Ik heb een tijd lang niet kunnen werken. Als ondernemer had ik geen verzekering of iets dergelijks omdat dat vrij prijzig is. Bovendien is mijn man de kostwinner, een besluit dat we toen hebben genomen. Dus zonder inkomsten van mij ben ik mijn reserves gaan aanbreken. Gelukkig had ik de jaren daarvoor lekker gewerkt en best wat gespaard en ben ik de afgelopen jaren zuinig geweest met uitgaven. Ik heb lang, na de behandelingen, de tijd kunnen nemen om te herstellen zonder druk dat ik ook inkomen moest verdienen, of een baas die achter me aan zat wanneer ik weer kwam werken. Dat heb ik wel als luxe ervaren.
Toch is het moment aangebroken dat ik het weer voel borrelen. Ik heb zin om weer te werken! Mijn zinnen zetten op iets anders. Iets waar ik altijd zo van heb genoten: mijn werk. Mijn man heeft het lekker op zijn werk, de kinderen gaan goed en hebben hun weg op school/sport na de Corona periode ook weer helemaal gevonden. Ik ben fysiek en mentaal al weer zoveel verder. Nu mijn website live is kan ik niet wachten om weer lekker aan de slag te gaan.
Een belangrijk onderdeel voor mij om te werken, naast dat ik het leuk vind en er voldoening uithaal, is dat ik mijn eigen geld verdien. Ik heb dat altijd gedaan. Ook al was het parttime, ik heb altijd iets van een eigen inkomen gehad. Het gaat ons er ook niet om dat wij als partners evenveel moeten verdienen. Zijn carrière vraagt om heel wat inzet en uren en mijn carrière kan ik op een andere manier invullen. Werken en onze kinderen zelf van school halen. We waarderen beiden onze bijdragen aan ons gezin. Geld en inzet is wat ons betreft hetzelfde.
Wij hebben ‘een traditionele rolverdeling’, zoals bij veel mensen denk ik 😊 en voelen ons daar allebei prettig bij. Mijn man werkt dus veel en ik minder. Beiden vinden we het heel belangrijk dat onze kinderen in rust opgroeien. Ik ben er altijd na school voor ze en ze kunnen sporten of afspreken met vriendjes. Geen gehaast. Dat vind ik luxe. Voor onze zoon is dat ook nodig. Hij raakt snel overprikkeld en heeft behoefte aan deze rustige basis. Ondanks dat hij nogal wat naschoolse activiteiten heeft, is zijn basis rustig. Daarbij kan ik dus bijna altijd met hem mee. En onze dochter is niets anders gewend. Die is nog nooit op de BSO geweest. Ik wil absoluut niet zeggen dat onze vorm de beste is. Ik geloof er echt in dat elk gezin het beste doet. En soms is het ook gewoon niet anders. Hoe je als moeder het ook oplost, laten we elkaar niet veroordelen. De moeders die fulltime werken, de moeders die parttime werken en de moeders die niet (betaald) werken; laten we elkaar steunen en elkaar niet veroordelen. Iedereen doet zijn best om het zo goed mogelijk te regelen.
Als ik mijn bedrijf weer opbouw zoals vroeger, dan zou ik twee volle dagen maken en de rest onder schooltijd doen. Ik zou dan mijn vader die vlakbij woont, of mijn moeder vragen om op te passen. Of een lieve oppas zoeken die de kinderen van school haalt en met ze naar de speeltuin kan, of iets dergelijks. Ik werk vanuit huis, dus ben er dan op de achtergrond bij. Maar vind maar eens een oppas die wekelijks 2 uur na schooltijd wil oppassen. Dat is echt lastig.
Daarnaast zijn mijn reserves aardig geslonken en is het fijn om weer te werken. Ik kan het daar best wel benauwd van krijgen. Ik vind het fijn dat als ik iets wil kopen, dat ik het dan kan doen. Dat ik me niet schuldig hoef te voelen. Of dat ik weer eens het weekendje weg kan betalen. Ik weet dat dit echt in mijn hoofd zit. Maar kennelijk heb ik het nodig om zelf toch wat geld te verdienen.
Dat de kinderen ‘klein’ zijn duurt eigenlijk zo kort. Voor je het weet fietsen ze zelf naar school en vermaken ze zichzelf na school. Dat is een moment dat ik dan weer eens bekijk of ik meer ga en wil werken en of dat nu in loondienst of nog als ondernemer zal zijn laat ik lekker los. We zien het wel. Voor nu is mijn doel om mijn eigen business te hebben. De flexibiliteit die dat met zich meebrengt is iets dat wij nu als gezin met z’n allen heel erg waarderen. En dat is voor mij uiteindelijk waar het om draait.
Stonne Moerdijk is 39 jaar en moeder van twee kinderen. Getrouwd met Diderik en woont in Aalsmeer. Ze is ondernemer, hooggevoelig, houdt van lekker eten met gezellige mensen, is wandelgek, sport en shopt veel. Houdt van een opgeruimd huis, want ‘opgeruimd hoofd’. En ja, ze is herstellende van borstkanker en probeert er altijd het beste van te maken. Stonne schrijft iedere vrijdag voor Mommyhood.
