In deze rubriek komen verhalen voorbij van moeders die iets speciaals willen delen. Een samengesteld gezin, te vroeg geboren baby’s, afschuwelijke gebeurtenissen, vruchtbaarheidsproblemen, adoptie, noem het maar op! Wil jij hieraan meewerken? Mail me via ‘contact’. Het kan anoniem, mocht daar behoefte aan zijn. Deze week is Kelly aan het woord; zij kreeg een spoedkeizersnede nadat ‘t Hellp-syndroom onstaan was.
Een kindje krijg je niet cadeau.
‘Sinds het begin van mijn zwangerschap had ik al contact met Shirley en deelden we ervaringen uit over onze zwangerschappen. Samen deelden we onze Hollandse nuchterheid en pepten we elkaar op als we het hadden over onze kwaaltjes. Heel erg leuk, omdat we slechts een week verschilden qua termijn. Helaas is mijn zwangerschap alles behalve vlekkeloos verlopen. Hoe nuchter ik ook kon zijn; de pech had ik dat er allemaal toeters en bellen aan te pas moesten komen.
Zwanger worden was voor mij en mijn vriend heel gemakkelijk. We hadden bedacht dat het wel leuk zou zijn om te beginnen aan een kindje. En voor we dit hadden uitgesproken bleef mijn menstruatie al weg. Vol ongeloof hadden we 5.00 uur in de ochtend de positieve test in onze handen. Wauw! Dit lijkt wel te mooi om waar te zijn. Door mijn Diabetes (type 1) is mijn zwangerschap wat complexer verlopen en heb ik veel geworsteld met het onder controle houden van mijn suikers. Met een gestructureerd eet- en leefschema heb ik mijn uiterste best gedaan. Met 24 weken moest ik de ziektewet in met harde buiken en met 32 weken werd ik opgenomen in het ziekenhuis met ernstig ontregelde bloedsuikers. Met 33 weken kwam ik het ziekenhuis weer uit en ging het stukken beter. De 34e week is druk geweest met activiteiten; een bruiloft op 11 oktober, een gezellige familieverjaardag aan de andere kant van het land en op zondag 13 oktober nog een gezellige familiebrunch. Ik voelde me ondanks allerlei kwalen wel een stuk beter want voor mijn gevoel had ik eindelijk controle over mijn lichaam en Diabetes.
Ik had die week wel wat meer klachten; veel hoofdpijn, erg veel dorst, overmatig veel plassen en ik was hondsvermoeid. Allemaal klachten die niet gek zijn voor een hoogzwangere. Op zondagavond 13 oktober kreeg ik ook bovenbuikpijn klachten. Zo erg, dat ik niet fatsoenlijk meer op mijn stoel kon zitten. Ik durfde niet te bellen naar het ziekenhuis. Het zal wel overgaan, toch? Ik wilde niet de overbezorgde moeder uithangen. Toch ging ik even op Google zoeken op mijn symptomen en toen ik daar ‘zwangerschapsvergiftiging’ uit zag komen rollen dacht ik dat het wel slim zou zijn om even een telefoontje te plegen. Gelukkig kon ik op dat moment mijn nuchtere houding opzij schuiven.
Om 21.00 uur zaten vriendlief en ik op de verloskunde-afdeling van het ziekenhuis. Ik liet bloedonderzoek doen, lag aan de CTG en moest urine inleveren. Ook werd mijn bloeddruk in de gaten gehouden. Deze was 190 over 110. Ik had geen idee dat dit veel te hoog betekende. Steeds meer artsen liepen de onderzoekskamer in en uit maar zij bleven vrij kalm. Inmiddels begon mijn hele lichaam te trillen en vervolgens kwamen verpleegkundigen binnenlopen met een operatiejasje, voor mij. Ik mocht het bed niet meer uit en werd omgekleed. Zo overdreven kwam dat op mij over. Een uur later kreeg ik te horen dat ik een extreme vorm van zwangerschapsvergiftiging ontwikkeld had. Zelfs zo ernstig dat het Hellp-syndroom onstaan was. Dit staat voor een afbraak van rode bloedcellen, een gestoorde leverfunctie en een tekort aan bloedplaatjes, een complicatie die kan optreden bij een zwangerschapsvergiftiging, maar wat ook opeens kan ontstaan. Er was maar een oplossing: een spoedkeizersnede. Mijn gezondheid was echter zo verslechterd dat ik nog niet geopereerd mocht worden. Eerst moest ik aan zware medicatie om mijn situatie stabieler te krijgen. Toen dit aangeslagen was gingen we naar de OK. Om 00.08 uur is onze dochter Lana geboren met 34 weken en 2 dagen zwangerschap. Het leek een film met onszelf in de hoofdrol.
Ik had nooit gedacht dat een keizersnede zoveel impact kon maken. Mijn dochter is uit mij gehaald en na een korte blik meegenomen door de kinderarts samen met mijn vriend. Ik mocht haar even later nog een kusje geven, en toen gingen ze verder met mijn hechtingen etc. Pas om 03.30 uur die nacht was mijn bloeddruk iets verbeterd waardoor ik door het raampje van de couveuse mijn dochter mocht bewonderen. Ik had mijn dochter zo graag heerlijk op mijn borst gehad, net als na een bevalling. Twee dagen erna ben ik nog heel erg ziek geweest; de vergiftiging had flink toegetreden. De dag erna hoorde ik pas wat het Hellp-syndroom eigenlijk precies in hield. Het was zelfs zo kantje boord geweest dat als ze die avond niet hadden ingegrepen, de kans op overlijden van mij en/of onze dochter waarschijnlijk was. Dat gegeven heeft onwijs veel impact op ons gemaakt. Blijkbaar heeft er een engeltje op onze schouders gezeten.
De roze wolk waar een geboorte mee begint kwam pas na een paar dagen toen ik weer meer bij kennis en herstellende was. Na een paar dagen mocht ik op dezelfde kamer verpleegd worden als onze dochter. Ee lagen heerlijk bij elkaar en ik mocht mijn rol als moeder eindelijk gaan uitvoeren. Wat heb ik genoten samen met mijn vriend hiervan. Ik stond er dan ook op dat ik borstvoeding zou gaan geven. Ik vond het zo erg dat ik geen natuurlijke bevalling heb kunnen doen dat ik het natuurlijke en bijzondere van borstvoeding heel graag wilde uitoefenen. De borstvoeding kwam de eerste week niet op gang, maar met flink doorzetten en door de pijn heen bijten geef ik inmiddels mijn dochter volledig borstvoeding. Onze dochter Lana heeft het vanaf het begin al geweldig gedaan. We zijn ontzettend trots; voor een premature baby scoort ze buitengewoon goed. Na twee dagen mocht ze uit de couveuse en was ze helemaal vrij van medische hulpmiddelen. Toen Lana in zwangerschapsweken 35 weken en 6 dagen was mochten we met haar naar huis.
Inmiddels zijn we een week thuis en genieten we intens van ons gezinnetje. Het is heel heftig om zo vroeg te bevallen, we waren er mentaal nog niet helemaal klaar voor en zijn in korte tijd gewend geraakt aan de nieuwe situatie. De twee weken ziekenhuis waren heel intens, maar we hebben er de beste ondersteuning en begeleiding gekregen van zowel de professionals in het ziekenhuis, als van onze lieve familie en vrienden. Ik ben een super trotse moeder. De zwangerschap is erg zwaar geweest maar toch heb ik voldoende momenten van genieten ervaren. Ik heb het er allemaal voor over gehad en ik voel me bijzonder dankbaar en blij dat het zo goed is afgelopen.
Door het Hellp-syndroom heb ik nog veel last van vermoeidheid, concentratieproblemen en vergeetachtigheid. Dat zijn ook wel typische zwangerschapskwalen. Het voelt gek om een zwangerschap zoveel eerder te onderbreken. Door het contact met Shirley kan ik toch nog een beetje mee zwangeren.
Een kindje krijg je absoluut niet cadeau, maar het moederschap is het allermooiste wat me is overkomen. Ik en mijn vriend hebben gevochten voor ons meisje en mogen nu genieten van ons heerlijke gezinnetje.’
Een ontzettend heftig verhaal. Zo goed dat je naar je gevoel hebt geluisterd! Geniet van jullie prachtige geschenk, Lana!
Wat heftig! Goed dat je toch gebeld hebt zeg! Succes met herstellen en geniet van jullie gezinnetje!
Gelukkig dat het goed afgelopen is voor jullie.. Lijkt me erg schrikken en ook moeilijk voor de verwerking. Knap hoe jij/jullie daarmee omgaan!
Jeetje Kelly, wat heftig! Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en zie ik aan je tweets, instagrams en blogposts dat je nu helemaal geniet. Oh wat een slechte film, met een gelukkig, goed einde.
Dankjullie wel voor jullie lieve reacties, het is een heftige periode geweest en ik wilde met mijn verhaal graag informatie en ervaringen delen over het hellp syndroom en de impact hiervan omdat het nog niet heel bekend is. Wij hebben geluk gehad met zo’n goede afloop en zijn nu super blij en gelukkig met ons meisje 🙂
Gelukkig dat het goed is afgelopen en dat jullie nu met z’n drietjes kunnen genieten als gezin! En wat heeft lana veel haar! Grappig om jouw lichte, blonde haren te zien en dat van jullie dochtertje zo donker. Geniet ervan met zn drietjes
Woow Kelly.. Ik raak helemaal ontroerd door je verhaal wat je allemaal hebt meegemaakt! Wat vreselijk lijkt me dat zeg! gelukkig zijn jullie er allebei helemaal veilig doorheen gekomen en gaat nu alles helemaal goed <3 Wat heeft Lana toch al een mooi koppie met haar zeg!
Wat een heftig verhaal, is echt een angst waar ik mee zit voor mijn toekomstige zwangerschap.. Geniet er van met zijn drietjes! xx
Wat een ontroerend verhaal! Heel heftig. Gelukkig dat alles goed is afgelopen en jullie nu lekker van jullie meisje kunnen genieten! Wat heeft ze ook een heerlijke volle bos zwarte haartjes!
Heb je verhaal al eerder gelezen op je eigen blog, maar niet zo uitgebreid. Blij dat alles goed gaat met jullie. Geniet van jullie wondertje Lana!
Wat een kippenvel verhaal!
Gefeliciteerd met je mooie dochter!
Geniet!
Wat eng, dat het zomaar mis had kunnen gaan! Gelukkig ben je nu weer thuis met je mooie dochter. Geniet ervan en succes met herstellen!
Als ik je zou zien zal ik je een hele dikke knuffel geven.
Heel heftig wat je hebt meegemaakt.
Godzijdank is alles goed nu.
Je bent een prachtige moeder meis.
Ontzettend heftig zeg, en dat het echt zo plotseling zo mis ging…
Ik heb echt respect voor je! Je doet het nu zo goed, ondanks alles is het nu genieten!
ik ben pas 17 dus het hele moederschap ligt nog erg verweg voor mij, maar dit verhaal raakt mij echt! waarschijnlijk was het in het echt nog 1000x heftiger als hoe je het achteraf vertelt.
Je straalt op de foto’ s en ik gun het je van harte ook al ken ik je niet. geniet van je mooie dochter!
Mooi omschreven kelly!
Hoi Kelly, leuk om te lezen en wat een bos haar heeft jouw lieve meisje zeg! Ze lijkt daarmee wel op Maik, die had ook zo’n bos . Zou dat een Donders’ iets zijn?
Ondanks dat ik een geplande keizersnee had van allebei de boys herken ik je verhaal wel. Ik kreeg na anderhalf uur een aangekleed en gewassen kindje op mijn kamer!
Gelukkig heb ik met de komst van Maik de regie in eigen handen genomen en hebben wij acht jaar geleden een natuurlijke keizersnee mee mogen maken.
Ik wens jullie heel veel geluk toe. Liefs, je nicht.
Lieve Kelly! Wat ben ik trots en super dankbaar dat t goed gaat met jou en m’n nieuwe lieve vriendinnetje Lana!! Je doet t supergoed! XXX Marleen
Gelukkig dat je je nuchtere houding aan de kant kon gooien en je daarmee op tijd genoeg was!
Heel veel geluk met jullie dochter 🙂
Wat een heftig verhaal meis! Had het al wel op je eigen blog gelezen, maar niet zo uitgebreid. Ik kan het verdriet en de teleurstelling bijna voelen. Mooi geschreven! En ook mooi dat je zo positief blijft!
Ik zit hier gewoon te huilen bij je verhaal. Het is zo herkenbaar. Ik heb HELLP en eclampsie gehad en het zijn inderdaad verradelijke rotziektes! Krijg er echt weer kippenvel van. Heel veel geluk met je dochter! (Ik volgde je blog af en toe maar ga je nu echt goed volgen :-))
Wat heftig allemaal, maar wat fijn dat het goed is afgelopen. En hoe leuk dat contrast van jouw blonde haar met dat zwarte van je dochtertje. Geniet er van!
Wat een heftig verhaal kelly! Fijn dat het zo goed gaat met je prachtige meisje, geniet van elkaar!
Hoi Shirley, ik zou graag in contact komen met Kelly omdat ik hetzelfde heb meegemaakt. Groetjes Cristel
Heftig verhaal Kelly! Wat goed hoe je er mee om gaat. Geniet lekker van je nieuwe gezin! Veel liefs, Marlous
Ik had je verhaal al gelezen op je eigen blog. Je hebt echt geluk gehad en goed dat je nog op tijd aan de bel trok. Veel geluk met jullie kindje!