Het hoofdstuk zwanger worden en zwanger zijn is definitief voor ons afgesloten. Daar was ik al zeker van toen ik zwanger was van Maddox en daar ben ik na de bevalling alleen maar zekerder van geworden. Ik vind twee kinderen voldoende, ons gezin is compleet en de gedachte aan nog een derde, maakt me echt doodongelukkig. Heeft niks te maken met de kinderen overigens, maar puur met mezelf. Raymond en ik liggen goed op een lijn en daarom ga ik nooit meer zwanger zijn. En ondanks dat dit dus geen punt van discussie is, vind ik het wel heel erg jammer. Ik vond zwanger zijn een van de mooiste periodes in mijn leven. Waarom ik het jammer vind dat ik niet meer zwanger ga zijn?
1. Ik vond mezelf op mijn allermooist toen ik zwanger was. Ik genoot ontzettend van mijn groeiende buik, kleedde me in mooie strakke kleding omdat ik mijn buik wilde showen en ik wist mijn figuur op dat moment enorm te waarderen. Het stond me goed, al zeg ik het zelf.
2. Dat intieme gevoel is onbeschrijfelijk. Dat getrappel in je buik, dat gevoel dat er een kindje groeit. Het waren heel waardevolle maanden en ik vind het jammer dat ik dat niet meer ga voelen.
3. De aandacht vond ik toch ook wel heerlijk. Ik sta normaal gesproken niet zo graag in de belangstelling maar tijdens de zwangerschap vond ik het toch wel erg leuk en fijn om in het middelpunt te staan. Mensen tonen opeens veel meer belangstelling en zijn oprecht geïnteresseerd in alles omtrent de zwangerschap en de baby.
4. Jammer dat ik mijn ouders niet meer kan vertellen dat ze weer opa en oma worden. Hun reacties waren allebei de keren heerlijk en de trots in hun ogen op dat moment vond ik fantastisch.
5. Het klinkt misschien stom maar ik heb onwijs genoten van de echo’s en de bezoekjes aan de verloskundige. Het was keer op keer een feestje en de 3D-echo was enorm belangrijk voor me. De spanning vooraf en het fantaseren achteraf over hoe hij eruit zou komen te zien. Genieten!
6. Ik heb het geluk dat ik twee keer een prachtige en goede bevalling heb gehad. Ja, het deed vreselijk veel pijn en ja, twee keer dacht ik dat ik dood zou gaan, haha. Maar achteraf kijk ik terug op twee mooie ervaringen en ergens vind ik het jammer dat ik dat niet meer mee ga maken.
7. De eerste nacht na een bevalling meemaken vond ik ook intens. Bij Skyler was het vooral heel erg onwerkelijk en wennen; bij Maddox was het vooral hilarisch omdat we zo snel weer thuis waren en heb ik urenlang naar hem gekeken toen ‘ie naast ons lag. Zo’n trots gevoel heb ik niet eerder ervaren.
8. De kraamweek, en dan vooral de tweede keer, is iets waar ik met veel heimwee aan terugdenk. Ik zou dolgraag de tijdmachine instappen en teruggaan naar de eerste week met Maddox. Wat een droomweek en wat een droomstart met hem. Daar heb ik iedere minuut keihard van genoten en bij ieder uur dat voorbij tikte kon ik wel janken, haha.
9. Bij Skyler moest ik niks van de draagzak weten; bij Maddox vond ik het héérlijk om hem dicht tegen me aan te dragen. Ik als kinderwagen-freak, liet steeds vaker de kinderwagen staan om Maddox tegen me aan te bundelen. Dat mis ik enorm en ik vind het dan ook jammer dat ik niet meer zo’n klein hummeltje heb om in een draagzak te stoppen tegen me aan.
10. Wat ik het állermeest ga missen, is vooral het babyknuffelen na de zwangerschap. Dat urenlang op de bank zitten, je baby niet willen afstaan, die heerlijke babygeur en het feit dat je voor de rest niks hoeft.
Herkennen jullie dit ook of ben je blij dat je niet meer zwanger bent?
Ik deel dit helemaal. Drie kinderen zou ik echt niet aan kunnen, we zijn ook helemaal compleet. Maar het idee dat dit nu echt afgesloten is en nooit meer kan terugkomen, vind ik wel moeilijk. Ook al sta ik te juichen om elke dag dat ze ouder worden, zwanger zijn is wel een heel speciaal ding.
Ik was niet zo graag zwanger dus dat mis ik zeker niet. Maar ik vind het ergens wel jammer dat de periode ‘baby’s’ voor altijd voorbij is en nooit meer terugkomt. Na 2 kindjes zijn we compleet. Ze zijn nu 4 en bijna 6 en dat zijn echt zalige leeftijden. Maar als ik de babyfoto’s terugzie vloeit er af en toe een traantje.
Na 4 zwangerschappen ben ik blij dat ik niet meer zwanger hief te zijn. Ik vond het ook prachtig en genoot ook van frumneltje in mijn buik, maar nu is het echt tijd voor de volgende fase! Mijn kids zijn 5, 3, 2 en 5 maanden 🙂
ik vond het ook heerlijk om zwanger te zijn en heb echt nog wel aan een derde gedacht ondanks dat roon niet meer wilde, maar goed dat was al snel van de baan hier natuurlijk en na hoop denken ja…waarom nog een derde? ik heb 2 gezonde kids! het is goed zo 😀 en dat geld voor jullie ook zo dus 😉
Ik ben nu zwanger van de tweede. Ondanks dat ik alles voorspoedig verloopt, vind ik het juist heel vervelend die aandacht. Mensen die je uit het niets aanspreken van “wat ben je groot voor 32 weken” of “je mag zeker bijna bevallen!?”. Omdat het vreemden zijn vind ik het heel lastig om gevat en snel te reageren met als gevolg dat ik altijd met een bek vol tanden staan. Ik vind die aandacht dus niks maar geniet wel van het zwanger zijn maar die opmerkingen ga ik ZO niet missen…
Zwanger zijn vond ik echt helemaal niks, zoals je weet :’). Maar bevalling nr 2 en 3 zou ik direct weer over willen doen , net als de kraamweke . Intens genoten <3. Kan wel janken als ik me bedenk dat ik die eerste maand nooit meer mee ga maken!
Ik mis het dus nu al.. Robyn is 7 maanden hahaha. Dat hele kleine is er allang af en door allemaal gedoe en stress heb ik er voor mijn gevoel ook niet (optimaal) van kunnen genieten. Maar ik denk toch echt dat het de enige keer is, dus heb een beetje heimwee 😉
Zwanger zijn mis ik niet zo heel erg ook al deel ik wel je mening over je goed voelen in je lichaam en de aandacht. Dat vond ik ook leuk je voelt je toch ook trots ofzo. Helaas had ik op het einde wel echt veel lichamelijke ongemakken waardoor ik er niet echt meer van kon genieten. De bevalling en kraamweek was bij ons 1 grote ramp en daar kan ik soms nog wel verdrietig om zijn. In die zin zou ik het wel nog een keer willen meemaken omdat ik mezelf een fijnere ervaring gun.
Ik zit nog heerlijk in deze babybubbel met ons 6 weken oude zoontje <3
Het zwanger zijn daarin tegen mis ik totaal niet.
wat ik mis aan het niet meer zwanger zijn , zijn mijn veel grotere borsten , die zijn nu weer 2 maten gekrompen
ik mis heel veel aan het zwanger zijn
mijn steeds dikker wordende buik
mijn steeds groter wordende borsten
de aandacht
de heerlijk zittende kleding
ik laat mijn buik heel graag zien
ik vind het gewoon heerlijk om zwanger te zijn