Een tijd geleden heb ik tijdelijk geschreven voor het online platform van Kek Mama. Ik kreeg de vraag of ik iemand wilde interviewen die haar kindje was verloren. Het zou een laatste opdracht voor de website zijn. Ik weet niet precies waarom, maar het voelde alsof ik dit moest schrijven. Het interview ging uiteindelijk hartstikke goed, maar ik vond dat dit verhaal meer nodig had dan alleen online woorden. Ik trok de stoute schoenen aan en vroeg aan de hoofdredacteur of het ook in het magazine geplaatst kon worden. Dat mocht. Het verhaal verschijnt eind augustus in de papieren editie van Kek Mama. Hier ben ik echt onwijs trots op en ik kan niet wachten tot ik het in handen heb. Wat ik ook nog eens heel erg leuk vind, is dat ik contact heb gehouden met de mensen die ik geïnterviewd heb. Alsof het zo allemaal moest zijn. Het duurt nog even tot het stuk verschijnt, en dat is precies de reden waarom ik dit blog schrijf. Bij mijn werk nu gaat het een beetje anders. En de reden dat ik nu weer even wat meer afwezig ben online, is omdat we weer in de afronding van het volgende magazine zitten.
Elke maand
AmstelveenZ verschijnt elke maand. We werken met veel actuele thema’s en daarom schrijven we niet vooruit. Dat houdt in dat ik op dit moment niet weet wat er volgende maand in het magazine gaat verschijnen. Ik heb geen flauw idee waar ik volgende week, die week daarna of die week daarna naartoe moet. Nu, na bijna acht maanden, begin ik daaraan te wennen. Maar ik ontkom niet aan het stressgevoel dat ontstaat als ik nog een verhaal nodig heb terwijl we volgende week alles naar de vormgever moeten sturen. Of erger: moeten gaan drukken.
Eerste week
Zodra het magazine naar de drukker gaat, volgt een rustige week. We zetten wat lijntjes uit, struinen internet af, bekijken de mailbox en zijn ondertussen een beetje de website aan het vullen. Dit is echt mijn minst favoriete week, aangezien we dan net een hectische periode hebben afgesloten en ik nog niks in het vooruitzicht heb. Aan het eind van deze week rolt het magazine wel van de band en kan ik beginnen met alle artikelen online zetten.
Tweede week
De tweede week begint het allemaal een beetje te lopen. Dan kan ik al wat algemenere stukken schrijven (evenementen, boeken, alles wat niet helemaal tijdgebonden is en waar ik geen afspraak voor nodig heb). Ook krijg ik dan soms al wat telefoonnummers die ik kan contacten om een afspraak te maken voor een advertorial. En ik ben dan nog steeds bezig met de website; nieuwsberichten plaatsen en artikelen uit het magazine online zetten.
Derde week
In de derde week vinden de eerste interviews plaats en kan ik deze gaan verwerken. We doen er een schepje bovenop en proberen zoveel mogelijk verhalen uit te werken. Ik vind het heerlijk als ik wat afspraken kan combineren met het uitschrijven van verhalen op kantoor. Ook zetten we de eerste stukken klaar voor de vormgever, zodat ze kunnen beginnen met het opmaken van de pagina’s. Een superfijne week, waarin genoeg te doen is. Ik ben altijd wel lekker bezig en vind het vooruitzicht van week 4 ook altijd leuk.
Vierde week
Want dan breekt week 4 aan. De week waarin de pagina’s allemaal naar de vormgever zijn en ze weer teruggestuurd worden naar ons. Ik ben in deze week bezig met de allerlaatste verhalen, maar tegelijkertijd ook bezig met de correctierondes. Daar geniet ik van, van spelfouten vissen. Mijn collega vindt deze week niet zo leuk als ik, maar ik vind het prettig werken als ik met een doel naar kantoor kan. De eerste twee weken zijn voor mij echt veel te rustig. Laat mij maar interviewen, uitschrijven, corrigeren, achter elkaar door.
Op dit moment
Inmiddels zitten we in deze vierde week. Ik heb nog twee verhalen uit te schrijven, de eerste pagina’s zijn terug naar de vormgever met correcties en er staan ook alweer nieuwe pagina’s klaar om gecheckt te worden. Ik ben een tikkeltje gestrest omdat ik deze editie wel heel veel heb geschreven en voor mijn gevoel in tijdnood kom. Bovendien gaat mijn collega vrijdag op vakantie. Maar met woensdag als extra werkdag moet het goed komen. Gelukkig kan ik heel snel typen, haha.
Stil online
Ik heb alleen in deze week niet echt de ruimte in mijn hoofd om blogs te verzinnen en ’s avonds nog te schrijven. Dus mocht er iets minder online staan, weet dan dat ik in mijn drukke periode zit en continu aan het interviewen, schrijven en corrigeren ben. Hartstikke leuk! Om vervolgens maandag weer helemaal opnieuw te beginnen en in een zwart gat te vallen. Maar wel met weer een mooi magazine naar de drukker.
