Drie jaar geleden, op 2 november 2013, plaatste ik een buikfoto online op Instagram en Facebook. Ik vertelde daarbij dat het aftellen ging beginnen, dat ik 36 weken zwanger was, dat het de laatste loodjes zouden zijn en dat november hoogstwaarschijnlijk de maand zou worden waarin ik zou gaan bevallen van Skyler. Wat ik op dat moment nog niet wist, en waar ik helemaal geen rekening mee had gehouden, was dat hij vier dagen later op mijn borst gelegd zou worden. Dat ik dus helemaal geen laatste loodjes gekend heb en plotseling binnen een paar uur moeder was. Mijn vluchttas stond nog niet klaar, mijn werk was nog niet af en ik was er simpelweg gewoon nog niet helemaal klaar voor. Toch heeft de natuur daar niks mee te maken. Het komt zoals het komt. En dus beviel ik bij 36 weken en 4 dagen van het allerleukste kind, genaamd Skyler.
Dat ik toentertijd zo vroeg beviel – ondanks dat Skyler helemaal niet zo klein was blijft het toch een randprematuurtje- wil helemaal niet zeggen dat het nu weer het geval gaat zijn. Toch hou ik er ergens wel rekening mee. Ik heb weer zo’n sterk gevoel dat baby nummer twee eerder gaat komen en dat zou prima passen in de lijn zoals die bij mijn moeder ook was; ik kwam vier weken te vroeg, mijn broertje kwam vier weken te vroeg, Skyler kwam bijna vier weken te vroeg… Maar ja, jullie hebben gisteren kunnen lezen dat mijn gevoel soms een loopje met me neemt.
Ergens vond ik het heerlijk dat Skyler te vroeg kwam. Ik heb geen moment gekend van ‘wachten’, heb me totaal niet druk kunnen maken om de bevalling omdat het zo plotseling kwam en heb de boel de boel moeten laten, iets wat voor mij soms ook weleens nodig is. Geen artikelen vooruit geschreven maar hé, de wereld verging niet. Ik heb me nooit lichamelijk ongemakkelijk gevoeld, mijn buik was prima te handelen en niet te groot, ik ging nog gewoon naar afspraken en heb tot een dag voor mijn bevalling alles vlekkeloos doorlopen. Dat ik die verdomde vluchttas nog moest inpakken met maandverband tussen mijn benen omdat mijn vliezen waren gebroken had ergens ook wel iets grappigs, na al mijn ‘shit, die vluchttas!’ zinnen in de wekelijkse verhalen die ik voor jullie bijhield. Ook had Skyler een prima lengte en gewicht en is hij geen moment in gevaar geweest omdat ‘ie zich eerder aankondigde. Anders gezegd: hij was er gewoon klaar voor –en klaar mee…- en wilde maar al te graag zijn ouders ontmoeten.
Natuurlijk heb je het een volgende keer niet voor het zeggen. Zoals de verloskundige al zegt: je volgende kindje kan gewoon blijven zitten tot de uitgerekende datum of zelfs twee weken later komen. Toch zou ik weer zo tekenen voor een situatie zoals met Skyler. Mezelf nog erg prettig voelen, geen buik die te grote vormen aanneemt en vooral niet hoeven ‘wachten’ tot de weeën beginnen. Gewoon plotseling overvallen worden door de gebroken vliezen en de bevalling laten beginnen. Mits het kindje natuurlijk helemaal volgroeid is en daadwerkelijk klaar is om te komen. Anderzijds heeft het ergens ook zijn nadelen. We werden overgedragen aan de gynaecoloog waardoor ik mijn verloskundige niet heb gezien en Skyler moest echt wel even een nacht in de couveuse blijven om op temperatuur te komen. Hij had moeite met aanhappen waardoor borstvoeding een struggle was… Maar als ik dat allemaal bekijk, kan dat ook per kindje weer verschillen. De gynaecoloog was fantastisch en het maakte me niet uit wie er op dat moment tussen mijn benen bezig was, borstvoeding lukt bij andere prematuren weer wel en ook waren wij de volgende dag heerlijk thuis omdat zowel Skyler als ik het perfect deden.
Het is jammer dat je niet in de toekomst kunt kijken want ik ben heel benieuwd wanneer baby nummer twee gaat komen. In april, rond de uitgerekende datum van de 20e? Of zitten we op eind maart? Of misschien wel 1 mei, de dag dat Raymond en ik 14 jaar samen zijn? De tijd gaat het uitwijzen… In ieder geval staat de vluchttas met 32 weken klaar om mee gegraaid te worden naar het ziekenhuis!
”In ieder geval staat de vluchttas met 32 weken klaar om mee gegraaid te worden naar het ziekenhuis!” Haha daar gaan we je aan houden 😉 En inderdaad, het is best fijn dat je bij Skyler niet zo lang hoefde te wachten! Ik weet nog dat iemand in mijn omgeving twee weken over tijd was en dat vond ik al vreselijk lang wachten, laat staan voor de moeder zelf 😉
Hey Shirly
Ik ben bevallen op 32weken 31weken 35weken en op 36weken.
Ik ken dat gevoel ook zo goed wat je zegt van niet moeten wachten maar eens het dan zover is moet je het ook overlaten en gebeurd het vaak toch anders dan je dacht of wou.
Ik was al heel vroeg bezig met alles in orde te maken thuis , opvang , namen kiezen , geboortekaartjes opgesteld voor een vroeggeboorte , alle spulletjes en kleertjes netjes waar het hoort , mijn tas stond al heel voeg klaar … want in mijn hoofd ” kon het elk moment” en toen mijn gynaecoloog het dan ook nog eens zei er rekening mee moest houden was werkelijk alles heel snel geregeld.
In ieder geval een zwangerschap vliegt voorbij dat was zo bij mij en dat is bij de mensen die ik ken…je zal je spruitje snel in je armen mogen sluiten.
Hoe dan ook er bestaat geen betere couveuse dan de buik dus hopelijk draag je toch lang genoeg om geen neotijd te moeten meemaken!
Ik wens het je zo !
Auteur
Oh, ik pleit ook absoluut niet voor neotijd, laat dat even uit de lucht zijn 😉 maar week 37 of 38 is wat mij betreft prima haha. Jammer dat we het niet voor het zeggen hebben he? 😉
Sorry voor de verloren lettertjes in mijn vorig berichtje hahaha
Ben benieuwd of nummer 2 ook wat vroeger komt! 🙂
Ik zit zelf op bijna 38 weken nu en dat wachten is echt irritant 😉
Hoi Shirley,
Op dit moment ben ik 40+3 weken zwanger van ons eerste kindje (een jongen). En ik ben wel aan het wachten. Ik heb alle vakantiefotoalbums van de afgelopen 5 jaar gemaakt, extra eten gemaakt en ingevroren, boodschappenlijstjes gemaakt voor als de baby er is (dan hoef je daar ook nier over na te denken) en ik heb het hele huis nu al drie keer schoongemaakt. Ben er dus wel klaar mee. Probeer wel iedere dag iets te doen maar ik ben gewoon zo nieuwsgierig naar mijn baby. Laat die bevalling maar beginnen!
Neenee weet dat wel Shirley 37 of 38weken is op zich een mooie draagtijd he was al blij met 36 weken vergeleken met mijn andere kindjes , 40weken pfff hahaha dat zou dan weer niks voor mij zijn geweest denk ik , maar zeker zoals in jou geval met Skyler als hij een gezonde goed op gewicht en lengte baby is is dat een mooie draagtijd !
Op naar die weken !!! 😉
Ik kan best wel begrijpen dat het wat eerder komen van Skyler prima was. Ik moet de laatste weken zelf nog mee gaan maken, maar kan me de ongemakken ook zeker voorstellen. Ben heel benieuwd hoe het bij jullie tweede kleintje zal gaan! 1 mei is natuurlijk ook wel een mooie en bijzondere datum
Altijd weer spannend, zo las ik laatst een medeblogger die ook met haar eerste kindje met 36 weken is bevallen en met haar tweede kindje de 40 weken vol heeft gemaakt. Als het kindje maar gezond ter wereld komt… Zet je alvast in je agenda bij de 32 weken dat je vluchttas klaar staat?? 😛
Onze dochter werd met 38 weken ingeleid en nu ben ik zwanger van een zoon, nu 40 weken maar ik heb het gevoel dat ie echt nog niet komt. Maar ja het is wel echt elke dag “wachten” inderdaad. Dan is eerder stiekem wel fijner. Als het gezond is en zo natuurlijk! 🙂
Haha, komt me bekend voor! Fedde werd met 36 weken en 1 dag geboren. MOCHT ik ooit weer zwanger zijn pak ik de vluvhtkoffer met 30 weken al klaar en neem ik met 34 weken al verlof!
Liefs
“de tweede komt altijd eerder” zeggen en ja hier wel het geval maar hoeft niet overal zo te zijn natuurlijk maar bij jou shir….zet koffertje maar gewoon klaar met 32 weken goed 😀
De vluchttas ja haha, dat herinner ik me nog al te goed. En nu ik dit lees denk ik , oh ja vluchttas! Maar begin mei is nog lang xD Geef een seintje als je de vluchttas klaar zit (artikel met de inhoud op de blog?) dan kan ik de mijne ook gaan klaar zetten haha 😉