Lieve Skyler,
Over twee maanden word jij vier jaar. Je kijkt er heel erg naar uit, vraagt regelmatig hoeveel nachtjes slapen het nog is en bent al druk bezig met je verlanglijstje. Mama vindt het allemaal een beetje te snel gaan en kan gewoon niet geloven dat ze je over drie weken voor het eerst naar de basisschool gaat brengen voor een wenochtend. Time flies when you are having fun. En wat hebben we het gezellig samen.
Aan de ene kant wil ik je nu in een doosje stoppen, heel klein houden en dicht bij me dragen. Aan de andere kant geniet ik onwijs van jouw groei. Wat ben je mooi, knap en lief. Wat doe je het goed! Je bent een echt mama’s kindje, houdt onwijs van knuffelen en er gaat geen dag voorbij dat je me niet vertelt dat ik een lieve mama ben. Dat doet me goed want de afgelopen tijd is het een beetje hectisch geweest in huis waardoor er iets minder aandacht voor jou was. Gelukkig ben jij je daar niet zo bewust van geweest en ging jij lekker je eigen gang. Je bent met recht een grote broer en wat ben jij trots op deze rol. Volgens mij hadden we je niks mooiers kunnen geven dan dit.
Het liefst neem je Maddox nu al mee op sleeptouw. Je wilt hem soms iets te hardhandig optillen, hem van alles voeren, met hem spelen, met hem knuffelen en hem kusjes geven. De hele dag door. Wat dat betreft had Maddox zich geen betere grote broer kunnen wensen. Vanaf dag 1 ben je dol op je broertje en er gaat geen dag voorbij zonder even geknuffeld te hebben. Als je bij opa en oma bent wordt er zelfs even gefacetimed en geroepen ‘lieve Maddoxje, ik ben snel weer thuis’. Als mama kan ik mijn geluk niet op met twee van zulke kanjers in huis.
Sinds een paar weken ben je zindelijk en wow, wat was dat een grote en stoere stap. Je hebt je lekker niks aangetrokken van iedereen en je eigen tempo gevolgd. In zo’n hectische tijd is dat alleen maar heel erg goed. Je werd grote broer, Maddox was veel aan het huilen waardoor het allemaal wat onrustig werd in huis, je moest opeens de aandacht verdelen en toch is het allemaal goed gekomen.
Er werd me gisteren in het ziekenhuis verteld dat ik zo’n relaxte mama ben en daardoor twee heerlijke, lieve en makkelijke kids heb. Maddox heeft zich uren zoet gehouden en ook jij kwam vrolijk binnen en bleef netjes bij me wachten tot je weer naar huis ging. Maar ik ben juist zo relaxt omdat jullie zo lief zijn. Ik had me geen betere kindjes kunnen wensen en glunderde van trots toen ik jullie zo rustig bij me had in zo’n nare omgeving. Je beloofde me heel goed op Maddox te passen en papa te helpen en thuis hoorde ik dat je deze rol heel serieus nam. Wat ben je toch een lieverd.
Er komt een heel spannende periode voor ons aan die in het begin behoorlijk wennen gaat zijn. Je gaat stoppen op het kinderdagverblijf en starten op de basisschool. Je vraagt regelmatig welke vriendjes er met jou mee gaan en of N. en J. ook naar dezelfde school gaan. Helaas niet. Je start helemaal in een nieuwe klas in Aalsmeer met alleen maar nieuwe gezichten. Dat gaat heel erg wennen zijn en ik weet dat je dat eng en spannend gaat vinden. Maar ik beloof je dat ik je bij de hand zal nemen en je zal begeleiden bij deze stap. Je krijgt de tijd en ruimte om alles te ontdekken en op jouw tempo aan het schoolleven te wennen. Voor nu lijk je er veel zin in te hebben maar je bent ook een beetje angstig voor wat komen gaat. Gelukkig beginnen je ogen te glunderen als we het over de helikopter-sticker hebben die je zelf heb mogen uitzoeken en over de winkelkraam waar je vanaf dat moment op school mee mag spelen. Daar verheug je je volgens mij nog het meeste op.
Ik kijk terug op fantastische en mooie jaren. We hebben het toch maar mooi gedaan! Ik vind dat de tijd snel gaat maar met jou is het een feestje. Je wordt met de dag liever, leuker, knapper en daarom vind ik het helemaal niet zo erg dat er alweer bijna vier jaar voorbij zijn. Ik weet dat er mooie tijden voor terugkomen. Je wordt groter, zelfstandiger, sterker. Ik ken je door en door en hoef je maar aan te kijken om te weten wat je wil.
Je zegt altijd ‘je bent de liefste mama van mij’. En dat is me een heel waar genoegen. Wat is het een feestje om jouw mama te mogen zijn.
Ah zo mooi. Oprecht tranen in m’n ogen
wat een mooie brief, ik zou graag zulke mooie aan mijn zoon willen schrijven…
Pfff, ik krijg er tranen van in m’n ogen… Onze oudste wordt ook bijna 4 dus het is heel herkenbaar.
Wat een mooie brief Shirley!! Die gaat hij later met heel veel liefde teruglezen, dat kan niet anders.
Wat een mooie brief. Tranen in mijn ogen. Kan ook door de zwangerschapshormonen komen :). Echt mooi geschreven!
Pfff net-bevallen-hormonen en deze brief: perfecte combi voor een paar waterlanders waar je u tegen zegt. Zo mooi.
Tranen in mijn ogen om deze mooie brief aan Skyler!!! Prachtig en oprecht!!
Wauw, wat een eerlijke en prachtige brief en wat een knappe heerlijke jongens hebben jullie toch!
Wow Shirley, mooi geschreven. Tranen over m’n wangen. Het is zo herkenbaar voor mij met ook 2 jongens. Bram is een paar maanden jonger dan Skyler dus door jou weet ik goed wat ik ongeveer nog voor m’n kiezen ga krijgen. 🙂 ik volg je graag!
Prachtig. Dat zou iedere moeder eigenlijk moeten doen.
Poeh ik heb onlangs zelf een (tamelijk sentimentele ;)) brief aan mijn jongste gepubliceerd maar deze komt ook weer binnen hoor… Zo mooi hè Moederliefde.
Oh wat lief dit <3. En ik geloof ook zeker dat je een hele relaxte mama bent 🙂
geen woorden alleen een dikke strot en dikke ogen….. wauw
Prachtige brief, tranen in mijn ogen…