Tijdens de zwangerschap van Skyler was ik heel stellig: ik moest en zou borstvoeding gaan geven aan mijn eerste kindje. Niet alleen omdat het me iets heel moois leek; ook omdat ik last van eczeem en allergieën heb en ik op deze manier goede antistoffen kon gaan meegeven aan Skyler. Helaas is het niet gelukt en gooide ik na tien dagen de handdoek in de ring. Skyler wilde niet aanhappen, mijn productie kwam niet op gang, door het kolven waren mijn tepels helemaal stuk en iedere voeding duurde anderhalf uur omdat ik Skyler eerst moest aanleggen, vervolgens moest gaan voeden op een andere manier en moest kolven om toch wat melk te produceren. Iedere drie uur hetzelfde riedeltje. Resultaat: gestreste moeder, gestrest kind en een vreselijke eerste week die alleen maar in het teken stond van voeden, voeden en nog eens voeden. Dat ik tijdens de tweede zwangerschap twijfelde of ik borstvoeding nog eens een kans wilde gaan geven, zal niet helemaal uit de lucht zijn komen vallen. Ik schreef mijn onzekerheden op en heb veel gesproken met mensen om me heen. Tot een vriendin opeens het volgende tegen me zei: ‘je hoeft niet nu al te beslissen. Beslis het gewoon na de bevalling. Kijk wat op dat moment goed voelt.’ Ik liet alles los en gaf inderdaad aan bij de verloskundige dat ik niet wist wat voor voeding de baby zou gaan krijgen en dat ik dat pas later wilde beslissen. Borstvoeding schoof naar de achtergrond en ik kon er een stuk relaxter mee omgaan omdat het niet gepusht werd. Niet door de verloskundige, maar ook niet door mezelf. Ik zorgde in ieder geval voor flessen en flesvoeding in huis en de rest zouden we later wel bekijken. Mijn vorige artikel over borstvoeding sloot ik als volgt af: ‘Misschien dat ik dit keer dus ‘nee’ zeg en kies voor de rustige start voor ons allemaal. Met fles en kunstvoeding. Vraag het me over een week of 20 nog eens, als ik met een pasgeboren baby op schoot zit!’ En nu, drie weken na de geboorte van Maddox en daadwerkelijk die 20 weken verder, kan ik jullie vertellen dat ik tóch overstag ben gegaan en borstvoeding geef. Of anders gezegd: borstvoeding én kunstvoeding. Een gouden combinatie voor mij die enorm goed voelt.
Ja, doe maar
De geboorte van Maddox ging hartstikke goed en hij werd dan ook direct voor ruim een uur op mijn borst gelegd toen hij ter wereld kwam. Heerlijk om zo’n goede start te hebben. Ik heb altijd geroepen dat ik aan Skyler niet merkte dat hij een maand te vroeg geboren was maar nu ik het verschil ken met een kindje dat geboren werd met 41 weken, moet ik daar toch een beetje op terugkomen. Maddox is een stukje meer en beter ontwikkeld dan Skyler toentertijd. En terwijl Skyler maar niet wilde aanhappen na de geboorte en ik direct een kolf naast mijn bed kreeg gereden, was dat nu een heel ander verhaal; Maddox was binnen een mum van tijd naar mijn borst aan het zoeken en met zijn mondje aan het happen. ‘Wil je borstvoeding geven?’, vroeg de verpleegster me op dat moment. En ik weet niet zo goed waarom, maar op dat moment wist ik het: ja, ik wil borstvoeding proberen. Maddox was vreselijk aan het zoeken en met zijn mondje aan het happen, dat ik niets anders kon dan hem aanleggen. Binnen no time had hij mijn borst op de goede manier vast en begon hij te drinken. Aan allebei de borsten, voor een kwartier lang. En dat nog geen paar minuten na de bevalling. Ik vond het heel erg bijzonder en nam mezelf dan ook voor om dit thuis verder te proberen. Ik moest en zou het een kans geven.
Combinatie met kunstvoeding
Eenmaal thuis heb ik mijn onzekerheden gedeeld met de kraamverzorgende. Ik wilde het wel proberen, maar niet ten koste van mezelf en de rust. Ik wilde niet kolven omdat ik trauma’s heb van die apparaten, heb geen ambitie om een langvoeder te worden en bijvoeden met kunstvoeding moest absoluut geen probleem zijn. En zo ging ik de kraamweek in, met de houding ‘we bekijken het per dag en iedere voeding is mooi meegenomen en een fijn momentje voor onszelf’. Ik heb geen borstvoedingsdoel en vind iedere dag een cadeautje en al zóveel meer dan ik Skyler heb kunnen geven. Die houding bevalt me enorm goed en heeft me al door de afgelopen drie weken heen geholpen. Geen onzekerheden, maar doen wat goed voelt. Voor zolang het duurt. Overal vrede mee hebben en vooral waken voor de rust. Voor mezelf, voor Maddox en voor het gezin. Er loopt immers nog een kindje rond.
Kolven? Nee!
De eerste dagen duurde het even voordat mijn productie op gang kwam. Omdat ik niet wilde kolven moest ik Maddox gewoon lekker vaak gaan aanleggen, iets wat ik dan ook deed. Daarnaast voedde ik Maddox bij als hij daar om vroeg. Na de borstvoeding checkten we of hij voldaan was en zo niet, dan maakten we een flesje kunstvoeding erbij. Dit omdat mijn productie toch wel wat te wensen overliet. Als ik erbij was gaan kolven had het misschien wat sneller gegaan allemaal maar ik weet ook: met kolven gaat voor mij de lol eraf en dat is het me niet waard. Zodra mijn tepels weer onder het eczeem komen en alles open barst, gooi ik de handdoek in de ring omdat het te pijnlijk wordt en ga ik er weer met een negatief gevoel op terug kijken. En dus gingen we door op deze manier. Beide borsten aanbieden en vervolgens kijken hoe Maddox zich gedroeg. Bij onrustigheid kwam de fles en als hij tevreden was, lieten we de fles achterwege. De ene dag had Maddox vijf flesjes nodig om voldaan te zijn; de andere dag waren dat er maar twee of drie. Nooit de hoeveelheden kunstvoeding die hij mocht want ik had zéker melk in mijn borsten, maar toch een soort ‘toetje’ -zoals de vrouw van het consultatiebureau zo mooi zei- om te zorgen dat hij helemaal happy was na iedere voeding. Ik ben blij met de steun die ik van alle kanten krijg en dat zowel de verloskundige, de kraamhulp en het consultatiebureau goed naar me hebben geluisterd en mijn wensen respecteren. Ze vonden mijn keuze mooi en goed en ik kreeg dan ook passende en fijne adviezen om deze manier fijn voort te zetten. Ook dat was bij Skyler anders, waar sommige mensen toch wel heel erg op de borstvoeding gericht waren waardoor ik nog meer druk ervoer en het uiteindelijk nog meer als falen voelde toen het mislukte.
50/50
Momenteel zijn we (bijna) drie weken verder en doen we het nog steeds op deze manier. De fles is geen vervanging voor de borstvoeding, maar een aanvulling. Er zijn dagen geweest dat Maddox voldoende had aan mijn borst en slechts één flesje ’s avonds voor het slapengaan kreeg, maar er zijn momenteel ook dagen dat hij niet verzadigd raakt, mijn productie achterblijft, Maddox toch wat onrustig is na het voeden en hij dus wel vijf flesjes krijgt. Zo kreeg ik hem gisteren maar niet stil, totdat hij opeens een flinke fles kunstvoeding van 100ml achter zijn kiezen had zitten. Halló blije baby en hallómiddagdutje van vier uur! Maddox weegt zo’n vier kilo en mag ongeveer 600 ml melk per dag krijgen. Qua kunstvoeding zitten we gemiddeld op zo’n 300 ml en dat betekent dat ik nu nog zo’n 50/50 voed. Ik had nooit, maar dan ook nooit verwacht dat dit me zou gaan lukken. De dagen dat Maddox slechts één of twee flessen nodig lijkt te hebben en helemaal voldaan aan de borst heeft gezeten geven me voldoening en maken me onwijs gelukkig. Maar weet je? Ook de flessen maak ik met heel veel plezier. Maddox gaat steeds meer melk willen drinken en ik snap heel erg goed dat ik dat niet bij ga houden qua borstvoeding op deze manier. It’s all good. Maar al deze mooie momenten de afgelopen weken én de momenten die nog komen gaan, zijn fijn. We zijn al zoveel verder dan toentertijd met Skyler en iedere druppel moedermelk is er één. Ik ben er trots op dat ik tijdens de zwangerschap voor mijn keuze ‘ik weet het nog niet’ heb gestaan, ben trots op mezelf dat ik na de bevalling ‘ja’ zei en ik ben trots op iedere dag borstvoeding die er steeds bij komt. Juist door deze relaxte houding gaat het allemaal goed. Omdat ik geen druk ervaar en ook vrede heb met de flessen kunstvoeding die Maddox naar binnen krijgt. Hij groeit goed, doet het goed, oogt tevreden en het belangrijkste: ik als moeder ben rustig. Het is heerlijk dat ik nu op een fijne manier naar borstvoeding kan kijken en ook zelf heb kunnen ervaren hoe mooi het kan zijn.
Geen verwachtingen
Voor nu gaan we door op deze manier. Ik voed met de borst en vul aan met kunstvoeding. Soms twee flessen; soms de hele dag door. De kunstvoeding zal steeds iets meer worden, maar ik hoop dat we nog eventjes de fijne borstvoedingsmomenten kunnen houden. Als voeding, maar ook als troost en knuffelmomenten. We hebben een kolf in huis voor het geval ik de behoefte voel om hem te gebruiken en hem nodig blijk te hebben, maar vooralsnog blijft die behoefte uit. Ik wil het blijven doen op deze manier. Mijn manier. Zoals ik eerder al zei: ik heb geen doel en heb vrede met iedere situatie. Juist door pas na de bevalling te beslissen en zelfs naar nee te neigen, is nu iedere druppel winst. Mocht ik over een paar weken nog borstvoeding geven zou ik dat fantastisch vinden maar moet ik over een week de handdoek in de ring gooien omdat mijn productie niet meer toereikend is voor Maddox, of geef ik nog maar twee keer per dag de borst, is dat ook helemaal prima. Per dag bekijken en iedere voeding genieten is mijn motto. We zijn alweer drie weken verder en vooralsnog krijgt Maddox gedeeltelijk moedermelk. En dat voelt toch wel heel erg gaaf!
Wat een mooie gedachte en mooi doel zeg. Ik denk dat door jouw manier van erin staan, je veel vrouwen inspireert. Dus ik zeg; Let’s go with the flow!
Super fijn dat het zo voor je heeft gewerkt en je nu ook kunt genieten van die momenten borstvoeding geven. Snap overigens heel goed dat je niet wilt kolven. Als ik borstvoeding had mogen geven dit keer had ik dat ook niet gewild.
Wat fijn dat het zo goed gaat en dat de mensen om je heen je steunen. Bij de eerste ook bv gegeven, maar de combinatie onverzadigde baby en postnatale depressie ging niet goed. De rust kwam na 12 dagen terug toen we met kv begonnen. En bij de tweede bewust gekozen voor aanleggen na de bevalling en thuis verder met de fles. De beste keuze en rust voor ons allen. Precies wat je zegt: doe waar jij je goed nij voelt!
Ohh jouw verhaal komt best wel een beetje overeen met de mijne op dit moment! Gisteren voor het eerst maar 1 flesje van 30cc hoeven geven in 24u en man wat was ik trots dat ze bijna 24u alleen op mijn melk geteerd heeft haha. Ik zie ook elke voeding als overwinning! Ik hoop dat je nog een poosje kan blijven voeden als het voor beiden goed blijft voelen!
<3
Wat mooi hoe je de eerste keer voeden beschrijft. Iknheb zelf bv gegeven bij de eerste, maar dat was vooral in het begin heel onnatuurlijk met kolven, wegen, sondevoeding en op de ML afmeten. Uiteindelijk ging het helemaal normaal, volledig op bv. Dat was in mijn verhaal wel een geweldige mijlpaal. Tof dat je dit zo kunt ervaren!
Fijn dat die combinatie zo goed gaat. Het belangrijkste is gewoon te doen wat voor jou het beste aanvoelt en je zeker niet verplicht te voelen om dingen te moeten doen die jij niet wil.
Wat mooi dat het zo loopt! Ik denk dat jouw relaxte instelling er juist toe bijdraagt. Ik heb zelf best lang borstvoeding gegeven bij de eerste en moest iedere ochtend kolven in verband met hyperlactatie. Daar ben ik ook nooit helemaal aan gewend geraakt! Ik hoop dat jullie nog heel veel van dit soort mooie momentjes gegund is.
ik vind dit prachtig om te lezen meis en super fijn voor jou dat het nu wel lukt! xx
Wat ontzettend fijn dat het op deze manier zo goed gaat en dat je je er ook gerust en ontspannen bij voelt. Zo belangrijk!
Wat fijn dat het nu lukt om wel borstvoeding te geven! Zo fijn he, die momentjes! Ik merk nu mijn zoontje steeds ouder wordt (hij is anderhalf) dat borstvoeding voor hem echt heel erg belangrijk is voor emotieregulatie. Het is echt een emotioneel ding geworden ipv calorieenvuller (dat was natuurlijk het eerste jaar wel heel erg belangrijk). En voor mij is het ook belangrijk, die momenten. Toch even een fijn momentje samen :).
Ik denk dat je het zelf ook wel weet, maar ik wil het toch even benoemen: door half/half te geven, ben je wel bezig met de borstvoeding afbouwen. Want het blijft een vraag-aanbod principe. En als jij de fles geeft ipv aanlegt, krijgen je borsten het signaal dat er steeds minder melk nodig is (en dat is zeker zo op momenten van regeldagen, die heb je in ieder geval zo rond de 10 dagen en 6 weken – dan wil je baby alleen maar aan de borst, is niet tevreden en dat heeft een reden: je borsten moeten dan gestimuleerd worden om meer melk te maken omdat de vraag verandert). Ook als je afbouwt naar bijv 2 keer per dag voordat je kindje 6-9 maanden is, is het maar de vraag hoelang dat goed gaat omdat het dan heel vaak voorkomt dat je borsten toch niet genoeg gestimuleerd worden. Ik begrijp dat je niet graag wil kolven om je productie op te krikken maar gelukkig is dat ook helemaal niet nodig 🙂 De beste manier om je productie op te krikken is heel vaak je kindje aanleggen (dit oa vanwege de hormonen die dan vrijkomen). Maar dat betekent dan wel dat je Maddox elke 2 uur ofzo even moet aanleggen… (of vaker als hij daarom vraagt).
Maar goed, wie weet wil je wel al afbouwen en dan is het natuurlijk helemaal prima zoals het gaat 🙂
Auteur
Afbouwen is inderdaad helemaal prima! Ik leg Maddox iedere twee a drie uur aan maar daarna hebben we evengoed de fles. Ik heb er vrede mee en hoef zeker geen maanden borstvoeding te geven 🙂 We zien wel voor hoe lang dit goed gaat!
Wat goed dat je dat benoemt, Mariska. Ik denk namelijk dat veel mensen dit toch niet begrijpen en redeneren met: “Zie je, m’n borsten houden het niet bij dus ik moet meer en meer kunstvoeding gaan bijgeven.” Terwijl je je productie dan juist verlaagt omdat het die regeldagen en stimulatie nodig heeft… Mits een baby goed aangelegd wordt en effectief drinkt, heeft vrijwel geen enkele vrouw te weinig melk.
Maar heel fijn dat het nu op een voor jouw fijne manier gaat Shirley, zijn toch mooie momenten die je zo kunt meepakken!
Moest lachen met de titel !
Geweldig dacht ik en bij het lezen “ja heb ik ook gehad” en nog wat doorlezen dacht ik “super het zo goed loopt voor haar en zalig alles kan en mag niks moet ze zullen wel zien !
😉
Wat ontzettend mooi dat het zo fijn gaat op deze manier, en dat iedereen naar je heeft geluisterd en jou wensen heeft gerespecteerd. Dat is toch ook wel het belangrijkste een mama die zich goed voelt, anders blijft de melk ook uit.
Geniet van alle momenten die nog gaan komen!
Fijn dat het zo werkt voor jullie beiden! Mocht je toch nog wel besluiten om te kolven, zou je ook nog kunnen kijken naar een andere kolf. Mijn borsten gingen stuk van de elektrische kolf…ging blijkbaar veel te hard. Toen ik na maanden toch een handkolf kocht, was dat een ontzettende verademing. Je kunt zelf de druk bepalen. Ik had hierdoor geen open borsten meer… misschien heb je er iets aan en anders misschien wel iemand anders….
Ik wens je veel ‘genietplezier’ tijdens die bijzondere borstvoedingsmomentjes, die nemen ze je nooit meer af!
Wat fijn dat het zo goed gaat!
Wat je zegt, elke slok die hij binnenkrijgt is mooi meegenomen. Super natuurlijk als je het langer volhoudt (het wordt echt steeds makkelijker weet ik uit ervaring, haha), maar tegen je zin moet het niet natuurlijk. Daar wordt uiteindelijk niemand gelukkig van.
Herkenbaar verhaal voor mij. Bij mijn zoontje heb ik om verschillende redenen geen borstvoeding gegeven, ondermeer omdat iedereen het me zo opdrong. Dus bij mijn tweede kindje vond ik het ergens logisch om opnieuw flesvoeding te geven. De flessen stonden klaar maar het moment dat ze mn dochtertje op me legden besloot ik toch om de borstvoeding een kans te geven. Tot nu toe gaat het vlot, ik heb het volledig op me af laten komen en veel hulp van een vroedvrouw gevraagd. We zien wel hoe lang we er mee door gaan maar ben heel blij dat ik deze voedingsmomenten mee mag maken.
Ik ben net als jij mega trots. Tweede zoon vandaag 11 weken en meestal 70 borst en 30 kunst voeding.
is inderdaad heel speciaal. Bij mijn eerste zoon is het mij 4 weken gelukt. Met 11 weken verder ben ik ook reuze blij
Whoo. Dank dank dank voor het delen. Wat een positief verhaal met vooral in de hoofdrol wat je zelf prettig vind. Ik heb altijd gezegd na de 6 weken borstvoedingshel bij Nore, dit nooit meer. Maar als het zo kan wat een ideale situatie is het dan. Mocht ik ooit een 2e krijgen hoop ik er net zo relaxed in te staan als jou..
Liefs Anne