Maddox is 15 maanden

Maddox is 15 maanden en hoe gek het ook klinkt, ik had niet verwacht dat ik zó snel dit artikel zou gaan schrijven. Het gaat allemaal zo ontzettend snel! De weken vliegen voorbij en voordat ik het weet zijn er weer een paar maanden voorbij. Bij Skyler kon het me allemaal niet snel genoeg gaan. Voor mijn gevoel werkte ik ergens naartoe en moest Skyler groot om eindelijk ergens van te kunnen genieten. Bij Maddox is dat heel anders. Ik geniet onwijs van deze periode, maar het voelt ook alsof het me allemaal door de vingers glipt. De tijd gaat sneller dan ik wil en daardoor lijkt het alsof ik veel mis en niet genoeg ergens bij stil kan staan. Maar that’s life. Kleine baby’s worden actieve dreumesen en inmiddels is het alweer 15 maanden geleden dat ik ben bevallen.

Vroege vogel

Maddox is een actief kind dat direct aan staat als hij zijn ogen opent. Dat ogen openen gebeurt trouwens al rond 06:00 uur tegenwoordig en dus zijn we lekker vroeg beneden. Zo hebben we in ieder geval iets aan onze dag, moet Maddox denken. Nu ben ik eigenlijk altijd wel goed met vroeg opstaan en ben ik meer een ochtend- dan een avondmens, maar omdat Maddox nog niet doorslaapt valt het me wel allemaal wat zwaar. Rond middernacht vraagt Maddox nog steeds een fles die vervolgens helemaal leeg gaat en regelmatig moet ik er nog twee of drie keer extra uit om hem uit benarde posities te halen of omdat ‘ie zijn vier spenen kwijt is. Het zijn in ieder geval niet de hysterische buien die we van Skyler kennen dus wat dat betreft is het een hele verbetering. Laten we hopen dat Maddox iets eerder het doorslapen onder de knie gaat krijgen dan zijn grote broer. Dan sta ik met liefde om 06:00 uur op.

Kiloknallers

De groei van Maddox verdient even aandacht want dat gaat hartstikke goed. De eerste maanden viel Maddox meer af dan dat ‘ie aankwam en dat resulteerde uiteindelijk in een duik onder de -2.5-lijn. En dan kun je nog zo hard roepen dat ieder kind anders is en iedere baby zijn eigen curve volgt, maar het gaat je niet in de koude kleren zitten. Voor mijn gevoel kunnen we nu eindelijk die fase een beetje afsluiten. Vorige week was ik naar het consultatiebureau om Maddox even te laten wegen en daar tikte hij de 9.9 kilo aan. Bijna tien! Ik dacht dat we het nooit zouden halen, haha. Hij zit met dit gewicht op de -1-lijn in de curve en dat is hartstikke netjes. Tel daar een gemiddelde lengte van 79 centimeter bij op en we hebben hier te maken met een heel gezonde bouw. Deze cijfers had ik echt even nodig om dat gewicht los te kunnen laten en ik neem me nu dan ook voor om niet meer naar die weeguurtjes te gaan. Over een paar weken moeten we terug naar de kinderarts en met twee jaar hebben we een afspraak bij het consultatiebureau. Dan zien we wel weer verder!

Rennen en vliegen

Maddox gaat qua ontwikkeling enorm rap. Hij zit geen seconde stil en vindt het maar al te leuk om de wereld te ontdekken. Hij rent, probeert te springen, doet je in alles na en is een enorme grapjas. Hij heeft continu prikkels nodig en wil van de ene kant van de kamer naar de andere kant binnen 1 seconde. Qua spraak is hij nog niet zo snel (papa, mama, bah en die zijn de enige woorden die er goed uitkomen) maar qua motoriek gaat ‘ie als een speer. Knuffelen zit er niet meer in en lekker gedragen worden hoeft voor hem ook niet meer. Lopen is wat ‘ie wil en het liefst trekt hij zelf een sprintje naar het einde van de straat. Ik vind dat wel echt even een dingetje, helemaal omdat ik zo genoten heb van die babyfase en al dat knuffelen en dragen dat daarbij kwam kijken. Het is jammer dat dat zo goed als voorbij is maar gelukkig hebben alle fases iets leuks.

Eten stapelen

Wat ik iets minder vind momenteel is het niet willen eten. Iedere maaltijd is een gevecht en als we snackbordjes maken belandt er ook meer op de grond dan ik zou willen. Bij de tomaten wordt alleen het sap eruit gezogen, van komkommers wordt alleen het middelste gegeten en na twee happen brood vindt Maddox het allemaal wel best. Gelukkig heeft Maddox nog wat flessen overdag en ’s avond waardoor het wel gecompenseerd wordt. En ach, nu dat gewicht goed gaat zal hij vast genoeg binnen krijgen. Het is alleen een beetje jammer dat hij het avondeten niet zo goed eet. Als hij namelijk wel goed eet, komt hij ’s nachts niet rond middernacht maar vaak pas rond 3 uur voor een fles. De rest van de nacht verloopt dan ook een stuk rustiger. Ik probeer dus overdag ook maar een beetje te stapelen met crackers, rijstwafels en tussendoortjes als fruit, knijpfruit, fruitrepen, etc. Het hoort echt bij deze leeftijd en is vooral een kwestie van mama in de zeik nemen. Op school eet hij namelijk wel. Alles. Haha.

Druktemaker

Al met al gaat het heel erg goed. Ik noem hem onze druktemaker en dat is ‘ie ook echt. Voor hem geen rustmomenten als hij wakker is. Ik ben dan ook heel blij dat ‘ie toch weer twee keer slaapt op een dag. Dat heeft hij, maar ook ik nodig. Ik kan zelf niet zo goed tegen hysterie en dan is zo’n hyperactief kind best vermoeiend. Maar aan de andere kant: het is altijd een feestje met Maddox, geen dag is hetzelfde, het zorgt voor grappige momenten en het is ontzettend mooi om hem zoveel plezier in het leven te zien hebben. Van mij mag de tijd op pauze; voor hem kan het niet snel genoeg gaan tot zijn tiende verjaardag!