Ons bezoek aan de osteopaat & de bloedtest

Wat een onwijs lieve berichten ontving ik na het artikel met een update over mij. Zowel op de site als via privéberichten kreeg ik de meest lieve woorden te horen en dat doet me heel erg goed. Ik vertelde in dit artikel dat ik grote zorgen had om Maddox omdat hij al niet zo heel erg goed groeide en afgelopen maand zelfs was afgevallen. Hij zit op het randje van ondergewicht en dat wil je natuurlijk gewoon niet. Terwijl Skyler echt lekker spekkig was op deze leeftijd en met deze lengte zo’n 9,5 kilo woog, moet Maddox had met minder dan 7,5 kilo doen. De kinderarts vond het toch reden om Maddox iets verder te onderzoeken vanwege alle klachten bij elkaar en de slechte groei en we moesten dan ook bloed laten prikken. Zes buisjes later was het een kwestie van wachten en afgelopen donderdag werd ik gebeld met de uitslag.

Goede uitslag

De uitslag was gelukkig heel erg goed. Maddox’ bloed was uitstekend, zijn nieren en lever zagen er perfect uit, de bloedplaatjes, de zuurgraad, nergens was iets op aan te merken. Ook van glutenintolerantie is geen sprake en allergieën voor pollen, honden, katten en al dat soort dingen waren ook niet te vinden. Heel erg fijn nieuws! Naast dit alles werd er ook een voedseltest afgenomen, ondanks dat deze niet zo heel betrouwbaar zijn op deze leeftijd. Maar hé, als ze toch zoveel bloed moesten afnemen, kon dat er ook nog wel bij. Die uitslag was wel een beetje gek. Maddox schijnt gevoelig te zijn voor pinda en kippenei en dat is niet zo raar en kan natuurlijk, maar er kwam ook uit dat er geen gevoeligheid was voor koemelk. En dat staat natuurlijk haaks tegenover de provocatietest, waar wel heel duidelijk naar voren kwam dat ‘ie koemelk niet goed kan verdragen. Dat zegt dus wel iets over de betrouwbaarheid en de kinderarts heeft me dan ook verteld dat ik vooral moet kijken naar Maddox’ huid en reacties op bepaalde voedingsmiddelen. Toch sta ik er niet zo om te springen om dus kippenei en pinda te geven. Gelukkig hoeft dat ook nog niet. Koemelk schrappen we sowieso het gehele eerste jaar vanwege de uitslag van de provocatietest.

Er is voor de rest niets gevonden en dus houden we het erop dat Maddox heel energiek is en simpelweg te weinig binnen krijgt voor de hoeveelheid die hij verbruikt. We zijn de flessen aan het verzwaren met meer schepjes poeder, proberen hier en daar wat extra eten te geven en gaan over niet al te lange tijd naar een diëtist die ons verder gaat helpen. Want ik kan hem wel helemaal volstoppen met eten; zijn darmen vinden dat allemaal nog steeds niet zo leuk. Dat blijft probleem nummer 1 op dit moment.

Osteopaat

Nu moet ik heel eerlijk zeggen dat het allemaal een stuk beter gaat sinds we bij de osteopaat zijn geweest. Had ik met Skyler geen goede en fijne ervaringen; moet ik toegeven dat de drie behandelingen die Maddox heeft gehad wel voor resultaat hebben gezorgd. De osteopaat heeft in deze drie keer goed zijn buik gemasseerd en de zenuwen in zijn nek, die in verbinding staan met zijn darmen. Dat zat allemaal toch wat vast. Sindsdien heeft hij betere ontlasting en heeft hij geen krampen meer na álles wat ‘ie eet. Nu komen er alleen krampen op als Maddox iets eet waar hij echt niet tegen kan en dat is tot nu toe tomaat, appel, meloen, broccoli en soms aardappel. Hij kan aardappel eten, als het maar niet veel dagen achter elkaar zijn. We moeten het dus nog steeds allemaal per dag bekijken. Op de crèche wordt er veel afgewisseld qua eten; thuis hou ik het nog steeds bij de iets veiligere opties om het in balans te houden. We kunnen doperwtjes toevoegen aan het veilige lijstje en dus wordt er lekker afgewisseld tussen de erwtjes, pompoen, wortelen, zoete aardappel en bloemkool. Hij lust in ieder geval alles dus dat is al heel erg fijn. In zijn laatste weekverslag van het kinderdagverblijf las ik ‘wat is het een feestje om jou eten te geven, je zit te spartelen voor een nieuw hapje en zit heerlijk te smullen.’

Het is en blijft zoeken. Waar reageert Maddox wel op en waar niet? Hoe doen zijn darmen het? Hoe komt het eczeem tot uiting? Nu heeft hij geen krampen meer gehad afgelopen dagen maar zit zijn hoofdhuid weer vol met eczeemplekken. We weten alleen niet waarvan dit is gekomen. Misschien wel omdat ‘ie nog steeds verkouden is en nu weer een loopoor heeft.

We gaan lekker door met het voedingsdagboek, we gaan aan het eind van de maand naar de diëtist voor iets meer begeleiding en we hopen zo Maddox goed te kunnen helpen en begeleiden met zijn darmen. In het ziekenhuis wordt hij in ieder geval goed in de gaten gehouden en dat voelt erg fijn.

Slapen

Over de nachten kan ik kort zijn; die gaan wel ietsje beter, maar het is nog niet om over naar huis te schrijven. We hoeven er in ieder geval niet meer ieder uur uit. ’s Avonds is hij vaak wat onrustig, rond 00:00/01:00 uur wil Maddox nog een fles (graag zelfs!) en negen van de tien keer is hij daarna om 04:00 uur of 05:00 uur wakker. De ene keer huilend, de andere keer party hardy omdat hij gewoon geen zin meer heeft in slapen. Met pech wordt hij nog een paar keer wakker of besluit hij twee uur wakker te blijven. Als we mazzel hebben en een goede nacht komt hij twee keer, laten we het daarop houden. Het is allemaal wat rommelig en dat komt natuurlijk omdat hij gewend is om zo vaak wakker te worden. Hopelijk helpt het dat we de flessen ophogen, hij steeds iets meer kan eten, zijn darmen iets rustiger worden en we zo meer rust kunnen creëren. In ieder geval was de osteopaat een goede zet. En wat ben ik opgelucht dat het bloed in orde was. Een groot zorg minder!