De laatste maanden is het een paar keer per maand raak in de nacht: Maddox wordt huilend wakker en blijft roepen dat hij zo’n pijn aan zijn benen en knieen heeft. Hij wordt er steeds wakker van en als het weer zo’n nacht is, zijn we zeker een paar uur met hem bezig. Soms helpt een zetpil, maar vaker valt hij van vermoeidheid in slaap tussen ons in. Het duurde even voordat we wisten wat er aan de hand was. Zoals je inmiddels weet -als je ons langer volgt- weet je dat ik geen slapers heb gebaard en het komt vaker wel dan niet voor dat we ’s ochtends wakker worden met hem tussen ons in. Maar dan huilt hij niet. Hij loopt sneaky ’s nachts naar ons toe, wurmt zich tussen ons in bed en slaapt rustig verder. Echter, dit huilen was dus anders. Hij is dan onrustig, huilt en wordt soms zelfs hysterisch. Schopt met zijn benen, trekt zijn benen naar zich toe en grijpt naar zijn knieën. Inmiddels zijn we erachter wat het is: groeipijnen. Iets wat ik net ken van Skyler maar waar Maddox dus enorm veel last van heeft.
Groeipijn
Groeipijn is een zeurende pijn in de spieren van beide benen. Het kan rond de knieën, kuiten, scheen- of dijbenen zitten en dat herken ik bij Maddox wel. Hij grijpt dus veel naar zijn knieen, maar trekt ook zijn benen en wijst dan naar zijn scheenbenen. Meestal komt de pijn ’s nachts opzetten en is er overdag weinig van te merken, zo ook bij Maddox. De pijn kan de hele nacht aanhouden. Soms met vlagen van tien minuten; soms dus urenlang in een soort aanvallen. Zo hebben we regelmatig gemerkt dat Maddox dan weer even slaapt en na een uur weer hetzelfde aangeeft.
Grote rek van de spieren
Ik heb even informatie opgezocht maar er is veel onduidelijk over dit fenomeen. Zo zegt Gezondheidsnet: ‘Tijdens de groeispurts ontstaat er grote rek van spieren en pezen bij hun aanhechting aan de botten. Botten groeien sneller dan spieren en dit veroorzaakt de rek van spieren en pezen. De rek is waarschijnlijk de oorzaak van groeipijn. Helemaal zeker is dit echter niet. Wanneer kinderen pijn voelen en onderzocht worden, is er geen lichamelijk bewijs te vinden. Op röntgenfoto’s is niets te zien en ook roodheid of stijfheid valt niet te constateren.’
Wat te doen?
Er is dan ook vrij weinig aan te doen. We troosten hem, nemen hem bij ons in bed en in het ergste geval of als de pijn maar niet weggaat, geven we hem paracetamol. Dit lijkt wel de ergste randjes eraf te halen maar het kan ook zo zijn dat Maddox zo moe is, dat hij dan diep in slaap valt. Als ik lees wat we er verder aan kunnen doen, kom ik niet verder dan een beetje masseren, een koude doek of juist een warme kruik gebruiken en spierstrekoefeningen doen. Dat wil bij hem ook nog wel eens helpen, door even zijn benen te strekken en hem in beweging te laten komen.
Ouders van nu meldt dat kinderen na een actieve dag, bijvoorbeeld na wandelen, sporten of lang buitenspelen, er vaker last van hebben. Dit vind ik moeilijk te zeggen, aangezien Maddox altijd wel heel actief is. Hij rent en speelt veel en zit maar weinig stil. Hij heeft er een paar keer per maand last van, maar die verklaringen heb ik dus niet gevonden.
Hem er doorheen helpen
Het is heel vervelend voor hem en we voelen ons als ouders machteloos. Het is echt iets waar hij doorheen moet en we kunnen het alleen maar zo comfortabel mogelijk voor hem maken, in de hoop dat het uiteindelijk snel overgaat. Omdat hij overdag nergens last van heeft, er geen zwellingen zijn en hij prima functioneert en zijn ledematen kan bewegen, maken we ons niet zo heel veel zorgen. Mocht dit veranderen of blijft de pijn te lang aanhouden, dan brengen we even een bezoekje aan de huisarts. Tot die tijd is het troosten, hem bij ons nemen, paracetamol geven en hem er doorheen helpen! En kijken naar zijn belachelijk lange benen, die iedere nacht weer een stukje langer lijken te worden…
