leuk vind, maar ook om leuk gevonden te worden.. en soms schaam ik mij wel een beetje voor die gedachten.. maar ik zou het niet doen, als ik het echt niet leuk zou vinden. Leuk stuk trouwens, zal flink wat reacties en meningen opleveren!
Auteur
Het brengt in ieder geval een hoop teweeg, haha 😉
Doe gewoon lekker je eigen ding en dat is zeker ook evengoed!
Ik ken je gevoel zo goed want ben net zoals jij en ook hier bij ons in de school kunnen ze er wat van (denk ze samen als kliek in de hobbyclub zitten ofzo ;-D ) !
Toch laat ik me niet uit mijn lood slaan en doe enkel mee met iets wat ik echt wil en kan , de rest laat ik aan hun over (als ze dat dan toch zo graag doen en de tijd voor hebben)
Super kinderachtig eigenlijk he… De een vind het leuk en slooft zich uit en de ander doet het omdat het “moet”. Prima toch?
Best kinderachtig als “de uitsloof ouders” hier iets van vinden. Misschien is het alleen je eigen gevoel van “onder doen” voor de ander….
Het is in ieder geval nergens voor nodig!
Ik heb nog nooit van een uitsloofmoeder gehoord dat een ander niet mag doen waar hij zelf zin in heeft 😉
tja welkom in de wereld van de schoolmoeders hahaha idd hoe mooier hoe groter hoe beter want ja hey sommige moeders kicken daarop want dan krijgen ze een shitload aan complimenten en word er nog zooooolanggg over na gepraat….nou dikke vinger zeg ik dan shir, pleur die danoontjes op tafel en klaar 😀 denk je nou echt dat een kind het boeiend vind als er een heel spectakel omheen zit? nou nee hoor het gaat om de inhoud net als bij een lolly hahaha dan is de verpakking ook niet boeiend ….zucht blij dat ik van die moeders af ben hahah
en als je het toch te kaal vind prik je er zoon parapluutje in 😛
Ik maak het me dit jaar ook makkelijk met het schoolkinderen. .. Ik heb gekozen voor vla met slagroom… Om toch een beetje kerst achtig te laten lijken heb ik plastic champagne glazen gehaald…. Doe daar de vla in (verschillende smaken, dan kunnen ze kiezen) en de slagroom erop.
Qua kinderfeestje. … doen we het lekker ouderwets thuis met lekkere dingen en Oudhollandse spelletjes of we maken van ons huis een disco…. Ieder jaar weer zeggen de kinderen na afloop dat het het beste feestje ever is….. mensen willen zelf groots doen met dure uitjes enz. .. De kinderen zijn al gauw tevreden met samen spelen. We laten vaak al de feestjes 3 uur duren want 2 uur vinden ze Veel te kort… Lekker gezellig met elkaar eten… Gewoon rol papier op tafel patat erop met hier en daar wat saus. Frikandelletjes er ook bij… Geen borden of bestek nodig en Kids vinden het geweldig
Wat eten die kleuters nu helemaal, zo zonde vond ik het altijd, er werd enorm veel eten de school in gebracht en meer dan de helft werd niet gebruikt. Je kunt beter rouleren met een paar ouders en dan wat pannenkoeken en een toetje doen ipv een heel ‘kerstdiner’ waarvan het meeste zo de prullo in gaat. Het is superleuk voor de kinderen maar de sfeer -ze vinden het vaak enorm spannend- is toch belangrijker dan de enorme tafel met eten?!
Oh, ik ben hier best wel bang voor. Mijn zoontje is nu 15mnd, maar het zweet breekt mij nu al uit als ik denk aan hoe het later op school moet. Vooral ook omdat ik er geen tijd voor heb. Ik werk fulltime met wisselende diensten, hoe moet ik voldoen aan de eisen? Ik ben van plan om er niet aan mee te doen en het zo simpel mogelijk te houden. S zijn eerste verjaardag was ook thuis met familie vrienden met in de voortuin een springkussen. Geweldig vonden de kids het.
Yeah! Ik ben het zo ontzettend met je eens, maar zoals ik op Twitter al zei, ook ik werd gepakt door de onzekerheid. Deed ik eerst nog een dansje om m’n minipizza’s, nu maak ik het iets moeilijker maar toch nog makkelijk.
Heel herkenbaar! Nu kom ik er makkelijk vanaf, want de school van mijn dochter regelt vanavond voor alle kleuters patat en een snack, maar ik kreeg het ook even Spaans benauwd. Mijn dochter is nu ziek dus gaat uiteindelijk niet. Jammer, want ik had best even willen zien hoe ze het aan gaan pakken.
Ook ik heb een enorme hekel aan knutselen en ben totaal niet creatief. Bovendien heb ik een fulltime baan, dus heb ook niet in de gelegenheid om veel tijd aan dat soort dingen te besteden. Ik voel me dan ook totaal niet schuldig als ik met iets eenvoudigs aan kom zetten. Het is gewoon niet anders.
Ik kan wel erg genieten van alle knutsels die andere ouders maken 🙂 De creativiteit en het plezier spat er vanaf. Heel erg leuk om te zien.
En mijn man? Haha, die haalt zijn schouders op als ik begin over wat we moeten koken voor het kinderfeestje. Hij nam alle kinderen mee naar de snackbar om hun eigen frietjes te halen. Vonden ze geweldig 😉
Eerst maar eens een jaartje meedraaien in het school-leven.
Alles is nu nieuw en bij heel veel zaken ben je terecht kritisch en vraag je je af wat men aan het doen is.
Maar je vindt vanzelf je draai hierin. Ook in de kerstdiner, traktatie en verjaardagsfeestje perikelen.
Leven en laten leven 🙂
Fijne feestdagen !
Marjolein
Ik ben nu bad moms aan het kijken en ik dacht direct weer aan dit artikel. Eye opener! Als je hem nog niet gezien hebt, kijken! Hij staat op Netflix :). En als je me nog zorgen maakt, gewoon van die kant en klare strikjes op de danoontjes plakken.
Ik was het eerste jaar te laat met de lijst invullen. Waardoor ik de fruitspiesjes kreeg. Man man man, wat een ellende… na het werk nog even tig spiezen vullen met fruit… ik vond het vreselijk.
Heb me toen vanaf die dag voorgenomen om elk jaar 1 van de eersten te zijn bij “de lijst”. zodat ik iets makkelijks kan kiezen. Ik heb nu al voor het 4e jaar op rij de komkommers en tomaten. En no way dat ik daar iets kunstzinnigs van ga maken. Daar heb ik namelijk helemaal geen zin in… en mijn schoonmoeder ook niet trouwens !!! want die is degene die mijn dochter af moet leveren op school s’avonds. En ik ga er echt niet 10000 uur eerder voor opstaan.
Als mensen willen freubelen, be my guest. Sommigen vinden het echt leuk, maar pas op, er zijn er ook bij die het niet doen voor de leuk, maar voor het aanzien (complimenten). Ze bestaan echt dames !!!
wat feestjes betreft, ik geef er graag geld aan uit. Ik wil namelijk geen thuis feestje. De horror….
Ik ben ook totaal niet creatief en geen wonder in de keuken. Ik kies steevast iets makkelijks voor het kerstdiner en maak daar verder ook geen poespas van. Op knutsel ochtenden zul je mij ook niet vinden. Iedereen moet vooral doen waar hij /zij goed in is en leuk vindt. Ik vind het zelf leuk om te helpen met lezen of met bijvoorbeeld een sportdag.
Ik denk zelf dat het grootste deel van de moeders deze creaties maken omdat ze het oprecht leuk vinden om te doen. Net als ik het oprecht leuk vind om met de kids bezig te zijn op een sportdag. Ieder z’n ding. Volgens mij ging het jou vooral om het pusherige gedrag door te zeggen wat je allemaal nog meer kan doen met zo’n Danoontje. Dat is ook niet leuk. Het moet ook gewoon ok zijn om het simpel te houden. Of om niet van knutselen te houden. Of om niet van een sportdag te houden.
Hier op school hangt er een lijst en er wordt wel verwacht dat alle ouders hun naam ergens achter zetten. Wel zo leuk voor de kids en zo ontstaat er een gevarieerd diner. Ik heb chocolade kerstboomlolly’s gemaakt. Vorig jaar uitgeprobeerd en dit jaar wilde Milan ze weer. Lijk heel wat, maar is super simpel om te maken. Maar he, stokbrood is net zo nodig (kocht ik de eerste drie jaar en wel eens een blog over geschreven, dus niet alleen maar mooie creaties), net als danoontjes etc. En niemand die zich druk maakt om de creaties van een ander. Als de kids het maar naar hun zin hebben. Voor de ouders is er ondertussen een kerstborrel op het schoolplein en alle hapjes die over zijn gaan daarheen, best geregeld 🙂
Wat betreft feestjes, ik wil ze echt niet thuis vieren en zoek altijd wat buiten de deur, genoeg te doen wat net zo leuk is. Buiten de deur is niet altijd over de top.
Het lijkt bijna een beetje alsof je naar bevestiging zoekt van andere moeders. Zelf vind ik het ook leuk om wat speciaals te maken van traktaties en partijtjes, kinderen vinden het ook superleuk. En nee, dat is niet om me uit te sloven zodat m’n kinderen met een schaal vol lekkernijen die er tiptop uitzien naar binnen kunnen wandelen. Ondanks dat ik het druk heb vind ik het gewoon leuk om te doen, daardoor kost het me geen moeite. Jammer dat je er zo over denkt en vooral: dat je het je zo aantrekt. Lijkt me echt vervelend. Ik kan me niet voorstellen dat er ook maar iemand is die straks denkt: ” Haaaaaha! Zij heeft alleen Danoontjes!” Danoontjes zijn helemaal prima, let it go :).
Rake comment en ben helemaal met je eens! Soms is het in ons hoofd groter dan dat het is. Het zou me een worst wezen wie iets maakt of wie wat meeneemt. Ieder zijn eigen ding. De druk die je ervaart komt door jezelf, niet doen! Niets moet alles mag. Zolang jij er goed bij voelt is het toch prima.
Ik denk dat je gewoon niet te snel moet denken dat mensen je veroordelen op hoe jij iets doet. Ik hou bijvoorbeeld enorm van koken en knutselen en heb er oprecht plezier in om dat te doen, maar ik zou het nooit iemand kwalijk nemen dat zij een hekel hebben aan knutselen. Maar als er een stukje voor een schoolkrant geschreven zou moeten worden ben ik weer weg haha. Iedereen zijn voorkeur en kwaliteiten
Iedereen moet inderdaad doen waar ie zelf zin in heeft (of niet dus ;)), maar je ziet wel aan het aantal comments dat het leeft.
Oké, vooruit ik ook, ik hoor ook bij de ‘bakkende moeder groep’. Ik zeg niet dat het één van mijn kwaliteiten is, maar ik vind het erg leuk om te doen voor mijn kinderen. Zoals ik andere moeders altijd hele leuke dingen zie doen met haar kinderen en alle tijd kunnen maken om met ze te spelen (waar social media ook vol mee staat), hoop ik dat mijn kinderen hierin trots op deze mama kunnen zijn. Ik zou dit nimmer of nooit doen om te provoceren naar andere moeders.
Ik denk als ik diep binnen in mezelf kijk, dat ik met zulke bakwerken eerder iets ‘goed probeer te maken’ naar mijn kinderen voor al het andere waar ik niet zo goed in ben.
Hoi Shirley, ik heb nog nooit gereageerd maar nu vond ik het toch even “nodig” hoor! Jij bent zó’n goede moeder! Dat lees ik tussen alle regels door en dan ga jij je nu druk maken om al die moeders die volgens jou straks gaan vinden dat jij niet creatief genoeg bent? Je doet het gewoon super! En hoe vaak denk je nou dat die ouders nog zullen denken: “nou, die Shirley heeft het zich maar makkelijk gemaakt”. Probeer vooral jezelf te blijven want als je je nu al in allerlei bochten gaat wringen om aan het “ideaalbeeld” te voldoen is het einde zoek. Doe waar je jezelf goed bij voelt en weg met die onzekerheid, echt nergens voor nodig! En hoewel m’n eigen zoon al 24 jaar is (en ik ook allang die kinderfeestjes voorbij ben) geniet ik volop van je blog! Ga zo door! Zouden die schoolpleinmoeders dat ook allemaal kunnen?
Ik ga er hier maar van uit dat de ouders het voor hun kinderen graag goed willen doen..
Zelf me er ook met 2 pakken gele vla van af gemaakt, wat de keuze van me zoontje was. Toen ik zelf zei hoeft mama dan niks meer te doen? (Nadat andere school moeders hoorde over idd hele creatief) zei mijn zoontje, neejoh mama dat is alleen maar heel veel werk, gele vla is gewoon heel lekker..
Toen de gele vla niet op was en me zoontje aan juf vroeg of hij het mee naar mocht moest ik wel even lachen.. het maakt die kids echt niet uit of je 30 rendieren hebt gemaakt of 2 pakken gele vla hebt gekocht 🙂
Denk ik
mijn hemel wat zitten er onvriendelijk reacties tussen terwijl ik het zo met jou eens ben!
met zijn volgende party vast ook zulke reacties bereid je maar voor 😉
heb zelf idee als we allemaal gewoon doen het over de top in Amerika blijft en nl nuchter blijft
Af en toe vind ik jouw onderwerpen leuk en interessant om te lezen, maar soms vind ik je artikelen wat zeurderig en oordelend overkomen. Niet iedereen is hetzelfde Shirley, let it be!
Auteur
Ik schrijf vanuit mezelf, vanuit Shirley. Ik schrijf over dingen die me bezighouden en dingen waar ik misschien anders tegenaan kijk. Dan kan het ook anders zijn dan hoe anderen het misschien ervaren. Totaal niet mijn bedoeling om te oordelen, maar om te laten zien hoe ík over bepaalde zaken denk en hoe míjn beleving is. Net als dat anderen schrijven hoe jij het beste hapjes voor je kind kunt maken voor het Kerstdiner. Daar denk ik er dan weer het mijne van. Maar ik zal er eens op letten, had zelf het idee dat het wel meeviel, Dorien. Of Jessy? Of? 🙂 Fijne dagen!