Sinds half mei gaat Maddox naar de basisschool en dat zorgt ervoor dat onze week heel gestructureerd verloopt. Hij heeft dezelfde schooltijden als Skyler: op maandag, dinsdag en donderdag gaan ze allebei van 08.30 uur tot 15.00 uur naar school en op woensdag en vrijdag is dat van 08.30 uur tot 12.00 uur. Volgend schooljaar gaat dat wel iets veranderen, want dan gaat Skyler ook op vrijdag tot 15.00 uur. Ik heb gelijk vanaf dag 1 de overblijf geregeld omdat ze geen continurooster hebben en dit zorgt voor duidelijkheid. Ik vind het heel erg prettig om overdag meer tijd en ruimte te hebben en ik merk dat beide jongens ook wel erg goed gaan op het ritme dat school met zich meebrengt. Maddox moet nog steeds een beetje wennen, maar over het algemeen gaat het heel erg goed. Maar twee jongens naar school betekent ook dat we opeens tegen dingen aan gaan lopen. Een lijstje!
1. ‘Mama, ik ben niet boos op je, maar ik wil even zeggen dat ik vanmorgen Maddox’ trommels in mijn tas had en Maddox de mijne.’ Haha, dit zat er natuurlijk een keer aan te komen. Ik sta ’s ochtends vier broodtrommels te maken en ook al controleer ik het altijd een keer extra, tijdens het inpakken is het toch eens fout gegaan. Omdat mijn kinderen verschillende voorkeuren hebben qua eten, kunnen ze niet zomaar elkaars trommel pakken. Gelukkig zitten ze op dezelfde school en kon Skyler even snel de trommels omwisselen.
2. In de mail: de jongens hebben een schoolreisje, Skyler op woensdag en Maddox op vrijdag, en ze moeten rond 08.30 uur daar zijn en om 12.00 uur worden opgehaald. Maar ja, als het ene kind op schoolreisje gaat, moet de ander op school zijn. Op dezelfde tijden. Gelukkig ligt het allebei dicht bij elkaar en gaan ze naar een krijspaleis om de hoek, maar opeens dacht ik: ‘hoe ga ik dat doen?!’ Het is uiteindelijk goed gekomen: op vrijdag heeft oma Skyler geregeld en op woensdag weet Skyler dat hij heel even moet wachten. Als ik Maddox laat wachten, dan weet ik zeker dat de hel losbarst, lol.
3. Klassenapps. Ik vind daar wel wat van. Gelukkig worden ze hier voornamelijk gebruikt voor nieuws en bijvoorbeeld cadeaus rondom juffendag of het einde van het schooljaar maar als iemand nieuw is, iets vergeten of kwijt is of er wordt iets gevraagd, dan staat dat garant voor twintig andere ouders die reageren. En dat keer twee. Niet echt mijn hobby.
4. Mijn jongens zitten allebei op dezelfde school maar toch willen de agenda’s nog wel eens verschillen. Ze hebben allebei gym op dinsdag, Skyler heeft iedere donderdag ook gym, Maddox heeft om de week een dag extra gym, er is een kleuterfeest voor Maddox, Skyler moet een T-shirt mee en Maddox eierdozen. Twee kinderen op school betekent een dubbele administratie.
5. Wat is het heerlijk om opeens zoveel tijd te hebben! Ze zijn allebei op school en soms ben ik zo lekker bezig qua werk en dan zie ik op de klok staan dat het pas 13.00 uur is en dat ik nog twee uur heb. Ik moet er nog een beetje aan wennen, maar ik waardeer het enorm. Het voelt als een luxe.
6. De wereld van de playdates. Keer twee. Maddox begint het spelen met vriendjes te ontdekken en we hebben al een aantal keer iemand mee naar huis gehad. Precies op datzelfde moment wilde Skyler ook afspreken. Ik vind soms een playdate al veel, laat staan twee. Maar ik heb mezelf al een paar keer over mijn ‘eigen probleem’ heen gezet en twee kinderen mee naar huis genomen. Trots op mezelf! Zoals ik in mijn boek al vertel: het went, omdat de jongens vaste vrienden krijgen en je dus ook met dezelfde kinderen te maken krijgt. En gelijk bevestigd: nummer drie komt er niet. Nummer vier al helemaal niet.
7. ‘Mama, dat is mijn letter!’ Ik vind het enorm leuk om die eerste dingen weer opnieuw mee te maken. Skyler schrijft, rekent en leest heel goed; voor Maddox gaat er een wereld open en het is leuk om die belevingswereld weer mee te krijgen. Maddox wijst steeds de K aan dus ik denk dat ze daarmee bezig zijn. Ik heb hem nog maar niet verteld dat dat eigenlijk zijn letter niet is… Gelukkig roept hij het bij de X ook, haha.
8. Je raakt héél snel gewend aan de nieuwe situatie. Afgelopen week waren de jongens allebei een dag thuis vanwege een studiedag en dat was gewoon weer een beetje wennen. De ochtendspits verloopt vlekkeloos, het naar school brengen gaat goed, het ophalen, de tijd voor mezelf. Alsof het nooit anders is geweest. En tegelijkertijd ben ik heel erg dankbaar voor het feit dat ik de jaren hiervoor veel met ze heb kunnen doorbrengen, ook al dacht ik daar op het moment zelf af en toe anders over.
9. Het feit dat de jongens iets dichterbij komen qua interesses vind ik heel erg leuk. Als Maddox vraagt welke kleur dag het is, weet Skyler het antwoord omdat ze met hetzelfde systeem werken. Ze hebben dezelfde gymleraar en praten daar regelmatig over en Maddox zit nu in dezelfde kleuterklas met dezelfde juf als Skyler een paar jaar geleden. Ze hebben opeens gespreksstof over dingen waar ik buiten sta en dat vind ik enorm tof om te zien.
10. Als laatste: twee broertjes maar twee totaal verschillende kinderen. Dat werd de eerste jaren al duidelijk, maar het is mooi om te zien hoe ze nu ook hun eigen pad bewandelen. Andere interesses, andere manier van gedragen op school, andere voorkeuren. Ze maken ieder jaar een ontzettende groei door maar de eerste jaren op de basisschool zijn bizar qua sprongen. Ik ben heel benieuwd hoe dat volgend jaar gaat zijn. Dan heb ik ook vast de agenda, de playdates en de administratie iets beter op orde.
