In moeilijke tijden leer je je echte vrienden kennen. Deze uitspraak kennen we allemaal en ik denk dat we dit allemaal wel eens ervaren hebben. Je ziet wie er wel en wie er niet voor je kan en/of wil zijn.
Gelukkig in mijn situatie heb ik juist veel lieve mensen om me heen die ons er in meer of mindere mate doorgeen gesleept hebben. Allemaal even belangrijk. Van oppassen op de kinderen, eten langsbrengen zodat we niet hoefden te koken, een gezellige koffie, samen wandelen, mooie gesprekken en het begrip dat ik even niet zoveel wilde of kon tot aan lieve berichtjes, kaartjes en bloemen aan toe. Van beste vrienden tot aan kennissen toe, en zelfs van mensen die ik via via ken. Ik ben hier nog steeds zo blij mee.
Ik wilde graag een blog schrijven over de dingen die ik de afgelopen periode als ontzettend fijn heb ervaren. Ik merk dat veel mensen daar tegenaan lopen en zich soms ontzettend machteloos voelen. Een vriendin van mij, die helaas een jaar voor mij de diagnose borstkanker kreeg, zei zo mooi: ‘Voorheen bood ik mijn hulp aan door te zeggen: ‘Als ik je kan helpen, dan bel je me!’. In de praktijk werkt het anders. Dus zegt zij tegenwoordig: ‘Wanneer kan ik voor je koken deze week of wanneer kan ik je kinderen meenemen uit school?’ Ik vind dat zo mooi en wil dit ook zelf doen als ik iemand wil helpen. Concreet iets aanbieden, het liefst niet te ver vooruit. Dus deze week of volgende week.
Misschien doe jij dit al, maar voor mij was concreet hulp aanbieden niet vanzelfsprekend. Terwijl het in mijn aard zit om te helpen. Mensen vinden het ook fijn om ‘iets’ voor je te kunnen doen. Ik heb dat wel zo ervaren. Het is alleen soms echt heel lastig om iemand te bellen en te zeggen: ‘Kun je vanavond voor me koken?’ Terwijl ik dan weet dat die ander ook druk is met gezin of werk, snap je? Het voelt al gauw te veel.
Dus hieronder de dingen die ik zo prettig vond en die ik mezelf voorhoud als ik iemand wil helpen die in een lastige situatie zit:
• ‘Wanneer kan ik voor je koken/eten langsbrengen?’ Lieve vrienden van ons stuurden een app met ‘wat willen jullie voor stamppotten, dan brengen we dit vrijdag even langs!’ Zo fijn!
• ‘Zal ik deze week een koffie komen doen? Ik kan op die en die dag. 10 uur doen?’ Neem vooral het voortouw. Ook al reageert iemand niet direct, probeer het gewoon nog een keer. Hoe concreter je voorstel, hoe fijner. Dan hoeft de persoon in kwestie je zelf alleen even te antwoorden met ‘woensdag om 10 uur, gezellig!’
• ‘Zal ik de kinderen naar voetbal rijden?’ Wij hebben lieve ouders van school die onze zoon zo vaak hebben gebracht en gehaald. Op de vroege zaterdagochtend stonden ze voor de deur om de jongens naar een wedstrijd te rijden zodat wij na een volle week ziekenhuisafspraken even thuis konden relaxen. Echt super.
• ‘Wanneer komt je kind bij ons spelen uit school?’ Een moeder van een vriendje van onze zoon die het voortouw nam en speelafspraken inplande. Bij hen. Geen gedoe voor ons. En om 17.00 uur kwam onze zoon weer thuis na een leuke middag. Zo top!
• Mijn familie die de kinderen in het weekend lieten logeren en ze een leuke tijd gaven in andere omgeving. Zo bijzonder.
• Vriendinnen die me belden en echt naar me luisterden. Geen advies gaven met ‘weet je wat ik zou doen?’ en het daarmee zo bagatelliseren. Nee, gewoon zeggen: ‘Vertel maar schat, ik luister. Huil, lach, schreeuw. Wat jij wil’. Echt goud waard.
• Lieve apps, kaartjes en bloemen van zoveel mensen. Veel van mensen die ik niet zo vaak zie. Daarom is het zo fijn dat je weet dat zij aan je denken. Ook al heb je (voornamelijk door Corona) de laatste tijd misschien wat minder contact. Om de week ontving ik een mooie quote van een kennis die zei dat ze niet goed wist wat zij moest zeggen en daarom elke keer een mooie quote stuurde. Dat verwarmde mijn hart zo.
• Eerlijk zeggen dat je gewoon niet weet hoe jij ermee om moet gaan. Probeer je kwetsbaar op te stellen. Iemand zal je nooit veroordelen om het feit dat je niet uit je woorden komt. Ik vond het juist superknap als iemand aangaf dat ze zich geen raadt wist. Maar ik vond het wel heel lastig als mensen het bagatelliseerde of gooide op ‘ja, maar ik woon zo ver weg’. Voor echte aandacht heb je geen auto nodig, toch?
• Heb niet de verwachting dat jouw vrienden denken dat jij alles gaat oplossen of elke dag op de stoep staan om het huis schoon te maken. Geef aan waar jij haar mee kan helpen. Misschien aanbieden om een keer te taxiën van en naar het ziekenhuis. Of vanwege de afstand dat je tijd maakt om elke week een lief berichtje te sturen. Je kunt ook in meer of mindere mate hulp aanbieden. Kijk naar je tijd en beslis dan of er ruimte is om hulp aan te bieden (en doe het dan ook echt).
• Er zijn altijd manieren om er wel voor iemand te zijn. Ook al houdt diegene wat afstand, af en toe een kaartje sturen kan geen kwaad.
Als ik dit zo opsom mag ik me echt gelukkig prijzen met zoveel mensen die ons hebben geholpen door concreet plannen te maken of echt even aandacht aan ons te besteden. Ik begin deze blog met de uitspraak ‘In moeilijke tijden leer je je vrienden kennen’. En dat klopt. Natuurlijk, ook ik heb te maken met iets dat ik anders verwacht had. Maar wat voor mij meer geldt, is eigenlijk ‘In moeilijke tijden leer je dat er zoveel lieve mensen zijn die bereid zijn om iets voor je te doen’. En dat laatste klopt voor mij nog meer, gelukkig.
Volg Stonne ook op Instagram.
Stonne Moerdijk is 38 jaar en moeder van twee kinderen. Getrouwd met Diderik en woont in Aalsmeer. Ze is ondernemer, hooggevoelig, houdt van lekker eten met gezellige mensen, is wandelgek, sport en shopt veel. Houdt van een opgeruimd huis, want ‘opgeruimd hoofd’. En ja, ze is herstellende van borstkanker en probeert er altijd het beste van te maken. Stonne schrijft iedere vrijdag voor Mommyhood.
